Janoza namozi to'rt takbirdan iborat bo'lib, uni o'qish quyidagi tartibda amalga oshiriladi:
“Subhanakallohumma va bihamdika va tabarokasmuka va ta'ala jadduka va la ilaha g'oyruk”.
Eslatma! Ba'zi bir kishilarning takbir vaqtida, ya'ni imom “Allohu akbar” deb aytganda osmonga qarash holati ko'zatiladi. Bunday qilish nojoizdir.
Allohumma baarik 'alaa Muhammad va 'alaa aali Muhammad, kamaa baarokta 'alaa Ibrohiyma va 'alaa aali Ibrohiym, innaka hamiydum majiyd”.
“Allohumma mag'fir lihayyinaa va mayyitinaa va shaahidinaa va g'oibinaa va sog'iyrinaa va kabiyrinaa va zakarinaa va unsaanaa. Allohumma man ahyayta huva minnaa fa ahyihi 'alal Islaam va man tavaffayta huva minnaa fatavaffahu 'alal iymaan”.
Ma'nosi: Allohim, bizning tiriklarimiz va mayyitlarimiz, hozirlarimiz va g'oiblarimiz, kichiklarimiz va kattalarimiz, erkaklarimiz va ayollarimizni mag'firat qilgin!
Allohim, Sen bizlardan kimni yashatadigan bo'lsang, uni Islomda yashatgin. Bizlardan kimni vafot ettirsang, uni imonda vafot ettir.
Balog'atga etmagan bolalarga yoki majnunlarga janoza namozi o'qilganda ularning gunohlari kechirilishi so'ralmaydi. Sababi ular gunohsizdirlar. Ularga quyidagi duo o'qiladi:
“Allohumma, a'izhu min 'azaabil qobr”.
Ma'nosi: Allohim, uni qabr azobidan saqlagin.
Davron NURMUHAMMAD
Musulmon kishi har bir ishida Alloh taologa tavakkul qiladi. Zero, Alloh taolo tavakkal qiluvchilarni yaxshi ko‘radi. Bu haqda Alloh taolo bunday marhamat qiladi:“(Biror ishga) azmu qaror qilsangiz, Allohga tavakkul qiling. Zero, Alloh tavakkul qiluvchilarni yaxshi ko‘radi” (Oli Imron surasi, 159-oyat). Ushbu oyat tafsirida: “Allohga tavakkul qilish ulug‘ fazilat. Ammo tavakkul, Alloh iroda qilganidek, to‘g‘ri holda bo‘lishi kerak. Ba’zi kishilar tavakkulni yaxshi anglashmaydi. O‘ylamay, urinmay, chora-tadbir ko‘rmay, sabablarini axtarmay, ko‘r-ko‘rona turishni tavakkul deb tushunuvchilar bor.
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning Uhud urushida qilgan tavakkullarini olaylik. U zot mushriklar askar tortib Uhudga yetib kelganlarini eshitib, tezda musulmonlarni yig‘ib, kengash o‘tkazdilar. O‘zlari birinchi bo‘lib Hujrai saodatga kirib, ustma-ust ikkita sovut kiyib chiqdilar. E’tibor bering – Allohga tavakkul qiluvchilarning eng ulug‘i, peshvosi bo‘lgan zot urushga ketayotib bir emas ikkita sovut kiyib chiqdilar! Odamlarni jihodga targ‘ib qildilar. Manzilga tezroq, osonroq va tinchroq eltuvchi yo‘lni biladigan odamni topib, unga yo‘l boshlashni topshirdilar. Yetib borganlaridan keyin dushmanning kuch-quvvatini yaxshilab hisob-kitob qildilar. So‘ng o‘z jangchilari bilan birma-bir tanishib, hammani joy-joyiga qo‘ydilar. O‘ng qanot va chap qanotlarda kimlar bo‘lishini belgilab, reja tuzdilar. Xullas, urushga zarur bo‘lgan chora-tadbirlarni ko‘rdilar. Ammo Allohga tavakkul qilishlari bu ishlardan ayri emasdi.
Tavakkul bularning barchasini bog‘lab turadigan bir ip misoli. U har bir ishda, chora-tadbirda Allohni vakil deb e’tiqod qilishdir. Afsuski, ko‘pchilik tavakkulni harakatsizlik, urinib ko‘rmaslik bilan bog‘liq holda tushunadi. Ba’zilar Allohga tavakkul qildim, deb harakat qilishlari kerak bo‘lgan ishlarni ham qilishmaydi. Bu esa dangasalik, xolos.
Payg‘ambar alahissalom davrlarida bir kishi kelib: “Yo Rasululloh! Tuyamni bog‘laymi yoki erkin qo‘yib, tavakkul qilaymi?” deb so‘radi. Payg‘ambar alayhissalom: “Bog‘lab qo‘yib, undan keyin tavakkul qil” dedilar (Imom Termiziy rivoyati).
Alloh taolo barchamizni O‘ziga tavakkal qiladigan bandalari qatorida qilib, ikki dunyo saodatiga musharraf etsin!
Ruhiddin Akbarov,
O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Qashqadaryo viloyati vakilligi xodimi