Janoza namozi to'rt takbirdan iborat bo'lib, uni o'qish quyidagi tartibda amalga oshiriladi:
“Subhanakallohumma va bihamdika va tabarokasmuka va ta'ala jadduka va la ilaha g'oyruk”.
Eslatma! Ba'zi bir kishilarning takbir vaqtida, ya'ni imom “Allohu akbar” deb aytganda osmonga qarash holati ko'zatiladi. Bunday qilish nojoizdir.
Allohumma baarik 'alaa Muhammad va 'alaa aali Muhammad, kamaa baarokta 'alaa Ibrohiyma va 'alaa aali Ibrohiym, innaka hamiydum majiyd”.
“Allohumma mag'fir lihayyinaa va mayyitinaa va shaahidinaa va g'oibinaa va sog'iyrinaa va kabiyrinaa va zakarinaa va unsaanaa. Allohumma man ahyayta huva minnaa fa ahyihi 'alal Islaam va man tavaffayta huva minnaa fatavaffahu 'alal iymaan”.
Ma'nosi: Allohim, bizning tiriklarimiz va mayyitlarimiz, hozirlarimiz va g'oiblarimiz, kichiklarimiz va kattalarimiz, erkaklarimiz va ayollarimizni mag'firat qilgin!
Allohim, Sen bizlardan kimni yashatadigan bo'lsang, uni Islomda yashatgin. Bizlardan kimni vafot ettirsang, uni imonda vafot ettir.
Balog'atga etmagan bolalarga yoki majnunlarga janoza namozi o'qilganda ularning gunohlari kechirilishi so'ralmaydi. Sababi ular gunohsizdirlar. Ularga quyidagi duo o'qiladi:
“Allohumma, a'izhu min 'azaabil qobr”.
Ma'nosi: Allohim, uni qabr azobidan saqlagin.
Davron NURMUHAMMAD
Jumada duo ijobat
١٨٣٧- وَحَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى قَالَ: قَرَأْتُ عَلَى مَالِكٍ. ح وَحَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ أَنَسٍ عَنْ أَبِي الزِّنَادِ عَنِ الْأَعْرَجِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ذَكَرَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ فَقَالَ: «فِيهِ سَاعَةٌ لَا يُوَافِقُهَا عَبْدٌ مُسْلِمٌ وَهُوَ قَبِيلَةٌ يَسْأَلُ اللَّهَ شَيْئًا إِلَّا أَعْطَاهُ إِيَّاهُ». زَادَ قُتَيْبَةُ فِي رِوَايَتِهِ: وَأَشَارَ بِيَدِهِ يُقَلِّلُهَا.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam juma kunini zikr qila turib, "Unda shunday bir vaqt borki, musulmon banda namoz o‘qib turgan holida unga muvofiq kelib, Allohdan biron narsa so‘rasa, U Zot unga o‘shani bermay qo‘ymaydi", dedilar».
(Roviy) Qutayba o‘z rivoyatida "va qo‘llari bilan uning ozligiga ishora qildilar" deb qo‘shimcha qilgan (Imom Muslim rivoyati).
Izoh: Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sahobalaridan va keyingilardan ba’zi ilm ahllari duo ijobat bo‘ladigan soatni asrning ketidan to quyosh botgunicha cho‘zilgan vaqt orasida deb hisoblaydilar. Ahmad va Is'hoqning qavli shu.
Ahmad bunday deydi: "Hadislarning ko‘pi, duosi mustajob bo‘ladigan soat asr namozidan keyin ekani borasidadir. Zavoldan keyin ham kutiladi".