22 Ноябр, 2024, 21 Жумадул аввал, 1446
22 Ноябр, 2024, 21 Жумадул аввал, 1446
Ўзбекистонлик ҳожилар улуғ ибодат маносикларининг асосийларини адо этиб, Мино водийсидан Макка шаҳридаги меҳмонхонага қайтдилар. Етти мингдан зиёд юртдошимиз дунёдаги миллионлаб диндошлари қатори зиммаларидаги Аллоҳнинг фарзи – ҳаж амалларини бажардилар.
“Ҳаж – 2019” ишчи гуруҳи ҳожиларнинг ибодатлари динимиз талабларига мувофиқ, қийинчиликсиз ва талафотларсиз ўтиши учун ҳамма ишни қилиб, бор куч-ғайратларини сафарбар этдилар.
Ҳожиларимиз буюк ибодат, покланиш, бандаликни изҳор қилиш орқали дунё ҳаётида билиб-билмай қилган гуноҳларини авф этиши ва раҳматини сўраб, Аллоҳ азза ва жаллага илтижо қилдилар.
Ҳожилар Маккаи мукаррамада Ҳазрати Иброҳим, Ҳазрати Исмоил алайҳимуссалом ва Ҳазрати Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам юрган ерларини зиёрат этдилар. Арафот маърифатга, Муздалифа шуурга эришиш жойи эканини англаб етдилар. Арафотда туриш – маҳшарнинг бу дунёдаги кичик бир кўриниши эканини тушуниб етдилар.
Мино водийсидаги минглаб чодир барча шаҳар ва қишлоқларнинг қадридан устун эканини фаҳм этдилар. Минода шайтон билан мужодала этиш учун тош отиш ва қурбонлик сўйиб, ҳазрати Иброҳим ва Исмоилнинг итоаткорлигидан ўрнак олиш имкони катта сабоқ бўлди.
Шайтонни тошбўрон қилиш ёмонликларни инкор қилишдир. Ҳаж ибодатининг якунига етиб келаётган ҳожи бу саъй-ҳаракати ила шайтонга ва унинг йўлига эргашганларга ўзининг нафратини изҳор этди.
Тили, ранги, миллати, маданияти турлича бўлган миллионлаб мўмин-мусулмонлар бир тану бир жон бўлиб адо этган муборак ҳаж ана шундай муҳим аҳамиятларга эгадир. Ибодат нияти ила муқаддас ерлар томон қилинган ушбу сафар кишига ўзининг ҳаётини янгидан сарҳисоб қилиш, ўзликни англаш имконини берди.
Расули Акрам соллаллоҳу алайҳи васалламга кўра, ҳаж ибодатини мукаммал адо этган кишининг мукофоти жаннатдир. Ёш тўла кўзларини, покланиб, топ тоза бўлиб қолган қалбини Аллоҳнинг Байтидан уза олмай, ўз она-Ватанига қайтишга чоғланган ҳожи энди мутлақо бошқа инсондир.
Биз барча ҳожиларнинг ҳажлари мабрур, ибодатлари мақбул бўлишини Аллоҳ таолодан сўраймиз.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ бир куни илмий мажлисларида шундай дедилар: «Инсонга ҳаётда ғам, мусибат ва машаққатлар етади. Агар банда чуқурроқ ўйлаб кўрса, бу машаққат ва қийинчиликлар Аллоҳ таолонинг неъматлари эканини англайди. Масалан, беморлик ҳам бир неъмат. Фақирлик ва муҳтожлик ҳам неъмат. Қалб кўзи очиқ инсон бу нарсалар Аллоҳ таолонинг неъматлари эканини кўради. Ҳақиқатда, машаққат ва қийинчиликлар неъматдир. Аммо бизнинг қосир ақлимиз уларнинг неъмат эканини сиғдира олмайди».
Шу ўринда мусибат ва қийинчиликлар қандай қилиб неъмат бўлади? деган савол туғилади. Бу саволнинг жавоби ҳадиси шарифда келади. Унда айтилишича, Аллоҳ таоло охиратда машаққат ва мусибатларга сабр қилган бандаларига беҳисоб ажр-мукофотлар беради, ўшанда дунёда у қадар мусибатга учрамаган одамлар у бандаларни кўриб, кошки, ҳаёти дунёда бизга ҳам мусибат ва машаққатлар етганда эди, биз ҳам сабр қилган ва сабримизга мана шундай ажр-савоблар олган бўлар, бу кунда сабр қилувчилар билан бирга турар эдик, деб орзу қиладилар.
Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ шундай деб турганларида, мажлисга бир одам кириб келди. У ногирон бўлиб, турли хил дардларга мубтало эди. У келиб, Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳга: «Менинг ҳаққимга дуо қилинг, Аллоҳ таоло менга бу машаққатлардан нажот берсин», деди.
Мавлоно Ашраф Али Таҳонавий раҳматуллоҳи алайҳ айтадилар: «Биз ўша мажлисда ҳозир эдик. Ўшанда ҳайрон бўлдик, Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ бутун мусибатлар ва қийинчиликларнинг неъмат эканини айтиб турибдилар. Бу ёқда эса бу одам ўзидан машаққат ва қийинчиликларнинг кетишини истаб дуо сўраяпти. Агар бу ногирон одамдан машаққатлар кетишини сўраб дуо қилсалар, у ҳолда неъматнинг зое бўлишини сўраган бўладилар-ку? Ҳожи Имдодуллох Маккий раҳматуллоҳи алайҳ шу пайт қўлларини дуога кўтардилар ва: «Аллоҳим! Ҳақиқатда, барча мусибат ва машаққатлар неъматдир. Лекин, Аллоҳим, биз ожизмиз. Сен бизнинг ожизлигимизга назар сол ва бу машаққат неъматини саломатлик неъматига алмаштириб бер!» деб дуо қилдилар».
«Насиҳатлар гулдастаси» китобидан
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа 