19 июль куни Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Усмонхон Алимов ҳазратлари жума намозини адо этиш учун Тошкент шаҳридаги янгидан барпо этилган “Коҳ ота бузрук” жоме масжидига ташриф буюрдилар. Ушбу қайтадан бунёд этилган кўркам жомеда муборак кун ибодатини адо этиш учун минглаб намозхонлар жам бўлдилар.
Муфтий ҳазратлари жума мавъизасида бугунги кунда мўмин-мусулмонларга муҳтарам Президентимиз раҳнамоликларида жуда катта имкониятлар берилаётгани ҳақида гапириб, юртимизда янги масжид-мадрасаларни қуриш, мавжудларини замонавий кўринишда қайта таъмирлаш ишлари жадал давом этаётганини сўзлаб бердилар.
Ўтган Рамазон ойи ва ундан кейин ҳам янги-янги жомелар очилгани, яқинлашиб келаётган Қурбон ҳайити олдидан ҳам Тошкент шаҳри ва бошқа ҳудудларда кўплаб жоме масжидларни янгидан қуриш ишлари, халқимизга туҳфа этиш маросимлар давом этаётганини билдирдилар.
Муфтий ҳазратлари республикамизнинг ҳар бир ҳудудидаги мана шундай жомеларда намозхонлар учун яратилган шарт-шароитлар, масжидлардаги қулайликлар ҳозирлангани, имом-хатиблар фаолияти билан яқиндан танишилгани ва масжид қавми ила дилдан суҳбат қилинганида уларнинг кайфияти жуда ҳам чоғ эканини баён қилиб бердилар.
Мавъизада муфтий ҳазратлари намозхонларга бугунги кунда мамлакатимизда олиб борилаётган муборак динимиз тараққиёти йўлидаги шундай хайрли ишлар, ижроотлар ва бундай неъматларга ҳар бир киши Парвардигорга шукрона қилиши лозимлигини айтиб, Ҳазрати Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг “Садақаи жория” ҳақидаги ҳадиси шарифларини изоҳлаб бердилар.
“Коҳ ота бузрук” жоме масжидида қурилиш ишлари 2017 йилда бошланган. 2018 йил март ойида Шайх Абдулазиз Мансур бошчилигида янги бино учун биринчи ғишт қўйилган. Маҳалла аҳли ва кўплаб ихлосмандлар кўмагида, саховатпеша кишилар ёрдами ила ҳашар йўли билан бошланган мазкур хайрли иш бугун ўз ниҳоясига етди. Масжиднинг ҳозирда қурилган янги биносининг сиғими бир вақтнинг ўзида 2000 минг нафардан ортиқ намозхонни сиғдира олади.
Масжид намозхонлар учун етарли даражадаги шарт-шароитлар билан таъминланди. Хонақоҳ тепасига битта катта ва тўртта кичик гумбаз барпо этилди. Ўттиз беш метрли минора масжиднинг кўркига файз бахш этиб турибди. Масжид хонақоҳ ва ертўла қисмининг ҳар иккисида ҳам совутгичлар ҳароратни салқин қилиб, бир маромда ушлаб туришига қулай бўлсин учун тепада, шифтда жойлаштирилган. Хонақоҳда шарқ меъморчилигига хос турли бўёқлар ўзига хослик бахш этган бўлсада, ёнғин хавфсизлиги инобатга олиниб, бинога биронта ҳам ёғоч маҳсулотлари ишлатилмаган.
Янги бинонинг очилиш маросимида кўплаб таниқли меҳмонлар, имом-хатиблар ва бошқа уламолар иштирок этди.
Юртимизда амалга оширилаётган Аллоҳнинг уйини обод қилишдек хайрли ишларда иштирок этаётганлар ҳақларига хайрли дуолар қилинди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Абу Усмон Наҳдийдан, у эса Ҳанзала Усайдий розияллоҳу анҳудан ривоят қилади. Ҳанзала Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ёзувчилари (котиблари)дан бири эди, бундай дейди: Абу Бакр розияллоҳу анҳу менга йўлиқиб қолдилар ва: — Эй Ҳанзала, аҳволинг қандай? — деб сўрадилар.
Мен у кишига жавобан: — Ҳанзала мунофиқ бўлиб қолди! - дедим. Абу Бакр ҳайрон бўлиб: — Субҳаналлоҳ! Бу нима деганинг? — дедилар.
Мен: — Биз Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида бўлганимизда, у зот бизга дўзах ва жаннат ҳақида зикр қилиб, эслатадилар. Шундайки, биз уларни худди кўз билан кўраётгандек ҳис қиламиз. Лекин, у зотнинг ҳузурларидан чиқиб, аёлимиз, болаларимиз ва тирикчилигимиз билан машғул бўлсак, кўп нарсаларни унута бошлаймиз, - дедим.
Абу Бакр розияллоҳу анҳу: — Аллоҳга қасамки, биз ҳам худди шундай ҳолатни бошдан кечирамиз! - дедилар. Шунда мен ва Абу Бакр розияллоҳу анҳу Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига бордик.
Мен: — Ё Аллоҳнинг Расули, Ҳанзала мунофиқ бўлиб қолди! - дедим.
Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам: — Бу нима деганинг? - деб сўрадилар.
Мен: — Ё Аллоҳнинг Расули, биз сизнинг ҳузурингизда бўлганимизда, сиз бизга дўзах ва жаннат ҳақида эслатасиз, шу даражадаки, биз уларни худди кўзимиз билан кўраётгандек ҳис қиламиз. Лекин сизнинг ҳузурингиздан чиқиб, аёлимиз, болаларимиз ва тирикчилик ишлари билан машғул бўлсак, кўп нарсаларни унута бошлаймиз, дедим.
Шунда Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: — Жоним қўлида бўлган Зотга қасамки, агар сизлар менинг ҳузуримда бўлганингиздек ҳолатингизни узлуксиз давом эттирадиган бўлсангиз, фаришталар ётоқларингизда ва йўлларингизда сизлар билан кўришиб, саломлашиб юрар эдилар. Лекин, эй Ҳанзала, (ҳар нарсанинг) ўзига яраша вақти бор (Бу сўзни Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам уч марта такрорладилар) (Имом Муслим ривояти).
Ҳадисдан олинадиган хулоса:
Одамнинг баъзи вақтларда Аллоҳнинг зикри ва ибодат билан машғул бўлиши, баъзи вақтларда эса ўзининг ҳаётий эҳтиёжларини таъминлаши табиий ҳолдир. Бу унинг мунофиқлигига далолат қилмайди. Шунинг учун, ушбу ҳадисдан нотўғри хулоса чиқариб, уни гуноҳларга йўл бериш баҳонасига айлантириш мумкин эмас.
Ҳадисдаги маъно шундан иборатки, мусулмон киши ибодат қилиши билан бирга, вақти-вақти билан танасига ҳордиқ бериши ва ҳалол нарсалардан баҳраманд бўлиш ҳуқуқини ҳам адо этиши керак.
Ҳомиджон домла ИШМАТБЕКОВ