Сирдарё вилояти Бахт шаҳридаги “Бахт” жоме масжиди вилоятнинг дастлабки масжидларидан бири ҳисобланади. Ҳужжатларда 1956 йилдан бери фаолият юритиб келаётганлиги қайд этилган бўлсада, аслида ундан ҳам авввалроқ, ўтган асрнинг 40-йилларидан бери ушбу мавжуд эканлиги айтилади.
Собиқ иттифоқ давридан то мустақиллик йилларигача вилоят бўйича тўртта масжид бўлган. Ана шулардан бири - ҳозирги “Бахт” масжиди “Малик” номи билан аталиб, кичик бир кулбасифат бўлган, одамлар бўйраларда намоз ўқишган. Яртаган Аллоҳ инояти, истиқлол насими туфайли 90 йиллар бошида масжид қайтадан қурилиб, шу даврга қадар хизмат қилди. Ўтган 27 йил мобайнида масжидни кўпроқ жамоат сиғдира оладиган, янада кенгроқ қилиб, қолаверса катта йўл бўйига кўчиришга эҳтиёж мавжудлиги сабабли 2019 йилда янги лойиҳа асосида қурилиш ишлари бошлаб юборилди”, дейди имом-хатиб Нурмуҳаммад Нарзуллаев.
“Бахт” жоме масжиди Тошкент-Самарқанд йўналишидаги М-34 магистрал йўли бўйида қурилмоқда. Бу эса нафақат ҳудуд аҳолиси балки, йўловчилар, қолаверса зиёрат туризми доирасида маҳаллий ва хорижий сайёҳларнинг ибодатларини адо этиб олишлари учун қулайлик туғдиради.
Масжид учун 50 сотих ер майдони ажратилган. Лойиҳага кўра, асосий хонақоҳ 8 бурчак шаклида 26*26 м ўлчамда бўлиб, 1500 кишини сиғдиради. Масжид таркибидаги қўшимча хонақоҳлар ва ҳовли саҳни билан ҳисобланганда умумий сиғими 3000 кишига етади. Аёллар учун алоҳида намозхона ва таҳоратхоналар ҳам ўрин эгаллаши кўзда тутилган. Лойиҳа Тошкент шаҳрида яқинда қуриб битказилган “Муҳсинхонтўра” масжидидан андоза олинган.
Ҳозирга келиб масжиднинг кириш қисми деворлари кўтарилган. Асосий хонақоҳнинг томлари ёпилиб, гумбаз ўрнатилди. 32 метрлик миноранинг металл-конструкция ишлари олиб борилмоқда. Автотурургоҳ ва манзарали кўчатлар экиш учун 15 сотих ер ажратилганлиги аҳамиятга молик. Чунки баъзи масжид атрофларида жамоат намозларида автомобилларнинг тирбандлиги ва бетартиб қўйилиши билан боғлиқ муаммолар пайдо бўлаётган вақтда автотураргоҳлар масжид сиғимига яраша қанчалик кенг бўлса шунча муаммоларнинг олди олинган бўлади.
Масжид келгуси йили битказилиши режалаштирилмоқда. Қурилиш ишларига бош бўлаётган имом-хатиб, масжид жамоаси, меҳнат қилаётган қурувчилар, уларга ҳар тарафлама кўмак бериб, бу савобли ишга ҳиссаси қўшилаётган барча мухлис кишилардан ниятлари ва ғайратларига яраша Аллоҳ таолодан кўплаб ажрлар насиб бўлишини тилаймиз. Иншаллоҳ, ушбу ибодатгоҳ шаҳарга кўрк бағишлаб, ўз номига яраша унга ташриф буюрувчиларнинг икки дунёда бахтли ва саодатли бўлишлари учун маърифий гўша бўлади.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Масжидлар бўлими
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Бу мавзуда салафларимиздан келган бир қанча таъсирли ривоятлар бор. Қуйида уларнинг айримларини келтираман:
1. Шақиқ Балхий раҳимаҳуллоҳ айтади:
"Мен хушуъни Исроил ибн Юнусдан ўргандим. Биз унинг атрофида эдик, у ўнг томонида ким бор, чап томонида ким борлигини билмасди — охират ҳақида тафаккур қиларди".
2. Юсуф ибн Асбат раҳимаҳуллоҳ айтади:
"Суфён ибн Уяйна раҳимаҳуллоҳ менга хуфтон намозидан сўнг: "Таҳорат идишини (обдаста) бергин", деди. Унга бердим. У ўнг қўли билан олиб, чап қўлини ўнг қўлининг устига қўйди ва тафаккурга чўмди. Мен ухлаб қолдим, сўнг саҳарда турдим — қарасам, идиш ҳали ҳам қўлида. "Тонг отди", дедим. У эса бундай деди: "Сен идишни берган пайтингдан буён шу ҳолда охират ҳақида тафаккур қилдим".
3. Абдуллоҳ ибн Муборак раҳимаҳуллоҳдан ривоят:
У Суҳайл ибн Адийни сукунатда, тафаккурда кўриб:
"Қайси нуқтага етдинг?" деб сўради.
У: "Сирот кўпригидаман", деб жавоб берди.
4. Муҳаммад ибн Васеъ раҳимаҳуллоҳдан ривоят:
Басралик бир киши Абу Зарр вафотидан кейин унинг хотини Умму Заррга бориб, унинг ибодатини сўради. У бундай деди: "Абу Зарр кун бўйи уйнинг бир четида тафаккур қилиб ўтирарди".
5. Умму Дардо (Абу Дардонинг хотини) айтади:
"Абу Дардо розияллоҳу анҳунинг энг афзал ибодати — тафаккур ва ибрат олиш эди".
6. Сиррий Сақатий раҳимаҳуллоҳ айтади:
"Ҳар куни бурнимга қарайман — юзим қорайганми, деб. Таниш жойда ўлишни ёқтирмайман — ер мени қабул қилмай қўйса, шарманда бўлишдан қўрқаман".
7. Абу Шурайҳ раҳимаҳуллоҳ ҳақида:
Бир куни у юриб кетаётган эди, тўхтаб, кўйлагини бошига ташлаб, йиғлашга тушди.
Уни кўриб: "Нима учун йиғлаяпсан?" деб сўрашди.
У бундай жавоб берди: "Ўтган умримни, кам амалимни, яқинлашган ажалимни тафаккур қилдим".
8. Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу бир куни йиғлади. Сабабини сўрашди. У бундай деди: "Дунё ва унинг шаҳватлари ҳақида ўйладим. Улар тугамай туриб, аччиқ алам билан алмашади. Агар бунинг ўзида ибрат бўлмаса ҳам, ақлли киши учун унда панд насиҳат бор. Энди ўз ҳолингизга қаранг, аҳли оилангиз, яхши кўрган кишиларингиз билан бугун жам бўлиб турибсиз, эртагачи? Эртага эса, албатта улардан ажралиш бор".
9. Довуд Тоий раҳимаҳуллоҳнинг ҳолати:
У тўлин ой кечаси уйнинг томига чиқди. Осмонга қараб Осмон ва ернинг яратилиши ҳақида тафаккурга чўмди ва йиғлай бошлади. Шунчалик қаттиқ таъсирландики, томдан қўшнисининг ҳовлисига йиқилиб тушганини сезмай қолди. Қўшни уни ўғри деб ўйлаб, қиличига ёпишди. Аммо келиб қараса — Довуд экан. "Қандай қилиб томдан тушиб кетдинг?" - деб сўради. Довуд: "Қандай йиқилганимни сезганим йўқ", деб жавоб берди.
10. Суфён Саврий раҳимаҳуллоҳ ҳақида:
У дўстлари билан ўтирган эди, чироқ ўчиб қолди. Ҳамма ёқни зулмат қоплади. Кейин чироқни ёқишди. Қарасалар, Суфённинг кўзларидан оқаётган ёши юзи ювяпти. Ундан: "Сенга нима бўлди, нега йиғлаяпсан?" деб сўрашди.
У: "Шу онда қабр зулматини эсладим…", деб жавоб берди.
Хулоса:
Салафи солиҳлар ҳар бир ҳолатда тафаккур қилганлар — таом еганда, юрганда, ётганда, ҳатто сув идишини ушлаб турган пайтда ҳам охиратни эслаб йиғлардилар. Улар учун тафаккур — ибодатнинг қалби эди.
Ҳомиджон қори ИШМАТБЕКОВ