24 Январ, 2025, 24 Ражаб, 1446
24 Январ, 2025, 24 Ражаб, 1446
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим
Рамазон ойини ажр-савоблар ойи қилган зот – Аллоҳ таолога ҳамду санолар бўлсин! Ҳидоят ва нажот етакчиси – Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга дуруду саловатлар бўлсин! Бахт-саодатда у зотга эргашган оилалари ва саҳобаларига саломлар бўлсин! Аммо баъд:
Ёшларга айтмоқчи бўлган бу гапларимизни ака укасига, дўст биродарига унга яхшиликни хоҳлаб қилаётган насиҳати деб, қабул қилишингизни сўраймиз.
Эй биродарим! Рамазон ойи учун нима ҳозирладингиз? Бу – Жаннат эшиклари очилиб, дўзах эшиклари ёпиладиган ва шайтонлар кишанланадиган муборак ойдир. Ушбу ойда Аллоҳ таоло солиҳ бандаларини дўзах оловидан халос қилади.
Бу ойда тавбани қасд қилдингизми? Маъсиятлардан тоат-ибодатга қайтишга қарор қилдингизми? Рамазоннинг тун-у кунларини қай ҳолатда кутиб олишни режалаштирдингиз? Ўзингизга дастурул амал туздингизми?
Жавоб беришлик керак бўлган саволлар! Тоат-ибодатсиз, кунлар, соатлар ва сониялар зоя кетган ҳолда ушбу ойдан чиқишликдан ёмонроқ нарса бўлмаса керак?! Хўш ушбу муборак ойни нима билан бошлашлик керак?
Тавба билан бошланг!
Биродарим! Сизни айбламоқчи эмасман, бироқ, ушбу йўлнинг боши ҳам, охири ҳам тавба ҳисобланади. Аллоҳ таоло томон интилувчилар ҳар ҳолатларида тавбага муҳтож бўладилар.
Шундай экан, тавба – (кўпчилик ўйлаганидек) осий бандаларнигина мақоми эмас экан. Зеро, Аввалги-ю охирги гуноҳлари мағфират қилинган зот, икки олам сарвари Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Эй инсонлар! Аллоҳга тавба қилинглар. Албатта, мен У зотга бир кунда юз марта тавба қиламан”, деганлар (Имом Муслим ривояти).
Аллоҳ таоло бандаларини тавбага чақириб нидо қилганида ҳам иймон номи ила нидо қилган:
وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ سورة النور 31 الآية
“Аллоҳ таолога барчангиз тавба қилинглар, эй мўминлар! Шоядки нажот топсангизлар” (Нур сураси 31-оят).
Барчамиз хато-камчиликларга қўл урамиз. Ким хато қилмайди? Ким гуноҳсиз? Ким осий эмас?
Аллоҳ таоло гуноҳларни мағфират қилгувчи зот. Тунда кундузи гуноҳ қилган киши тавба қилишлиги учун, кундузи кечаси гуноҳ қилган киши тавба қилишлиги учун кенгчилик яратади. Аллоҳ таоло тавба қилувчиларнинг тавбаси, осийлар ва гуноҳкорларнинг надомати ила хурсанд бўлади.
Тавба – жуда ҳам енгил иш. Унда на машаққат, на оғриниш бор. У маъсиятдан бош тортиш, надомат қилиш ва бу ишга қайтмасликка азму қарор қилишликдир.
Вақтнинг аҳамиятлилиги!
Эй биродарим! Олдин ўтган гуноҳларга надомат чеккандан сўнг, энди эътиборимизни олдимизда турган вақтимизни ислоҳ қилишликка қаратмоқлигимиз лозим. Чунки, бу дақиқаларни зоя кетказган киши бахт-саодатини ҳам зоя кетказган бўлади. Агар ушбу муборак дақиқаларни ўз ўрнида муҳофаза қиладиган бўлсак, роҳат-фароғат эшикларининг очилишлигига муяссар бўламиз.
Имом Ибн Жавзий роҳимаҳуллоҳ айтадилар: “Одамларни вақтларини ғаройиб тарзда ўтказаётганликларини кўрдим. Узун тун бўйлаб, ақалли бир ҳадисдан манфаат олмасалар ёки Қуръон тиловат қилмасалар!? Узун кун бўйлаб уйқу билан ҳамнафас бўлсалар?!... Ахир бу амаллар мавсумийку?! Вақт ўтиб кетмасидан шошилинглар, шошилинглар!”.
Киши вақти қандай ҳам улуғ неъмат эканлигини яхшилаб англаб етиб, уни муҳофаза қилишлиги айни муддаодир.
Рамазон ёшлар учун айни фурсатдир.
Эй биродарим! Савдогарлар кўп фойда кўришлик учун қулай фурсатни кутиб, у фурсат келганида эса мўл-кўл фойдаларни касб қилиб олишади. Нима учун биз ушбу фурсатда Аллоҳ таоло билан савдолашмаймиз? Солиҳ амалларга шошилиб, тоат-ибодатлар қилиб улкан-улкан фойдалар ва катта-катта савобларга эга бўлишликка шошилмаймиз?!
Рамазон – киши ҳаракат қилиши лозим бўлган фурсатдир. Бундан ҳар бир киши ғофил қолмаслиги лозим. Ушбу ой қалби саломат, аъзолари гуноҳдан холи ва вақтини зоя кетказмаган киши учун гуноҳлар кечириладиган, Жаннат мукофоти ютиб олинадиган ва дўзах оловидан нажот топиладиган фурсат ҳисобланади.
Бу ойни ғанимат билиб, солиҳ амалларни кўпайтиришга сизга далда бўладиган қуйида бир нечта маълумотларни зикр қилмоқчимиз:
1 – Рўза одат эмас – ибодатдир!
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қиладилар: “Ким Рамазонни иймон билан савоб умидида тутадиган бўлса, олдин ўтган гуноҳлари кечирилади” (Муттафақун алайҳ). “Иймон билан” деган сўзнинг маъноси: Аллоҳ таолога ва У зот солиҳ бандалари учун тайёрлаб қўйган савобларга ишониш. “Савоб умидида” деган сўзнинг маъноси: Аллоҳ таолодан савобни умид қилиб, қиладиган ишларида риё ва сумъадан четланиб, мол-дунё ёки обрў-эътибор орттиришни мақсад қилмаслигидир.
2 – Рамазон шукр қилиш лозим бўлган неъматдир.
Рамазон кирмасдан туриб вафот этган кишилар борасида бир таъаммул қилайлик. Уларнинг амаллари тўхтади, саҳифалари ёпилди, эндиликда улар на солиҳ амаллар қиладилар, на ибодат қиладилар.
Аммо, сиз эй биродарим! Аллоҳ умрингизни зиёда қилиб, ушбу улуғ ой неъмати билан мукофотландингиз! Олдингизда қанча-қанча савоб амалларни қилиш турибди. Ахир, бу шукрини адо қилиш лозим бўлган неъмат эмасми?!
3 – Уйқу ва бедорлик.
Рамазон кунларини уйқуда ва тунларини бедорлиг-у, аммо ўйин-кулгуда ўтказиб юборсак, рўза ва тунда қоим бўлиш ажрларидан маҳрум бўламиз. Рамазон ойидан қуруқ қўл билан чиқамиз. Бу ой саноқли кунлардангина иборат. Бу ойни тоат-ибодат ва Қуръон тиловати билан ўтказишлигимиз лозим. Ўзимизни қуйидаги ҳадисга тушиб қолишлигимзидан асрайлик: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Рамазон ойи кириб, сўнг ундан гуноҳлари кечирилмаган ҳолда чиққан кишининг бурни ерга ишқалансин” (Имом Термизий ва Имом Ҳоким ривояти, саҳиҳ).
4 – Қуръон тиловати.
Рамазон Қуръон ойидир. Салафи солиҳларимиз Рамазон ойи кириб келганида Қуръон қироатида жидду-жаҳд қилар эдилар. Баъзилари, бир кечада Қуръони каримни хатм қилишликка ҳам улгурганлар. Ушбу муборак ойда Қуръони каримни тартил, тадаббур, хушуъ ва қодир бўлгунча ҳукмларини фаҳмлаб тиловат қилиш ҳаммамизга насиб айласин!
5 – Тунда қоим бўлиш.
Тунда қоим бўлиш Рамазон ойидан бошқа пайтлари суннати муаккада ҳисобланади. Рамазон эса унданда таъкидлироқдир. Бу масжидларда ўқилаётган таровеҳ намозларидир. Бунда иштиёқ ила қори билан бирга хатми Қуръонни охиригача мукаммал тугатишга ҳаракат қилиш лозим! Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қилганлар: “Ким имом билан бирга (намозни) тугатгунича бирга бўлса, тунда қоим бўлганлик савоби ёзилади” (Сунан аҳли ривоят қилганлар, Имом Термизий ушбу ҳадисни “Ҳасан ва Саҳиҳ” деганлар).
6 – Садақа.
Рамазон ойида садақа қилишлик бошқа ойларда қилинганидан кўра савоби каттароқ бўлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ушбу ой кириб келганида кучли шамолданда тезроқ яхшиликларга шошилар эдилар. Қодир бўлгунгизча ушбу ойда садақалар қилинглар.
7 – Рўзадорларга ифторлик қилиб бериш.
Шунингдек, ушбу ойда рўзадорларга ифторлик қилиб бериш энг улкан савоблардандир. Айниқса, фақир ва мискинларни ифторликка чақириб, уларнинг қорнини тўйдириш мақталган амаллардандир. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар: “Ким рўзадорга ифторлик қилса, унга рўзадорнинг ажри мислича бўлади” (Имом Аҳмад ва Термизий ривоятлари, Имом Термизий бу ҳадисни саҳиҳ деганлар).
8 – Масжидларни лозим тутиш.
Ер юзидаги энг муборак жойлар масжидлардир. Масжидларда намозларни жамоат билан ўқишликка одатланмоқлигимиз ва намоз кетидан яна бошқасини кутишлигимиз қандай ҳам яхши амал! Нафл намозларни тарк қилмаслик лозим. Чунки, улар фарзлардан нуқсонга йўл қўйганларимизнинг ўрнини тўлдиради, инша Аллоҳ! Аллоҳнинг муҳаббатига эриштирадиган амал бу нафллардир. Ҳадиси Қудсийда келади: Аллоҳ таоло шундай дейди: “Бандам, нафллар билан менга яқинлашишликда доим бўлади, ҳатто уни яхши кўраман” (Имом Бухорий ривояти).
9 – Рамазонда Умра қилиш.
Рамазонда Умра қилишнинг катта фазилати бор. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: “Рамазонда Умра қилиш Ҳаж (ёки мен билан қилинган Ҳаж) га баробар келади” (Имом Бухорий ривояти).
10 – Охирги ўн кун.
Ушбу муборак ойнинг охирги ўн кунида баракалар янада кўпаяди. “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам охирги ўн кун кирганида аҳли-оилаларини уйғотар ва тунни тирилтирар эдилар” (Муттафақун алайҳ).
11 – Қадр кечаси.
Рамазоннинг охирги ўн кунлигидан Қадр кечасини изланг! Хоссатан, тоқ кунлардан излашлик тавсия этилади. Ушбу кунларда тунни намоз, қиём, Қуръон қироати, зикр ва дуолар билан тирилтириш мандубдир. Чунки, бу кунда қилинган ибодат қадр кечаси бўлмаган минг ойда қилинган ибодатлардан афзал ҳисобланади.
12 – Кўзни тийиш.
Кўзни тийиш кам амал қилинадиган ибодатлардандир. Ушбу амални бажаришлик ундан кейинги ибодатларга йўл очади.
13 – Зикр.
Ҳар ҳолатда Аллоҳ таолони зикр қилишликни қўймаслик лозим. Аллоҳ таолони кўп зикр қилувчилар дунё ва охиратда ютуққа эришувчилар бўладилар.
14 – Дуо.
Дуо ҳам ибодатдир. Дуода банда ўзини Аллоҳ таолога муҳтож эканлигини изҳор қилишлик бор. Аллоҳ таоло Ўз Каломида дуони ибодат деб номлади:
وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ سورة غافر 60 الآية
Роббингиз: “Менга дуо қилинг, сизга ижобат қилурман. Албатта, менинг ибодатимдан кибр қилганлар Жаҳаннамга хору зор ҳолларида кирурлар”, деди (Ғофир сураси 60-оят).
Ўзимизнинг дуодан бўлган ўрнимиз борасида бир ўйлаб кўрайлик?!
15 – Эътикоф.
Масжидда Аллоҳ таолонинг ибодати учун кишининг ёлғиз қолиши. Эътикофда банда Аллоҳ таолога қурбат ҳосил қилади.
16 – Таом ва шароб.
Таом ва шаробдан кўп истеъмол қилишликдан тийилмоқлик лозимдир. Чунки, кўп таом истеъмол қилишлик ҳар хил касалликларга дучор қилади ва кишини дангасаликка чорлайди.
Ёшлар бу борада қаттиқ тиришмоқликлари лозим! Зеро, Аллоҳ таолога ибодатгўй қариядан кўра тавба қилгувчи ёшлар суюклироқдир.
Аллоҳ таоло ушбу ойда қилаётган ибодатларимизнинг савобини мўл-кўл қилиб беришини сўраймиз! Рамазон ойи барча мусулмон умматига муборак бўлсин!
Абдуссамиъ Эргашев тайёрлади
Манба: Maktaba shameela китоблар жамланмаси
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Совчилик ишлари, юқорида зикр қилинганидек, доимо енгил кўчавермайди. Баъзи ҳолатларда бир оиланинг ўзининг ичида ҳам фикр ва рағбатлар тўқнашиб қолиши рўй беради. Гоҳида ота-онага ёққан келин куёв бўлмиш фарзандга ёқмай қолиши ёки аксинча бўлиши ҳам мумкин. Бугунги кунимиз воқеълигида бу муаммони тез-тез учратиб турибмиз.
Ўзимизга интернет тармоғи орқали келган саволлардан бирини эътиборингизга ҳавола қилишга ижозат бергайсиз: «Бир киши қизини дўстининг ўғлига беришни аҳд қилган. Қиз мўмина бўлиб, бир солиҳ йигит билан турмуш қурмоқчи экан. Ота қизнинг кўнглига қарамай: «Дўстимнинг ўғлига тегмасанг, сени оқ қиламан», – деди. Шундай вақтда отага қулоқ солиши керакми? Отанинг оқ қилиши тўғрими ёки нотўғрими?».
Бунга ўхшаш савол ва ҳодисалар оз эмас.
Бошқа муаммолар қатори, бу муаммони ҳам динимиз таълимотлари асосида ҳал қилишимиз керак бўлади. Бунинг учун эса, динимизнинг бу борадаги таълимотларини қунт билан ўрганишимиз ва уларга ихлос билан амал қилишимиз лозим бўлади.
عَنْ خَنْسَاءَ بِنْتِ خِدَامٍ الْأَنْصَارِيَّةِ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا: أَنَّ أَبَاهَا زَوَّجَهَا وَهِيَ ثَيِّبٌ فَكَرِهَتْ ذَلِكَ، فَأَتَتْ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم فَرَدَّ نِكَاحَهُ. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ وَأَبُو دَاوُدَ.
Хонса бинту Хидом ал-Ансория розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Отаси у кишини сўрамай, жувон ҳолида эрга берди. Бу унга ёқмай, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келди. Бас, у зот унинг никоҳини бекор қилдилар» (Бухорий ва Абу Довуд ривоят қилганлар).
Демак, жувон аёлни ўзидан сўрамай ёки мажбур қилиб бировнинг никоҳига бериб бўлмайди. Ислом дини бундай вақтда ўша аёлга қозига арз қилиш ҳуқуқини беради. Арз қилинган чоғида эса, қози ундай никоҳни бузиш ҳақида ҳукм чиқаради. Изн сўрамай никоҳланган чоғда иш аёлнинг розилигига боғлиқ бўлиб қолади. У: «Розиман», деса, никоҳ никоҳ бўлади, бўлмаса, бузилади.
وَجَاءَتْ جَارِيَةٌ بِكْرٌ إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم، فَذَكَرَتْ أَنَّ أَبَاهَا زَوَّجَهَا وَهِيَ كَارِهَةٌ فَخَيَّرَهَا النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم. رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَأَحْمَدُ.
«Бир бокира қиз Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб, отаси уни ёқтирмаса ҳам эрга берганини зикр қилди. Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ихтиёрни унинг ўзига бердилар».
Абу Довуд ва Аҳмад ривоят қилганлар.
Бундай ҳолатда ўша қиз никоҳда қолишни ирода қилса, никоҳ ақди кучга киради, бўлмаса, йўқ.
Бу иш Исломда аёл-қизларнинг эрки, ҳақ-ҳуқуқлари қанчалик риоя қилинишини кўрсатади. Зотан, шу ҳукмдан бошқаси тўғри ҳам эмас. Чунки никоҳ – умр савдоси, кўнгил масаласи. Кўнглига ёқмаган одам билан бир ёстиққа бош қўйиб, умр бўйи яшаш осон бўлибдими? Одатда, эркаклар аввал ўзлари рози, талабгор бўлиб совчи қўйганлари учун уларнинг розилиги ҳақида ривоятлар келмаган. Розилик ҳақида, асосан, аёл-қизлар ҳақидаги ривоятлар келган. Бу ҳаёт тақозосидир.
عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا: أَنَّ فَتَاةً دَخَلَتْ عَلَيْهَا فَقَالَتْ إِنَّ أَبِي زَوَّجَنِي ابْنَ أَخِيهِ لِيَرْفَعَ بِي خَسِيسَتَهُ وَأَنَا كَارِهَةٌ، قَالَتِ اجْلِسِي حَتَّى يَأْتِيَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم، فَجَاءَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم فَأَخْبَرَتْهُ، فَأَرْسَلَ إِلَى أَبِيهَا فَدَعَاهُ فَجَعَلَ الْأَمْرَ إِلَيْهَا، فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللهِ قَدْ أَجَزْتُ مَا صَنَعَ أَبِي وَلَكِنْ أَرَدْتُ أَنْ أُعْلِمَ النِّسَاءَ أَنَّ لَيْسَ لِلْآبَاءِ مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ. رَوَاهُ النَّسَائِيُّ.
Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Бир қиз у кишининг олдига келиб:
«Отам мени ўз укасининг ўғлига турмушга берди. Бу билан пастлигини кўтармоқчи. Мен буни хуш кўрмайман», – деди.
У киши: «То Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам келгунларича ўтириб тур», – дедилар.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам келганларидан кейин хабар бердилар. У зот унинг отасига одам юбориб, чақиртириб келдилар. Сўнгра ихтиёрни қизга бердилар. Шунда у:
«Ё Расулуллоҳ, отам қилган нарсани жоиз қилдим. Лекин аёлларга бу ишда оталарга ҳеч нарса йўқлигини билдириб қўйишни ирода қилган эдим», – деди» (Насаий ривоят қилган).
Демак, ўзларига турмуш ўртоғи танлашда қизларимизнинг ҳақлари бор экан. Уларнинг розилигини сўрашда эса ишбошилар – қизнинг отаси, ака-укаси ёки амаки-тоғаси бўладими, ким бўлса ҳам, албатта, мажбур қилмасдан, ниҳоятда одоб-ахлоқ билан муомала қилишлари керак бўлади. Бу иш ҳадисда келган нарса бўлиб, шариатимизнинг қонунидир! Бизда эса, афсуски, шариатнинг ҳукми бир четда қолиб, одамлар ўзича чиқариб олган урф-одатлар, бидъат-хурофотлар ҳукм сурадиган бўлиб қолган.
Бу борада барча ота-оналар ва ишбошилар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан ўрнак олишлари зарур. Келинг, бунинг учун Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўз қизларига бу борада қандай муомала қилганларини ўрганайлик.
عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا أَرَادَ أَنْ يُزَوِّجَ شَيْئًا مِنْ بَنَاتِهِ جَلَسَ إِلَى خِدْرِهَا، فَقَالَ: إِنَّ فُلَانًا يَذْكُرُ فُلَانَةً، يُسَمِّيهَا وَيُسَمِّي الرَّجُلَ الَّذِي ذَكَرَهَا فَإِنْ هِيَ سَكَتَتْ زَوَّجَهَا، وَإِنْ هِيَ كَرِهَتْ نَقَرَتِ السِّتْرَ، فَإِذَا نَقَرَتْهُ لَمْ يُزَوِّجْهَا. رَوَاهُ أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ.
Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қачон қизларидан бирортасини узатмоқи бўлсалар, унинг пардаси олдига ўтириб, «Фалончи Фалонани зикр қилмоқда», деб, унинг ҳам, уни зикр қилган эркакнинг ҳам исмини айтар эдилар. Агар у сукут сақласа, никоҳлар эдилар. Агар у қиз ёқтирмаса, пардани чертар эди. Қачон қиз пардани чертса, уни никоҳламас эдилар».
Аҳмад ривоят қилган.
Оламларнинг сарвари, Роббул оламийннинг Расули бўлган зотнинг ўз қизлари билан никоҳ, оила қуриш борасида қилган муомалаларига назар солинг. Қандай юксак одоб! Қандай олий маданият! Қизларнинг одобини, ахлоқини кўринг!
عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبيِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، عِنْدَنَا يَتِيمَةٌ قَدْ خَطَبَهَا رَجُلَانِ مُوسِرٌ وَمُعْسِرٌ، هِيَ تَهْوَى الْمُعْسِرَ وَنَحْنُ نَهْوَى الْمُوسِرَ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: لَمْ يُرَ لِلْمُتَحَابِّينَ مِثْلُ النِّكَاحِ. رَوَاهُ ابْنُ مَاجَهْ.
Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига бир киши келиб:
«Ё Расулуллоҳ! Бизнинг бир етим қизимизга икки киши – бир бой ва бир камбағал совчилик қилди. У камбағални истаяпти, биз бойни истаяпмиз», – деди.
Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Севишганлар учун никоҳга ўхшагани кўрилмаган», – дедилар».
Ибн Можа ривоят қилган.
Бу ҳадиси шарифда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам етим қизнинг кўнглига қанчалик эътибор берганларига қаранг! Ким бўлишидан қатъи назар, инсоннинг кўнгли бор. Унинг риоясини қилиш керак.
Аммо, ушбу ўта муҳим масаланинг иккинчи тарафи ҳам бор. Бунда болаларнинг ота-оналарига қарши чиқишлари ноқулай ҳолатга сабаб бўлади.
"Бахтиёр оила" китобидан
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа