Ўзбекистонлик ҳожилар улуғ ибодат маносикларининг асосийларини адо этиб, Мино водийсидан Макка шаҳридаги меҳмонхонага қайтдилар. Етти мингдан зиёд юртдошимиз дунёдаги миллионлаб диндошлари қатори зиммаларидаги Аллоҳнинг фарзи – ҳаж амалларини бажардилар.
“Ҳаж – 2019” ишчи гуруҳи ҳожиларнинг ибодатлари динимиз талабларига мувофиқ, қийинчиликсиз ва талафотларсиз ўтиши учун ҳамма ишни қилиб, бор куч-ғайратларини сафарбар этдилар.
Ҳожиларимиз буюк ибодат, покланиш, бандаликни изҳор қилиш орқали дунё ҳаётида билиб-билмай қилган гуноҳларини авф этиши ва раҳматини сўраб, Аллоҳ азза ва жаллага илтижо қилдилар.
Ҳожилар Маккаи мукаррамада Ҳазрати Иброҳим, Ҳазрати Исмоил алайҳимуссалом ва Ҳазрати Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам юрган ерларини зиёрат этдилар. Арафот маърифатга, Муздалифа шуурга эришиш жойи эканини англаб етдилар. Арафотда туриш – маҳшарнинг бу дунёдаги кичик бир кўриниши эканини тушуниб етдилар.
Мино водийсидаги минглаб чодир барча шаҳар ва қишлоқларнинг қадридан устун эканини фаҳм этдилар. Минода шайтон билан мужодала этиш учун тош отиш ва қурбонлик сўйиб, ҳазрати Иброҳим ва Исмоилнинг итоаткорлигидан ўрнак олиш имкони катта сабоқ бўлди.
Шайтонни тошбўрон қилиш ёмонликларни инкор қилишдир. Ҳаж ибодатининг якунига етиб келаётган ҳожи бу саъй-ҳаракати ила шайтонга ва унинг йўлига эргашганларга ўзининг нафратини изҳор этди.
Тили, ранги, миллати, маданияти турлича бўлган миллионлаб мўмин-мусулмонлар бир тану бир жон бўлиб адо этган муборак ҳаж ана шундай муҳим аҳамиятларга эгадир. Ибодат нияти ила муқаддас ерлар томон қилинган ушбу сафар кишига ўзининг ҳаётини янгидан сарҳисоб қилиш, ўзликни англаш имконини берди.
Расули Акрам соллаллоҳу алайҳи васалламга кўра, ҳаж ибодатини мукаммал адо этган кишининг мукофоти жаннатдир. Ёш тўла кўзларини, покланиб, топ тоза бўлиб қолган қалбини Аллоҳнинг Байтидан уза олмай, ўз она-Ватанига қайтишга чоғланган ҳожи энди мутлақо бошқа инсондир.
Биз барча ҳожиларнинг ҳажлари мабрур, ибодатлари мақбул бўлишини Аллоҳ таолодан сўраймиз.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: «Мен ва мендан олдинги пайғамбарларнинг Арафот майдонида қилган энг кўп дуолари:
لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
Ўқилиши: "Лаа илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳу. Лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду биядиҳил хойру ва ҳува ъалаа кулли шайин қодийр".
Маъноси: "Ягона Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ. Унинг шериги йўқ. Мулк ҳам, барча мақтовлар ҳам Унга хосдир. Барча яхшиликлар Унинг қўлидадир. У ҳар бир нарсага қодирдир".
اللَّهُمَّ اجْعَل فى قَلبى نُوراً وفى صَدْرى نُوراً وفى سَمْعى نُوراً وفى بَصَرى نُوراً اللَّهُمَّ اشْرَحْ لى صَدْرِى ويَسِّرْ لى أَمْرى وأعُوذُ بِكَ مِنْ وَسْاوسِ الصَّدْرِ وشَتَات الأمْر وفِتْنةِ القَبْرِ اللَّهُمَّ إنى أعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ ما يَلِجُ فى اللَّيْل وشَرِّ ما يَلِجُ فى النَّهارِ وشَرِّ مَا تَهُبُّ بِهِ الرِّياحُ وشَرِّ بَوائِق الدَّهْر.
Ўқилиши: "Аллоҳумма, ижъал фии қолбий нурон ва фий содрий нурон ва фий самъий нурон ва фий басорий нурон. Аллоҳумма, ишроҳ лий содрий ва йассир лий амрий ва аъуузу бика мин васваасис-содри ва шатаатил-амри ва фитнатил-қобри. Аллоҳумма, инний аъуузу бика мин шарри маа йалижу фил-лайли ва шарри маа йалижу фин-наҳаари ва шарри маа таҳуббу биҳир-рийаааҳу ва шарри бавоиқид-даҳр" (Ғуниятун носик).
Маъноси: "Аллоҳим қалбимни, кўксимни, қулоқларимни ва кўзларимни нурга тўлдир. Аллоҳим! Қалбимни очгин, ҳар ишимни осон қилгин.Аллоҳим! Сендан кўксимдаги васвасалардан, ишларимнинг парокандалигидан, қабр фитнасидан паноҳ сўрайман.
Аллоҳим, тунда ва кундузи бўладиган нарсаларнинг ёмонлигидан, устидан шамол эсган нарсаларнинг ёмонлигидан, замона ҳалокатининг ёмонлигидан Ўзингдан паноҳ сўрайман".
“Роббана атина фид-дуня ҳасанатан ва фил ахироти ҳасанатан ва қина ъазабан-нар”.
“Аллоҳумма аслиҳ ли динийаллазий ҳува ъисмати амри ва аслиҳ ли дунйаяллати фиҳа маъаший ва аслиҳ лий ахиротияллати фиҳа маъадий, важъалил ҳайата зийадаталли мин кулли хойрин, важаълил мавта роҳаталли мин кулли шаррин”.
“Аъузу биллаҳи мин жаҳдил балаи ва даркиш-шақои ва суъил қазои ва шатаматил аъдаи”.
“Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи. Субҳаналлоҳил ъазийм”.
“Лаа илаҳа илла анта. Субҳанака инни кунту миназ-золимийн”.
“Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳил ъалийил ъазийм”.
Даврон НУРМУҲАММАД