22 Декабр, 2024, 21 Жумадул сони, 1446
22 Декабр, 2024, 21 Жумадул сони, 1446
Шайх Абу Мансур Муҳаммад ибн Муҳаммад ибн Маҳмуд Мотуридий тахминан 870 йили ҳозирги Самарқанд вилоятининг Мотурид қишлоғида туғилиб, 975 йили вафот этган. У Самарқанднинг Чокардиза қабристонига дафн этилган. Мотуридий хусусий муаллимларда, сўнгра эса Самарқанд мадрасаларида таҳсил кўрган. Олим умр бўйи Самарқанд мадрасаларида мударрислик қилган. Мотуридий “Китоб – ат тавҳид”, “Китоб ал-усул”, “Таъвилот ал Қуръон” (Қуръон тафсири) cингари ўнлаб илмий-назарий асарлар, “Насиҳатнома” асарлар муаллифидир. Буюк олимнинг ислом таълимоти софлигини асрашда хизмати катта. Навоий “Насойим-ул-муҳаббат”да Мотуридийнинг руҳий-илоҳий қудрати ҳақида алоҳида ҳикоят келтирган. Унинг “Насиҳатнома”си Х аср Насиҳатномасининг энг яхши намуналаридан бўлиб, китобхонни илм ўрганишга, касб эгаллашга, яхши хулқ эгаси, инсонпарвар, ширинсухан, саховатпеша бўлишга ундайди.
Қуйида ушбу асардан таржимани эътиборингизга ҳавола этамиз.
БИРИНЧИ БОБ
- Худога такя қилмоқ керак. Нимани хоҳласанг У беради.
- Уни асра, У ҳам сени асрайди.
- У берганни ҳеч ким тортиб ололмайди.
- Унга ким итоат этса, ҳамма унга фармонбардор бўлади.
- Кимдаким Ундан қўрқса, бошқалар сендан қўрқишади.
- Тавҳидни умринг сармояси деб бил.
- Дунёпараст бўлма, Худонинг душманини севган бўласан.
- Чин эътиқод безавол ганждир.
- Мартабани сабрдан изла.
- Қуролингни илмдан яса.
- Саховатпеша бўл.
- Фақирликни фахр бил.
- Охират йўл озуқасини тақводон кўзла.
- Охират йўлини тақводан қур.
- Ибодатдан шодлик иста.
- Ростгўйликда камол изла.
- Ўлимни асло унутма.
- Шодликни ибодатдан кўзла.
- Ҳақ ҳукмига рози бўл.
- Фаришталар, Расули акрам ва Аллоҳ китобини ҳурмат қил.
- Ҳақ сўзини имон бил.
- Яхшилар билан дўстлаш.
- Ўзингдан қочиб Ҳаққа етгин.
- Ҳалолни-ҳалол, ҳаромни-ҳаром билишга ўрган.
- Душманга озор берма, аммо қўлингдан келса маҳв эт.
- Хорлик истасанг хиёнатчи бўл.
- Беъманилардан ҳазар қил.
- Нодонни тирик санама.
- Сабрли бўл, муродингга етасан.
- Ҳар бир ишда ҳамкор изла.
- Ўзликни англашни буюк хислат бил.
- Донишингни хор қилма.
- Кам гапир, оз егину кам ухла.
- Хилофкорликдан қоч, Аллоҳдан ноумид бўлма.
ИККИНЧИ БОБ
- Тақвони қўрқмас аскар бил.
- Доно кўринган нодондан ҳазар қил.
- Илмда ҳаммадан камтар бўл.
- Ўрган ва ўзгаларга ўргатгин.
- Эшитмаган нарсанг ҳақида гапирма.
- Бировга ҳаддан ташқари танбеҳ ҳам берма, беҳудага мақтама ҳам.
- Қулоғинг билан эшитганингни маҳкам тут.
- Рост гапиру ўзгаларнинг айбини ковлама.
- Сўрамасалар жавоб берма, айтмаган жойга борма.
- Харид қилинмайдиган нарсани сотма.
- Олинмайдиган нарсани сотма.
- Калтак емайин десанг, бегуноҳга қўл кўтарма.
- Яхшиликни жондан изла.
- Ўзгалар қалбини овламоқчи бўлсанг, яхшилик қилишга одатлан.
- Балони такобирлик натижаси бил.
- Қалбингни ҳасад ўти билан куйдирма.
- Балодан ибрат ол.
- Ҳамиша сир асровчи бўл.
- Жафопеша бўлма.
- Меъёри билан егин, низоми билан гапиргин.
- Хушхулқ ва беозор бўл.
- Тавфиқни Худонинг фазилати бил.
- Кишиларга қаттиқ гапирувчи бўлма.
- Бойликни иқбол бил, уни харж этмасликни эса бадбахтлик бил.
УЧИНЧИ БОБ
- Ҳар кимнинг нонини ея берма, аммо ҳаммага нон едир.
- Молу давлат орқасидан югурувчи бўлма.
- Ҳақ хикматини илмингдан афзал бил.
- Илмингни эҳтиёт қил.
- Аллоҳ ҳикматини ўз билимингдан юксак бил.
- Ўзингни таъриф этишдан сақлан.
- Ҳамиша Аллоҳ шукронасида бўл.
- Жонни омонат бил.
- Аллоҳни ҳамиша бергувчи, деб бил.
- Умрингни иноят бил.
- Тадбирни тақдир билан боғла.
- Соғликни ғанимат бил.
- Охири зиён келтирадиган фойданинг атрофида ўралашма.
- Ажални ҳеч қачон фаромуш қилма.
- Илм ўрганишдан асло тинчима.
- Калондаҳанлик қилма.
- Насияни мол деб билма.
- Мартабаю иззатни илмдан изла.
- Шаҳват асири бўлма.
- Афв этмоқни ҳеч кимдан дариғ тутма.
- Рост йўлда енгилтаклик қилма.
- Сулҳнинг иложи бўлмаса, жанг¬дан қочма.
- Душманни ҳақир билма.
- Дўстинг минг бўлса ҳам кам.
- Ҳар қандай душмандан эҳтиёт бўл.
- Сендан қўрққандан сен ҳам қўрқ.
- Душманингнинг душмани билан дўст тутин.
- Дўстларингнинг дўстлари орасида бўл.
- Дўстингнинг душманидан ғофил бўлма.
- Раҳмсизга шафқат қилма.
- Нокасдан қарз олма.
- Аждодларинг қадрини эъзозла.
- Жоҳил зоҳидга инонма.
- Омонатга хиёнат қилгувчи бўлма.
- Синамаган одам билан сафарга чиқма.
- Ҳирсу хусуматни нажосат бил.
- Ўз мисқолингни ўзгалар ботмонидан афзал бил.
- Одамларнинг олдида нима десанг, орқасидан ҳам ўшани гапир.
- Бировнинг молига муҳтож экансан, билгилки, унинг қулисан.
ТЎРТИНЧИ БОБ
- Беҳудаликни офатларнинг боши бил.
- Бировнинг миннатини кўтару, миннат қилгувчи бўлма.
- Тилингни ҳамиша дашномдан тийгил.
- Ҳожат чиқаришни буюк иш деб бил.
- Яхшилик қилганингни айтиб юргувчи бўлма.
- Ёмонликни офатларнинг боши, деб бил.
- Ёмонларга ёрдамлашма.
- Дўстларингни ёмонлагувчи бўлма.
- Ёмонларни ўзингга йўлатма.
- Душманинг билан иноқлашган дўстдан қўрқ.
- Ўзгалар ғамидан хурсанд бўлма.
- Сенга иши тушган одамни ранжитма.
- Туҳмат бор жойдан қоч.
- Ота хатоси учун танбеҳ берма.
- Султонга густоҳлик қилма.
- Дарвеш қардошингни шод тут.
- Ғамгусор бўладигангагина дардингни айт.
- Шаробу таомни кам е, кўпини ўзгага бер—эсин.
- Халқ билан шундай яшаки, улар ҳамиша сен билан бўлишсин.
- Шуҳратмандликда ўзингдан кетма.
- Бировларнинг ғамидан шодланувчи бўлма.
(давоми бор....)
Ўзбекистон халқаро ислом академияси
Қуръоншунослик йўналиши
1-босқич магистранти
Тожиддинов Абдусамад Абдулбосит ўғли
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Кишилик тарихини кузатсак, киши ҳар бир замон ва жамиятнинг салоҳияти, равнақи унинг илмга бўлган муносабати билан ўлчанишини билиб оламиз. Мусулмонлар ҳам Аллоҳнинг буйруқлари ва Унинг Расули кўрсатмаларига амал қилиб, илму ирфонни ўрганган, маърифатга талпинган даврларида қўллари узун, тиллари ўткир, мартаба-мақомлари баланд бўлган. Аксинча, илм-фандан юз ўгириб, лоқайдлик ва танбаллик туфайли жаҳолатга юз буришганида қўлларидан нусрат, салтанат, сарват кетган, ўзлари хўрланишган.
Илм инсонга нима фойда-ю, нима зарар эканини билдиради, киши орзу-мақсадларига фақат илм орқали етишади. Илму ирфондан юз ўгирган ёки илм олишга лаёқати паст бўлган жамият эса ҳамиша кимгадир юкуниб яшашга маҳкум бўлди. Зеро, Аллоҳ таоло ҳам Қуръони Каримда: «...Биладиганлар билан билмайдиганлар тенг бўлармиди?!» (Зумар сураси, 9-оят) деб бу борада аниқ мезонни белгилаб берди.
Азал-азалдан бу юртнинг нури бутун дунёга таралиб, порлаб тургани сир эмас. Масалан, Имом Бухорийни ким билмайди? Имом Термизийни, имом Доримийни-чи? Ёки Бурҳониддин Марғиноний, Абу Муъийн Насафий каби улуғ зотларни ким эътироф этмайди? Бу улуғ имомларнинг илмий мерослари асрлар давомида ушбу заминнинг буюк тарихидан далолат бериб келмоқда. Бутун Ислом олами Бухоро сўзини эшитганда чексиз ҳурмат бажо келтириши ҳаммамизга маълум. Бундай эҳтиром, аввало буюк ватандошимиз – Имом Бухорий ҳазратлари, қолаверса, юртимизда етишиб чиққан уламолар шарофатидан.
Мовароуннаҳр диёри ҳар бир асрда Ислом оламига буюк алломаларни, дунё тан олган олимларни етказиб бергани тарихий ҳақиқат. Масалан, ҳижрий II асрда атоқли фиқҳ олими Абу Ҳафс Кабир Бухорий ва улуғ муҳаддис Абдуллоҳ ибн Муборак яшаб ўтишган бўлса, кейинги аср Муҳаммад ибн Исмоил Бухорий ва Абу Ийсо Термизийларнинг даври бўлди. Тўртинчи асрда Абу Мансур Мотуридий, бешинчи юзйилликда Абул Муъин Насафий, олтинчи асрда Абул Қосим Замахшарий, Бурҳониддин Марғиноний, Алоуддин Косоний, еттинчи асрда Абул Баракот Насафий каби улуғ Ислом олимлари етишиб чиқди.
Илм-фаннинг бошқа соҳаларини олиб кўрсак, бу борадаги ютуқлар ҳам илғор бўлган. Масалан, Косинуслар теоремасини биринчи бўлиб Абу Райҳон Беруний кашф қилган бўлса-да, олти юз йилдан кейин Оврупада француз олими Веитга нисбат берилди. Палеонтология ва седиментология соҳасида илк марта тажриба ўтказиб, бу бўйича китоб ҳам ёзган Абу Али ибн Сино бўлса-да, Албертга «Буюк Алберт» унвони берилди.
Биргина тиббиёт соҳасида юртимиздан чиққан улуғ олим ва ҳаким Абу Али ибн Синони бутун дунё замонавий медицинанинг отаси деб тан олгани, унинг тиббиётга оид «Ал-Қонун» каби шоҳ асари XVI асргача Ғарбдаги барча тиббиёт дорилфунунларида дарслик қилиб ўқитилгани, замонавий тиббиёт жуда кўп жабҳада Ибн Синодан ўрганганини гапириб ўтирмаймиз. Чунки бу далилларни Шарқу Ғарбда ҳамма жуда яхши билади.
Улуғ ватандошимиз Мусо Муҳаммад Хоразмий биринчи бўлиб алгебра фанига асос солган, «алгебра» истилоҳи унинг «Ал-жабр вал-муқобала» рисоласидан олинган, олимнинг номи эса «алгоритм» шаклида фанга кирган, унинг арифметикага оид рисоласи XII асрдаёқ Испанияда таржима қилиниб, шу асосда дарслик ёзилган. Яна бир улуғ олимимиз Аҳмад Фарғоний фалакшуносликнинг (астрономия) отаси саналади, унинг «Самовий ҳаракатлар ва умумий илми нужум» китоби XII асрда Оврупа тилларига таржима қилиниб, «Алфраганус» деган лотинча ном билан бир неча аср мобайнида Ғарб университетларида астрономиядан асосий дарслик сифатида ўқитилган. Дунёда биринчи ҳисоблаш маркази Самарқанд шаҳрида Мирзо Улуғбек раҳбарлигида қурилган. XV асрда Мирзо Улуғбекнинг машҳур расадхонасида ишлаган Ғиёсиддин Жамшид Коший биринчи бўлиб ўнли касрларни кашф этган. Оврупада эса ундан 175 йил кейин Симон Стевин бундай сонлар ҳақида илк фикрларини оммага тақдим этди.
Яна бир атоқли қомусий олимимиз Абу Райҳон Беруний Христофор Колумбдан анча олдин уммон ортида номаълум қитъа борлигини айтган, Галилейдан 600 йил аввал Ернинг айланишини исботлаб ва изоҳлаб берган, биринчи глобусни ясаган, Ер билан Ой ўртасидаги масофани ўлчаган, конуслар теоремасини француз олими Вентдан 500 йил олдин кашф этган.
IX асрнинг 1-ярмида халифа Маъмун томонидан Бағдодда ташкил этилган «Байт-ул ҳикма» («Билим уйи») деб аталган академияга ҳам марвлик Абу Али Яҳё ибн Мансурдан кейин Муҳаммад Хоразмий раҳбарлик килган эди. Бу даврда Хоразмий насаби шу даражада машҳур бўлиб кетдики, кимнинг Хоразмий насаблик шогирди бўлса, обрў ҳисобланар эди.
Энди шу жойда озгина бугунги кунимизга назар ташлайлик. Бугунги кунда илм олиш учун ҳеч қандай монелик йўқ, аксинча, чорлов бор, имконият бор. Аммо бизда рағбат йўқ, ихлос суст, ғайрат-ҳаракат етишмаяпти. Қанчалаб вақтимизни беҳуда амалларга, номақбул ўтиришларга, ношаръий маросимларга сарфлаб юборяпмиз. Илм олишга, ҳеч бўлмаса, дунё ҳаяжон билан воқиф бўлаётган хабар-маълумотлар билан танишиб қўйишга эса вақт-имкон «топа олмаяпмиз». Яқин ўтмишимиздаги оила дастурхони устида хонадон каттасининг эрталаб ва кечқурунлари илмий-ахлоқий мавзуларда ихчамгина маърифий суҳбат қилгани, тожир, ҳунарманд ва зироатчилар узоқ қиш оқшомларида бир устоз этагини тутиб, илм мажлислари ташкил этишгани, ёшларнинг илм талабида ҳатто қўшни юртлардаги устозларникига қатнашгани каби ҳолатлар бугун эриш туюладиган бўлиб қолди.
Кундалик ташвишларни бир чеккага суриб туриб, ўтмиш ва бугунимизни қиёслаб кўрайлик. Кеча ким эдик, кимларнинг ворисларимиз деган саволни бериш билан бирга унга ечимни излайлик. Ажаб эмаски, шунда инсоният тамаддунида ўз сўзи ва ўрнига эга бўлган аждодларимизга муносиб фарзанд бўлиш билан бир қаторда дунё пешқадамларига айлансак.
Маҳмуд Маҳкам
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа