Аллоҳ таоло Қуръони каримда шундай марҳамат қилади:
“Эй Муҳаммад, айтинг агар дуо, илтижо қилмас экансизлар Парвардигор сизларга парво қилмас” (Фурқон сураси, 77-оят).
Басра аҳли Иброҳим ибн Адҳам билан учрашишганда: “Бизга нима бўлганки, дуо қиламизу ижобат этилмайди, деб сўрашди. Шайх шундай жавоб қилдилар: Дуоларингиз қабул бўлмаслигининг сабаби, қалбларингиз ўнта нарсадан ўлгандир:
– Аллоҳни танийсизу, бироқ унинг ҳаққини адо этмайсиз.
– Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламни севаман дейсизу, аммо суннатларини тарк этасиз.
– Қуръон ўқийсизу, лекин унга амал қилмайсиз.
– Аллоҳ неъматларини ейсизу, бироқ уларни шукрини адо этмайсиз.
– Шайтонни душманингиз дейсизу, аммо у билан муроса қилиб келишасиз.
– Жаннатни ҳақ биласизу, аммо унга кириш йўлида солиҳ амал қилмайсиз.
– Дўзахни ҳақ биласизу, бироқ ундан қочмайсиз.
– Ўлимни ҳақ биласизу, бироқ унга тайёргарлик кўрмайсиз.
– Одамларнинг айби билан машғул бўласизу, аммо ўз айбингизни унитасиз.
Аллоҳ таолони танимаган, ғафлат уйқусида ётган қалб эгаларининг дуоси қабул бўлмайди.
Ибн Умар (розиялоҳу анҳу)дан ривоят қилинди: Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким дуосини қабул бўлишини ва ғамларидан фориғ бўлишни истаса, муҳтож кимсаларга ёрдам берсин”, дедилар.
Саъд ибн абу Ваққос (розияллоҳу анҳу) дуоларим нимага ижобат бўлмаётганлиги хусусида савол қилди. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Эй, Саъд ҳаромдан сақлан, чунки қорнингга бир луқма ҳаром кирса ҳам банданинг дуоси қирқ кунгача қабул бўлмайди”, деб жавоб бердилар.
Ибн Аббос (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинади: Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Учта кишининг намози бир қарич ҳам бошидан тепага кўтарилмайди:
Аллоҳ таоло барчамизни дуоларимиз ижобат бўлишлигини насиб қилсин!
Ойбек МАЪРУПОВ
“Кўкалдош” ўрта махсус ислом билим юрти талабаси
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Бир куни имом Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳ хуфтон намозини масжиднинг муаззини ортидан ўқиди. Муаззин намозда “Зилзала” сурасини тиловат қилди. Намоз тугагач, одамлар масжиддан чиқиб кетишди ва фақат имом Абу Ҳанифа ва муаззин қолишди.
Муаззин айтади: “Мен Абу Ҳанифага қарасам, у ўйга чўмган ҳолда ўтирган, чуқур-чуқур нафас олар эди. Мен унинг хаёлини бузмаслик учун туриб чиқиб кетдим. Масжиддан чиқатуриб фонусни қолдирдим, унинг ичида жуда озгина мой қолган эди”.
Муаззин айтади: “Мен кирсам фонус ҳали ҳам ёниб турган экан”.
Ҳомиджон домла ИШМАТБЕКОВ