Nafsni Ramazon ro'zasiga tayyorlash usullaridan biri quyidagi hadisda o'z aksini topgan:
“Oisha roziyallohu anho aytadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ro'za tutar edilar. Hatto biz, iftor qilmasalar kerak, der edik. U zot iftor qilar edilar, hatto biz, ro'za tutmasalar kerak, der edik. Men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning Ramazondan boshqa hech bir oyda to'liq ro'za tutganlarini ko'rmaganman. U zotning sha'bondan boshqa hech qaysi oyda ko'p ro'za tutganlarini ko'rmaganman”.
Boshqa rivoyatda bunday deyilgan:
“Men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni hech bir oyda sha'bondagidek ko'p ro'za tutganlarini ko'rmadim. U zot sha'bon oyining hammasida ro'za tutar edilar. U zot sha'bon oyida faqat sanoqli kunlardagina ro'za tutmas edilar".
Bu hadislarga muvofiq, sha'bon oyida ro'za tutish sunnat bo'ladi. Ahli ilm bu haqda bunday degan:
"Sha'on oyida ro'za tutish farz namozlaridan oldin o'qiladigan sunnat namozlariga o'xshaydi. Go'yoki, u Ramazon oyi ro'zasi uchun muqaddima vazifasini bajaradi. Ya'ni, sha'bon oyi ro'zasi Ramazon oyidagi farz ro'zaning sunnati sanaladi. Shuning uchun ham sha'bon oyida ro'za tutish joriy qilingan. Shavvol oyida olti kun ro'za tutish esa, farz namozlaridan so'ng o'qiladigan sunnat namozlari kabidir”.
Hozirgi holatimiz va turmush tarzimizga nazar solsak, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning bu ta'limoti juda kam hollarda amalga tatbiq etilayotganiga guvoh bo'lamiz.
Oliylik yo'llarini zabt etish uchun eng shimargan va bu ulug' mavsumda ulkan foydalar bilan chiqishni niyat qilgan himmatlilar qayerda qoldi?!
"Rasululloh Ramazonda" kitobidan.
T.me/mehrob_uz
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV