Муфтий Нуриддин Холиқназар ҳазратлари бошчилигида ҳожиларнинг “Янги Ўзбекистон фидойиси бўлиб, маънавият тарғиботчисига айланамиз” деган ташаббуси сабаб эҳтиёжманд оилаларга моддий ёрдам кўрсатилмоқда.
Ушбу хайрли ишлар айни кунларда ҳам давом этмоқда. Жорий йил, 3 апрель куни Фарғона шаҳрида амалий-намунавий тадбир ўтказилиб, унда Фарғона вилояти бош имом-хатиби Убайдуллоҳ домла Абдуллаев иштирок этди.
Ташкилий йиғилишда тажрибали имом-хатиблардан иборат Ишчи гуруҳ тузилиб, вазифалар тақсимланди. Убайдуллоҳ домла амалга ошириладиган ишлар кўлами ва Ишчи гуруҳ аъзолари ҳамкорлигининг муҳим жиҳатларини тушунтириб ўтди.
Ишчи гуруҳ фаолияти уч йўналишдан иборат бўлиб, бир қатор хайрли ишларни амалга оширдилар. Жумладан, ишчи гуруҳ аъзоси ҳамда имом-хатиблар ўзларига бириктирилган маҳалла ҳудудидан “Ҳаж-2024” зиёратчисини маънавий-маърифий тадбирларга жалб этдилар. Биргаликда маҳалланинг энг камида 5 тагача муаммоли хонадонларига кириб, у ерда яшаётганлардан ҳол-аҳвол сўрадилар. Уларнинг муаммоларини ўргандилар, фикр-мулоҳазаларини тингладилар. Имом-хатиблар 7 тоифага мансуб 85 та оилага кириб, маънавий-маърифий тарғибот ҳамда амалий ёрдам тадбирларини олиб бордилар.
Қайд этиш лозимки, бу каби хайрли ишлар замирида Фарғона шаҳар “Хўжамбердибой” масжиди ҳудудида яшовчи боқувчисини йўқотган, ўз уй жойига эга бўлмаган, ижарада яшаган фуқарога ҳожилар кўмагида янги хонадон олиб берилгани қувонарли ҳолдир.
Пешин намозидан сўнг жамоатга долзарб мавзуларда маърузалар ўқилиб, хайрли дуолар қилинди.
Бу эзгу ташаббуслар юртимизда моддий-маънавий тарғибот ишлари тобора мустаҳкамланиб бораётганидан далолатдир.
Фарғона вилояти вакиллиги
Матбуот хизмати
Бир қишлоқда Иброҳим исмли болакай онаси билан яшарди. Уларнинг яшаш шароити унча яхши эмасди. Шунга қарамасдан унинг онаси ҳар куни эшиклари ёнига бошқалар олиб ейиши учун егулик қўярди.
Бир куни Иброҳим: “Онажон, сиз нега бошқалар учун ҳар доим эшигимиз ёнига егулик қўясиз? Ахир ўзимиз ҳам ночор яшаяпмиз-ку?” деб сўради. Шунда онаси табассум билан: “Ўғлим, қачонки биз Аллоҳ берган неъматларга шукр қилиб, озига қаноатлансак, борини бошқалар билан баҳам кўрсак, шунда Аллоҳ у неъматларни кўпайтириб беради”, деди. Иброҳим онасининг бу гапларига унчалик ҳам тушунмади. Қандай қилиб уйдаги нарсани иккига бўлиб кўпайтириш мумкинлигига ақли етмади.
Бир оқшомда ўрта ёшлардаги киши келиб уларнинг эшигини қоқди. “Ҳар куни сизларнинг эшигингиз олдида егулик кўриб, олиб ердим. Аллоҳ сизларнинг топганларингизга барака берсин, дея дуо қилардим. Ўзим олдин тижоратчи бўлганман. Ҳозир озроқ даромад топдим. Шуни сизларга берсам”, деди. Иброҳим у пул билан ўқиб, илм олди.
Йиллар ўтиб Иброҳим жуда катта олим бўлди. У бошқаларга ҳам илм берар экан, онасининг гапларини эслаб: “Ҳар доим имкон даражасида яхшилик қилишдан тўхтамаслик керак экан. Қийматидан қатъий назар, бор нарсангизни бошқалар билан бўлишиш бахт экан”, дейди. Зеро, “Улар енгилликда ҳам, оғирликда ҳам нафақа қиладиганлар, ғазабини ютадиганлар ва одамларни авф қиладиганлардир. Аллоҳ яхшилик қилувчиларни ёқтиради” (Оли Имрон сураси, 134-оят).
Акбаршоҳ Расулов