Обуна – 2024
Донишмандлардан бирининг: «Агар режангиз бир йиллик бўлса – шоли экинг. Ўн йиллик бўлса – дарахт ўтқазинг. Агар бир асрлик бўлса – фарзандларингизга таълим-тарбия беринг», деган ҳикматли гапи бор.
Ҳақиқатан, ҳар биримизнинг режамиз бир асрлик. Ниятимиз ҳам шунга яраша: хонадон аҳлларимизнинг барчасига соф Ислом таълимотини гўзал тарзда етказиш, уларни маърифатли қилиш, маънавиятини юксалтиришдир. Табиийки, бу жараёнда бизга энг яқин кўмакчи бу – “Ҳидоят” ва “Мўминалар” журналлари ҳамда “Ислом нури” газетасидир.
Мазкур нашрларга 2025 йил учун обуна мавсуми бошланди.
“Шамсуддинхон Бобохонов” нашриёт-матбаа ижодий уйи Даврий нашрлар бўлими мудири Т.Низомов ҳамда Маркетинг ва инновациялар бўлими мудири А.Юсупов Навоий ва Бухоро вилоятларида хизмат сафарида бўлиб, вилоятлар, туманлар ва шаҳарлар бош имом-хатиблари билан учрашувлар ўтказди.
Йиғилишларда “Ҳидоят” ва “Мўминалар” журналлари ҳамда “Ислом нури” газетасига 2025 йил учун обуна мавсумини ҳар йилгидан кўра уюшқоқ ва кўтаринки руҳда ўтказиш, ҳар бир хонадонга зиё ва маърифат кириб боришини таъминлаш зарурлиги алоҳида қайд этилди.
– “Ҳидоят” ва “Мўминалар” журналлари ҳамда “Ислом нури” газетаси йилдан-йилга мазмун-мундарижаси бойиб, шаклан жуда гўзал бўлиб боряпти, – дейди Навоий вилояти бош имом-хатиби Тоҳир домла Рўзиев. – Иншоаллоҳ, 2025 йил учун обунани кўп қиламиз. Жума мавъизаларида, тўй ва маросимларда даврий нашрларимиз тарғиботни кучайтирамиз. Аслида, бу ҳам амри маъруф ва наҳйи мункардир. Зеро, Имом Термизий бобомиз ривоят қилган ҳадисда Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Яхшиликка далолат қилувчи яхшилик қилувчи кабидир”, деганлар.
Тадбирлар сўнгида “Ҳидоят” ва “Мўминалар” журналлари ҳамда “Ислом нури” газетасига 2024 йил учун обуна мавсумида жонбозлик кўрсатган масжидлар ҳамда туманлар бош имом-хатиблари “Шамсуддинхон Бобохонов” нашриёт-матбаа ижодий уйи томонидан совғалар билан тақдирланди.
Hidoyat.uz
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ўлим бир эшик. Барча инсонлар ундан ўтади. Эҳ кошки, бу эшикка киргандан кейин менинг уйим қанақалиги маълум бўлса?!
Биродар! Қаранг, қабрдагилар бир-бирларига жуда яқин ётишибди. Лекин улар сиртдан яқин қўшни. Аслида эса, бир-бирларининг ёнига ҳам бора олмайдилар.
Усмон розияллоҳу анҳу қачон қабр ёнидан ўтсалар, шу даражада йиғлар эдиларки, соқоллари кўз ёшларидан ҳўл бўлиб кетарди.
У кишидан: "Сиз нега жаннат ва дўзахни эсга олганингизда йиғламайсиз. Лекин қабрни кўриб йиғлайсиз?" деб сўрашди. У киши шундай дедилар: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Қабр охиратнинг илк манзилидир", деганлар. Шунга кўра, агар маййит қабрдаги азобдан нажот топса, ундан кейинги ҳаёт осон бўлади. Агар қабрдаги азобдан нажот топа олмаса, у ҳолда ундан кейинги ҳаёт қийин бўлади.
Яна Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Мен қабрдан кўра дахшатлироқ бирор манзарани кўрмадим", деганлар.
Биз учун бу қабрларда ибрат йўқми? Қаранг, бой ҳам, фақир ҳам, зўравон ҳам, кучсиз ҳам, оқ танли ҳам, қора танли ҳам, подшоҳ ҳам, фуқаро ҳам барча баробар ётибди. Улар дунёга қайтишни хоҳлайдилар. Бойлик жамлаш ёки қаср қуриш учун эмас, балки, кошки мен бир намоз ўқиш учун муҳлат топсам, кошки бизга бир мартагина "Субҳаналлоҳ" дейиш учун фурсат берилса, деб, шу амалларни қилиш учун дунёга қайтишни хоҳлайдилар. Лекин энди иложи йўқ. Номаи аъмол ёпилиб бўлди. Руҳ жисмдан чиққан. Ҳаёт муҳлати тугаб бўлган. Энди ҳар бир маййит ўз амалининг гарови ўлароқ қабрида ётибди...
«Насиҳатлар гулдастаси» китобидан