Bismillahir Rohmanir Rohim
Ramazon oyini ajr-savoblar oyi qilgan zot – Alloh taologa hamdu sanolar bo‘lsin! Hidoyat va najot yetakchisi – Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga durudu salovatlar bo‘lsin! Baxt-saodatda u zotga ergashgan oilalari va sahobalariga salomlar bo‘lsin! Ammo ba’d:
Yoshlarga aytmoqchi bo‘lgan bu gaplarimizni aka ukasiga, do‘st birodariga unga yaxshilikni xohlab qilayotgan nasihati deb, qabul qilishingizni so‘raymiz.
Ey birodarim! Ramazon oyi uchun nima hozirladingiz? Bu – Jannat eshiklari ochilib, do‘zax eshiklari yopiladigan va shaytonlar kishanlanadigan muborak oydir. Ushbu oyda Alloh taolo solih bandalarini do‘zax olovidan xalos qiladi.
Bu oyda tavbani qasd qildingizmi? Ma’siyatlardan toat-ibodatga qaytishga qaror qildingizmi? Ramazonning tun-u kunlarini qay holatda kutib olishni rejalashtirdingiz? O‘zingizga dasturul amal tuzdingizmi?
Javob berishlik kerak bo‘lgan savollar! Toat-ibodatsiz, kunlar, soatlar va soniyalar zoya ketgan holda ushbu oydan chiqishlikdan yomonroq narsa bo‘lmasa kerak?! Xo‘sh ushbu muborak oyni nima bilan boshlashlik kerak?
Tavba bilan boshlang!
Birodarim! Sizni ayblamoqchi emasman, biroq, ushbu yo‘lning boshi ham, oxiri ham tavba hisoblanadi. Alloh taolo tomon intiluvchilar har holatlarida tavbaga muhtoj bo‘ladilar.
Shunday ekan, tavba – (ko‘pchilik o‘ylaganidek) osiy bandalarnigina maqomi emas ekan. Zero, Avvalgi-yu oxirgi gunohlari mag‘firat qilingan zot, ikki olam sarvari Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Ey insonlar! Allohga tavba qilinglar. Albatta, men U zotga bir kunda yuz marta tavba qilaman”, deganlar (Imom Muslim rivoyati).
Alloh taolo bandalarini tavbaga chaqirib nido qilganida ham iymon nomi ila nido qilgan:
وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ سورة النور 31 الآية
“Alloh taologa barchangiz tavba qilinglar, ey mo‘minlar! Shoyadki najot topsangizlar” (Nur surasi 31-oyat).
Barchamiz xato-kamchiliklarga qo‘l uramiz. Kim xato qilmaydi? Kim gunohsiz? Kim osiy emas?
Alloh taolo gunohlarni mag‘firat qilguvchi zot. Tunda kunduzi gunoh qilgan kishi tavba qilishligi uchun, kunduzi kechasi gunoh qilgan kishi tavba qilishligi uchun kengchilik yaratadi. Alloh taolo tavba qiluvchilarning tavbasi, osiylar va gunohkorlarning nadomati ila xursand bo‘ladi.
Tavba – juda ham yengil ish. Unda na mashaqqat, na og‘rinish bor. U ma’siyatdan bosh tortish, nadomat qilish va bu ishga qaytmaslikka azmu qaror qilishlikdir.
Vaqtning ahamiyatliligi!
Ey birodarim! Oldin o‘tgan gunohlarga nadomat chekkandan so‘ng, endi e’tiborimizni oldimizda turgan vaqtimizni isloh qilishlikka qaratmoqligimiz lozim. Chunki, bu daqiqalarni zoya ketkazgan kishi baxt-saodatini ham zoya ketkazgan bo‘ladi. Agar ushbu muborak daqiqalarni o‘z o‘rnida muhofaza qiladigan bo‘lsak, rohat-farog‘at eshiklarining ochilishligiga muyassar bo‘lamiz.
Imom Ibn Javziy rohimahulloh aytadilar: “Odamlarni vaqtlarini g‘aroyib tarzda o‘tkazayotganliklarini ko‘rdim. Uzun tun bo‘ylab, aqalli bir hadisdan manfaat olmasalar yoki Qur’on tilovat qilmasalar!? Uzun kun bo‘ylab uyqu bilan hamnafas bo‘lsalar?!... Axir bu amallar mavsumiyku?! Vaqt o‘tib ketmasidan shoshilinglar, shoshilinglar!”.
Kishi vaqti qanday ham ulug‘ ne’mat ekanligini yaxshilab anglab yetib, uni muhofaza qilishligi ayni muddaodir.
Ramazon yoshlar uchun ayni fursatdir.
Ey birodarim! Savdogarlar ko‘p foyda ko‘rishlik uchun qulay fursatni kutib, u fursat kelganida esa mo‘l-ko‘l foydalarni kasb qilib olishadi. Nima uchun biz ushbu fursatda Alloh taolo bilan savdolashmaymiz? Solih amallarga shoshilib, toat-ibodatlar qilib ulkan-ulkan foydalar va katta-katta savoblarga ega bo‘lishlikka shoshilmaymiz?!
Ramazon – kishi harakat qilishi lozim bo‘lgan fursatdir. Bundan har bir kishi g‘ofil qolmasligi lozim. Ushbu oy qalbi salomat, a’zolari gunohdan xoli va vaqtini zoya ketkazmagan kishi uchun gunohlar kechiriladigan, Jannat mukofoti yutib olinadigan va do‘zax olovidan najot topiladigan fursat hisoblanadi.
Bu oyni g‘animat bilib, solih amallarni ko‘paytirishga sizga dalda bo‘ladigan quyida bir nechta ma’lumotlarni zikr qilmoqchimiz:
1 – Ro‘za odat emas – ibodatdir!
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam marhamat qiladilar: “Kim Ramazonni iymon bilan savob umidida tutadigan bo‘lsa, oldin o‘tgan gunohlari kechiriladi” (Muttafaqun alayh). “Iymon bilan” degan so‘zning ma’nosi: Alloh taologa va U zot solih bandalari uchun tayyorlab qo‘ygan savoblarga ishonish. “Savob umidida” degan so‘zning ma’nosi: Alloh taolodan savobni umid qilib, qiladigan ishlarida riyo va sum’adan chetlanib, mol-dunyo yoki obro‘-e’tibor orttirishni maqsad qilmasligidir.
2 – Ramazon shukr qilish lozim bo‘lgan ne’matdir.
Ramazon kirmasdan turib vafot etgan kishilar borasida bir ta’ammul qilaylik. Ularning amallari to‘xtadi, sahifalari yopildi, endilikda ular na solih amallar qiladilar, na ibodat qiladilar.
Ammo, siz ey birodarim! Alloh umringizni ziyoda qilib, ushbu ulug‘ oy ne’mati bilan mukofotlandingiz! Oldingizda qancha-qancha savob amallarni qilish turibdi. Axir, bu shukrini ado qilish lozim bo‘lgan ne’mat emasmi?!
3 – Uyqu va bedorlik.
Ramazon kunlarini uyquda va tunlarini bedorlig-u, ammo o‘yin-kulguda o‘tkazib yuborsak, ro‘za va tunda qoim bo‘lish ajrlaridan mahrum bo‘lamiz. Ramazon oyidan quruq qo‘l bilan chiqamiz. Bu oy sanoqli kunlardangina iborat. Bu oyni toat-ibodat va Qur’on tilovati bilan o‘tkazishligimiz lozim. O‘zimizni quyidagi hadisga tushib qolishligimzidan asraylik: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Ramazon oyi kirib, so‘ng undan gunohlari kechirilmagan holda chiqqan kishining burni yerga ishqalansin” (Imom Termiziy va Imom Hokim rivoyati, sahih).
4 – Qur’on tilovati.
Ramazon Qur’on oyidir. Salafi solihlarimiz Ramazon oyi kirib kelganida Qur’on qiroatida jiddu-jahd qilar edilar. Ba’zilari, bir kechada Qur’oni karimni xatm qilishlikka ham ulgurganlar. Ushbu muborak oyda Qur’oni karimni tartil, tadabbur, xushu’ va qodir bo‘lguncha hukmlarini fahmlab tilovat qilish hammamizga nasib aylasin!
5 – Tunda qoim bo‘lish.
Tunda qoim bo‘lish Ramazon oyidan boshqa paytlari sunnati muakkada hisoblanadi. Ramazon esa undanda ta’kidliroqdir. Bu masjidlarda o‘qilayotgan taroveh namozlaridir. Bunda ishtiyoq ila qori bilan birga xatmi Qur’onni oxirigacha mukammal tugatishga harakat qilish lozim! Rasululloh sollallohu alayhi vasallam marhamat qilganlar: “Kim imom bilan birga (namozni) tugatgunicha birga bo‘lsa, tunda qoim bo‘lganlik savobi yoziladi” (Sunan ahli rivoyat qilganlar, Imom Termiziy ushbu hadisni “Hasan va Sahih” deganlar).
6 – Sadaqa.
Ramazon oyida sadaqa qilishlik boshqa oylarda qilinganidan ko‘ra savobi kattaroq bo‘ladi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ushbu oy kirib kelganida kuchli shamoldanda tezroq yaxshiliklarga shoshilar edilar. Qodir bo‘lgungizcha ushbu oyda sadaqalar qilinglar.
7 – Ro‘zadorlarga iftorlik qilib berish.
Shuningdek, ushbu oyda ro‘zadorlarga iftorlik qilib berish eng ulkan savoblardandir. Ayniqsa, faqir va miskinlarni iftorlikka chaqirib, ularning qornini to‘ydirish maqtalgan amallardandir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday deganlar: “Kim ro‘zadorga iftorlik qilsa, unga ro‘zadorning ajri mislicha bo‘ladi” (Imom Ahmad va Termiziy rivoyatlari, Imom Termiziy bu hadisni sahih deganlar).
8 – Masjidlarni lozim tutish.
Yer yuzidagi eng muborak joylar masjidlardir. Masjidlarda namozlarni jamoat bilan o‘qishlikka odatlanmoqligimiz va namoz ketidan yana boshqasini kutishligimiz qanday ham yaxshi amal! Nafl namozlarni tark qilmaslik lozim. Chunki, ular farzlardan nuqsonga yo‘l qo‘yganlarimizning o‘rnini to‘ldiradi, insha Alloh! Allohning muhabbatiga erishtiradigan amal bu nafllardir. Hadisi Qudsiyda keladi: Alloh taolo shunday deydi: “Bandam, nafllar bilan menga yaqinlashishlikda doim bo‘ladi, hatto uni yaxshi ko‘raman” (Imom Buxoriy rivoyati).
9 – Ramazonda Umra qilish.
Ramazonda Umra qilishning katta fazilati bor. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytadilar: “Ramazonda Umra qilish Haj (yoki men bilan qilingan Haj) ga barobar keladi” (Imom Buxoriy rivoyati).
10 – Oxirgi o‘n kun.
Ushbu muborak oyning oxirgi o‘n kunida barakalar yanada ko‘payadi. “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam oxirgi o‘n kun kirganida ahli-oilalarini uyg‘otar va tunni tiriltirar edilar” (Muttafaqun alayh).
11 – Qadr kechasi.
Ramazonning oxirgi o‘n kunligidan Qadr kechasini izlang! Xossatan, toq kunlardan izlashlik tavsiya etiladi. Ushbu kunlarda tunni namoz, qiyom, Qur’on qiroati, zikr va duolar bilan tiriltirish mandubdir. Chunki, bu kunda qilingan ibodat qadr kechasi bo‘lmagan ming oyda qilingan ibodatlardan afzal hisoblanadi.
12 – Ko‘zni tiyish.
Ko‘zni tiyish kam amal qilinadigan ibodatlardandir. Ushbu amalni bajarishlik undan keyingi ibodatlarga yo‘l ochadi.
13 – Zikr.
Har holatda Alloh taoloni zikr qilishlikni qo‘ymaslik lozim. Alloh taoloni ko‘p zikr qiluvchilar dunyo va oxiratda yutuqqa erishuvchilar bo‘ladilar.
14 – Duo.
Duo ham ibodatdir. Duoda banda o‘zini Alloh taologa muhtoj ekanligini izhor qilishlik bor. Alloh taolo O‘z Kalomida duoni ibodat deb nomladi:
وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ سورة غافر 60 الآية
Robbingiz: “Menga duo qiling, sizga ijobat qilurman. Albatta, mening ibodatimdan kibr qilganlar Jahannamga xoru zor hollarida kirurlar”, dedi (G‘ofir surasi 60-oyat).
O‘zimizning duodan bo‘lgan o‘rnimiz borasida bir o‘ylab ko‘raylik?!
15 – E’tikof.
Masjidda Alloh taoloning ibodati uchun kishining yolg‘iz qolishi. E’tikofda banda Alloh taologa qurbat hosil qiladi.
16 – Taom va sharob.
Taom va sharobdan ko‘p iste’mol qilishlikdan tiyilmoqlik lozimdir. Chunki, ko‘p taom iste’mol qilishlik har xil kasalliklarga duchor qiladi va kishini dangasalikka chorlaydi.
Yoshlar bu borada qattiq tirishmoqliklari lozim! Zero, Alloh taologa ibodatgo‘y qariyadan ko‘ra tavba qilguvchi yoshlar suyukliroqdir.
Alloh taolo ushbu oyda qilayotgan ibodatlarimizning savobini mo‘l-ko‘l qilib berishini so‘raymiz! Ramazon oyi barcha musulmon ummatiga muborak bo‘lsin!
Abdussami’ Ergashev tayyorladi
Manba: Maktaba shameela kitoblar jamlanmasi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Sovchilik ishlari, yuqorida zikr qilinganidek, doimo yengil ko‘chavermaydi. Ba’zi holatlarda bir oilaning o‘zining ichida ham fikr va rag‘batlar to‘qnashib qolishi ro‘y beradi. Gohida ota-onaga yoqqan kelin kuyov bo‘lmish farzandga yoqmay qolishi yoki aksincha bo‘lishi ham mumkin. Bugungi kunimiz voqe’ligida bu muammoni tez-tez uchratib turibmiz.
O‘zimizga internet tarmog‘i orqali kelgan savollardan birini e’tiboringizga havola qilishga ijozat bergaysiz: «Bir kishi qizini do‘stining o‘g‘liga berishni ahd qilgan. Qiz mo‘mina bo‘lib, bir solih yigit bilan turmush qurmoqchi ekan. Ota qizning ko‘ngliga qaramay: «Do‘stimning o‘g‘liga tegmasang, seni oq qilaman», – dedi. Shunday vaqtda otaga quloq solishi kerakmi? Otaning oq qilishi to‘g‘rimi yoki noto‘g‘rimi?».
Bunga o‘xshash savol va hodisalar oz emas.
Boshqa muammolar qatori, bu muammoni ham dinimiz ta’limotlari asosida hal qilishimiz kerak bo‘ladi. Buning uchun esa, dinimizning bu boradagi ta’limotlarini qunt bilan o‘rganishimiz va ularga ixlos bilan amal qilishimiz lozim bo‘ladi.
عَنْ خَنْسَاءَ بِنْتِ خِدَامٍ الْأَنْصَارِيَّةِ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا: أَنَّ أَبَاهَا زَوَّجَهَا وَهِيَ ثَيِّبٌ فَكَرِهَتْ ذَلِكَ، فَأَتَتْ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم فَرَدَّ نِكَاحَهُ. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ وَأَبُو دَاوُدَ.
Xonsa bintu Xidom al-Ansoriya roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Otasi u kishini so‘ramay, juvon holida erga berdi. Bu unga yoqmay, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga keldi. Bas, u zot uning nikohini bekor qildilar» (Buxoriy va Abu Dovud rivoyat qilganlar).
Demak, juvon ayolni o‘zidan so‘ramay yoki majbur qilib birovning nikohiga berib bo‘lmaydi. Islom dini bunday vaqtda o‘sha ayolga qoziga arz qilish huquqini beradi. Arz qilingan chog‘ida esa, qozi unday nikohni buzish haqida hukm chiqaradi. Izn so‘ramay nikohlangan chog‘da ish ayolning roziligiga bog‘liq bo‘lib qoladi. U: «Roziman», desa, nikoh nikoh bo‘ladi, bo‘lmasa, buziladi.
وَجَاءَتْ جَارِيَةٌ بِكْرٌ إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم، فَذَكَرَتْ أَنَّ أَبَاهَا زَوَّجَهَا وَهِيَ كَارِهَةٌ فَخَيَّرَهَا النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم. رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَأَحْمَدُ.
«Bir bokira qiz Nabiy sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga kelib, otasi uni yoqtirmasa ham erga berganini zikr qildi. Shunda Nabiy sollallohu alayhi vasallam ixtiyorni uning o‘ziga berdilar».
Abu Dovud va Ahmad rivoyat qilganlar.
Bunday holatda o‘sha qiz nikohda qolishni iroda qilsa, nikoh aqdi kuchga kiradi, bo‘lmasa, yo‘q.
Bu ish Islomda ayol-qizlarning erki, haq-huquqlari qanchalik rioya qilinishini ko‘rsatadi. Zotan, shu hukmdan boshqasi to‘g‘ri ham emas. Chunki nikoh – umr savdosi, ko‘ngil masalasi. Ko‘ngliga yoqmagan odam bilan bir yostiqqa bosh qo‘yib, umr bo‘yi yashash oson bo‘libdimi? Odatda, erkaklar avval o‘zlari rozi, talabgor bo‘lib sovchi qo‘yganlari uchun ularning roziligi haqida rivoyatlar kelmagan. Rozilik haqida, asosan, ayol-qizlar haqidagi rivoyatlar kelgan. Bu hayot taqozosidir.
عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا: أَنَّ فَتَاةً دَخَلَتْ عَلَيْهَا فَقَالَتْ إِنَّ أَبِي زَوَّجَنِي ابْنَ أَخِيهِ لِيَرْفَعَ بِي خَسِيسَتَهُ وَأَنَا كَارِهَةٌ، قَالَتِ اجْلِسِي حَتَّى يَأْتِيَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم، فَجَاءَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم فَأَخْبَرَتْهُ، فَأَرْسَلَ إِلَى أَبِيهَا فَدَعَاهُ فَجَعَلَ الْأَمْرَ إِلَيْهَا، فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللهِ قَدْ أَجَزْتُ مَا صَنَعَ أَبِي وَلَكِنْ أَرَدْتُ أَنْ أُعْلِمَ النِّسَاءَ أَنَّ لَيْسَ لِلْآبَاءِ مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ. رَوَاهُ النَّسَائِيُّ.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Bir qiz u kishining oldiga kelib:
«Otam meni o‘z ukasining o‘g‘liga turmushga berdi. Bu bilan pastligini ko‘tarmoqchi. Men buni xush ko‘rmayman», – dedi.
U kishi: «To Rasululloh sollallohu alayhi vasallam kelgunlaricha o‘tirib tur», – dedilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam kelganlaridan keyin xabar berdilar. U zot uning otasiga odam yuborib, chaqirtirib keldilar. So‘ngra ixtiyorni qizga berdilar. Shunda u:
«Yo Rasululloh, otam qilgan narsani joiz qildim. Lekin ayollarga bu ishda otalarga hech narsa yo‘qligini bildirib qo‘yishni iroda qilgan edim», – dedi» (Nasaiy rivoyat qilgan).
Demak, o‘zlariga turmush o‘rtog‘i tanlashda qizlarimizning haqlari bor ekan. Ularning roziligini so‘rashda esa ishboshilar – qizning otasi, aka-ukasi yoki amaki-tog‘asi bo‘ladimi, kim bo‘lsa ham, albatta, majbur qilmasdan, nihoyatda odob-axloq bilan muomala qilishlari kerak bo‘ladi. Bu ish hadisda kelgan narsa bo‘lib, shariatimizning qonunidir! Bizda esa, afsuski, shariatning hukmi bir chetda qolib, odamlar o‘zicha chiqarib olgan urf-odatlar, bid’at-xurofotlar hukm suradigan bo‘lib qolgan.
Bu borada barcha ota-onalar va ishboshilar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan o‘rnak olishlari zarur. Keling, buning uchun Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o‘z qizlariga bu borada qanday muomala qilganlarini o‘rganaylik.
عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا أَرَادَ أَنْ يُزَوِّجَ شَيْئًا مِنْ بَنَاتِهِ جَلَسَ إِلَى خِدْرِهَا، فَقَالَ: إِنَّ فُلَانًا يَذْكُرُ فُلَانَةً، يُسَمِّيهَا وَيُسَمِّي الرَّجُلَ الَّذِي ذَكَرَهَا فَإِنْ هِيَ سَكَتَتْ زَوَّجَهَا، وَإِنْ هِيَ كَرِهَتْ نَقَرَتِ السِّتْرَ، فَإِذَا نَقَرَتْهُ لَمْ يُزَوِّجْهَا. رَوَاهُ أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qachon qizlaridan birortasini uzatmoqi bo‘lsalar, uning pardasi oldiga o‘tirib, «Falonchi Falonani zikr qilmoqda», deb, uning ham, uni zikr qilgan erkakning ham ismini aytar edilar. Agar u sukut saqlasa, nikohlar edilar. Agar u qiz yoqtirmasa, pardani chertar edi. Qachon qiz pardani chertsa, uni nikohlamas edilar».
Ahmad rivoyat qilgan.
Olamlarning sarvari, Robbul olamiynning Rasuli bo‘lgan zotning o‘z qizlari bilan nikoh, oila qurish borasida qilgan muomalalariga nazar soling. Qanday yuksak odob! Qanday oliy madaniyat! Qizlarning odobini, axloqini ko‘ring!
عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبيِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، عِنْدَنَا يَتِيمَةٌ قَدْ خَطَبَهَا رَجُلَانِ مُوسِرٌ وَمُعْسِرٌ، هِيَ تَهْوَى الْمُعْسِرَ وَنَحْنُ نَهْوَى الْمُوسِرَ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: لَمْ يُرَ لِلْمُتَحَابِّينَ مِثْلُ النِّكَاحِ. رَوَاهُ ابْنُ مَاجَهْ.
Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga bir kishi kelib:
«Yo Rasululloh! Bizning bir yetim qizimizga ikki kishi – bir boy va bir kambag‘al sovchilik qildi. U kambag‘alni istayapti, biz boyni istayapmiz», – dedi.
Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam:
«Sevishganlar uchun nikohga o‘xshagani ko‘rilmagan», – dedilar».
Ibn Moja rivoyat qilgan.
Bu hadisi sharifda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam yetim qizning ko‘ngliga qanchalik e’tibor berganlariga qarang! Kim bo‘lishidan qat’i nazar, insonning ko‘ngli bor. Uning rioyasini qilish kerak.
Ammo, ushbu o‘ta muhim masalaning ikkinchi tarafi ham bor. Bunda bolalarning ota-onalariga qarshi chiqishlari noqulay holatga sabab bo‘ladi.
"Baxtiyor oila" kitobidan