Janoza namozi to'rt takbirdan iborat bo'lib, uni o'qish quyidagi tartibda amalga oshiriladi:
“Subhanakallohumma va bihamdika va tabarokasmuka va ta'ala jadduka va la ilaha g'oyruk”.
Eslatma! Ba'zi bir kishilarning takbir vaqtida, ya'ni imom “Allohu akbar” deb aytganda osmonga qarash holati ko'zatiladi. Bunday qilish nojoizdir.
Allohumma baarik 'alaa Muhammad va 'alaa aali Muhammad, kamaa baarokta 'alaa Ibrohiyma va 'alaa aali Ibrohiym, innaka hamiydum majiyd”.
“Allohumma mag'fir lihayyinaa va mayyitinaa va shaahidinaa va g'oibinaa va sog'iyrinaa va kabiyrinaa va zakarinaa va unsaanaa. Allohumma man ahyayta huva minnaa fa ahyihi 'alal Islaam va man tavaffayta huva minnaa fatavaffahu 'alal iymaan”.
Ma'nosi: Allohim, bizning tiriklarimiz va mayyitlarimiz, hozirlarimiz va g'oiblarimiz, kichiklarimiz va kattalarimiz, erkaklarimiz va ayollarimizni mag'firat qilgin!
Allohim, Sen bizlardan kimni yashatadigan bo'lsang, uni Islomda yashatgin. Bizlardan kimni vafot ettirsang, uni imonda vafot ettir.
Balog'atga etmagan bolalarga yoki majnunlarga janoza namozi o'qilganda ularning gunohlari kechirilishi so'ralmaydi. Sababi ular gunohsizdirlar. Ularga quyidagi duo o'qiladi:
“Allohumma, a'izhu min 'azaabil qobr”.
Ma'nosi: Allohim, uni qabr azobidan saqlagin.
Davron NURMUHAMMAD
Bir o‘smir “ulg‘ayib, boy bo‘lsam hammaga yordam beraman” deb yurar edi. U boylik bo‘lsagina odamlarga yordam berish mumkin, degan fikrda ekan, bir kuni Payg‘ambar alayhissalomning bir xurmoni yarmini sadaqa qilib bo‘lsa ham do‘zaxdan saqlanish lozimligi haqidagi hadisini eshitib qoldi. Bir kichik xurmoning yarmi qancha bo‘lardi, deb tasavvur qilolmadi.
Ertasiga ko‘chaga chiqish oldidan bir xurmoni cho‘ntagiga solib oldi. Yo‘l bo‘yda tilanib turgan otaxonning yonidan o‘tarkan, cho‘ntagiga qo‘lini tiqib, beixtiyor kechagi hadisni esladi. Xurmoni olib, yarmini otaxonga uzatdi. Shunda otaxonning ko‘zlari quvonchdan porlab ketdi. O‘smir yigit o‘yladiki, “hatto ko‘p pul berilsa ham bu qadar xursand bo‘lmasdi”, deb o‘yladi. Qilgan ishidan o‘ziyam shodlandi. Angladiki, otaxon o‘ziga berilgan narsaning qiymatidan emas, o‘ziga berilgan e’tibor va baham ko‘rishdan nihoyatda shodlangandi.
Yigitcha bu ishidan keyin yuqoridagi hadisning hikmatini tushunib ketdi. Endi u bir ko‘ngilni obod qilish uchun boy bo‘lishni kutib yurmaslik kerakligini bildi. Zero, ko‘ngil Xudoning nazargohidir. Uni quvontirgan kishini Alloh quvontirishi shubhasizdir.
Akbarshoh Rasulov