Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Эй Роббим! Орзуларимнинг рўёбини насиб эт ва мендан умидсизликни кетказ.
Эй Роббим! Муҳаббат латофатини қалбимга жойла ва кек тиконларини суғуриб ташла.
Эй Роббим! Нафсимнинг истакларига ғолиб келишни насиб эт, бировларнинг айбларини бўрттириб юбормаслигим учун кўзимга қора парда торт.
Эй Роббим! Қалб кўзимни нурлантиргинки, ўз айбларимни яхшироқ кўрайин ва бошқаларнинг айбларини бўрттириб юбормаслигим учун кўзимга қора парда торт.
Эй Роббим! Одамларга қувонч улашиб, уларни саодатманд этишимда менга ёрдам бер. Шу орқали уларнинг бахтиёр кунларини кўпайтириб, кўз ёшлари билан ўтажак тунларини камайтира олсам .
Эй Роббим! Менга афв этиш лаззатини ато эт. Ўч олишга бўлган иштиёқдан маҳрум қил. Кучлилар қаршисида мени заифлардан ва рўпарамда заифлар турганида зулмкорлардан айлама.
Эй Роббим! Қалбимга бағрикенглик ва раҳмат уруғини сеп, кўнгил боғларимдан таассуб ва қаҳри қаттиқликни суғуриб ташла.
Эй Роббим! Қалбимни иймон, ҳар тарафимни Ўзингга муҳаббат ила лиммо-лим айла ва бутун танамга ихлосли бўлишни насиб эт.
Эй Роббим! Сен яратган нарсаларнинг гўзаллигини кўра олишим учун кўзларимни каттароқ оч.
Эй Роббим! Ғурур кўзларимни кўр қилган чоғда, қалб кўзимни нурлантир. Менга хорлик ҳукмрон бўлган он азизлик ила мартабамни кўтар. Борди-ю, давр алғов-далғов бўлиб, ташқи куч олдида бошим эгилса, куч-қувват доимий эмаслигини, ҳақ гап эса барҳаёт ва боқий эканини менга эслат.
Эй Роббим! Чоҳга қулаганим он тик туришни ўргат. Қаддимни ростлаган пайтим бошқа йиқилганлар бор эканини ёдимга солгинки, бўйнимни эгиб, уларнинг қадлари рост бўлиши учун кўмак қўлимни чўзайин.
Эй Роббим! Қарши тараф устидан ғалаба насиб этсанг, уларнинг устидан кулишдан сақла.
Эй Роббим! Қаноат қилиш ва йўқ бўлиб кетиш орасини, иззат ва ғурур орасини, камтарлик ва хорлик орасини ажрата оладиган қил.
Эй Роббим! Ҳақ кучлилар ёки заифлар тарафида бўлмасин, ҳаққа кўмакчи бўлишим учун менга қувват ато эт.
Эй Роббим! Зулматларни аритадиган кичик бир шамчироқ бўлишимда менга кўмак бер.
Эй Роббим! Одамлар орасида мурувватни ёйишимда, уларга интиқом заифнинг қуроли, кенгбағирлик кучлиларнинг аслаҳаси эканини том маънода англай олишимга ва улар менинг гапларимдан қаноат ҳосил қилишларида менга мадад бер.
Эй Роббим! Хатоларимдан қутулишим учун хатоларимни тан олишимда мадад бер. Ўзгаларнинг айбу нуқсонларини, хатоларини фош этишдан асра.
Эй Роббим! Мени ёмон кўрганларни мен ёмон кўрмай, мени яхши кўрганларга кўпроқ муҳаббат қўяй.
Эй Роббим! Агар одамларнинг ҳақлари борасида хатога йўл қўйсам, содир этган хатоларим учун улардан узр сўрашимда Ўзинг қўлла. Агар одамлар менинг ҳақимда хато қилсалар, уларнинг бу хатоларини кечириб юборишим учун куч ато эт.
Абдуллоҳ Абдулмуътий, Ҳуда Саъид Баҳлулнинг
“Қулоғим сенда қизим” китобидан Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ,
Абдулҳамид Умаралиев таржимаси.
Хотира
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Қуръони Карим ходими, устоз Яҳё қори Турдиев 1930 йил 21 декабрда Шарқий Туркистоннинг Қашқар вилояти Янгисор шаҳрида зиёли оилада таваллуд топган. У 1943 йил Қуръони Каримни тўлиқ ёд олди.
1962-1968 йиллар давомида Мир Араб мадрасасида таҳсил олди.
1978-1984 йилларда Ўртачирчиқ туманидаги Тўйтепа жомеъ масжидида имом-хатиблик қилди.
1988 йилдан Тошкент (ҳозирги Зангиота) туманидаги Кўктерак масжидига имомлик қилди.
1995-2011 йиллар шу тумандаги «Ҳасанбой ота» жомеъ масжидида имом хатиб, кейинчалик шу масжидда имом ноиби бўлиб эл хизматида фаолият юритди.
Қуръондан илк сабоқларни ота-онасидан олди. 13 ёшида Қуръони Каримни тўлиқ ёд олди. Шунингдек, устозлари Абдуҳалил ва Абдунодир домлалардан ҳам таълим олган.
1954 йил Яҳё қорини олим бўлишини истаган отаси 1600 км узоқликда жойлашган Рўзиҳожи мадрасасига олиб борди. У ерда Ҳиндистонда таълим олган шайх Шоҳимардон исмли етук олимдан илм олди,
1960 йилда мадрасани тамомлаб, домла Шоҳимардоннинг ёнида мударрис бўлиб ишлади. Бироқ шу йилнинг ўзида устозининг маслаҳати билан собиқ Иттифоққа йўл олиб, Андижонда қўним топди.
1962 йилда Мир Араб мадрасасига ўқишга кирди.
1968 йил мадрасани тугаллагач, Тошкент вилоятидаги Бектемир қишлоғига кўчиб келди. Бу ерда ўн йилдан ортиқ комбинатда ишлади. Шу орада Қашқарда устозлик қилган минглаб қориларни чиқарган Абдулазиз қори Маҳмудов билан яна устоз-шогирдлик муносабатларини йўлга қўйди.
1976 йилда шайх Зиёвуддин ибн Эшон Бобохон билан танишди. У кишининг таклифи билан 1977 йили Ўрта Осиё ва Қозоғистон мусулмонлари диний назоратига ишга кирди. Шу тариқа имомлик фаолияти бошланди.
Фарзандим қори бўлсин деган ота-оналар учун устоз Яҳё қоридан тавсия:
— Илм аҳлига ҳавас қилган, фарзандини қори бўлишини истаган ота-оналарга айтадиган биринчи тавсиям луқмасини ҳалол қилсин. Ҳаромга яқинлашмасин, ҳалол нарсани ҳам меъёрида истеъмол қилсин. Шунингдек, фарзандини ҳам ҳалол луқма билан вояга етказсин, тарбияласин. Домлаларимиз кўча-куйда таом истеъмол қилганимизни билиб қолсалар, қаттиқ ранжиб, бизни койиб: «Сен кеча Қуръондан бир бетни юз маротаба ўқиб ёдлаган бўлсанг, бугун икки юз маротаба ўқисанг ҳам ёдлай олмайсан. Шубҳали овқат емагин. Зеҳнинг заифлашиб қолади», дер эдилар.
Шунингдек, фарзандини қори бўлишини истаган ота-оналар тақволи, ўқимишли бўлсин. Ота-оналар олимларни ҳурмат қилсин, уларни яхши кўриб, олимларга мухлис бўлсин. Фарзандини ёшлигидан бошлаб одоб-ахлоқли қилиб тарбияласин. Болам қори бўлсин деган ниятда бўлган ота-она ўзаро бир-бири билан жанжаллашмасин, уйда сокинлик ҳукм сурсин. Фарзанд келажакда етук олим бўлиши учун жуда кўп машаққат, саъй-ҳаракат талаб этилади. Аввало, ота-онанинг, сўнгра талаби илмнинг ҳамда устознинг биргаликдаги интилиш ва ҳаракати бўлиши лозим. Шуларнинг бари бириккандагина фарзанд олим, қори бўлади. Ота-она масъулиятсизлик қилса ёки талаба илм олишдан бошқа нарсаларга чалғиса оқсаш кузатилади, мақсадга эришилмайди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ҳар бир нарсага ҳам бир монеълик бўладику, лекин илмнинг монеълари кўп бўлади», деган мазмундаги ҳадислари илм олишда собитқадам, бардавом бўлишга ундайди.