28 Июл, 2024, 22 Муҳаррам, 1446
28 Июл, 2024, 22 Муҳаррам, 1446
Барчангиз мактабга боргансиз. У ерда сизларга Ерда ҳаёт қандай пайдо бўлгани ҳақида таълим беришган. Ўша таълимни яхши эслайсизлар. Унда мана бу гаплар айтилар эди: “Бундан тахминан уч миллиард саккиз юз миллион йил олдин улкан уммон бўлган. Ўша уммоннинг ичида бошланғич ҳаётни таъминловчи барча нарсалар тасодифан пайдо бўлиб қолган. Ўша нарсалар бир-бири билан аралашиб турганида уларга тўсатдан яшин ва электр зарядлари келиб урилган. Бунинг натижасида ҳарорат кўтарилиб, илк тирик ҳужайра пайдо бўлишига олиб келган”. Сизларга мактабларда айтиб беришган қисса тахминан шундай эди.
Бугун мен ушбу дарсга қўл телефонимни олиб келдим. Сизларга бу телефон қўлимга қандай келиб қолгани ҳақида сўзлаб бермоқчиман.
Телефоннинг устки қисми қайси моддадан эканини биласизларми? Пластик моддадан. Пластик модда нимадан олинишини биласизларми? Нефтдан.
Ҳа, пластик модда нефтдан олинади. Ушбу қўл телефонининг ичида кремний моддасидан ишланган пластинка бор. Кремний моддаси эса қумларда бўлади.
Бу телефон асли Ироқдан. Шундай давлат борлигини эшитгандирсизлар.
Уч ярим миллиард йил олдин Ироқда тўхтовсиз ер силкинишлари содир бўлди. Ана шундай силкинишлар содир бўлаётганда ер ичидан вулқон лавалари отила бошлайди. Кейин бу лава тасодифан нефт билан аралашади. Ушбу аралашиш натижасида нефт эриган пластикка айланади. Кейин бу эриган пластик тасодифан бир харсангтошнинг устига тушади. Харсангтошнинг шакли худди қўл телефон шаклига ўхшарди. Шундан сўнг осмондан қор ёғиб, бояги харсангтош устидаги пластик модданинг совушини таъминлайди. Шундай қилиб телефоннинг устки қисми пайдо бўлади. Орқадан қисқа вақт ўтгач, яшин пластик турган жой яқинидаги қумга урилади. Натижада қумнинг яшин тушган қисми кремнийга айланади. Айланганда ҳам қандайдир кремнийга эмас, айнан қўл телефони ичидаги катта хотира сиғимига эга бўлган, махсус дастурлар билан таъминланган кремний пластинкасига айланади. Бу орада яна ер силкиниши содир бўлади ва харсангтош устида турган телефон қутиси шаклидаги пластик ердаги ҳалиги кремний пластинканинг устига бориб тушади. Ана шундан кейин смартфон ишлай бошлайди. Бир неча кун аввал мен Ироқнинг саҳросида юрганимда тўсатдан кўзим ерда ётган ушбу телефонга тушиб қолди. “Ахир бу телефон-ку” дедим-да, дарҳол ўша ердан туриб аёлимга қўнғироқ қилдим.
Бу ҳеч ким ишонмайдиган нарса! Шундай эмасми?
Лекин сизлар мактабда Ерда ҳаётнинг пайдо бўлиши ҳақида эшитган ҳикоянгиз бундан фарқ қилмайди.
Энди мен сизларга ҳаёт билан боғлиқ ҳақиқатлардан баъзисини айтиб бераман. Тирик ҳужайраларнинг барчаси протеинлар (оқсиллар)дан ташкил топган. Ҳа, бу сайёрадаги ҳар бир тирик ҳужайра оқсиллардан ташкил топган. Оғир атлетика, бодибилдинг билан шуғулланувчилар протеин нималигини яхши билишади. Оқсиллар эса аминокислоталардан ташкил топади. Ҳа, протеинларнинг асосини аминокислоталар ташкил этади.
Аминокислоталар турли шаклларда бўлиб, уларнинг таркибий тузилиши ҳам турлича бўлади. Ҳар бир аминокислота икки хил шаклга эга: бири ўнг тарафга айланади, иккинчиси чап тарафга айланади. Улар кўринишидан бир хил ҳажмга эга бўлса-да, аммо бир-бирига қарама-қарши жойлашган бўлади. Масалан ўнг қўл ва чап қўл ҳажми бир хил. Аммо улар бир-бирига қарама-қарши жойлашган. Аминокислоталарнинг ҳолати ҳам шундай бўлади. Бир қисми ўнг тарафга қараб ҳаракатланса, бошқалари чап тарафга қараб ҳаракатланади.
Сайёрамиздаги ҳар бир тирик ҳужайра фақатгина чап тарафга қараб айланадиган аминокислоталарни ўз ичига олган. Агар протеинлардаги аминокислоталар фақат ўнг тарафга айланадиган бўлганида, бирорта протеин моддаси ташкил топмаган, бунинг натижасида эса бирорта ҳужайра шаклланмаган бўларди.
Энг содда тузилишдаги протеинлар 100 та аминокислоталардан ташкил топади.
Энди юқорида айтиб ўтганимиз уммонни эсга олсак. Бир дона протеин модда пайдо бўлиши учун ўша уммон ичида 100 та чап томонга қараб айланадиган аминокислоталар мавжуд бўлиши керак. Чунки уммон ичидаги 100 та аминокислота фақат ўнг тарафга қараб айланадиган бўлса, у ҳолда протеин шаклланмайди.
Тасаввур қил: катта битта халтада юзта оқ ва юзта қора коптокчалар бор. Сен эса халта ичидан тўғри келган коптокчани оляпсан. Халтага юз марта қўл солганингда кетма-кет фақат оқ рангли коптокчалар чиқиши ақлингга сиғадими?! Халтачадан оқ коптокчаларнинг тартиб билан чиқиш эҳтимоли 2200 га тенг. Яъни 2 рақамидан кейин 200 та нол бор. Бу дегани тасодифан юзта уринишда тартиб билан 100 та оқ копток чиқиши мумкин эмас.
Шундай қилиб, битта оқсил пайдо бўлиши учун 100 та чап тарафга айланадиган аминокислоталар керак бўлар экан. Биз ҳали тирик ҳужайра ҳақида гапирмаяпмиз. Фақат битта протеиннинг пайдо бўлиши учун зарур бўлган модда ҳақида гапиряпмиз.
Тирик ҳужайраларнинг энг содда тури бўлмиш бир дона тирик бактерия пайдо бўлиши учун миллиард дона протеин (оқсил) керак бўлади.
Британия энциклопедиясида шундай дейилган: “Тасодифий йўл билан ҳаёт пайдо бўлиш эҳтимоли бир киши тангани миллион марта тепага отганда, танга ҳар сафар тартиб билан рақамли томони юқорига қараган ҳолда ерга тушиш эҳтимолига тенгдир”.
Фред Ҳойл исмли астроном шундай деган: “Тасодифнинг ўзи билан ҳаёт пайдо бўлиш эҳтимоли темирлар уюми турган жойдан катта тўфон ўтганда Боинг 747 самолёти пайдо бўлиш эҳтимолига тенг. Шунингдек, битта протеиннинг тасодифан пайдо бўлиш эҳтимоли кубик-рубик ўйинида кўр одам барча рангларни тўғри мослаштириш эҳтимолига тенгдир”.
Ҳаёт ҳеч қачон тасодифан пайдо бўлмаган ва бўлмайди ҳам. Атрофимиздаги борлиққа ва биз яшаётган ушбу сайёрамизга назар солганимиздан сўнг олимлар бирорта сайёра кашф этиб, у ерда сув бўлиши мумкин деган фикрни айтсалар киши ҳайрон бўлади. Ўша олимлар сув бор, демак у ерда тирик жонзотлар ҳам бўлиши мумкин, дейишади. Гўё биз бу сайёрамизда фақат сув борлиги сабабли яшаётгандек. Йўқ, биз бу сайёрада фақат сув борлиги сабабидан яшамаяпмиз.
Аввало Еримизнинг ҳажми. Агар Ер шари ҳозирги ҳажмидан каттароқ ёки кичикроқ бўлганида, Ерда ҳаёт бўлмасди.
Унинг ўқи 23,5 даража бурчак остида эканлиги. Ҳа, бундан кўп ҳам, оз ҳам эмас, айнан 23,5 даража.
Шунингдек, Ер ўз ўқи атрофида 24 соат давомида бир марта айланиб чиқади. 10 соат ёки 15 соат эмас, айнан 24 соат давомида. Агар Ер ўз ўқи атрофида 10 ёки 15 соат мобайнида айланиб чиққанида биз бу ерда яшамаган бўлардик.
Шунингдек, биз Қуёшдан муайян масофада жойлашганмиз. Агар Қуёшга бироз яқинроқ ёки бироз узоқроқ жойлашганимизда биз бу ерда яшамаётган бўлардик.
Бундан ташқари сайёрамизни ҳаво қобиғи бўлмиш атмосфера ўраб туради.
Еримизни озон қатлами ўраб туради. Бу қатлам Қуёшдан келадиган турли зарарли радиацияларни, шу жумладан, ультрабинафша нурларининг ортиқча қисмини тутиб қолади.
Шунингдек, Ернинг магнит тасмаси бор. У белбоғ Қуёшдаги портлашлар, чақнашлар натижасида Ерга етиб келадиган ўта зарарли радиацияларни ушлаб қолиб, Ерга ўтказмайди.
Шу билан бирга атмосферамизда карбонат ангидрид гази бор. Бу газнинг атмосферадаги миқдори 0.04%ни ташкил этади. Аслида бу миқдор ҳеч нарсани ҳал қилмайди. Аммо шу миқдор сабабли Ер сайёрасининг ўртажа ҳарорати 14 даражани ташкил этади. Лекин агар ҳаво қобиғимизда шу миқдорда карбонат ангидрид бўлмаса эди Ер сайёрамиздаги ўртача ҳарорат -19 даражага тушиб кетарди. Бу музлаткичнинг музхонасидаги ҳарорат бўлиб, ҳамма нарса музлаб қоларди.
Ер сайёраси ва унда ҳаёт мавжуд бўлиши билан боғлиқ ушбу ҳақиқатлар одамни жуда ҳайратда қолдиради.
Агар биргина Ерда ҳаётнинг пайдо бўлиш назариясига эътибор берсак, қойил қолмай иложимиз йўқ.
Ёшлигимдан мени астрономия илми ўзига жалб этиб келади.
Бир неча йил олдин Диетер Хеерман исмли олимнинг бир ажойиб китобини ўқигандим. Бу китобда борлиқ ва фазо илмлари ҳақида сўз боради. Муаллиф ушбу китобда айтишича, борлиқнинг қандай пайдо бўлгани ҳақида изланишлар олиб борган олимлар “Борлиқ шаклланаётган пайтда (“Катта портлаш” назариясига кўра) коинотнинг кенгайиш тезлиги бир квинтиллион (бир рақамидан кейин 18 та нол) кубаси (бир квинтиллионнинг кубасида 1 рақамидан кейин 54 та нол бўлади)дан 1 нисбатда тезроқ ҳаракатланганда фазовий моддалар сочилиб, тарқалиб кетган, натижада юлдузлар ва сайёралар пайдо бўлмаган бўларди. Шунингдек, агар коинотнинг кенгайиш тезлиги бир квинтиллион (бир рақамидан кейин 18 та нол) кубаси (бир квинтиллионнинг кубасида 1 рақамидан кейин 54 та нол бўлади)дан 1 нисбатда секинроқ ҳаракатланганда ҳам фазовий тупроқларнинг бирикиши имконсиз бўлган ва биз бу ерда ўтирмаган бўлардик. Ҳа, бу жуда юқори даражадаги аниқ ва намунали ўлчовдир” дейишган экан.
Қолаверса, бу китоб тортишиш қонунияти ҳақида айтишича, моддаларни бир-бирига тортиб, уларни мустҳаҳкам тарзда бирикишига сабаб бўладиган тортишиш кучи ҳозиргидан бир триллион (1 рақамидан кейин 12 та нол) кубасидан (бунда 1 рақамидан кейин 36 та нол бўлади) 1 нисбатда каттароқ ёки кичикроқ бўлганида, биз бу ерда мавжуд бўлмаган бўлардик.
Айтмоқчиманки, эслашга арзимайдиган даражада жуда кичик ўзгариш, хоҳ у тезликнинг тез-секинлиги бўлсин, хоҳ тортишиш кучининг каттароқ-кичикроқлиги бўлсин ёки бошқа заруратлар бўлсин, агар уларда жуда кичик ўзгариш бўлганда, юлдузлар, сайёраларнинг пайдо бўлиши хаёл бўлиб қоларди.
Шунча илмий ҳақиқатлар турганда, эсипаст, нодон кимса қандай қилиб бу борлиқ тасодифан пайдо бўлиб қолган дейди?!
Йўқ, бу борлиқ тасодифан пайдо бўлмаган. Уни Аллоҳ таоло аниқ низом ва ўлчов билан яратган. У Зот бу ҳақида шундай марҳамат қилган:
إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ
“Албатта, Биз ҳар нарсани ўлчов билан яратдик” (Қамар сураси, 49-оят).
Бу борлиқни Аллоҳ таоло қандай яратгани ҳақидаги ушбу оятга эътибор берайлик:
أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقاً فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ
“Куфр келтирганлар осмонлару ер битишган бўлган эканини, бас, Биз уларни очганимизни ва сувдан ҳар бир тирик нарсани қилганимизни билмайдиларми? Иймон келтирмайдиларми?”
(Ояти карима маъноси хусусида тафсирчилар бир неча хил маънолар айтганлар. Биринчиси, Ибн Умар ва Ибн Аббослардан (р.а.) ривоят қилинган бўлиб, осмон ёпиқ эди, Биз уни очдик ва ёмғир-қор ёғдирдик, оқибатда ўша сув ила ҳамма тирик нарсалар пайдо бўлди, деган маъно чиқади. Иккинчиси, унга кўра осмонлару ер йўқ эди, уларни Биз яратдик, сўнгра сувдан тирик нарсаларни пайдо қилдик, маъноси бўлади. Учинчиси, Ҳасан, Қатодалардан (р.а.) ривоят қилинган бўлиб, осмонлару ер бир-бирига битишган бир нарса эди, уларнинг орасини Биз очдик, сўнгра сувдан тирик нарсаларни пайдо қилдик, маъноси бор. Тўртинчиси ҳозирги замон баъзи тафсирчиларнинг фикрлари бўлиб: осмону ер, юлдузлару қуёш ҳамма-ҳаммаси бир бутун эди, Аллоҳнинг иродаси ила кўп айланиш ва ички портлашлар оқибатида парчаланиб, алоҳида-алоҳида бўлиб кетди: қуёш алоҳида, ер алоҳида, ой алоҳида, юлдузлар алоҳида ва бошқа нарсалар ҳам; сувдан эса, барча тирик нарсалар, инсон, ҳайвон ва набототлар пайдо қилинди. Булар, ояти кариманинг маъносини тушунишга уринишдир. Оятнинг ҳақиқий маъносини Аллоҳнинг Ўзи билади.) (Анбиё сураси, 30-оят).
Немис миллатига мансуб мусулмон олими мавъизаси
ҳамда интернет маълумотлари асосида
Нозимжон Иминжонов тайёрлади
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ота-онага яхшилик қилишга, уларнинг итоатида бўлишга жуда кўп тарғиб қилинади. Уларнинг фарзанддаги ҳақлари жуда юқори мартабага қўйилади. Аммо ҳамма нарсанинг чегараси бўлганидек, ота-онага яхшилик ва итоат қилишнинг ҳам чегараси бор. Қуйида шу чегара ҳақида сўз юритилади
عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ الرَّيَّانِ؛ أَنَّهُ سَمِعَ رَجُلًا يَسْأَلُ عَطَاءً عَنْ رَجُلٍ لَهُ أُمٌّ وَامْرَأَةٌ، وَالْأُمُّ لَا تَرْضَى إِلَّا بِطَلَاقِ امْرَأَتِهِ، قَالَ: لِيَتَّقِ اللهَ فِي أُمِّهِ وَلِيَصِلْهَا. قَالَ: أَيُفَارِقُ امْرَأَتَهُ؟ قَالَ عَطَاءٌ: لَا. قَالَ الرَّجُلُ: فَإِنَّهَا لَا تَرْضَى إِلَّا بِذَلِكَ. قَالَ عَطَاءٌ: فَلَا أَرْضَاهَا اللهُ، امْرَأَتُهُ بِيَدِهِ إِنْ طَلَّقَهَا فَلَا حَرَجَ، وَإِنْ حَبِسَهَا فَلَا حَرَجَ.
Муовия ибн Райёндан ривоят қилинади:
«У бир кишининг Атодан онаси ва хотини бўлган, онаси хотинини талоқ қилишидан бошқа ишга рози бўлмаётган бир киши ҳақида савол сўраганини эшитди. Шунда у: «Онаси борасида Аллоҳга тақво қилсин ва унга силаи раҳм қилаверсин», деди. «Хотинини қўйиб юборадими?» деди. «Йўқ», деди Ато. Шунда ҳалиги одам: «Онаси шундан бошқага рози бўлмаяпти», деди. «Уни Аллоҳ рози қилмасин! Хотини қўлида. Талоқ қилса ҳам танглик йўқ, тутиб қолса ҳам танглик йўқ», деди».
Шарҳ: Ота-она фарзандни Аллоҳнинг ғазабини келтирадиган нарсага буюрганда уни қилмаслик керак бўлади. Талоқ худди шундай нарса. Агар талоқ тушса, Раҳмоннинг Арши ларзага келади, дейилади. Шунинг учун бу ривоят она боласидан хотинини талоқ қилишни қаттиқ талаб қилса ҳам, бунга рухсат йўқлигининг далили сифатида келтирилибди.
Аллоҳнинг амрига, диннинг таълимотига қаралса, ота-онанинг ҳаққи жуда улуғ. Бу ҳақиқатни ҳар бир мусулмон, ким бўлишидан қатъи назар, яхши билади ва ота-онанинг ҳаққини қўлдан келганича адо этишга ҳаракат қилади. Аммо дунёдаги барча махлуқотларга оид нарсаларнинг чегараси бўлгани каби, ота-она ҳаққининг ҳам чегараси бор. Банданинг Аллоҳнинг амрига зид бўлган хоҳиши рад қилинади. Холиққа маъсият бўладиган нарсада махлуққа итоат қилинмайди.
Ислом таълимотида иложи борича оилани мустаҳкамлашга амр қилинган. Бошқа бировнинг, агар ўша биров ота-она бўлса ҳам, хоҳишига биноан оилани бузишга рухсат йўқ. Бу ҳақиқатни барча уламолар ўзларининг қадимги ва янги китобларида таъкидлаганлар.
Муҳаммад ибн Муфлиҳ ибн Муҳаммад Мақдисийнинг «Ал-Одобуш-Шаръийя» номли китобида бу маънода алоҳида фасл бор. Унда жумладан, қуйидагилар айтилади:
«Фасл: Хотинини талоқ қилишда ота-онага итоат қилиш вожиб бўлмайди. Агар отаси унга хотинини талоқ қилишни амр этса, ижобат қилмайди. Буни асҳобларимизнинг кўпи зикр қилган».
Шайх Тақийюддин онаси томонидан хотинини талоқ қилиш амр қилинган киши ҳақида: «Унинг учун хотинини талоқ қилиш ҳалол бўлмайди. У онасига яхшилик қилаверади. Хотинини талоқ қилиш онасига яхшилик қилишдан эмас», деган.
Бу маънодаги ҳукмлар ҳозирги фиқҳий китобларда ҳам келган.
Худди шу маъно қизини мажбурлаб ажратиб олишга уринадиган ота-оналар ҳақида ҳам айтилади.
Шариатнинг ҳукми шу бўлганидан кейин, ота-оналар инсоф қилишлари ва ўз фарзандларининг оиласини бузишни ўзларига эп кўрмасликлари керак.
«Бир киши имом Аҳмаддан: «Отам хотинимни талоқ қилишимни буюрмоқда», деб фатво сўради. «Уни талоқ қилма!» деди. «Умар розияллоҳу анҳу ўғли Абдуллоҳга хотинини талоқ қилишни амр қилган эмасми?» деди. «Отанг Умар розияллоҳу анҳудек бўлганда сен ҳам қиласан», деди».
Яъни «Отанг Умарга ўхшаб ҳақ ва адолатни, ҳавойи нафсга эргашмасликни биладиган даражага етмагунча, хотинингни талоқ қилмай тур» («Мавсуъа Фиқҳийя». 80-жуз. 71-72-бетлар).
عَنْ حُمَيْدٍ، عَنِ الْحَسَنِ قَالَ: قِيلَ لَهُ: رَجُلٌ أَمَرَتْهُ أُمُّهُ أَنْ يُطَلِّقَ امْرَأَتَهُ؟ قَالَ الْحَسَنُ: لَيْسَ الطَّلَاقُ مِنْ بِرِّهَا فِي شَيْءٍ.
Ҳумайддан ривоят қилинади:
«Ҳасанга: «Бир кишини онаси хотинини талоқ қилишга буюрди?» дейишди. (Шунда) Ҳасан: «Талоқ онага яхшилик қилиш ишларидан эмас», деди».
Шарҳ: Одамлар тарафидан Ҳасан Басрий раҳматуллоҳи алайҳига: «Бир одамнинг онаси «Хотинингни талоқ қиласан», деб туриб олса, нима қилади?» дейилган экан. Ҳасан Басрий раҳматуллоҳи алайҳи айтибдиларки, «Хотинини талоқ қилиш онага яхшилик бўладиган ишлардан эмас». Яъни онанинг хурсандчилиги учун қилинадиган иш эмас. Бу эса онаси «Хотинингни талоқ қиласан», деб туриб олса, талоқ қилиш керак эмас. Онасининг бу талаби нотўғри талаб, ношаръий талаб. Уни қилмаса, боласи гуноҳкор бўлмайди, деганидир.
عَنْ أَبِي سِنَانٍ قَالَ: سَمِعْتُ سَعِيدَ بْنَ جُبَيْرٍ قَالَ: لُدِغْتُ، فَأَمَرَتْنِي أُمِّي أَنْ أَسْتَرْقِيَ، فَكَرِهْتُ أَنْ أَعْصِيَهَا، فَنَاوَلْتُ الرُّقَا بِيَدِي الَّتِي لَمْ تُلْدَغْ.
Абу Синандан ривоят қилинади:
«Саъид ибн Жубайрнинг шундай деганини эшитдим: «Мени чаён чақиб олди. Онам менга риқони ишлатишимни амр этди. Унга осий бўлишни истамадим ва риқони чақилмаган қўлим билан тутдим».
Шарҳ: Саъид ибн Жубайр тобеъинларнинг жуда улуғ олимларидан бўлган. Бир куни у кишининг қўлларини чаён чақиб олибди. Оналари жон ҳолатда жоҳилийларнинг «риқо» деб номланадиган туморини тутқазиб: «Мана шуни суркасанг, яхши бўлади, шуни суркасанг, яхши бўлади», дебди. «Шунда, онамнинг кўнгли қолмасин, яъни мен у кишига осий бўлмайин, дедим-да, ҳалиги туморни олиб, соғ қўлимга суртдим», дейди Саъид ибн Жубайр.
Бу ерда онани хафа қилмаслик учун ҳийла ишлатилган, лекин эътиқодга зарар етадиган нарса қилинмаган. Ўша нарса мени тузатиб юборади, деб эътиқод қилиш ширкка олиб боради. Албатта, мўмин-мусулмон одам бундай қилмайди. Она тушунмасдан, ҳалиги гапни айтиб турибди. Олим одам онамни хафа қилмай, деб, туморни олиб, соғ қўлига суртибди. Чақилган қўл оғриб турган, лекин бир йўла икки нарсанинг ҳам уддасидан чиққан эканлар. Яъни оналарини ҳам рози қилганлар, ширкка ҳам йўл қўймаганлар.
Демак, баъзи ота-оналар тушунмасдан, ношаръий ишларни қилишни талаб этганларида, ҳийла ишлатиб бўлса ҳам, гуноҳга яқин йўламаслик чорасини ахтариш керак.
عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: كَانَتْ عِنْدِي امْرَأَةٌ، وَكُنْتُ أُحِبُّهَا، وَكَانَ أَبِي عُمَرُ يَكْرَهُهَا، فَأَمَرَنِي أَنْ أُطَلِّقَهَا، فَأَبَيْتُ، فَذَكَرَ ذَلِكَ لِلنَبِيِّ ، فَدَعَانِي: «يَا عَبْدَ اللهِ، طَلِّقِ امْرَأَتَكَ».
Абдуллоҳ ибн Умардан ривоят қилинади:
«Менинг бир аёлим бор эди. Уни яхши кўрар эдим. Лекин отам Умар уни ёқтирмас эди. У менга уни талоқ қилишимни буюрди. Мен хоҳламадим. У буни Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга зикр қилди. Шунда у зот мени чақириб: «Эй Абдуллоҳ! Хотинингни талоқ қил!» дедилар».
Шарҳ: Бу ердаги ривоят олдингиларига тамоман тескари. Ота талоқ қилишни сўраяпти. Бола эса хоҳламаяпти. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам эса отани қўллаяптилар. Бу ерда гап кимнинг устида кетаётганига эътибор бериш лозим, яъни ҳазрати Умар розияллоҳу анҳунинг илмларига ва эътиқодларига заррача шубҳа бўлмагани учун гап бошқача бўлмоқда. Зеро, ҳазрати Умар – улуғ одам, мужтаҳидларнинг мужтаҳиди, Расулуллоҳнинг энг яқин кишилари. У киши ўғилларининг адашганини яхши билган бўлсалар керак. Келиндаги бир нарсани кўриб, аниқламасалар ва шариатга мувофиқ бўлмаса, гапирмас эдилар. Яъни, ҳазрати Умар розияллоҳу анҳу ношаръий гапни ўғлига айтиб, «Шундай қил», деб буюрмасдилар.
Шу айтаётган буйруқларида ўғилларига ҳам, ўзларига ҳам, талоқ қилинаётган хотинга ҳам шаръий жиҳатдан яхшилик борлиги учун қилганлар бу ишни. Ана шуни эътиборга олиш лозим.
Буни умумий қилиб, ҳазрати Умар ўғлига хотинини талоқ қилиш ҳақида буйруқ берган экан, биз ҳам шундай қилсак, суннат бўлар экан, демаслик керак. Биз саҳобийнинг амалини қиламиз, деган гап бўлмаслиги лозим. У киши буни билиб туриб, ҳамма ёғини жой-жойига қўйиб қилганлар.
Юқорида ҳам зикр қилиб ўтилганидек, имом Аҳмад ибн Ҳанбалдан бир одам: «Отам хотинимни талоқ қилишимни буюрмоқда», деб фатво сўради. «Уни талоқ қилма!» дедилар. «Умар розияллоҳу анҳу ўғли Абдуллоҳга хотинини талоқ қилишни амр қилган эмасми?» деди ҳалиги одам. Шунда у киши: «Отанг Умар розияллоҳу анҳудек бўлганда сен ҳам қиласан», деб рад қилдилар.
Машҳур ҳанафий олимлардан Мулло Али Қори ота-онага зулм бўлса ҳам, яхшилик қилиш ҳақидаги гап борасида: «Бу айни камолдир. Аммо жоизликнинг асли эътиборидан, (ота-она томонидан) хотини билан ажрашиш ҳақида амр бўлса, уни талоқ қилиш лозим бўлмайди. Агар ота-она қаттиқ озор топсалар ҳам», деган.
«Яхшилик ва силаи раҳм» китоби 1-жуз.
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа 