Халқаро анжуманда иштирок этган турли мамлакатлар муфтийлари, таниқли уламолар, исломшунос тадқиқотчи ва диний соҳа вакиллари нуфузли тадбирдан сўнг Хива шаҳридаги муборак қадамжоларни зиёрат қилдилар.
Мартабали меҳмонлар Хива шаҳридаги Ичан қалъа мажмуасида жойлашган Муҳаммад Раҳимхон, Шерғозихон, Муҳаммад Амин Иноқ мадрасалари, Саййид Паҳлавон Маҳмуд зиёратгоҳи ҳамда Жума масжиди сингари табаррук масканлар билан яқиндан танишиб, мутахассислардан улар тўғрисида атрофлича маълумот олишди.
Дунё уламолари Ўзбекистон замини қадим маданият, буюк цивилизация ва улуғ мутафаккирлар юрти эканига бевосита гувоҳ бўлдилар.
Мажмуада Қуръони карим оятларидан тиловат қилиниб, азиз авлиёларнинг руҳи покларига бағишланди. Шу билан бирга, фазилатли уламолар юртимиз ва бутун дунёда тинчлик ва фаровонлик ҳукм суриши, динимиз ривожи ва Ислом олами халқлари тинчлик ва эзгулик йўлида доимо ҳамкор бўлишини сўраб хайрли дуолар қилдилар.
Аҳли илм ва солиҳларга муҳаббат қилинг ва давраларида бўлинг. Шояд, шафоатлари етса:
Имом Шофеий раҳимаҳуллоҳ айтадилар:
Солиҳларни севаман, гарчи улардан эмасман,
Шояд, улар орқали шафоатга эришсам.
Тижорати гуноҳ бўлганларни суймасман,
Гарчи улар каби тижоратим(из) бир бўлса ҳам.
Язид ибн Ҳорун раҳимаҳуллоҳ айтадилар: “Муҳаммад ибн Язид Воситий вафот этгач, тушимда уни кўрдим ва:
“Аллоҳ сизга қандай муомала қилди?” деб сўрадим.
“У Зот мени мағфират қилди” деди.
“Нима учун?”, деб сўрадим. У бундай деди:
“Жума куни аср намозидан кейин бир мажлисда эдик. Абу Амр ва Ҳасан Басрий раҳимаҳумуллоҳ ҳам келиб, дуо қилишди, биз “омин” деб турдик. Шу туфайли мағфират қилиндик”.
Суфён ибн Уяйна раҳимаҳуллоҳ айтадилар: “Отам ўн беш ёшга тўлганимда менга: “Ортиқ ёш бола эмассан. Яхшилик ортидан бор, шунда солиҳ кишилар қаторида бўласан”, дедилар. Шундан бери маслаҳатларидан чиқмадим” (Ибн Жавзий, Сойдул Хотир).