Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай деганлар: "Банда бир гуноҳ қилса, унинг қалбида бир қора нуқта пайдо бўлади. Гуноҳни тарк қилиб, истиғфор айтса, тавба қилса, қалби тозаланади. Лекин гуноҳни яна қилаверса, ўша нуқта кўпайиб, охири қалбини қоплаб олади. Мана шу – «Йўқ! Қилган қилмишлари қалбига моғор бўлиб ўрнашиб қолган" деган оятдаги «моғор»дир» (Мутоффифун сураси, 14-оят).
Ҳар бир гуноҳ туфайли инсоннинг қалбида қора доғ қолади. Бу доғ инсонни маҳзун қилади, юрагини сиқади, дилини хира қилади. Ана шу доғ ҳам, ундан пайдо бўлган қайғу ҳам фақат гуноҳдан тийилиб, тавба қилганимиздагина йўқолади. Аксинча, гуноҳлар кўпаяверса, қалбдаги қора доғлар каттариб, ташвишлар кучайиб бораверади. Охири бориб, ҳаётнинг лаззатини унутиб, боши берк кўчага кириб қоламиз. Қайғу эса тўпланиб, кучайиб бораверади. Охир-оқибат ҳаётимиз рангсиз бўлиб қолади. Ҳар бир ибодат ўша ибодатни қилган одамни бахтли қилганидек, ҳар бир гуноҳ уни қилган кимсанинг юрагини сиқаверади.
Абдуллоҳ ибн Аббос розияллоҳу анҳу бу ҳақда бундай деганлар: «Яхшилик қилган одамнинг юзига зиё, қалбига нур, ризқига кенглик, жисмига қувват ато этилади, инсонлар қалбида унга нисбатан муҳаббат пайдо бўлади. Ёмонлик қилган кимсанинг эса юзига қаролик, қалбига зулмат, жисмига ҳорғинлик, ризқига кемтиклик етади, инсонлар қалбида унга нисбатан нафрат пайдо бўлади».
Абдуллоҳ Абдулмуътий, Ҳуда Саъид Баҳлулнинг
“Қулоғим сенда қизим” китобидан Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ,
Абдулҳамид Умаралиев таржимаси.
Ҳар бир ишни пухта қилиш – бу инсоннинг ўз вазифасига жиддий, масъулиятли ва профессионал ёндашишини англатади. Пухта ишлаш нима? Пухта ишлаш – ишни юзаки эмас, балки чуқур ўйлаб, режа асосида, керакли билим ва маҳорат билан мукаммал бажаришдир.
Шу билан бирга, бу сифатга эътибор бериш, масъулиятни ҳис қилиш, ҳар бир қадамни аниқ режалаштириш, тафсилотларга эътибор қаратиш ва натижадан қониқиш ҳиссини олиш деганидир.
Пухта ишлаш бир неча омилларга кўра муҳим саналиб, улардан:
Ислом нуқтаи назаридан қараганда, ҳар бир ишни пухта бажариш инсоннинг имоний бурчларидан биридир. Бу ҳақда Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай деганлар: “Аллоҳ бирортангиз иш қилсангиз, уни пухта бажаришингизни яхши кўради” (Имом Табароний ривояти).
Мазкур ҳадисдан маълум бўладики, ҳар қандай ишни пухта, сидқидилдан бажариш исломда ҳам катта фазилат саналади.
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф ҳазратлари ҳам ишни пухта ва сидқидилдан бажариш зарурлиги тўғрисида “Ижтимоий одоблар” асарида қуйидаги фикрларни билдирган:
Мусулмон инсон жамият юзидаги энг кўркам ва гўзал хол бўлиши лозим. У инсон зоти чиройини очиб турувчи омил бўлиши керак. Бу эса, ижтимоий одоблар орқалигина юзага чиқади.
Мўмин кишининг ҳар бир ишни яхшилаб ва пухта қилиши мақбулдир. Бу барча инсонларга севикли Набийнинг ислом умматига амри, фармони, тавсияси ва насиҳатидир.
عَنْ عَائِشَةَ : قَالَ النَّبِيُّ ﷺ: «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ إِذَا عَمِلَ أَحَدُكُمْ عَمَلًا نْ يُتَّقِنَهُ». رَوَاهُ الْبَيْهَقِيُّ.
Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Аллоҳ сизлардан бирингиз иш қилганда, уни яхшилаб, пухта қилишингизни севади”, дедилар (Имом Байҳақий ривояти).
Аллоҳ таолонинг севгисига сазовор бўлай деган инсон катта-кичик ҳар бир ишни фақат ва фақат яхшилаб, чин дилдан пухта бажаришга уринади. Бу сифат эса ижтимоий одобларни ўрнига қўйиш билан юзага чиқади[1].
Қандай қилиб ҳар бир ишни пухта қилиш мумкин?” Бу борада қуйидагиларни тавсия қилиш мумкин:
Ҳар бир ишни пухта бажариш – бу муваффақиятнинг асосий омилларидан биридир. Чунки ҳозирги кунда бозор муносабатлари шароитида ўз ўрнига эга бўлиш учун ишни пухта бажариш, энг майда деталларига қадар эътибор қаратиш муҳимдир.
Ҳар бир ишни пухта бажариш қуйидаги натижаларга олиб келади:
Хулоса қилганда, ҳар бир ишни пухта қилиш нафақат шахсий ўсиш, балки жамият ривожи учун ҳам муҳимдир.
[1]Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф. Ижтимоий одоблар. “Ҳилол-Нашр”. Тошкент 2024. –Б.26-27
Нодир ҚОБИЛОВ,
Имом Бухорий халқаро илмий-тадқиқот маркази илмий ходими