Ўзбекистон Қуръон мусобақаси. Тан олайлик, мамлакат миқёсида шундай мусобақа ўтказилишини орзу қилмаганмидик. Лекин унинг давлатимиз раҳбари ташаббуси билан бошланишини ва Ватанимиз бўйлаб байрам тантанасига айланиб кетишини тасаввуримизга сиғдира олмас эдик, тўғрими?
Юртимиз бўйлаб кезаётган бу шукуҳни, бу файзу тароватни, Бошимиз узра ёғилаётган бу баракотларни на тил билан, на қалам билан таърифлай олади одам.
Ўқилаетган каломлар, мураттаб қориларимизу бўлажак қорию қорияларимизнинг овозларидан қалбларимиз гоҳ энтикиб, гоҳ тўлиқиб туришини бировга сўзлаб берайлик десак, унга монанд сўз топа олмаймиз... Қорилару қорияларнинг ҳар бир чиқишларини, қалбларимиз шу қадар энтикиб кутадики, ҳақиқатан, биз Аллоҳнинг Каломини тинглашга муҳтож эканмиз. Буни муҳтарам президентимиз бошлаган ушбу хайирли ишидан сўнг янада теранроқ англадик. Англадиг-у бу соғинч, бу иштиёқ бардавом бўлишини истаймиз.
Биз-ку Қуръонни тинглаш бахтидан масрурмиз. Ўзга юртларда юрган мусофир юртдошларимизнинг қувончу соғинчини айтмайсизми. Ўтаётган фараҳбахш тадбирнинг бир лаҳзасидан бенасиб қолмасликка, бугун қайси қорию қориянинг тиловати гўзал бўларкан, дея Интернетни кузатаётганлари, эҳ қанийди ҳозир Ватанимда бўлсам биринчи қаторда ўтирмасмидим, дея оҳ ураётганининг ҳам гувоҳи бўлиб турибмиз. Яна бирилари қанийди ёшимиз тўғри келса-да, биз ҳам қатнашсак, дея афсусланмоқда. Қуръонга муҳаббат, Каломга соғинч – шу-да. Иншоаллоҳ ҳар йили ана шундай шукуҳ, тароват, соғинч юртимиз бўйлаб кезиб юрсин, давлатимиз раҳбарини, муфтий ҳазратларини, олиму уламоларимизни, ушбу хайрли ишга бош қўшган жамики инсонларни Аллоҳ таоло ўз паноҳида асрасин деб ҳар доим дуога қўл очамиз.
Яна бир ожиэона фикримиз ҳам бор: мусобақанинг Республика босқичига дунё миқёсида эътироф этилган хорижлик машҳур бир нафар қори ва бир нафар қория ҳам таклиф қилинса қандай бўлар экан.
Қизманой ҲАЙИТОВА
ЎМИ Матбуот хизмати
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Аллоҳ таоло айтади: “Бас, уларга осмон ҳам, ер ҳам йиғламади ва улар муҳлат берилганлардан ҳам бўлмадилар” (Духон сураси, 29-оят).
Сен Аллоҳга итоат қилган, ибодат қилган жой вафот қилганингда сени йўқотганига қайғуриб йиғлайди ва сен ҳақингда қиёмат куни гувоҳлик беради. Шундай экан, борган ерларингда зикр(ибодат, намозлар)ни кўпайтир.
Шарҳ: Ибн Аббос розияллоҳу анҳу: “Ҳар бир мўмин банданинг осмонда унинг савобли амаллари кўтариладиган эшиги бўлади. У ўлганда, шу эшик ёпилади ва осмон унинг амалларидан маҳрум бўлганидан йиғлайди. Ерда эса унинг намоз ўқиган, зикр қилган жойлари бор, улар ҳам уни йўқотгани учун йиғлайдилар. Кофир одамнинг эса на осмонда ва на ерда бундай шарафли жойи бўлади”, деди.
Қатода розияллоҳу анҳу: “Мўмин ўтганда унинг намоз ўқиган жойлари ва осмонда амаллари кўтарилган маконлар йиғлайди. Кофирда эса бундай фазилат йўқ”, деди.