Аллоҳга беҳисоб шукрлар бўлсин, фазилатли рамазоннинг биринчи ярми ҳам деярли ортда қолди. Бу ойнинг ўзига хос хислатларидан бири бу хайру саҳоват ва меҳр-оқибатнинг жонланишидир.
Рукнимизнинг бу галги суҳбатдоши бир нечта диний-маърифий интернет сайтлари ва ижтимоий тармоқлардаги каналлар муаллифи, “Меҳр улаш” хайрия гуруҳи ташкилотчиларидан бири, ижодкор, журналист, блоггер ва тарғиботчи, Тошкент шаҳридан Жамшид ака Назаров. Жамшид ака Рамазонни қандай ўтказаётганлигини биз билан бўлишди.
“Барча мўмин-мусулмонлар қатори биз ҳам ҳар йили рамазон ойини оилавий интизорлик билан кутамиз. Бу йилги рўза кунлари бутун дунёда таралган вирус пандемияси вақтига тўғри келгани биз каби хайрия гуруҳи ташкилотчиларнинг елкасига янада кўпроқ масъулият юклади. Биз ҳар йили рамазонни масжидларни тўлдириб таробеҳ ўқиш ва қориларнинг қироатини интернет орқали медиа оламига тарқатиш билан машғул бўлар эдик.
Карантиннинг ҳам ўз ҳикмати бор экан. Ўтган йиллар давомида ижод билан бўлиб ота-онам ва оилам билан деярли ифторлик ва саҳарлик қилмаган эканмиз. Шундай бахтларга ҳам мушарраф бўлдик!
Рўзанинг илк кунлариданоқ рамазон режасини тузиб олдик.
Ота-онам, ака-укаларим билан ёнма-ён қўшни бўлиб яшаганимиз сабаб, саҳарликни ота-онам билан бирга қиляпмиз. Саҳарликдан сўнг бироз суҳбатлашиб бўлгач отам, акам, укам ва биз (фарзандларим билан) оилавий катта жамоа бўлиб бомдод намозини адо этамиз. Бомдоддан сўнг соат ўнларгача сайт ишлари билан шуғулланаман. Ундан сўнг фарзандларимнинг онлайн дарслари билан машғул бўламан.
Яна бир ҳурсанчилик, ҳар куни muslim.uz сайти ва ижтимоий тармоқлардаги каналлари орқали бериб борилаётган рамазон суҳбатлари ва мақолалар, хусусан “Топишмоқли 40 ҳадис” рукнини қолдирмасдан кузатиб, ўрганиб боряпмиз, айниқса болаларим катта қизиқиш билан ўрганяпти.
Аср вақтига келиб яна жамоа бўлиб намозни адо этамиз. Аллоҳ таоло бизга ошпазликни ҳам юқтирган, беҳисоб шукр. Шу сабаб асрдан сўнг ота-онам учун махсус ифторликка атаб таом пишираман. Дуоларини олиш биз учун шараф.
Ифторлик ва шом намозидан сўнг то хуфтон вақтигача яна бир бор сайт ишларига қарайман.
Хуфтон ва таровеҳ намозини жамоат бўлиб ўқиймиз. Алҳамдулиллаҳ катта ўғлим билан бига ҳар куни бир порадан хатм қилиб боряпмиз. Кичик ўғлим тасбеҳ айтиб туради ва сўнгидаги дуони отажоним қилиб, юртга халққа тинчлик, фаровонлик ва мусибатлардан тезроқ чиқишни Аллоҳдан сўраб илтижо қиламиз.
Ҳафтада 2-3 кун режага асосан шериклар билан хайрия ишларини ҳам амалга оширамиз. Аллоҳ қабул қилсин!
Аллоҳга беҳисоб шукрлар бўлсинки бу йилги рамазон ҳам ўзига хос ҳикмат билан келди. Оилавий бирдамлик, силайи раҳм ва оқибат янада тикланди. Етказганига шукр!
Барча ватандошларимизни Рамазон билан чин қалбдан табриклайман!
Саидаброр Умаров суҳбатлашди
- 54دُخُولُ النَّاسِ فِي الْجَنَّاتِ فَضْلٌ مِنَ الرَّحْمَنِ يَا أَهْلَ الأَمَالِ
Маънолар таржимаси: Эй умидвор бандалар, инсонларнинг жаннатларга киришлари Ар-Роҳманнинг фазлидир.
Назмий баёни:
Жаннатга эришмоқ Ар-Роҳман фазли,
Бу муҳим эътиқод, эй умид аҳли.
Луғатлар изоҳи:
دُخُولُ – мубтадо.
النَّاسِ – музофун илайҳ.
فِي – жор ҳарфи اِلَى маъносида келган.
الْجَنَّاتِ – луғатда “дархтзор боғ” маъносини англатади. Жор мажрур دُخُولُ га мутааллиқ.
فَضْلٌ – хабар. Луғатда “марҳамат” ва “мурувват” каби маъноларни англатади.
مِنَ – “табйиния” (уқтириш) маъносида келган жор ҳарфи.
الرَّحْمَنِ – жор мажрур فَضْلٌ га мутааллиқ.
يَا – яқинга ҳам, узоққа ҳам ишлатиладиган нидо ҳарфи.
أَهْلَ الأَمَالِ – музоф мунодо. Луғатда “умидворлар” маъносига тўғри келади.
Матн шарҳи:
Қайси бир инсон жаннатга кирадиган бўлса, албатта, Аллоҳ таолонинг лутфу марҳамати билан кирган бўлади. Шунинг учун У меҳрибон зотнинг фазлу марҳаматидан умидвор бўлиб ҳаракат қилиш лозим.
Жаннатдаги даражалар қилинган амаллар эътиборига кўра эгалланса-да, унга кириш фақат ва фақат Аллоҳ таолонинг фазлу марҳаматига боғлиқ бўлади. Бу ҳақиқатни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ўзлари алоҳида таъкидлаганлар:
عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ سَدِّدُوا وَقَارِبُوا وَاعْلَمُوا أَنْ لَنْ يُدْخِلَ أَحَدَكُمْ عَمَلُهُ الْجَنَّةَ وَأَنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ أَدْوَمُهَا وَإِنْ قَلَّ. رَوَاهُ البُخَارِيُّ
Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Тўғри бўлинглар, ғулуга кетманглар, билингларки сизлардан бирортангизни амали жаннатга киритмайди, албатта амалларнинг Аллоҳга севимлироғи оз бўлса-да, давомлироғидир”, – дедилар”. Бухорий ривоят қилган.
Яъни бирор инсон ҳам яхши амаллари кўплиги сабабли ўзининг жаннатга киришини нақд қилиб қўя олмайди, балки жаннат фақатгина Аллоҳ таолонинг раҳматига сазовор бўлган бахтли инсонларгагина насиб этади.
Шунинг учун ҳар бир банда Аллоҳ таолонинг раҳматидан умидвор бўлиб яшаши лозим. Қуръони каримда тақводор бандаларнинг жонлари олинаётганда фаришталар уларга салом бериб, жаннат башоратини беришлари баён қилинган:
Ушбу ояти каримадаги ب ҳарфи “сабабия” маъносида бўлса ҳам, “бадалия” маъносида бўлса ҳам, ҳадисда баён қилинган маънога зид бўлиб қолмайди. Агар “сабабия” маъноси бериладиган бўлса, “қилиб юрган яхши ишларингиз сабабли Аллоҳ таолонинг раҳматига сазовор бўлдингиз, жаннатга киринг” деган маъно тушунилади. Агар “бадалия” маъноси бериладиган бўлса, “қилиб юрган яхши ишларингиз бадалига Аллоҳ таолонинг раҳматига сазовор бўлдингиз, жаннатга киринг” бўлади.
Модомики, барча Аллоҳ таолонинг раҳматига сазовор бўлиш билангина жаннатга кирар экан, доимо У зотнинг раҳматидан умид узмай амал қилиб бориш лозим. Аммо умидвор бўлиш билан хом хаёл суришнинг орасини ажратиб олиш керак. Хом хаёл суриш – бирон иш қилмасдан фақатгина “ширин хаёл” суришнинг ўзи бўлса, умидвор бўлишнинг ўзига яраша бир қанча шартлари бор.
Умидвор бўлиш ва хом хаёл суриш орасидаги фарқлар
Умидвор бўлиш ва хом хаёл суриш орасидаги фарқлар ҳақида “Талхису шарҳи ақидатит Таҳовия” китобида қуйидагилар айтилган:
“Кимки бир нарсадан умидвор бўлса, унинг умидворлиги бир қанча ишларнинг бўлиши зарурлигини келтириб чиқаради:
1. Умид қилган нарсасига муҳаббатли бўлиши;
2. Умид қилган нарсасига эришолмай қолишдан қўрқиши;
3. Умид қилган нарсасига эришиш учун имкони борича ҳаракат қилиши.
Ушбуларнинг бирортасига ҳам боғланмасдан, умид қилиш хом хаёл суриш бўлади. Умидворлик ва хом хаёл суриш бошқа-бошқа нарсалардир”[2].
Демак, кимки Аллоҳ таолодан ўзини жаннатга туширишини умид қилаётган бўлса, ўша умид қилгани жаннатга муҳаббатли бўлиши, уни доимо ёдида сақлаши ва унга олиб борадиган йўллардан юриши лозим.
Кимки Аллоҳ таолодан ўзини жаннатга туширишини умид қилаётган бўлса, ўша умид қилгани жаннатга эришолмай қолишидан қўрқиши, ундан ажратиб қўядиган нарсалардан сақланиб юриши лозим.
Кимки Аллоҳ таолодан ўзини жаннатга туширишини умид қилаётган бўлса, ўша умид қилгани жаннатга эришиши учун унга эриштирадиган барча омилларни ишга солиб имкони борича ҳаракат қилиши лозим. Аллоҳ муваффақ қилсин.
Кейинги мавзулар:
Улуғ ҳисоб-китоб бўлиши баёни.