مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً
"Эркагу аёл, ким мўмин ҳолида яхши амал қилса, Биз унга яхши ҳаёт кечиртирамиз" (Наҳл сураси, 97-оят).
Саъид ибн Жубайр айтади: “Яхши ҳаёт Аллоҳ сени бировга муҳтож қилмаслигидир”.
Гўзал ҳикмат. Яна бир нарса "Яхши ҳаёт дегани касал бўлмай, камбағал бўлмай яшаш дегани эмас. Мансабдор, эл оғзидаги одам бўлиш, дегани ҳам эмас. Балки Аллоҳ битганига рози бўлиб яшашда яширинган. Аллоҳнинг тақдирига норози бўлиш зиқ, танг, хор ҳаётдир. Аллоҳ ҳар ишга розилик неъматини сизга бердими, фаровон кунда шукр қилиб, қийин кунда сабр қилиб яшаяпсизми, демак, Аллоҳ сизни яхши ҳаётга қўйибди".
Шарқовий. "Қуръондан мактублар".
Шайх Абу Али Термизий ривоят қилади. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким ушбу дуони ҳар бир намоз ортидан ўқиса, албатта олим бўлади", дедилар. Дуо қуйидагичадир:
“Робби зидний ъилман ва вассиъ лий ризқан. Ва барик лий фийма розақтаний. Важъалний маҳбуубан фий қулууби ъибадика ва ъазизан фий ъуйуниҳим. Важъалний важийҳан фид дуня вал ахироти ва минал муқорробийн. Йа касийрон навваал, йа ҳасанал фиъаал, йа қоиман билаа заваал! Йа мубдиъан билаа мисаал! Лакал ҳамду ва лакал миннату ва лакаш шарафу ъалаа кулли ҳаал!”.
Буни у зот шайх Иброҳим Замзамийнинг хати билан “Ан нафасул ямааний”да зикр қилганлар