Махачқалада 27 март куни Қуръондан кейинги иккинчи муҳим бўлган китоб – "Саҳиҳул Бухорий" ҳадислар тўпламининг рус тилидаги таржимаси тақдимоти бўлиб ўтади. Учрашувда Доғистон муфтийси шайх Аҳмад Афанди, Татаристон муфтийси Комил ҳазрат Самигуллин ва нашр муаллифлари жамоаси - икки республика муфтиятларининг шариат мутахассислари иштирок этишади.
“Саҳиҳул Бухорий” — мусулмонлар учун Қуръондан кейинги иккинчи муҳим китоб ва суннийларнинг асосий ҳадис тўпламларидан бири. Шу билан бирга, мусулмон уламолари турли даврларда маълум бир давр эҳтиёжларидан келиб чиқиб, "Саҳиҳул Бухорий"ни қисқартиришган. Энг муваффақиятли қисқартирилган талқинларидан бири – XIX асрда доғистонлик мусулмон олими Умар Зиёуддин ад-Доғистоний томонидан тузилган Зубдат китобидир.
Ҳозирга қадар ушбу асар рус тилида сўзлашадиган ўқувчи учун мавжуд эмас эди, аммо рус мусулмонлари жамоатида сохта исломий урф-одатлар ва ғояларнинг тарқалиши рус диний тафаккурининг тикланишини тақозо этмоқда. "Саҳиҳул Бухорий" ҳадислар тўпламининг "Зубдат" талқинидаги рус тилига таржимаси Россия мусулмонлари учун саҳиҳ ҳадислар ва ҳақиқий сунний урф-одатлар маъноларини очиб берди.
Шуниси эътиборга лойиқки, нашрнинг нашр этилиши Татаристон Республикаси мусулмонлари диний идораси ва Доғистон Республикаси муфтиятлари шариат мутахассисларининг ҳамкорликдаги саъй-ҳаракатлари натижасидир: у Татаристонда таржима қилинган ва нашр этилган, Доғистонда таҳрирланган.
Шундай қилиб, замонавий фундаментал диний асар Россия мусулмон халқлари дўстлигининг тимсолига айланди. Бу Татаристон Республикаси мусулмонлари диний идораси ва Доғистон муфтияти ўртасидаги исломий адабиётларнинг таржимаси соҳасидаги ҳамкорликнинг биринчиси эмас. Аввалроқ Қозонда доғистонлик шариат мутахассислари иштирокида тайёрланган Қуръоннинг рус тилига семантик таржимаси «Калом Шариф” россиялик олимлар орасида яхши кутиб олинди.
azon.uz
Маъруф ибн Файруз ал-Кархий раҳимаҳуллоҳ айтадилар:
“Дунё тўрт нарсадан иборат: мол, сўз, уйқу ва таом. Мол туғёнга олиб боради, сўз адаштиради, уйқу эсдан чиқаради, таом шаҳватга етаклайди”.
“Солиҳлар кўп, лекин улар ичида сиддиқлар кам”.
“Аллоҳ кимга яхшиликни истаса, унга амал эшигини очиб, тортишиш эшигини ёпади. Агар ёмонлик истаса, амал эшигини ёпиб, тортишиш эшигини очади”.
“Аллоҳга таваккул қил, токи У сенинг устозинг ва шикоят қиладиган Зотинг бўлсин. Чунки инсонлардан наф йўқ”.
“Кўзларингизни тийинг, ҳатто урғочи қўйдан ҳам”.
“Сахийлик — муҳтож пайтда муҳтож нарсани бошқа бировга беришдир”.
“Тунги ибодат мўмин учун қиёмат кунида нур бўлиб, ўнгу сўлини ёритади. Кундузги нафл рўза эса, бандани дўзахнинг иссиғидан узоқлаштиради”.
“Қиёмат кунида бир нидо қилгувчи: “Эй Аллоҳни мадҳ қилганлар туринглар”, деб нидо қилади. Шунда, “Қул ҳува Аллоҳу аҳад”ни кўп ўқиганлар туришади”.
“Авлиёларнинг аломати нима?” — деб сўрашди. “Аломатлари учтадир: Аллоҳ учун ғам чекади, Аллоҳ билан машғул бўлади ва Аллоҳ томонга қочишади”.
Довуд Тоийнинг дўстларидан бири менга: “Амални ташлама. У сени Роббингнинг розилигига яқинлаштиради”, деди. Мен ундан: “Қайси амални?” деб сўрадим. У: “Роббингга доимий итоат, мусулмонларга хизмат ва уларга насихат” деди.
Ҳомиджон қори ИШМАТБЕКОВ