Бир одам бир аёлни ёқтириб қолди.
Бир куни кечаси аёл ўз юмуши билан ташқарига чиққан эди, эркак уни кўриб қолди ва ортидан эргашиб, аёлнинг манзилигача борди. Унинг яшайдиган жойи бир кенг саҳрода эди. Эркак аёл билан холи қолганда, унга тегажоқлик қилмоқчи бўлди. Шунда аёл:
“Қарачи, одамлар ухладимикин?” деди. Эркак ўзича: “Аёл истагимга рози бўлади шекилли” деб қувонди ва атрофни кузатиб, текишириб чиқди. Қараса, ҳамма одамлар ухлаб бўлган экан.
Хурсанд бўлиб аёлнинг ёнига қайтди, ҳамма ухлаётганининг хабарини берди. Шу пайт аёл:
“Аллоҳ таоло ҳақида нима деб ўйлайсан?! Ҳозир У ҳам ухлаяптимикин?!” деди. Эркак:
“Аллоҳ таоло ухламайдиган, Уни мудроқ олмайдиган Зотдир!” деди. Аёл эркакка:
“Ҳозир ухламаётган Зот олдин ҳам ухламаган ва кейин ҳам ҳеч қачон ухламайди! Бизни одамлар кўрмаётган бўлса ҳам У кўриб турибди! Ундан қўрқишимиз муҳимдир!” деб таъкидлади.
Бу гапларни эшитган эркак ўзига келди, аёлнинг гапларидан таъсирланди, қилмоқчи бўлган ишини Аллоҳ таолодан қўрқиб тарк этди ва тавба қилди. Кейинчалик ўша киши вафот этганда, айрим одамлар уни тушларида кўришди. Ундан:
“Аллоҳ таоло сенга қандай муомала қилди?” деб сўралганда, у:
“Аллоҳ таолодан қўрққаним ва Унга тавба қилганим учун У мени мағфират қилди” деб жавоб берди.
Ҳоний Ҳожининг “Солиҳлар ва солиҳалар, зоҳидлар ва зоҳидалар
ҳаётидан минг бир қисса” китобидан Нозимжон Иминжонов таржимаси
1. Аввало “Икки ракат ийдул азҳо намозини ушбу имомга иқтидо қилиб, Каъбага юзланиб, холис Аллоҳ таоло учун адо этишни ният қилдим” дейилади.
2. Имом “Аллоҳу акбар” деб биринчи такбирни айтгач жамоат ҳам қўлларини қулоқ баробарида кўтариб, ичида такбир – “Аллоҳу акбар” деб айтади.
3. Кейин қўллар боғланиб, ҳар ким ичида сано дуоси (Субҳанакаллоҳумма ва биҳамдика ва табарокасмука ва таъала жаддука ва лаа илаҳа ғойрук)ни ўқийди.
4. Сўнгра имом уч марта такбир айтади. Жамоат ҳам унга эргашади. Биринчи ва иккинчи такбирда қўллар ён томонга туширилади. Учинчи такбирдан сўнг қўллар боғланади.
5. Имом “Фотиҳа” сурасини ва зам сура ўқийди. Сўнг такбир айтиб руку ва сажда адо этилади.
6. Шундан сўнг иккинчи ракатга турилади. Имом “Фотиҳа” сураси билан зам сура ўқигач, рукуга бормай туриб, худди биринчи ракатдаги каби уч марта такбир айтади.
7. Тўртинчи такбирда қўл кўтармасдан имом орқасидан руку ва сажда адо қилинади.
8. Сўнгра “Аттаҳийёт”, “Салавот” ва “Дуо” ўқилиб, салом берилиб, намоз тугатилади.
Аллоҳ ибодатларингизни Ўз даргоҳида қабул этсин!
Даврон НУРМУҲАММАД