Кунларнинг бирида дўстимнинг уйига меҳмон бўлиб бордим, суҳбат қуриб ўтирган эдик чамаси тўрт ёшлик боласи келиб унинг бўйнига осилиб, ота бугун биз жаннатда бир қаср қурмадикку деди. Мен хато эшитдим деб ўйладим. У яна шу гапини такрорлади. Қолган фарзандлари келиб укалари айтган гапни такрорлашди. Шунда мен хайратда қолдим ва кузаттим. Дўстим менга фарзандаларим билан қандай қилиб жаннатда қаср қуришимизни кўришни хоҳлайсанми деди. Мен эса албатта хоҳлайман дедим. Шунда улар жамланиб ўтиришдида, Ихлос сурасини 10 марта ўқишди. Тугагач фарзандлар алҳамдулиллаҳ бугун биз жаннатда бир қаср қурдик деб хурсанд бўлишди.
Сўнг дўстим фарзандларидан у қасрда нима бўлишини хоҳлайсизлар деб сўради. Болалар бизни хурсанд қиладиган кўп нарсалар бўлишлигини хоҳлаймиз дедилар. Дўстим уларга “Ла ҳавла вала қуввата иллаа биллаҳ” ни айтди, улар ҳам бу дуони такрорлашди.
Дўстим яна болаларига савол берди. Қиёматда Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламни кўришни ва узотнинг ҳавзларидан сув ичишни хоҳлайсизларми? деди. Улар ҳа дейишди. Шунда дўстим уларга ташаҳҳуддан кейин ўқиладиган “Аллоҳумма солли ала Муҳаммад ва алаа аали Муҳаммад” ни ўқиб берди, фарзандалари эса такрорлашди.
Сўнг болалар хурсанд бўлиб, бири дарс қилишга, бири ўйинини давом эттиришга яна бири ишини тугатиш учун тарқалдилар.
Мен эса дўстимнинг фарзандларига Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларини бу шаклда ўргатганлигидан жуда хайратланиб, мен ҳам фарзандларимга шу шаклда ўргатсам бўлар экан дея, уйга қайтдим.
Азиз дўстим сизнинг ҳам бу тарбия шаклини азиз фарзандаларингизга ўргатиш имконингиз бор.
Тошкент шаҳаридаги “Шайх Зайниддин” жомеъ масжиди имом хатиби Абдурахманов Яхё
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Бир куни Ҳасан розияллоҳу анҳу уйидан янги, тоза кийимлар кийиб, виқор билан кўчага чиқди. Бир гуруҳ дўстлари, ходимлари билан Мадина кўчаларининг бирида кетаётиб, елкасида бир меш сув кўтариб олган, қашшоқликдан эзилган кекса яҳудийни учратиб қолди. Қария Ҳасан розияллоҳу анҳуни бундай кўркам кийимда кўриб, чидай олмади, «Илтимос, бирпас тўхтаб, сўзимга қулоқ солинг!» деди. Ҳасан розияллоҳу анҳу тўхтади. Яҳудий: «Эй Расулуллоҳнинг набираси! Менга раҳм қилинг, адолат қилинг! Бобонгиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Дунё мўминнинг зиндони, кофирнинг жаннатидир», деган эдилар. Лекин кўриб турибманки, сиз бу дунёда ҳам неъматларга кўмилиб, фаровон яшаяпсиз. Унда бўлса, бу дунё сиз учун жаннат, мен учун эса дўзах экан-да? Ахир мен қийинчиликда, қашшоқликда яшаяпман. Лекин сиз мўминсиз, мен эса ундай эмас», деди.
Ҳасан розияллоҳу анҳу бундай деди: «Кўзингдан парда олиб ташланганида, Аллоҳ таоло менга ва барча мўминларга жаннатда қандай неъматлар тайёрлаб қўйганини кўрганингда эди, бу дунё шунчалик гўзаллигига қарамай, биз учун зиндонлигини кўрган бўлардинг. Аллоҳ таоло сенга ва барча кофирларга дўзахда қандай азобу қийноқлар тайёрлаб кўйганини кўрганингда, шунчалик қашшоқ, паришонлигингга қарамай, бу дунё сен учун жаннат эканлигини тушунган бўлардинг».
Дарҳақиқат, мусулмонлар бу дунёда қанчалик фаровон яшамасин, жаннатдаги неъматлар олдида ҳеч нарса эмас. Худди шунга ўхшаб, мусулмон бўлмаганлар ҳам бу дунёда фаровон яшаётган бўлса, бу Аллоҳ таолонинг Роҳман исмининг бир тажаллийси бўлиб, вақтинчалик берилган иноятдир, охиратда кўриладиган азобларнинг қаршисида ҳеч нарса эмасдир.
«Ким дунёни истаса, дунё уни ерга уради!»
Ҳасан розияллоҳу анҳу ўрни келганда, одамларга насиҳат қилиб, ҳаётда бошқаларга ибрат бўлиб яшаш, гўзал хулқ-атвор эгаси бўлиш лозимлигини айтар эди. У ўзининг ижтимоий ҳаётга оид маслаҳатларидан бирида бундай деган: «Кимки дунёни хоҳласа, дунё уни ерга уради! Кимки дунёга қалбини боғламаса, унга парво қилмайди. Кимки дунёни севса, у бойларнинг қулига айланади. Кечаги куни билан бугунги куни тенг бўлган киши зиёнда, кимнинг ўтмиши бугунидан яхшироқ бўлса, у ҳам зиёндадир. Ўзини мукаммал деб ҳисоблаган одамда камчилик кўп бўлади. Гўзал ахлоқ инсонга зийнатдир. Садоқат бойликдир. Шошқалоқлик енгилликдир. Қалби дунёга боғланган одамлар билан бирга ўтириш доғдир. Ёмон одамлар билан бирга бўлиш эса ўзгаларда шубҳа уйғотади».
«Миллионер саҳобалар» китобидан