Сиздаги бор ва йўқ неъматлар ҳақида фикр юритиб, ўзингизни танишингиз учун иккита варақ қоғоз олинг. Биринчи вараққа ўзингизда бор неъматларни, масалан, ибодатга, оилага, танангизга, саломатлигингизга, ижтимоий алоқаларга оид ҳамма неъматларни ёзинг. Иккинчи вараққа эса сизда бўлмаган неъматларни – ибодатга, оилага, танангизга, саломатлигингизга, ижтимоий алоқаларга оид ва ҳоказо, барча неъматларни ёзинг.
Энди сизда йўқ неъматлар ёзилган варақни олиб, улар ҳақида бир кун давомида мулоҳаза қилинг, кейин уларни атрофингиздаги инсонларда бор неъматлар билан солиштириб чиқинг. Кечқурун эса нималарни ҳис қилганингизни ёзиб қўйинг.
Кейинги куни сизга берилган неъматлар ёзилган варақни олиб, у ҳақда ҳам кун бўйи фикр юритинг. Кейин уни атрофингиздаги кишиларда йўқ неъматлар билан солиштириб чиқинг. Бу ҳақдаги ҳис-туйғуларингизни ҳам кечки пайт ёзиб қўйинг.
Ишончим комилки, бу тажрибадан кейин ҳаётингиз ижобий тарафга ўзгариб кетади, бахту саодатга тўлиб кетади.
Яхшилаб ўйлаб, мана шу саволга жавоб беринг: бу оятни ўқиб, унга амал қилиш учун Аллоҳ сизга берган қайси неъматларни, кимга айтиб беришни ўйладингиз?
Албатта, бу неъматлар борлигини биринчи навбатда ўзингизга айтишингиз керак. Шунинг учун Аллоҳ сизга берган неъматларини ўзингизга керак бўлса ҳар куни эслатиб туринг. Аллоҳнинг сизга кўрсатган марҳамати ҳақида ўзингизга ўзингиз сўзласангиз, неъматларни унутишдан, қайғуга тушишдан қутуласиз. Шайтон сизда йўқ нарсаларга эътиборингизни тортиб, сизни ўйин қилишига имкон берманг! Қоғоз-қалам олиб, Аллоҳ сизга берган неъматларни ёзиб чиқиш, бу рўйхатга ҳар куни сизга ато этилаётган янгидан-янги неъматларни қўшиб боришингиз нақадар гўзал! Бу рўйхат кундан кунга кўпайиб, сон-саноқсиз бўлиб кетади ҳали. Чунки Аллоҳ таоло "Аллоҳнинг неъматларини санасангиз, саноғига ета олмайсиз. Аллоҳ мағфиратлидир, раҳмлидир" (Наҳл сураси, 18-оят).
Абдуллоҳ Абдулмуътий, Ҳуда Саъид Баҳлулнинг
“Қулоғим сенда қизим” китобидан Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ,
Абдулҳамид Умаралиев таржимаси.
Ҳар бир мусулмон учун ҳаётнинг ҳар бир жабҳасида Ислом ахлоқига амал қилиш фарз саналади. Бунинг ичига йўлда ҳаракатланиш, пиёда ва ҳайдовчи сифатида қоидаларга риоя қилиш ҳам киради. Ислом дини фақат ибодатлар билан чекланиб қолмайди, балки жамиятда тинч-тотув яшаш ва бошқаларнинг ҳуқуқларини ҳурмат қилишни ҳам талаб қилади.
1. Жавобгарлик ҳисси — ҳайдовчининг одоби.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Мўмин киши бошқаларга зарар етказмайди ва зарар ҳам кўрмайди” (Имом Ибн Можа ва Имом Аҳмад ривояти).
Ушбу ҳадисга кўра, ҳайдовчи йўлда бошқаларнинг ҳаётига, саломатлигига таҳдид солувчи ҳаракатлардан эҳтиёт бўлиши лозим. Йўлдаги ҳар бир ҳаракатимиз бошқаларга таъсир қилиши мумкин.
2. Қоидаларга риоя қилиш — итоат ва омонат.
Қуръони каримда бундай дейилади: “Эй имон келтирганлар! Аллоҳга итоат этингиз, Пайғамбарга ва ўзларингиздан (бўлмиш) бошлиқларга итоат этингиз!” (Нисо сураси, 59-оят).
Ҳукумат томонидан белгиланган йўл қоидалари кишиларнинг хавфсизлиги учун жорий қилинган. Уларга итоат қилиш – Ислом таълимотига мувофиқ ҳаракат қилишдир.
3. Шошилмаслик ва сабр - ҳаётни сақлаб қолиш воситасидир.
Абдуллоҳ ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай деганлар: “Хотиржамлик Аллоҳдан ва шошилиш шайтондандир” (Имом Термизий ривояти).
Йўлда шошиш, қонунни бузиш, ортиқча тезлик билан ҳаракатланиш –ҳайдовчининг нафақат ўз ҳаётига, балки бошқалар ҳаётига ҳам хавф туғдиради.
4. Қўполликдан эҳтиёт бўлиш ва йўлдаги одоб.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам йўл одоблари ҳақида: “Йўлларда ўтиришдан сақланинглар!” деганлар.
Шунда “Бизнинг йўлда ўтиришдан бошқа иложимиз йўқ, чунки гаплашадиган мажлисларимиз йўлларда бўлади”, дейишди.
У зот алайҳиссалом: “Агар йўлда ўтиришдан бошқага кўнмасангиз, у ҳолда йўлнинг ҳақини адо этинглар”, дедилар. Улар: “Йўлнинг ҳақи нима?” деб сўрашди.
У зот алайҳиссалом: “Йўлнинг ҳаққи кўзни тийиш, озор етказишдан тийилиш, саломга алик олиш, маъруф ишларга буюриш ва мункар ишлардан қайтариш”, дедилар (Имом Бухорий, Имом Муслим ривояти).
Бугунги кунда бу одоблар ҳайдовчилар ва пиёдалар учун ҳам долзарбдир. Йўлда ҳурмат ва одобни сақлаш, йўл бериш, ўзгаларни ҳақорат қилмаслик – мусулмоннинг одобидир.
5. Ҳуқуққа риоя қилиш — бошқаларга ёрдам
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Ким дунёда бир мўминни дунё ғамларидан бирини енгиллатса, Аллоҳ таоло унинг дунё ва охират ғамларини енгиллатади. Ким бир мўминнинг қийинчилигини осонлаштирса, Аллоҳ таоло ўша инсонни дунё ва охиратда мушкулини осон қилади” (Имом Муслим ривояти).
Йўлда бошқаларга ёрдам бериш — масалан, ҳайдовчи бўлсангиз, қария ёки ногиронни олиб ўтиш, машинангизда ёрдамга муҳтож кишини олиб бориш – савобли амалдир.
Хулоса:
Йўл ҳаракати қоидаларига риоя қилиш фақат давлат талабига амал қилиш эмас, балки Ислом ахлоқи ва Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам суннатларига амал қилишдир. Ҳар бир мусулмон ҳаракатда ҳам, ниятда ҳам одобли, масъулиятли ва салбий оқибатларни олдиндан ўйлайдиган инсон бўлиши лозим.
Манбалар асосида
Илёс Аҳмедов тайёрлади.