Qozog'iston musulmonlari diniy idorasi va Turkiya Respublikasi diniy boshqarmasining o'zaro hamkorligi natijasi sifatida yuza kelgan ushbu kitob Markaziy Osiyo tarixida birinchi marotaba tarjima qilinib, nashr etildi.
Qozog'iston musulmonlari diniy idorasida bo'lib o'tgan taqdimot marosimida diniy idora rahbarlari, ulamolar, Turkiyaning Qozog'istondagi Favqulodda va muxtor elchisi Ufuq Ekiji, uning din ishlari bo'yicha maslahatchisi G'olib Akinlar ishtirok etdi.
“Ushbu kitob turkiy davlatlar musulmonlari tsivilizatsiyasi va ma'naviy bilimlarining shakllanishi tarixidagi eng muhim manbalardan biridir. Kitobda musulmonlar mafkurasining asosiy xususiyatlari aks etgan. Shuni ta'kidlash kerakki, “Tavhid kitobi” arab va turk tilidagi nusxalaridan birinchi marotaba qozoq tiliga tarjima qilindi”, degan bosh muftiy Nauruzbay hoji Taganuli.
Turkiya elchisi Ufuk Ekiji imom al-Moturidiy Markaziy Osiyoda tug'ilganligi va Islom ta'limotiga katta hissa qo'shganligini aytib, ushbu qimmatli kitob Qozog'iston diniy rahbarlari uchun foydali bo'lishiga umid bildirdi.
Imom Moturidiy o'z davrining islomiy ilmlari sohasida eng etuk bilim sohibi hisoblanib, musulmon dunyosi olimlari tomonidan tan olingan va hozirda ham turli diniy asarlarda zo'r ehtirom bilan tilga olinadi.
Al-Moturidiyni ulug'lab «Imom al-Huda» va «Imom al-mutakallimin» (Hidoyat yo'li imomi va mutakallimlar imomi) kabi nomlar bilan ham ataganlar.
Ma'lumot uchun: Abu Mansur al-Moturidiy sunniy e'tiqodidagi ikki yirik oqimlardan biri bo'lmish Moturidiya oqimining asoschilaridan hisoblanadi. Uning hayoti haqida ma'lumotlar juda oz. Buyuk kalom imomi va fiqh olimi asli Samarqandning Moturid qishlog'idan (hozirgi Jomboy tumanida joylashgan) bo'lib, uning taxallusi shu qishloqqa nisbatan olingandir. Abu Mansur al-Moturidiy dastlabki ta'limni shu qishloqda olib, keyinchalik Movarounnahrning o'sha davrdagi diniy va ma'rifiy markazi bo'lgan Samarqandda davom ettiradi.
Abu Mansur al-Moturidiy tug'ilgan yili haqida aniq ma'lumotlar yo'q. U Samarqandda 944—945 yilda vafot etgan va shahar chekkasidagi Chokardiza degan qabristonga dafn etilgan.
Al-Moturidiy fiqh va kalom masalalari bilan qiziqib, Hanafiya mazhabi olimlaridan dars olib o'z bilimini oshirgan. Shu vaqt davomida ko'plab mashhur faqihlar va muhaddislar bilan muloqatda bo'lgan va munozaralar qilgan. Butun umri davomida shu sohaga oid asarlar yozib qoldirgandir. «Kitobi Tavhid», «Kitobi Maqomot», «Kitab rad avomil lil adila lil ka'biy» («Ka'biy zalolatlarining boshlanishini rad qilishga bag'ishlangan kitob»), «Kitob bayon va hum ul-mu'tazila» («Mu'tazila g'avg'olari va undan qo'rqmaslik haqidagi kitob bayoni»), «Kitob Ta'vilot al-Qur'on» («Qur'on ta'vili kitobi»).
Abu Mansur al-Moturidiyning ko'p asarlari bizgacha etib kelmagan, etib kelganlari ham asosan xorijiy mamlakatlar kutubxona va qo'lyozma fondlarida saqlanadi.
Al-Moturidiy islom olamida juda nozik hisoblangan «Kitob Tavhid» — asari bizning davrimizga etib kelgan va u 1970 yilda Fathulloh Hulif tomonidan Bayrutda nashr etilgan.
azon.uz
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV