Барчангиз мактабга боргансиз. У ерда сизларга Ерда ҳаёт қандай пайдо бўлгани ҳақида таълим беришган. Ўша таълимни яхши эслайсизлар. Унда мана бу гаплар айтилар эди: “Бундан тахминан уч миллиард саккиз юз миллион йил олдин улкан уммон бўлган. Ўша уммоннинг ичида бошланғич ҳаётни таъминловчи барча нарсалар тасодифан пайдо бўлиб қолган. Ўша нарсалар бир-бири билан аралашиб турганида уларга тўсатдан яшин ва электр зарядлари келиб урилган. Бунинг натижасида ҳарорат кўтарилиб, илк тирик ҳужайра пайдо бўлишига олиб келган”. Сизларга мактабларда айтиб беришган қисса тахминан шундай эди.
Бугун мен ушбу дарсга қўл телефонимни олиб келдим. Сизларга бу телефон қўлимга қандай келиб қолгани ҳақида сўзлаб бермоқчиман.
Телефоннинг устки қисми қайси моддадан эканини биласизларми? Пластик моддадан. Пластик модда нимадан олинишини биласизларми? Нефтдан.
Ҳа, пластик модда нефтдан олинади. Ушбу қўл телефонининг ичида кремний моддасидан ишланган пластинка бор. Кремний моддаси эса қумларда бўлади.
Бу телефон асли Ироқдан. Шундай давлат борлигини эшитгандирсизлар.
Уч ярим миллиард йил олдин Ироқда тўхтовсиз ер силкинишлари содир бўлди. Ана шундай силкинишлар содир бўлаётганда ер ичидан вулқон лавалари отила бошлайди. Кейин бу лава тасодифан нефт билан аралашади. Ушбу аралашиш натижасида нефт эриган пластикка айланади. Кейин бу эриган пластик тасодифан бир харсангтошнинг устига тушади. Харсангтошнинг шакли худди қўл телефон шаклига ўхшарди. Шундан сўнг осмондан қор ёғиб, бояги харсангтош устидаги пластик модданинг совушини таъминлайди. Шундай қилиб телефоннинг устки қисми пайдо бўлади. Орқадан қисқа вақт ўтгач, яшин пластик турган жой яқинидаги қумга урилади. Натижада қумнинг яшин тушган қисми кремнийга айланади. Айланганда ҳам қандайдир кремнийга эмас, айнан қўл телефони ичидаги катта хотира сиғимига эга бўлган, махсус дастурлар билан таъминланган кремний пластинкасига айланади. Бу орада яна ер силкиниши содир бўлади ва харсангтош устида турган телефон қутиси шаклидаги пластик ердаги ҳалиги кремний пластинканинг устига бориб тушади. Ана шундан кейин смартфон ишлай бошлайди. Бир неча кун аввал мен Ироқнинг саҳросида юрганимда тўсатдан кўзим ерда ётган ушбу телефонга тушиб қолди. “Ахир бу телефон-ку” дедим-да, дарҳол ўша ердан туриб аёлимга қўнғироқ қилдим.
Бу ҳеч ким ишонмайдиган нарса! Шундай эмасми?
Лекин сизлар мактабда Ерда ҳаётнинг пайдо бўлиши ҳақида эшитган ҳикоянгиз бундан фарқ қилмайди.
Энди мен сизларга ҳаёт билан боғлиқ ҳақиқатлардан баъзисини айтиб бераман. Тирик ҳужайраларнинг барчаси протеинлар (оқсиллар)дан ташкил топган. Ҳа, бу сайёрадаги ҳар бир тирик ҳужайра оқсиллардан ташкил топган. Оғир атлетика, бодибилдинг билан шуғулланувчилар протеин нималигини яхши билишади. Оқсиллар эса аминокислоталардан ташкил топади. Ҳа, протеинларнинг асосини аминокислоталар ташкил этади.
Аминокислоталар турли шаклларда бўлиб, уларнинг таркибий тузилиши ҳам турлича бўлади. Ҳар бир аминокислота икки хил шаклга эга: бири ўнг тарафга айланади, иккинчиси чап тарафга айланади. Улар кўринишидан бир хил ҳажмга эга бўлса-да, аммо бир-бирига қарама-қарши жойлашган бўлади. Масалан ўнг қўл ва чап қўл ҳажми бир хил. Аммо улар бир-бирига қарама-қарши жойлашган. Аминокислоталарнинг ҳолати ҳам шундай бўлади. Бир қисми ўнг тарафга қараб ҳаракатланса, бошқалари чап тарафга қараб ҳаракатланади.
Сайёрамиздаги ҳар бир тирик ҳужайра фақатгина чап тарафга қараб айланадиган аминокислоталарни ўз ичига олган. Агар протеинлардаги аминокислоталар фақат ўнг тарафга айланадиган бўлганида, бирорта протеин моддаси ташкил топмаган, бунинг натижасида эса бирорта ҳужайра шаклланмаган бўларди.
Энг содда тузилишдаги протеинлар 100 та аминокислоталардан ташкил топади.
Энди юқорида айтиб ўтганимиз уммонни эсга олсак. Бир дона протеин модда пайдо бўлиши учун ўша уммон ичида 100 та чап томонга қараб айланадиган аминокислоталар мавжуд бўлиши керак. Чунки уммон ичидаги 100 та аминокислота фақат ўнг тарафга қараб айланадиган бўлса, у ҳолда протеин шаклланмайди.
Тасаввур қил: катта битта халтада юзта оқ ва юзта қора коптокчалар бор. Сен эса халта ичидан тўғри келган коптокчани оляпсан. Халтага юз марта қўл солганингда кетма-кет фақат оқ рангли коптокчалар чиқиши ақлингга сиғадими?! Халтачадан оқ коптокчаларнинг тартиб билан чиқиш эҳтимоли 2200 га тенг. Яъни 2 рақамидан кейин 200 та нол бор. Бу дегани тасодифан юзта уринишда тартиб билан 100 та оқ копток чиқиши мумкин эмас.
Шундай қилиб, битта оқсил пайдо бўлиши учун 100 та чап тарафга айланадиган аминокислоталар керак бўлар экан. Биз ҳали тирик ҳужайра ҳақида гапирмаяпмиз. Фақат битта протеиннинг пайдо бўлиши учун зарур бўлган модда ҳақида гапиряпмиз.
Тирик ҳужайраларнинг энг содда тури бўлмиш бир дона тирик бактерия пайдо бўлиши учун миллиард дона протеин (оқсил) керак бўлади.
Британия энциклопедиясида шундай дейилган: “Тасодифий йўл билан ҳаёт пайдо бўлиш эҳтимоли бир киши тангани миллион марта тепага отганда, танга ҳар сафар тартиб билан рақамли томони юқорига қараган ҳолда ерга тушиш эҳтимолига тенгдир”.
Фред Ҳойл исмли астроном шундай деган: “Тасодифнинг ўзи билан ҳаёт пайдо бўлиш эҳтимоли темирлар уюми турган жойдан катта тўфон ўтганда Боинг 747 самолёти пайдо бўлиш эҳтимолига тенг. Шунингдек, битта протеиннинг тасодифан пайдо бўлиш эҳтимоли кубик-рубик ўйинида кўр одам барча рангларни тўғри мослаштириш эҳтимолига тенгдир”.
Ҳаёт ҳеч қачон тасодифан пайдо бўлмаган ва бўлмайди ҳам. Атрофимиздаги борлиққа ва биз яшаётган ушбу сайёрамизга назар солганимиздан сўнг олимлар бирорта сайёра кашф этиб, у ерда сув бўлиши мумкин деган фикрни айтсалар киши ҳайрон бўлади. Ўша олимлар сув бор, демак у ерда тирик жонзотлар ҳам бўлиши мумкин, дейишади. Гўё биз бу сайёрамизда фақат сув борлиги сабабли яшаётгандек. Йўқ, биз бу сайёрада фақат сув борлиги сабабидан яшамаяпмиз.
Аввало Еримизнинг ҳажми. Агар Ер шари ҳозирги ҳажмидан каттароқ ёки кичикроқ бўлганида, Ерда ҳаёт бўлмасди.
Унинг ўқи 23,5 даража бурчак остида эканлиги. Ҳа, бундан кўп ҳам, оз ҳам эмас, айнан 23,5 даража.
Шунингдек, Ер ўз ўқи атрофида 24 соат давомида бир марта айланиб чиқади. 10 соат ёки 15 соат эмас, айнан 24 соат давомида. Агар Ер ўз ўқи атрофида 10 ёки 15 соат мобайнида айланиб чиққанида биз бу ерда яшамаган бўлардик.
Шунингдек, биз Қуёшдан муайян масофада жойлашганмиз. Агар Қуёшга бироз яқинроқ ёки бироз узоқроқ жойлашганимизда биз бу ерда яшамаётган бўлардик.
Бундан ташқари сайёрамизни ҳаво қобиғи бўлмиш атмосфера ўраб туради.
Еримизни озон қатлами ўраб туради. Бу қатлам Қуёшдан келадиган турли зарарли радиацияларни, шу жумладан, ультрабинафша нурларининг ортиқча қисмини тутиб қолади.
Шунингдек, Ернинг магнит тасмаси бор. У белбоғ Қуёшдаги портлашлар, чақнашлар натижасида Ерга етиб келадиган ўта зарарли радиацияларни ушлаб қолиб, Ерга ўтказмайди.
Шу билан бирга атмосферамизда карбонат ангидрид гази бор. Бу газнинг атмосферадаги миқдори 0.04%ни ташкил этади. Аслида бу миқдор ҳеч нарсани ҳал қилмайди. Аммо шу миқдор сабабли Ер сайёрасининг ўртажа ҳарорати 14 даражани ташкил этади. Лекин агар ҳаво қобиғимизда шу миқдорда карбонат ангидрид бўлмаса эди Ер сайёрамиздаги ўртача ҳарорат -19 даражага тушиб кетарди. Бу музлаткичнинг музхонасидаги ҳарорат бўлиб, ҳамма нарса музлаб қоларди.
Ер сайёраси ва унда ҳаёт мавжуд бўлиши билан боғлиқ ушбу ҳақиқатлар одамни жуда ҳайратда қолдиради.
Агар биргина Ерда ҳаётнинг пайдо бўлиш назариясига эътибор берсак, қойил қолмай иложимиз йўқ.
Ёшлигимдан мени астрономия илми ўзига жалб этиб келади.
Бир неча йил олдин Диетер Хеерман исмли олимнинг бир ажойиб китобини ўқигандим. Бу китобда борлиқ ва фазо илмлари ҳақида сўз боради. Муаллиф ушбу китобда айтишича, борлиқнинг қандай пайдо бўлгани ҳақида изланишлар олиб борган олимлар “Борлиқ шаклланаётган пайтда (“Катта портлаш” назариясига кўра) коинотнинг кенгайиш тезлиги бир квинтиллион (бир рақамидан кейин 18 та нол) кубаси (бир квинтиллионнинг кубасида 1 рақамидан кейин 54 та нол бўлади)дан 1 нисбатда тезроқ ҳаракатланганда фазовий моддалар сочилиб, тарқалиб кетган, натижада юлдузлар ва сайёралар пайдо бўлмаган бўларди. Шунингдек, агар коинотнинг кенгайиш тезлиги бир квинтиллион (бир рақамидан кейин 18 та нол) кубаси (бир квинтиллионнинг кубасида 1 рақамидан кейин 54 та нол бўлади)дан 1 нисбатда секинроқ ҳаракатланганда ҳам фазовий тупроқларнинг бирикиши имконсиз бўлган ва биз бу ерда ўтирмаган бўлардик. Ҳа, бу жуда юқори даражадаги аниқ ва намунали ўлчовдир” дейишган экан.
Қолаверса, бу китоб тортишиш қонунияти ҳақида айтишича, моддаларни бир-бирига тортиб, уларни мустҳаҳкам тарзда бирикишига сабаб бўладиган тортишиш кучи ҳозиргидан бир триллион (1 рақамидан кейин 12 та нол) кубасидан (бунда 1 рақамидан кейин 36 та нол бўлади) 1 нисбатда каттароқ ёки кичикроқ бўлганида, биз бу ерда мавжуд бўлмаган бўлардик.
Айтмоқчиманки, эслашга арзимайдиган даражада жуда кичик ўзгариш, хоҳ у тезликнинг тез-секинлиги бўлсин, хоҳ тортишиш кучининг каттароқ-кичикроқлиги бўлсин ёки бошқа заруратлар бўлсин, агар уларда жуда кичик ўзгариш бўлганда, юлдузлар, сайёраларнинг пайдо бўлиши хаёл бўлиб қоларди.
Шунча илмий ҳақиқатлар турганда, эсипаст, нодон кимса қандай қилиб бу борлиқ тасодифан пайдо бўлиб қолган дейди?!
Йўқ, бу борлиқ тасодифан пайдо бўлмаган. Уни Аллоҳ таоло аниқ низом ва ўлчов билан яратган. У Зот бу ҳақида шундай марҳамат қилган:
إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ
“Албатта, Биз ҳар нарсани ўлчов билан яратдик” (Қамар сураси, 49-оят).
Бу борлиқни Аллоҳ таоло қандай яратгани ҳақидаги ушбу оятга эътибор берайлик:
أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقاً فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ
“Куфр келтирганлар осмонлару ер битишган бўлган эканини, бас, Биз уларни очганимизни ва сувдан ҳар бир тирик нарсани қилганимизни билмайдиларми? Иймон келтирмайдиларми?”
(Ояти карима маъноси хусусида тафсирчилар бир неча хил маънолар айтганлар. Биринчиси, Ибн Умар ва Ибн Аббослардан (р.а.) ривоят қилинган бўлиб, осмон ёпиқ эди, Биз уни очдик ва ёмғир-қор ёғдирдик, оқибатда ўша сув ила ҳамма тирик нарсалар пайдо бўлди, деган маъно чиқади. Иккинчиси, унга кўра осмонлару ер йўқ эди, уларни Биз яратдик, сўнгра сувдан тирик нарсаларни пайдо қилдик, маъноси бўлади. Учинчиси, Ҳасан, Қатодалардан (р.а.) ривоят қилинган бўлиб, осмонлару ер бир-бирига битишган бир нарса эди, уларнинг орасини Биз очдик, сўнгра сувдан тирик нарсаларни пайдо қилдик, маъноси бор. Тўртинчиси ҳозирги замон баъзи тафсирчиларнинг фикрлари бўлиб: осмону ер, юлдузлару қуёш ҳамма-ҳаммаси бир бутун эди, Аллоҳнинг иродаси ила кўп айланиш ва ички портлашлар оқибатида парчаланиб, алоҳида-алоҳида бўлиб кетди: қуёш алоҳида, ер алоҳида, ой алоҳида, юлдузлар алоҳида ва бошқа нарсалар ҳам; сувдан эса, барча тирик нарсалар, инсон, ҳайвон ва набототлар пайдо қилинди. Булар, ояти кариманинг маъносини тушунишга уринишдир. Оятнинг ҳақиқий маъносини Аллоҳнинг Ўзи билади.) (Анбиё сураси, 30-оят).
Немис миллатига мансуб мусулмон олими мавъизаси
ҳамда интернет маълумотлари асосида
Нозимжон Иминжонов тайёрлади
«Никоҳ» сўзи, аввал ҳам айтиб ўтганимиздек, луғатда «қўшилиш», «жамланиш», «яқинлашиш» маъноларини англатади.
Шариатда эса: «Никоҳ баҳраланиш эгалигини ҳосил қилувчи боғланишдир».
Бошқа фиқҳий мазҳаблар таърифида: «Никоҳ эр-хотин орасида шаръий йўл билан ҳузурланиш ҳалоллигини ифода қилувчи ва ўша ҳузурланишни мубоҳ қилувчи ақддир».
Шайх Муҳаммад Абу Заҳра қуйидаги таърифни ихтиёр қилган:
«Никоҳ эркак ва аёл орасидаги яқинликни, иккисининг ўзаро ҳамкорлигини ифода қилувчи ҳамда иккисининг ҳуқуқ ва мажбуриятларини чегараловчи ақддир».
Никоҳнинг шариатга киритилиши ҳикматлари:
1. Никоҳдаги шахс ва унинг жуфти ҳалолининг ҳаромдан сақланиши.
2. Инсон сулоласини инқирозга учраб йўқ бўлиб кетишдан ҳимоя қилиш.
3. Наслу насабнинг боқий қолиши ва муҳофаза қилиниши.
4. Жамият қуришнинг асоси бўлган оилани барпо қилиш.
5. Оила ва жамият аъзолари орасида ўзаро алоқаларни ўрнатиш ва уларни ривожлантириш.
Аллоҳ таоло инсонни табиатан жамоатчиликда яшашга мойил қилиб яратган. Инсон зоти бу дунёда яшар экан, унинг ўзига ўхшаш инсонлар билан алоқа қилишга ҳожати тушади ва бусиз яшаб бўлмайди. Шунинг учун ҳам турли инсоний алоқалар мавжуд ва уларсиз дунё ҳаёти обод бўлмайди.
Аммо барча инсоний алоқалар ичида энг муқаддаси никоҳ алоқасидир. Барча инсоний алоқалар ўз-ўзидан ўрнатилиб ва юритилиб кетаверса ҳам, никоҳ алоқаси алоҳида эътиборга сазовордир. Шунинг учун ҳам Аллоҳ таолонинг охирги ва мукаммал дини, Қиёматгача боқий қолувчи дини, барча замонлар ва маконларда инсониятга икки дунё саодат йўлини кўрсатиб берувчи дини – Ислом никоҳ алоқасини инсоний алоқалар ичида энг эътиборли ва энг муқаддас алоқага айлантирган. Бу алоқа, Ислом таълимотига биноан, Аллоҳ таолонинг амри билан, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатлари билан ва мўмин-мусмонларнинг гувоҳлиги билан қуриладиган алоқага айлантирилган. Никоҳ алоқаси ҳақида Қуръони каримда оятлар, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳадисларида кўплаб таълимотлар ҳамда Ислом фиқҳида қатор ҳукмлар келган.
Мазкур муқаддас алоқанинг моҳиятини, негизини ва асосини ушбу бобда зикри келаётган «никоҳланиш», бизнинг урфимизда «никоҳ ўқитиш» деб аталадиган маросим ташкил этади. Баъзи одамларнинг билимсизлиги ва бепарволиги оқибатида айнан оила қуришнинг жавҳари бўлган мана шу ишни унутиб қўядиганлар ҳам йўқ эмас.
Бундан бир неча йил аввал икки-уч киши муҳим саволлари борлигини айтиб, олдимга келишди. Кириб, бир яқинлари ўғлини уйлантираётгани, ҳамма нарса тайёр бўлганида бола: «Никоҳ ўқилмаса бўлмайди» деб туриб олганини, ота-онаси эса: «Эскича никоҳнинг нима кераги бор?» дегани ва орада келишмовчилик чиққанини айтиб, улардан қай бирлари ҳақ эканини сўрашди.
Минг афсуски, ҳозиргача мусулмонлар орасида никоҳнинг асли, оила пойдевори, ҳаромни ҳалол қиладиган, бошқалар учун шунчаки одат бўлган эр-хотинлик алоқасини ибодат даражасига кўтарадиган асосий омил бўлмиш никоҳ ақдига унчалик аҳамият бермайдиган, унга «эскича одат» деб қарайдиганлар бор.
Бу ўта нохуш ҳолатга чек қўйишимиз керак. Айнан шаръий никоҳ саодат манбаи эканини англаб етишимиз ва уни қадрлай билишимиз лозим. Шариатнинг ҳар бир мусулмон учун фарз бўлган ушбу ҳукмини яхшилаб ўрганишимиз зарур.
Келинг, бизда «никоҳ ўқитиш» дейиш одат тусига айланиб қолган «ақди никоҳ»нинг шариатдаги ҳукмларини диққат билан ўрганиб чиқайлик.
Шаръий никоҳнинг тўғри бўлиши шартлари:
1. Ийжоб ва қабул.
Никоҳ тугуни ийжоб ва қабул ила боғланади.
Яъни эр-хотинлик алоқаси никоҳланмоқчи бўлган икки тарафдан бирининг никоҳланиш рағбатини билдириши ва иккинчисининг ўша рағбатни қабул қилиши ила юзага чиқади.
«Ийжоб» – ақди никоҳда иштирок этадиган икки томоннинг биридан шу масалада рағбат содир бўлганини англатадиган нарса, «қабул» эса, иккинчи томондан ана шу рағбатни қабул қилганини билдириш учун содир бўлган нарсадир.
Бизнинг воқелигимизда никоҳ ўқиётган домла келиндан «Фалончига турмушга чиқишга розимисиз?» деб сўраганда келиннинг «Ҳа» ёки «Розиман» дейиши ийжоб бўлади. Домла куёвдан «Фалончини жуфти ҳалолликка қабул қилдингизми?» деб сўраганда куёвнинг «Қабул қилдим» дейиши «қабул» бўлади.
Шунингдек, бир эркак аёл кишига: «Менга хотин бўлишга розимисан?» деса, бу «ийжоб» бўлади. Аёл унга «Розиман», деб жавоб берса, бу «қабул» бўлади. Ёки аксинча бўлиши ҳам мумкин.
Баъзи вақтларда валийлар ёки вакиллар орқали ҳам «ийжоб-қабул» бўлиши мумкин.
Ҳанафий мазҳабида фақат ийжоб ва қабулгина никоҳнинг рукни ҳисобланади.
Ийжоб ва қабул, яъни рози-ризоликни алоҳида ва жамоатчилик олдида сўрашни жорий қилишда ёшларга ўз эрклари билан оила қураётганликларини яна бир бор намоён қилиш маъноси ҳам бордир. Агар ичкарида одамларнинг хабарисиз қийин-қистов бўлаётган бўлса, яна бир имкон яратиб, очиғини эълон қилиш учун йигит ва қизга фурсат берилади.
2. Ийжоб ва қабулда ишлатилган иборалар абадийликни ифода қилиши шарт.
Агар бу иборалар вақтинчаликни ифода қилса, никоҳ боғланмайди. Вақтини тайин қилиб «фалон ойга, фалон йилга никоҳландик» дейилса, никоҳ ботил бўлади. Шунинг учун ҳам муваққат никоҳ ва мутъа никоҳи ҳаром ҳисобланади.
Ийжоб ва қабулнинг лафзи «Никоҳланишга рози бўлдим ва никоҳландим» каби ўтган замон феъли ёки «Менга никоҳлан» деганда «Никоҳландим» дейиш каби буйруқ ва ўтган замон феъли ила ифода этилади.
Ёки бир тараф никоҳ рағбатини билдирганда иккинчи тараф «Қабул қилдим», деса ҳам, ийжоб-қабул собит бўлади.
Никоҳ ва уйланиш маънолари Қуръони каримда келганлиги учун мазкур икки лафзни ишлатиш афзалдир. Одатда «никоҳ» ва «уйланиш» лафзларининг ишлатилиши ҳаммага маълум ва машҳур.
3. Келин-куёв бир-бирларининг ийжоб ва қабул ҳақидаги лафзларини эшитишлари шарт.
Чунки овози эшитилмаган шахс ғойиб шахс билан баробардир.
Шунингдек, куёв-келиннинг ийжоб ва қабул ҳақидаги лафзларини ўша ерда ҳозир бўлган гувоҳлар ҳам эшитишлари шарт.
Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Валийсиз ва икки одил гувоҳсиз никоҳ йўқдир», дедилар (Аҳмад ва Байҳақий ривоят қилганлар).
4. Валийнинг бўлиши.
Валийни ҳанафий мазҳаби «никоҳнинг шартларидан бири» деса ҳам, бошқа мазҳаблар «никоҳнинг рукнларидан бири» деганлар. Шунга биноан, «валий» никоҳнинг тўғри бўлиши унга боғлиқ шахс бўлади.
Одатда, ота ёки унинг ўрнига қолган шахс валий бўлади. Валийлар тартиби, ота йўқ бўлса, бобо, туғишган ака‑ука, ота бир ака-ука, она бир ака-ука, амаки бўлиб кетаверади.
Ҳанафий мазҳабида: «Одам ажратишни билмайдиган, алданиб қоладиган киши ҳам валий бўлмайди», – дейилган.
Валий никоҳда ўзининг ўрнига вакил тайин қилиши жоиздир.
5. Икки адолатли гувоҳ.
Ийжоб ва қабулсиз никоҳ бўлмаганидек, камида икки эр киши ёки бир эр ва икки аёл киши гувоҳлигисиз ҳам никоҳ бўлмайди.
Янги қурилган оила жамиятнинг янги аъзоси бўлади. Шунинг учун ҳам жамиятнинг вакиллари бўлмиш гувоҳлар уларнинг ҳалол-пок оила қураётганларига жамият номидан шоҳид бўладилар.
Шоҳидсиз никоҳ бўлмайди. Ана ўша гувоҳлар икки шахснинг ҳалол-пок йўл, никоҳ йўли билан оилавий турмуш қуришганига шоҳид бўладилар ва буни бошқа кишиларга ҳам етказадилар. Шунингдек, эр-хотин орасида никоҳ масаласида даъволашув бўлиб қолса, қозининг олдида гувоҳлик ҳам берадилар. Ушбу эътибордан никоҳ гувоҳсиз бўлиши мумкин эмас.
Никоҳда гувоҳлар икки эр киши бўлиши керак. Ҳанафий мазҳабида икки эр киши бўлмаса, бир эр киши ва икки аёл киши бўлса ҳам, бўлаверади. Аммо фақат аёл кишиларнинг ёлғиз ўзларининг гувоҳлиги кифоя қилмайди.
Гувоҳларда қуйидаги шартлар бўлиши лозим:
1. Ақл. Мажнун киши гувоҳ ҳисобланмайди.
2. Балоғатга етганлик. Ёш бола гувоҳ ҳисобланмайди.
3. Ҳур. Қул гувоҳ бўлмайди.
4. Мусулмонлик. Номусулмон киши гувоҳ бўлмайди.
5. Иккала гувоҳ ҳам никоҳланувчи икки томоннинг гапларини эшитишлари керак.
6. Гувоҳ адолатли (диний жиҳатдан тўлиқ, одил одам) бўлса, яхши бўлади. Бўлмаса, адолати суриштирилмаган, ёлғончилиги, фосиқлиги маълум бўлмаган киши ҳам бўлаверади. Ҳанафий мазҳабида бу масала бошқа мазҳабларга қараганда бир оз кенгроқ олинган.
Никоҳ икки фосиқнинг ҳузурида ҳам тўғри бўлади. Лекин уларнинг гувоҳликларининг таъсири даъво пайтида ўтмайди.
Фосиқ – шариатга хилоф иш қиладиган одам. Бошқа мазҳабларда фосиқнинг гувоҳлиги ўтмайди. Аммо Ҳанафий мазҳабида юқорида зикр қилинган шарт ила унинг никоҳдаги гувоҳлиги қабул қилинган.
Никоҳ икки тарафнинг икки ўғли ёки бир тарафнинг икки ўғли ҳузурида ҳам тўғри бўлади. Мисол учун, ажрашиб кетган эр-хотин ўзларининг икки ўғли гувоҳлигида ёки бирларининг икки ўғли ҳузурида қайта ярашсалар бўлади.
Уларнинг гувоҳлиги ўзининг яқини фойдасига қабул қилинмайди. Мисол учун, эрнинг икки ўғли гувоҳлигида никоҳ қилинди. Кейин эр-хотин орасида низо чиқиб, қозига мурожаат қилинди. Икки ўғилнинг гувоҳлиги отанинг фойдасига қабул қилинмайди. Аммо эрнинг худди ўша ўғилларининг гувоҳлиги хотиннинг фойдасига қабул қилинади. Чунки улар билан хотиннинг орасида қаробат – яқин қариндошлик йўқ.
Никоҳ икки зиммийнинг гувоҳлигида тўғри бўлади ва уларнинг гувоҳлиги мусулмоннинг зиддига ўтмайди.
Зиммий – Ислом давлати соясида яшаётган ғайридин шахс. Агар мусулмон одам зиммий аёлга уйланаётган бўлса, икки зиммий эркакнинг гувоҳлигида қилинган никоҳ тўғри бўлади. Аммо кейинчалик мазкур эр-хотиннинг орасида низо чиқиб қолса ва ишлари маҳкамада кўриладиган бўлса, зиммийларнинг мусулмоннинг зиддига берган гувоҳлиги қабул қилинмайди.
Агар вакил қилувчининг ўзи ҳозир бўлса, унинг вакили гувоҳ бўла олади. Шунингдек, балоғатга етган, ўзига бошқа одам валий қилинган қиз ҳозир бўлса, унинг валийси ҳам гувоҳ бўла олади.
Аммо вакил қилувчи ва валий қилувчи ҳозир бўлмаса, вакил ҳам, валий ҳам гувоҳ бўла олмайди. Чунки бу ҳолатда уларнинг ҳар бири ақди никоҳнинг бир тарафи бўлади. Никоҳдан ўтувчининг ўзи ақд пайтида ҳозир бўлса, унинг ўзи ақднинг бевосита эгаси бўлади ҳамда вакил ва валийнинг гувоҳ бўлишлари имкони туғилади.
Худди шу никоҳ ақдини боғлаш пайтида гувоҳларнинг олдида никоҳнинг асл ва муҳим амалларидан бири – маҳр масаласини кўриш мақсадга мувофиқ бўлади. Бизнинг ҳозирги шароитимиз шуни тақозо қилади. Чунки маҳр нималигини билмайдиганларимиз бор. Агар никоҳ ўқиётган олим киши бу масалани тушунтириб, амалга ошириб қўймаса, бу ўта муҳим нарса умуман эсга келмай, шариатнинг ҳукмларидан бири поймол бўлиши, икки тарафнинг гуноҳкор бўлиши ҳеч гап эмас.
Никоҳга оид маълумотларни турли муносабатлар билан одамларга баён қилганимизда, жумладан, маҳр масаласини тушунтирганимизда, «Биз оила қурганимизда бу каби гаплар бўлмаган эди», «Маҳр нималигини билмай, оила қурган эканмиз, энди нима бўлади?» деган одамлар бўлди. Ана шу эътибордан, муҳтарам уламоларимиз никоҳ ўқиш пайтида ушбу масалани ўртага ташлаб, баён қилиб, ҳал этиб қўйишлари жуда яхши иш бўлади.
"Бахтиёр оила" китобидан