Шу йил 16 декабрь куни Ўзбекистон мусулмонлари идорасида Фахрийлар кенгашининг навбатдаги мажлиси бўлиб ўтди. Унда Фахрийлар кенгаши янги таркибини тасдиқлаш, кенгашнинг ҳудудлардаги бўлинмаларини ташкил этиш, кенгаш фаолиятини янада кучайтириш ва бир қанча масалалар кўриб чиқилди.
Дастлаб Ўзбекистон мусулмонлари идораси тизимида меҳнат қилаётган ва нафақа ёшидаги фахрийларни давлат мукофотларига тавсия этиш масаласи муҳокама қилинди. Якунда кенгаш аъзоларидан муносиб номзодлар тавсия этилиб, иштирокчилар томонидан бир овоздан қўллаб-қувватланди.
Йиғилиш давомида Фахрийлар кенгаши раиси Шайх Абдулазиз Мансур сўзга чиқиб, кенгаши таркибига Наманган вилояти вакиллиги тизимида узоқ йиллар хизмат қилган уламо Абдулҳай домла Турсунов номзодини киритишни тавсия қилиб, у кишининг динимиз равнақи йўлидаги хизматларини эътироф этдилар. Сўнгра Фахрийлар кенгаши аъзолигига Абдулҳай домла Турсунов номзоди тасдиқланди.
Шунингдек, Фахрийлар кенгашининг ҳудудлардаги бўлинмаларани ташкил этиш масаласи муҳокама қилиниб, вилоятларда ҳам динимиз равнақига муносиб хисса қўшиб келаётган уламолар салмоқли экани қайд этилди. Ушбу лойиҳанинг ишга туширилиши ҳудудларда меҳнат қилаётган кўплаб фахрий имом-хатиблар ва дин пешволарини учун манфаатли бўлиши таъкидланди.
Йиғилишда Фахрийлар кенгаши аъзолари йил давомида диний таълим муассасаларига ташриф буюриб, талабалар билан учрашувлар ўтказгани, бу тингловчиларда катта таассуротлар қолдиргани таъкидланиб, келгусида бундай суҳбатларни кўпайтириш ва Фахрийлар кенгаши фаолиятини янада жадаллаштириш лозимлигига урғу қаратилди.
Мажлис якунида мазкур масалалар юзасидан тегишли қарорлар қабул қилинди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Матбуот хизмати
Аёли вафот этганидан кейин эри жуда маюс бўлиб қолди. Бир куни унинг яқин дўсти уни койиди:
– Ҳалиям уйланмадингми?
– Йўқ, – деди у.
– Нега, наҳотки бошқа аёллар ичида сенга ёқадигани бўлмаса?
– Раҳматли аёлимга ўхшагани топилмаса керак...
– Қўйсанг-чи, аёлларнинг бари бир-бирига ўхшайди-ку!..
– Мен зоҳирини айтмаяпман. Ички оламини, ботинини айтяпман.
Йигит ҳайрон бўлиб қараб турган дўстига ҳаётида бўлган биргина воқеани гапириб берди:
“Бир куни аёлим жаҳлимни чиқарди. Қаттиқ уришдим ва уни ота уйига ҳайдадим. Жимгина кетди. Орадан бир неча кун ўтгач, қилган ишимдан пушаймон бўлдим. Аслида айб ўзимдан ўтганини англадим. Минг андиша билан қайнотамникига бордим. Эшик олдида бироз туриб қолдим. Сўнг эшикни тақиллатдим. Аёлим очди ва мени ҳайратда қолдириб, худди орамизда ҳеч гап ўтмагандай, баланд овозда:
– Ассалому алайкум дадажониси, сафарингиз яхши ўтдими? – дея табассум билан кўзини қисиб қўйди. Унга бир нималар демоқчи бўлган эдим, у мени қаттиқ бағрига босиб, бундай деди:
– Гапирманг, ота-онамга сизни “сафарга кетдилар”, дедим...
Ана шундай фаҳмли, оқила эди аёлим. Шунинг учун ҳам унга ҳеч бирини ўхшатолмай, уйланолмай юрибман, дўстим”.
Ҳа, азизлар! Аллоҳ таоло эркакни аёл учун, аёлни эркак учун неъмат қилиб берган. Тўғри, баъзилар бир-бирларининг камчиликларидан шикоят қилиб қолишади. Аммо ҳеч ким бенуқсон эмас. Мукаммал аёлни ҳам, эркакни ҳам ахтарманг бу дунёда. Ҳикояда келганидек, баъзида эр учун бир жуфти ҳалол бутун дунёдаги аёллардан афзал бўлиши мумкин. Шундай экан, аҳли аёлимизни қадрлайлик. Зеро, у ҳам кимнингдир фарзанди, болаларимизнинг онаси. Энг муҳими, Аллоҳнинг бизга берган омонатидир.
Акбаршоҳ РАСУЛОВ