05 Ноябр, 2024, 04 Жумадул аввал, 1446
05 Ноябр, 2024, 04 Жумадул аввал, 1446
Инсон бу ҳаётда худди мавжли денгизда оқиб кетаётган ёғочга осилиб олган кишига ўхшайди. Ундай инсоннинг ҳаққига қиёмат куни Пайғамбарлар алайҳимуссалом “Эй Аллоҳ, саломат қилгин, саломат қилгин!” деб дуо қилишади.
Имом Аҳмад раҳимаҳуллоҳ илм мажлисларида “Эй Аллоҳ, саломат қилгин, саломат қилгин!” дер эдилар. Бунинг маъноси “Аллоҳ таоло сизни дунё ва охиратдаги барча зарар ва ёмонликлардан асрасин!” деганидир.
*****
Намоз Исломнинг устуни ва энг улуғ ибодат.
Намоз икки шаҳодатдан кейинги ўринда келади.
Аллоҳ таоло уни меърож кечасида фарз қилган.
Аллоҳ таоло намоз ҳақида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга воситасиз хитоб қилган.
Намоз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг кўз қувончларидир.
Намоз хатоларни ўчирувчи, гуноҳларга каффорот бўлувчи ибодатдир.
Намоз Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг биз умматларига энг сўнгги васиятларидир.
*****
Аллоҳ таоло сенга қанчадан қанча сўраганларингни ато қилмадими?!
У Зот неча марта тойилганингда сени турғазиб қўймадими?!
Бошингга тушган қанчадан қанча ташвишларни аритмадими?!
Қилган неча-неча дуоларингни ижобат қилмадими?!
Муаммоларингни фақат Унга айт!
У Зот ҳақида яхши гумонда бўл!
Унга таваккул қил!
Сўрайдиган нарсаларингни фақат Ундан сўра!
У Зот Қуръони Каримда Яъқуб алайҳиссаломнинг айтган сўзларини ҳикоя тарзида келтиради:
وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ
“Мен ишимни Аллоҳнинг Ўзига топширдим. Албатта, Аллоҳ бандаларини аниқ кўриб тургувчидир” (Ғофир сураси, 44-оят)
*****
“У шеригига, хафа бўлма, Аллоҳ, албатта, биз билан, деди” (Тавба сураси, 40-оят)
Дўстнинг афзали – қийин вазиятларда сизга тасалли берган, сизни Аллоҳ таолога яқин бўлишга ундаган, Унинг ибодатини эслатиб, кўмак берган, сизни сажда қилган ҳолида эслаган, яъни Аллоҳ таолога сизнинг ҳақингизда дуо қилган кишидир. Натижада бир фаришта “Омийн, сенга ҳам шунинг мисли бўлсин” деб дуо қилади.
Аллоҳ таоло бизни ва сизни солиҳ дўст билан ризқлантирсин!
*****
Аллоҳ таоло Қуръони Каримда шундай деб марҳамат қилган:
ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ
“Роббингнинг йўлига ҳикмат ва яхши мавъиза ила даъват қил. Ва улар ила гўзал услубда мунозара қил. Албатта, Роббинг Ўз йўлидан адашганларни ўта билгувчи ва ҳидоят топгувчиларни ҳам ўта билгувчидир” (Наҳл сураси, 125-оят)
Қалбингни одамларга нисбатан ҳасад, ғазаб қилиб, хатоларини қидиришдан, тойилганларида хурсанд бўлишдан, сирларини фош этишдан, пардаларини йиртишдан қутқар! Аллоҳ таолонинг Ўзи барчани, шу жумладан уларни ҳам ҳисоб қилади. Сен ўзингни ўйла! Ибодатларингни вақтида адо эт! Аллоҳ таоло билан ўзингнинг ўртангдаги ҳолатни ислоҳ эт!
*****
Агар намоз ўқилмаса, Қуръон тарк этилса ва Аллоҳ таолонинг зикридан ғафлатда қолинса, ғам-ташвиш, безовталикни кутилсин. Чунки Аллоҳ таолонинг зикри омонлик, зикрдан ғафлатда қолиш эса хорликдир. Мана бу ҳақиқатга эътибор беринг:
أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ
“Аё, Аллоҳнинг зикри ила қалблар ором топмасми?” (Раъд сураси, 28-оят)
وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكاً
“Ким Менинг зикримдан юз ўгирса, албатта, унга торчилик ҳаёти бўлур” (Тоҳа сураси, 124-оят)
Аллоҳ таоло барчамизни Ўзининг ҳидоятидан айирмасин ва хотимамизни чиройли қилсин!
Доктор Оиз Қарний саҳифаларидан Нозимжон Ҳошимжон тайёрлади
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Фитнабошилар Мадинадан қайтиб боришлари билан халифага қарши чиқишга махфий равишда тайёргарликни бошлаб юборишди. Улар ўзаро мактуб ёзишиб, ўзларини ҳажга бораётган қилиб кўрсатиб, Мадинада учрашишга ва ўша ерда режаларини амалга оширишга келишиб олишди.
Мисрликлар тўрт гуруҳ бўлиб чиқишди. Уларнинг тўрт амири бор, сонлари эса минг киши атрофида эди. Уларнинг бош амири Ғофиқий ибн Ҳарб эди. Улар одамларга урушга кетаётганларини айтишга журъат қилолмай, ўзларини ҳажга кетаётган қилиб кўрсатишди. Фитнабоши яҳудий Абдуллоҳ ибн Сабаъ ҳам улар билан бирга эди.
Фитначилар ўз ишларининг ноҳақ эканини билишади. Ниятларини халқ оммаси билиб қолса, уларнинг нафратига учрашларини ҳам яхши билишади. Шунинг учун асл мақсадларини яшириб, савобли ишларни ниқоб қилиб олишади. Тажрибаларнинг кўрсатишича, ҳатто ўзлари билан кетаётган кишиларга ҳам асл ниятни эмас, ниқоб қилиб олинган шиорни айтишади. Уларга одам керак. Агар асл ниятни билса, одамлар айниб қолишлари мумкин. Шунинг учун олиб бораётган одамларига нисбатан ҳам алдамчилик қилишади.
Куфалик фитначилар ҳам тўрт гуруҳ бўлиб, тўрт амир билан йўлга чиқишди. Уларнинг ададлари ҳам мисрликларнинг ададича бор эди. Куфаликларнинг бош амири Амр ибн Асам исмли одам эди.
Басралик фитначилар ҳам тўрт гуруҳ бўлиб, тўрт амир билан йўлга чиқишди. Уларнинг ададлари ҳам мисрликларнинг ададича бор эди. Басраликларнинг бош амири Ҳурқус ибн Зуҳайр Саъдий исмли одам эди.
Улар ҳижрий 35 йил шаввол ойида уч томондан Мадинаи мунавварага яқинлашиб келиб, уч жойга – басралик фитначилар Зухушубга, куфаликлар Аъвасга ва мисрликлар Зулмарвага тушишди. Уларнинг ниятлари турлича эди. Мисрликлар: «Алий ибн Абу Толибни халифа қиламиз», дейишарди. Басралик фитначилар Талҳани ва куфаликлар эса Зубайрни халифа қилиш ниятида эдилар.
Уларнинг ниятлари турли кишиларни халифа қилиш бўлса ҳам, ҳаммалари бараварига ҳазрати Усмон ибн Аффон розияллоҳу анҳуга қарши эдилар. Хўш, бу фитначи тўдадаги одамлар кимлар эди? Улар ўзлари даъво қилаётганларидек, дину диёнат равнақи учун курашчилармиди ёки бошқа одамлармиди?
Уламолар уларнинг кимлигини илмий асосда жуда синчиклаб ўрганиб чиққанлар. Ана шундай уламолардан энг машҳури Абу Бакр ибн Арабий раҳматуллоҳи алайҳ «Ал-авосим минал қавосим» номли китобида қуйидагиларни ёзадилар:
«Явмуд-дор куни Исломга қарши жиноятда иштирок этганлар бир неча даражадаги тоифалардир:
1. Динда ғулувга кетганлар, яъни ҳаддидан ошганлар. Улар арзимаган нарсаларни бировга катта айб қилиб қўйишди. Ўзлари эса уларни инкор қиламан деб, ҳалокатга олиб борувчи гуноҳларни қилишди.
2. Қурайшлик катта саҳобийларга қарши яманликларга тарафкашлик қилиб, мутаассиблик қилганлар. Бундайларнинг Исломда эришган ҳеч бир муваффақияти йўқ эди. Шунинг учун Исломда пешқадам бўлиб, қилган хизматлари ва фатҳлари учун мукофот олган қурайшликларга ҳасад қилишди. Ўзларининг ҳеч қандай хизмати, эришган муваффақияти бўлмаса ҳам, улар сазовор бўлган мартабаларга етишишни хоҳлашди.
3. Ўзларининг баъзи қариндошларига шаръий жазо қўлланганидан дарғазаб бўлганлар. Ана шу сабабдан уларнинг қалблари ҳиқду ҳасадга тўлган эди.
4. Сабаъчилар ақлларининг пастлигидан фойдаланиб, фисқу фасод, фитна ва бузуқ эътиқодларга бошлаган аҳмоқлар эди.
5. Ҳазрати Усмоннинг яхшилигини, одамгарчилигини билмай, ҳовлиққан кимсалар эди. Улар ўзларининг ҳақлари бўлмаган раҳбарлик лавозимларга тама қилиб, Усмон розияллоҳу анҳунинг яхшиликларига нонкўрлик қилишди.
6. Ислом одобларига қарши ишлар содир этишгани учун ҳазрати Усмон томонидан таъзири берилганлар эди. Усмон розияллоҳу анҳу жорий этган шаръий таъзир уларнинг ғазабини қўзғатди. Улар ҳазрати Умардан ундан кўра шиддатлироқ таъзир еганларида ҳам, жимгина бўйинларини эгиб юришган эди.
7. Ўзлари муносиб бўлмай туриб, раҳбарлик лавозимларига эришишга шошилганлар. Ҳикматлари бўлмаса ҳам, зеҳнларининг ўткирлиги ва фасоҳатлари уларни ғурурга кетказган эди.
Хулоса қилиб айтадиган бўлсак, ҳазрати Усмон розияллоҳу анҳунинг қалби меҳрга тўла экани, ниҳоятда раҳмдиллиги кўпчиликни тамагир қилиб қўйган эди. У кишининг меҳрибонлигидан ўзларининг ҳавои нафсларини қондиришга восита сифатида фойдаланишди».
Улар ҳазрати Усмон розияллоҳу анҳунинг ҳовлисини қамал қилишди.
«Ислом тарихи» биринчи жузи асосида тайёрланди
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа