Китобхонларга ўзининг “Лаа таҳзан” яъни “Маҳзун бўлма” китоби билан таниш бўлган Доктор Оиз ибн Абдуллоҳ ал-Қорний ҳафизаҳуллоҳ 1959 йил 1 январда, ҳижрий ҳисоб билан 1379 йилда Саудия Арабистонинг Булқорн вилоятида Оли Шурайҳ қишлоғида таваллуд топган.
Доктор Оиз Қорний ёзувчи, шоир, воиз ва даъватчидир. У ўзининг маърузалари билан кўплаб мамлакатларга ташриф буюрди, ўнлаб конференцияларда қатнашди. Саксондан ортиқ китоблар, бир қанча хутбалар, аудио ва видео шаклдаги шеърий кечалар ва адабий йиғинларда ёзилган дарслик ва маърузалар муаллифидир.
Доктор Оиз Қорний 80 га яқин китоблар ёзган бўлиб, Унинг “Лаа таҳзан” номли китоби унинг эришган натижаларининг энг кўзга кўрингани ва уни машҳур бўлишига сабаб бўлган китоби ҳисобланади. Унинг мазкур китоби ўн миллиондан ортиқ нусхада сотилгани ва ўттиздан ортиқ тилга таржима қилингани тилга олинади.[1] Унинг бу китоби бутун дунёга машҳурдир.
Устоз Мубашшир Аҳмад тарафидан “Ўкинма” номи билан ўзбек тилига қайта таржима қилинди. Ушбу китоб сизга: “Хушчақчақ ва бахтли бўлинг, яхшилик томонини изланг ва тинчланинг”, дейди. Ҳаётга ўз ҳолича боқишни, мамнун, қувноқ ва шод яшашни ўргатади. Йўналишлар, одамлар, замон ва маконлар билан муомала қилишда фитратга зид хатоларни тузатади[2]
Бундан ташқари “Табассум қилинг”[3], “Қалблар тизгини”[4] китоблари ҳам ўзбек тилига таржима қилиниб китобхонлар орасида машҳурдир. Ҳозирда муаллифнинг “Дунёдаги энг бахтли аёл” ҳамда “Бахтли бўлмоқ учун” китоблари ҳам Саидхон Махсум қори томонидан нашрга тайёрланиб, чоп этилиш арафасида.
Доктор Оиз Қорний “Дунёдаги энг бахтли аёл” номли китобида аёлларнинг бахтли саодатли ҳаёти учун қайғуради. Маълумки Ислом дини келиб аёлнинг қадрини кўтарди. У ўзини жамиятда бахтиёр ҳис қилиб яшашини таъминлади. Доктор Оиз Қорний ўзининг бу китобида аёлларга тўғридан-тўғри хитоб қилиб, уларнинг жамиятдаги улуғ мақомини кўрсатиб берган, мана шуларни ҳис этган ҳолда чинакам бахтга сазовор бўлиб ҳаёт кечиришларида керакли тавсияларини берган.
Доктор Оиз Қорний бир қанча телекўрсатувларда ҳам қатнашган, жумладан:
“Рисолат”, “Иқро”, “Дубай” каби қатор каналларда Рамазон суҳбатларида қатнашиб туради.
Ҳулоса ўрнида айтсак, Доктор Оиз Қорний жамият тараққиёти, фаровонлиги, мўмин-мусулмонларнинг икки дунёда саодатли ҳаёти учун тиним билмай фаолият олиб бораётган замонамиз олимларидандир.
Фозилхон АБДУЛЛАЕВ,
Тошкент ислом институти талабаси.
[1] Wikipedia.org/wiki/ عاءض القرني
[2] https://www.facebook.com/eHilol/posts/1534790136598605/
[3] Фахриддин М. Раҳматуллоҳ А. ва бошқалар. Табассум қилинг. – Тошкент. Sano-standart, 2018.
[4] Алибоев Б. Қалблар тизгини. – Тошкент. Qaqnus software, 2018.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу ривоят қиладилар: Расулуллоҳ ﷺ айтдилар:
"Албатта, Мусо (алайҳиссалом) ниҳоятда кучли ҳаё эгаси бўлиб, баданини доимо ёпиб юрадиган киши эди. У ҳаё қилгани учун ўз танасидан бирор жойини очиб юрмас эди. Бану Исроил орасида баъзи кимсалар уни камситиб: ‘У доимо ўз танасини яширади, бу – унинг бадани нуқсонли бўлгани учун шундай қилар. Балки у абрас (пес), ёки мояксиз (одар), ёки яна бирор балога учраганидандиръ, дейишди.
Аллоҳ таоло эса уларнинг бу гап-сўзларидан Мусони поклашни ирода қилди.
Бир куни Мусо алайҳиссалом чўмилгани борди. Кийимларини тош устига қўйиб, чўмилишга киришди. Сувдан чиқиб, кийимларини олиш учун тош олдига қайтганида, тош унинг кийимларини олиб қочди.
Мусо алайҳиссалом ҳассасини олди-да, тош ортидан қувди ва: "Эй тош, кийимимни қайтар! Эй тош, кийимимни қайтар!", дер эди.
У шу ҳолатда Бану Исроилнинг бир гуруҳига дуч келди. Улар Мусони кийимсиз ҳолда кўришди – Аллоҳ яратганлар ичида энг чиройли, энг соғлом бадан эгаси эканига гувоҳ бўлишди.
Аллоҳ таоло Мусони уларнинг гап-сўзларидан поклаб қўйди.
Тош тўхташи билан Мусо алайҳиссалом кийимларини олиб кийди-да, асоси билан тошни ура бошлади.
Пайғамбаримиз ﷺ айтдилар: "Аллоҳга қасамки, Мусо урган тошда уч, тўрт ёки бешта из қолди (яъни, урилган зарбалар изи қолди)."
Бу борада Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло бундай деди: "Эй мўминлар! Мусога озор берганлар каби бўлманглар. Бас, Аллоҳ уни айбларидан поклади. Ва у Аллоҳнинг ҳузурида обрўли зот эди" (Аҳзоб сураси, 69-оят).