26 Декабр, 2024, 25 Жумадул сони, 1446
26 Декабр, 2024, 25 Жумадул сони, 1446
Олам аҳлин, Эй Худо, ҳар хил балодан сақлагил,
Нафсу шайтон қутқуси шарру риёдан сақлагил,
Фитнаю бўҳтон, адоват, норасодан сақлагил,
Беамал, бетуҳфа ул бемуддаодан сақлагил,
Ҳақ йўлида юрмаган ул беҳаёдан сақлагил,
Ногаҳон келган бу ғам жабру жафодан сақлагил,
Олам аҳлин,Эй Худо, ҳар хил балодан сақлагил.
Келди бу ғам ногаҳон олам аро офат бўлиб,
Жумлаи борлиққа одам кўрмаган кулфат бўлиб,
Ҳар соат, ҳар ерда ул бўй кўрсатар даҳшат бўлиб,
Олам аҳли ғам чекар ҳар ердаким қат-қат бўлиб,
Келди ул ёшу қарига кутмаган ғурбат бўлиб,
Ногаҳон келган бу ғам жабру жафодан сақлагил,
Олам аҳлин,Эй Худо, ҳар хил балодан сақлагил.
Билмайин ғафлатда қолдик келди қайдин бу бало,
Чора излаб қанча жонлар айлагай оҳу наво,
Илтижомиз сенга, Тангрим, айлагил тезроқ даво,
Бергучи сенсан шифосин истасанг қодир Худо,
Айлагил авф биз гуноҳкор бандани олампано.
Ногаҳон келган бу ғам жабру жафодан сақлагил,
Олам аҳлин,Эй Худо, ҳар хил балодан сақлагил.
Ваҳ, гуноҳим ошдими, ҳаддимни билмайким бу дам,
Ҳаққа тавба ҳам тазарру ичраким қўймай қадам,
Қўрқмайин ҳаргизки Ҳақдан, чекмайин дилда алам,
Ўйламай шодликда ҳаргиз келгусин бу тарзда ғам,
Ҳақ таоло, биз гуноҳкор бандага этгил карам,
Ногаҳон келган бу ғам жабру жафодан сақлагил,
Олам аҳлин,Эй Худо, ҳар хил балодан сақлагил.
Қилмайин неъматга шукринг журму исён айладим,
Нафсу шайтон комида кўнглимни вайрон айладим,
Норасо йўлдан юриб гоҳ ўзни сарсон айладим,
Луқмани покиза тутмай наҳси туғён айладим,
Билмагайман қай куни ҳаққинга эҳсон айладим,
Ногаҳон келган бу ғам жабру жафодан сақлагил,
Олам аҳлин,Эй Худо, ҳар хил балодан сақлагил.
Ё жазо бердингми, Тангрим, кимсалар яғмосига[1],
Нафсу шайтон жазмида турфа одам савдосига,
Билдириб қўйдингми ўзни бевафо дунёсига,
Тоату ростлик, диёнат келмаган парвосига,
Ногаҳон келган бу ғам жабру жафодан сақлагил,
Олам аҳлин,Эй Худо, ҳар хил балодан сақлагил.
Эслатиб қўйдингми шу тарз оч кўзинг бандам дебон,
Хақ жазоси бирлаким Нуҳ қавмини босди тўфон,
Ер ютиб юборди қавми Лутни ҳеч қўймай омон,
Қилди нобуд Самуд қавмин зилзила, чақмоқ чунон,
Бўлди ибрат бизга тарих саҳнидаги имтихон,
Беадад тавба тазарру айлагайдурмиз бу он,
Ногаҳон келган бу ғам жабру жафодан сақлагил,
Олам аҳлин,Эй Худо, ҳар хил балодан сақлагил.
Дини иймон йўлини рост тутмадим, сенга аён,
Қўймадим вақтида мақдам отаю онам томон,
Дўст қолиб, ағёрга сирдош бўлдим мен нодон ҳамон,
Бехабарлар ичраким сен этмагил рангим сомон,
Мушкулимни энди сен авфинг билан қилгил осон,
Икки олам сен ўзингсан, Эй Худоё, соябон,
Ногаҳон келган бу ғам жабру жафодан сақлагил,
Олам аҳлин,Эй Худо, ҳар хил балодан сақлагил.
Уммати Сарвар ҳаққи юртни чароғон айлагил,
Ҳазрати чорёр ҳаққи элни фаровон айлагил,
Барча ўтган авлиёлар ҳаққи дармон айлагил,
Олам ичра бу зарар офатни яксон айлагил,
Илтижомиз Сенга чексиз, бизни ғуфрон айлагил,
Ногаҳон келган бу ғам жабру жафодан сақлагил,
Олам аҳлин,Эй Худо, ҳар хил балодан сақлагил.
Эй Худоё, юртимизни хусни ҳолат айлагил,
Раҳнамомиз бирлаким элни саломат айлагил,
Файзу икромингни бизларга зиёдат айлагил,
Тинчлигу шавкат билан аҳли барокат айлагил,
Қудратинг-ла барчамизни ҳусни суврат айлагил,
Ногаҳон келган бу ғам жабру жафодан сақлагил,
Олам аҳлин,Эй Худо, ҳар хил балодан сақлагил.
Исмоил Маҳмуд Марғилоний
[1] Яғмо-талон-тарош қилмоқ
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Бутун араблар мусулмонларга қарши оёққа турди. Ички томондан Бани Қурайза яҳудийларининг хиёнати дард устига чипқон бўлди. Ғатафон қабиласидан Уяйна ибн Ҳисн Бани Қурайза йўлидан юриб, аҳволни янада оғирлаштирди. Мусулмонлар гўё омбирнинг икки тиши орасида қолгандек эдилар: бири Араб саҳроларидан келган узоқдаги душман, иккинчиси эса аҳдни бузиб хиёнат йўлига ўтган яқиндаги душман!
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам Уяйна ибн Ҳисн агар Ғатафон қабиласини мушрикларга ёрдам бермасдан олиб чиқиб кетса, Мадина ҳосилининг учдан бирини бермоқчи бўлдилар. Шу мақсадда маслаҳат қилиш учун Авс қабиласининг бошлиғи Саъд ибн Муоз розияллоҳу анҳу билан Хазраж қабиласининг бошлиғи Саъд ибн Убода розияллоҳу анҳуни чақиртирдилар. Бу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг одоблари эди. Зеро, Мадинанинг мевалари уларники эди, улардан рухсат олмасдан қатъий қарор чиқаришни истамадилар. Шу масала ҳақида гаплашганларида улар айтишди:
– Эй Аллоҳнинг Расули! Агар буни сизга Аллоҳ амр қилган бўлса, бош устига. Аммо агар буни биз учун қилмоқчи бўлсангиз, асло ҳожати йўқ. Биз ҳам, улар ҳам мушрик эди. Бут ва санамларга сиғинардик. Ўшанда улар Мадина хурмосини емоқчи бўлишса, фақатгина сотиб олиб ёки зиёфат бўлганида ейишар эди. Энди Аллоҳ бизни сиз туфайли Ислом билан икром қилганида уларга молимизни берамизми?! Аллоҳга қасамки, уларга фақатгина қиличимизни берамиз!
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларни мақтадилар, фикрларини қўллаб-қувватладилар ва дедилар: «Араблар сизга қарши бир ёқадан бош чиқаргани учун мен буни сиз учун қилмоқчи эдим!».
Масала, кўриб турганингиздек, сиёсий эди. Уруш бошланган. Ҳамма ҳам урушдан камроқ талафот кўриб, ғолиб бўлиб чиқиш йўлини қидиради. Барчанинг ўз фикри бор. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам Ғатафон қабиласи билан музокара олиб бориб, уларга қайтиб кетиш эвазига Мадинанинг учдан бир ҳосилини бермоқни истадилар. Аммо Саъд ибн Муоз билан Саъд ибн Убода розияллоҳу анҳумо бу ишда хорликни кўрдилар. Агар Аллоҳ амр қилган бўлса, бўйсунишларини билдиришди. Аммо Набий алайҳиссалом қон тўкилмаслиги ва Мадинани сақлаб қолиш учун шундай қилаётган бўлсалар, бу фикрга қўшилмасликларини айтишди. Душманга фақатгина қилич билан жавоб қайтаришга тайёр эканликларини билдиришди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳам уларнинг фикрини қувватладилар!
Ҳар бир инсоннинг шахсий фикри, қараши ва воқеликдан чиқарган хулосалари бўлади. Бу унинг маълумотларни таҳлил қилиши ва шу орқали фойда-зарарни белгилашидир. Мусибатимиз шундаки, биз ўзимизнинг фикримизга юришга одамларни мажбурламоқчи бўламиз. Гўё буни ўзгартириб бўлмайдиган ваҳий деб хаёл қилишади. Ваҳоланки, ваҳий соҳиби бўлмиш Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам саҳобаларининг фикрини оляптилар, эътирозларини қабул қиляптилар. Чунки Набий алайҳиссаломнинг фикрлари ваҳий эмас, сиёсат, ижтиҳод ва шахсий қараш эди!
Бошқа томондан, ҳар қанақанги сиёсий фикр, ижтиҳод ва шахсий қарашни хиёнат дейдиганлар бор. Улар тўшакда ёнбошлаб олиб, чегарада турганларга фатво бериб ўтиришади. Фалон жойда тинчлик мумкин эмас, пистон жойда уруш мумкин эмас, деб ўтиришади!
Сиёсат билан шуғулланаётган киши ҳам инсонлигини унутмаслик керак. У ҳам хато қилади, тўғри айтади. Унинг инсонларни ўзининг фикрига мажбурлашга ҳаққи йўқ. Омманинг иши билан машғул бўладиган кишилар мужтаҳидни маъзур тутиши, у ҳақда яхши гумон қилиши, унга насиҳатда бўлиши лозим!
«Набавий тарбия» китоби асосида тайёрланди
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа 