بسم الله الرحمن الرحيم
الحَمْدُ للهِ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ وَجَعَلَهُ أُسْوَةً حَسَنَةً لِلْمُؤْمِنِيْنَ، وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى نَبِيِّنَا الرَّؤُوفِ بِالْمُؤْمِنِيْنَ، وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإِحْسَانٍ إِلَى يَوْمِ الدِّيْنِ
Olamlarga rahmat bo'lgan Payg'ambar
(sallallohu alayhi vasallam)
Muhtaram jamoat! Alloh taolo Payg'ambarimiz Muhammad sallallohu alayhi vasallamni olamlarga rahmat va hidoyat nuri qilib yubordi. U Zot sababli insoniyatni zulmatlardan nurga chiqardi. U Zotni bu dunyoda hidoyat yo'lboshchisi qildi. U Zot sallallohu alayhi vasallam keltirgan din va undagi ko'rsatmalar barcha olamlarga – insonlar va hayvonlar olamiga ham, jamodot va nabotot olamiga ham mehr-muhabbat, rahm-shafqat manbaidir. Alloh taolo O'zining Kalomida bejizga:
وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ
ya'ni: “(Ey, Muhammad!) Biz Sizni (butun) olamlarga ayni rahmat qilib yuborganmiz”, deya ta'kidlamagan (Anbiyo surasi, 107-oyat).
Oyatdagi “rahmat” juda keng ma'noni anglatadi. Ularni bilish uchun Muhammad alayhissalomning axloq-odoblari, siyrat va shamoillari, mehr-oqibatlari, ezguliklar va fazilatlar manbai ekanlaridan xabardor bo'lishimiz zarur. Bugungi suhbatimizda shulardan ba'zisi bilan tanishib chiqamiz.
Nabiy alayhissalom o'z ummatlariga ota o'z farzandiga shafqatli va mehribon bo'lganidan ko'ra shafqatli edilar. Alloh taolo Qur'oni karimda shunday marhamat qiladi:
لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ
ya'ni: “Batahqiq, sizlarga o'zingizdan bo'lgan, sizning mashaqqat chekishingiz Uning uchun og'ir bo'lgan, sizning (saodatga etishingizga) tashna, mo'minlarga marhamatli, mehribon bo'lgan Payg'ambar keldi” (Tavba surasi, 128-oyat).
Ushbu oyati karimada Payg'ambarimiz alayhissalomning asosiy sifatlaridan bir nechtasi zikr qilinmoqda. Darhaqiqat, dunyo tarixida U Zotdek kishilarga marhamatli, mehribon inson bo'lgan emas. Nabiy alayhissalomning eng suyukli ayollari Oisha raziyallohu anho onamiz aytadilar: “Bir kuni Nabiy sallallohu alayhi vasallamning xursand holda ko'rib, U Zotga: “Ey Allohning rasuli, meni duo qiling”, dedim. Shunda U Zot: “Ey Alloh, Oishaning o'tgan va kelajakda bo'ladigan, oshkora va maxfiy gunohlarini kechirgin!” – deb duo qildilar. Oisha onamiz (bu duodan quvonib) shunday kuldilarki, xursandliklaridan boshlari Rasulullohning tizzalariga tushdi. Shunda Payg'ambarimiz alayhissalom: “Duoim seni quvontirdimi?” – deb so'radilar. “Sizdek zotning duosi meni quvontirmasmidi?!” – dedilar Oisha onamiz. Shunda sarvari olam: “Allohga qasamki, bu mening ummatim uchun har bir namozimda qiladigan duoimdir!” – dedilar” (Imom Bazzor rivoyatlari).
Payg'ambarimiz alayhissalom duolari Alloh taoloning huzurida qaytarilmaydigan buyuk Zot o'z ummatlarining haqqiga har namozlarida “Ey Alloh, ummatimning o'tgan va kelajakda bo'ladigan, oshkora va maxfiy gunohlarini kechirgin!” – deb duo qilar ekanlar. Bundan ham ortiq mehribonlik bormi dunyoda?!
Abu Hurayra raziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Nabiy sallallohu alayhi vasallam: “Har bir Nabiyning shaksiz qabul bo'ladigan duosi bo'ladi. Barcha Nabiylar o'z duolarini (bu dunyoda) qilib bo'ldilar. Men o'z duoyimni qiyomat kuni ummatimga shafoat bo'lishi uchun berkitib qo'yganman. U mening ummatimdan Allohga hech narsani shirk keltirmay o'lganlarga, albatta, etguvchidir”, – dedilar (Imom Termiziy rivoyatlari).
U Zot alayhissalom katta duolarini ummatlari eng muhtoj bo'ladigan payt – oxirat uchun saqlab qo'ygan ekanlar. Bu hadisda U Zotning ummatlariga bo'lgan mehrlari, lutflari, shafqatlari yaqqol ko'rinib turibdi. Ummatlarini o'zlaridan ham, oilalaridan ham ustun ko'rib, ularni duo qilishni ko'zlamoqdalar.
Alloh taolo Qur'oni karimda Payg'ambarimiz alayhissalomni bir nechta muhim sifatlarini keltirib o'tgan:
هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آَيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ
وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ
ya'ni: “U (Alloh) omilar (savodsiz kishilar) orasiga o'zlaridan bo'lgan, ularga (Uning) oyatlarini tilovat qiladigan, ularni (shirk va jaholatdan) poklaydigan hamda ularga Kitob (Qur'on) va Hikmatni o'rgatadigan payg'ambarni yuborgan zotdir. Haqiqatan, (ular) ilgari aniq zalolatda edilar” (Juma surasi, 2-oyat).
Oyati karimadagi “omilar” deganda Payg'ambarimiz alayhissalom davrilaridagi arablar nazarda tutilgan. Zero, o'sha davrda arablar o'qish, yozishdan ko'ra ma'lumotlarni yodda saqlashni afzal ko'rardilar, savodxonlari juda kam edi. Arab yozuvi asosan Nabiy alayhissalomning payg'ambar bo'lib kelganlaridan boshlab butun Islom olamida tez sur'atda rivojlandi. O'qish va yozishga targ'ib etadigan oyat va hadislarga amal qilish natijasida, arab tili mukammal shaklga keldi, musulmon halqlar orasida ilm-ma'rifat rivoj topdi.
Alloh taolo Rasululloh sallallohu alayhi vasallam orqali qo'pol, qattiqqo'l, jaholat botqog'iga botgan qavmlarni qisqa muddatda insonparvar, ilm va ma'rifatli, oliy janob insonlarga aylantirdi. Imom Qirofiy rahmatullohi alayh: “Agar farazan Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning biror-bir mo''jizalari bo'lmaganida ham sahobalarining o'zi U Zotning nabuvvatlari isboti uchun etarli edi”, – deganlar.
Ha, U Zot ilmga, ma'rifatga va hikmatga boy muallim va eng mehribon buyuk murabbiy edilar. Alloh taoloning yuksak hikmatiga ko'ra o'qish yozishni ta'lim olmagan – ummiy bo'lsalarda, insoniyatning eng ilmlisi va ma'rifatlisi bo'lganlar.
Rasululloh sallallohu alayhi vasallaminsonlarning eng go'zal xulqlisi edilar. Bu haqda Alloh taolo U Zotni madh etib, shunday marhamat qilgan:
وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ
ya'ni: “Albatta, Siz buyuk xulq uzradirsiz!” (Qalam surasi, 4-oyat).
Ushbu maqtov oddiy maqtov emas. Balki u olamlarning Robbisidan kelgan maqtovdir. Zero, hech bir inson bunday sharafga erishgan emas. U Zot o'zlarining muborak hadisi shariflaridan birida:
إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ
ya'ni: “Men yaxshi xulqlarni to'liq qilish uchun yuborilganman”, – deganlar (Imom Bayhaqiy rivoyatlari).
Barcha ishlarida namuna bo'lgan, go'zal axloqlar nabiysi – sevikli Payg'ambarimiz alayhissalom ummatlariga qarata doimo: “Sizlarning yaxshilaringiz, axloqi yaxshilaringizdir”, – der edilar (Imom Buxoriy rivoyatlari).
Sarvari olam eng halim, bosiq va muloyim inson edilar. Alloh taolo U Zotning ushbu xususiyatlarini maqtab O'zining kalomida shunday marhamat qilgan:
فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لانفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ
ya'ni: “Allohning rahmati sababli (Siz, ey Muhammad) ularga (sahobalarga) muloyimlik qildingiz. Agar dag'al va toshbag'ir bo'lganingizda, albatta, (ular) atrofingizdan tarqalib ketgan bo'lur edilar...” (Oli Imron surasi, 159-oyat).
Nabiy alayhissalomning halimliklariga quyidagi hadisda ham yorqin namoyon bo'ladi. Anas raziyallohu anhu aytadilar: “Nabiy sallallohu alayhi vasallam bilan birga ketayotgan edim. U Zotning egnilarida dag'al matodan bo'lgan kiyim bor edi. Oldilariga bir a'robiy kelib, ridolaridan qattiq tortdi. Tortish natijasida kiyim Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning elkalarida iz qoldirganini ko'rdim.
A'robiy: “Ey, Muhammad! Huzuringdagi moldan menga ham ulush bersinlar”, dedi. Rasululloh sallallohu alayhi vasallam unga o'girilib qaradilar va tabassum qilib, so'ng unga ham moldan ulush berishni buyurdilar” (Imom Buxoriy rivoyatlari).
Sahoba Abu Sa'id Hudriy raziyallohu anhu aytadilar: “Rasululloh sallallohu alayhi vasallam bevalar, miskinlar, qul-xizmatchilar bilan birga yurar, ularning ehtiyojlarini ta'minlar, bundan aslo tortinmas va orlanmas edilar” (Imom Nasoiy va Imom Abu Dovud rivoyatlari).
Rasululloh sallallohu alayhi vasallam liboslarini o'zlari yamab, jonivorlar sutini o'zlari sog'ar edilar. Oisha onamiz raziyallohu anho aytadilar: “Rasululloh sallallohu alayhi vasallam ko'ylaklarini yamar, oyoq kiyimlarini tikar, er kishi uyda qiladigan barcha ishlarni bajarar edilar” (Imom Ahmad rivoyatlari).
Ibn Abbos raziyallohu anhumo aytadilar: “Rasululloh sallallohu alayhi vasallam tahorat olish (da suv quyib turish) va sadaqa berish ishlarini hech kimga buyurmas, faqat o'zlari bajarar edilar” (Imom Ibn Moja rivoyatlari).
Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam qulning ham, hurning ham chaqirig'ini birdek qabul qilar edilar. U Zot kambag'allar bilan birga majlis qurar va miskinlar bilan birga ovqatlanar edilar.
Nabiy sallallohu alayhi vasallam odamlarning eng saxiysi bo'lganlar. U Zot huzurlarida dinor yoki dirham bo'lsa, uxlashga yotmaganlar. Agar biror narsa ortib qolsa va uni bergani odam bo'lmasa, o'sha narsadan qutilmagunlaricha, muhtoj odamga bermagunlaricha uxlamaganlar. Anas raziyallohu anhu aytadilar: “Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning huzurlariga bir kishi keldi. Unga ikki tog' o'rtasidagi sadaqa qilish uchun boqiladigan qo'ylardan ko'pini berib yuborishga buyurdilar. U kishi o'zining qavmiga kelgach: “Ey qavm! Islomni qabul qilinglar! Darhaqiqat, Muhammad yo'qchilikdan qo'rqmasdan bularni berdi”, – dedi (Imom Muslim, Imom Ahmad rivoyati).
Nabiy sallallohu alayhi vasallamdan nama so'ralsa, o'shani berar edilar. Ko'pincha yil oxirigacha biror narsa kelmasa, o'zlari muhtoj bo'lib qolar edilar.
Anas raziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sallallohu alayhi vasallam biron ish yoki narsani ertaga qoldirmas edilar” (Imom Termiziy rivoyati).
Nabiy alayhissalom insonning vujudi, kiyimi va unga xos narsalar pokligi bilan birga, uning atrofidagi narsalar ham ozoda bo'lishiga katta ahamiyat berar edilar. U Zotning o'zlari bu borada barchaga o'rnak edilar. O'z hadisi shariflarida: “Poklik iymonning yarmidir”, – der edilar (Imom Muslim rivoyatlari). Boshqa bir o'rinda: “Albatta, Alloh taolo pokdir, poklik va ozodalikni yoqtiradi. Poklaninglar, yon-atroflaringni ozoda tutinglar, hovli, uy-joylaringizni toza tutinglar”, – der edilar” (Imom Termiziy rivoyatlari).
(Imom-xatiblar mav'izaning mana shu o'rnida Payg'ambarimizning poklikka jiddiy e'tibor qaratganlari bugungi kunda, xususan pandemiya sharoitida naqadar dolzarb ekanligi haqidao'z so'zlari bilan, jonli tarzdanamozxonlarga tushuntirib beradilar...).
Muhtaram jamoat! Suyukli Payg'ambarimiz alayhissalomning fazilatlarini, go'zal xislatlari, oliy xulqlarini sanab adog'iga etkazib bo'lmaydi. Afsuski, hozirda duyoning ba'zi joylarida sarvari olamning sha'nilariga nisbatan odobsizliklar qilinmoqda. Buning sababi ularning Nabiy alayhissalomning olamlarga rahmat ekanlarini, insoniyatga taqdim etgan ulkan xizmatlarini bilmasliklaridir. Aslida bunday g'ayri insoniy hatti harakatlar ularning o'zlariga ziyon keltiradi xalos. Zero, Quyoshga qarata chang solmoqchi bo'lgan kimsaning o'z usti boshi kir bo'ladi, Quyoshga zarracha ham ta'sir qilmaydi.
Biz ummat o'laroq insoniyatning eng buyugi – suyukli Payg'ambarimiz Muhammad alayhissalomning siyratlari, sunnatlari, go'zal shamoillari va yuksak axloqlarini qunt bilan o'rganishimiz va yosh avlodlarga o'rgatishimiz zimmamizdagi oliy burchimizdir. Alhamdulillah, hozirda Habibimiz alayhissalomning muborak siyratlariga bag'ishlangan turli-tuman kitoblar nashr etilgan. Biz oila a'zolarimiz davrasida shu kitoblardan mutolaa qilishni joriy qilaylik. Farzandlarimiz qalbida Nabiy alayhissalomga nisbatan muhabbatni uyg'otaylik. Zero, hazrati Ali raziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Rasululloh sallallohu alayhi vasallam:
"أدِّبُوا أوْلادَكُمْ على ثلاثِ خِصالٍ: حُبِّ نَبِيِّكُمْ ، وَحُبِّ أهْلَ بَيْتِهِ ، وقِراءَةِ القُرآنِ ، فإِنَّ حَمَلَةَ القُرآنِ في ظِلِّ الله يَوْمَ القِيامَةِ يَوْمَ لا ظِلَّ إلاَّ ظِلُّهُ مَعَ أنْبِيائِهِ وأصْفِيائِهِ (رواه الامام الطبرانى)
ya'ni: “Farzandlaringizga uch xislat: Nabiyyingizga , U zotning ahli baytiga va tilovati Qur'onga muhabbat asosida odob beringlar. Chunki, Qur'on egalariQiyomat kuni Allohning soyasidan boshqa soya bo'lmaydigan kunda, U Zotning soyasida anbiyolar va asfiyolar bilan birga bo'lurlar”, – deganlar (Imom Tabaroniy rivoyatlari).
Alloh taolo barchamizga Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning sunnatlariga ergashishni, U Zotdan o'rnak olishni nasib etsin! Omin!
Hurmatli imom-domla! Kelasi juma ma'ruzasi “To'qima hadis va asossiz rivoyatlarni keltirishning xatari” xususida bo'ladi, inshaalloh.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Oisha onamiz roziyallohu anhoning barcha sifatlari ham kamolot sifatlariga daxldor ekaniga shubha bo‘lishi mumkin emas. U kishining buyuk hayotlarini diqqat bilan o‘rgangan ulamolar Oisha onamiz roziyallohu anhoda boshqalarda bo‘lmagan qirqta komilalik sifatlari bor ekanini ta’kidlaydilar. Ana shuning uchun ham bu haqda bir-ikki og‘iz so‘z aytmoqni ravo ko‘rdik.
Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanmiz, bu sifatlar ro‘yxatining boshida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan vorid bo‘lgan hadisi shariflar turishini aytib o‘tmog‘imiz lozim. U zot Oisha onamiz roziyallohu anho haqlarida ajoyib madhlarni aytganlar.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha! Mana bu Jabroil, u senga salom aytmoqda», dedilar.
«Va alayhissalomu va rohmatullohi va barokatuhu! Ey Allohning Rasuli, siz men ko‘rmagan narsani ko‘rasiz», dedim».
Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa kimga salom aytganlar?
Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa birgina insonga – Oisha onamiz roziyallohu anhoga salom aytganlar.
Mana shu ulug‘ maqomning o‘zi bir olamga tatiydi.
Abu Muso roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
Nabiy sollallohu alayhi vasallam:
«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar. Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi.
Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir», dedilar».
Ikkisini Buxoriy, Muslim va Termiziy rivoyat qilganlar.
Ushbu hadisi sharifda aslida ayollarning, xususan, Maryam onamiz, Osiyo onamiz va Oisha onamizning boshqa ayollardan ustun bo‘lgan fazllari haqida so‘z boradi.
«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar».
Erkaklardan barkamol bo‘lganlar ro‘yxatining avvalida Payg‘ambar alayhissalomlar turadilar. Ulardan boshqa barkamol erkaklar ham bor. Bu haqiqat hammaga ma’lum.
«Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi».
Bu ikki ulug‘ zotning barkamol bo‘lganliklari Qur’oni karimda ularning birgalikda, xos zikr qilinishlaridan ham bilib olinadi.
Alloh taolo «Tahrim» surasida:
«Alloh iymon keltirganlarga Fir’avnning xotinini misol qilib keltirdi. O‘shanda u: «Robbim! Menga O‘z huzuringda, jannatda bir uy bino qilgin. Menga Fir’avndan va uning ishidan najot bergin va menga zolim qavmdan najot bergin», deb aytdi», degan (11-oyat).
Fir’avnning xotini o‘sha paytdagi eng katta podshohning ayoli edi. Yemak-kiymakda to‘kin edi. Nimani xohlasa, shuni qilishi mumkin edi. Qasrlarda, turli ne’matlar ichida farog‘atda yashashiga qaramasdan, u kofir va zolim eriga hamda qavmiga qarshi chiqdi. Allohga iymon keltirdi. Allohdan jannatda uy qurib berishini so‘radi. Bu hol esa dunyo hoyu havasidan ustun kelishning oliy misolidir.
Mo‘minlarning ikkinchi misoli Maryam binti Imrondir.
«Va farjini pok saqlagan Imron qizi Maryamni (misol keltirdi). Bas, unga O‘z ruhimizdan pufladik va U Robbining so‘zlarini hamda kitoblarini tasdiq qildi va itoatkorlardan bo‘ldi» (12-oyat).
Imronning qizi Maryam Allohga sof e’tiqodda bo‘lganlar va o‘zlarini ham sof tutganlar. Yahudiylar tuhmat qilganlaridek, nopok bo‘lmaganlar. Alloh taolo Jabroil farishta orqali ana shu pok jasadga o‘z ruhidan «puf» deyishi bilan Iyso alayhissalomni ato qilgan.
«Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir».
Endi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning zavjai mutohharalari – Oisha onamizning fazllari haqida so‘z ketmoqda. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam u kishining boshqa ayollardan fazllarini sariyd deb nomlanadigan taomning o‘sha vaqtdagi boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshatmoqdalar.
O‘sha paytda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam va sahobai kiromlar yashab turgan jamiyatning sharoiti va taomiliga ko‘ra, sariyd boshqa taomlardan afzal taom hisoblanar edi.
Xuddi shunga o‘xshab, Oisha onamiz ham boshqa ayollardan afzal edilar.
Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?!
Ushbu maqomga bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘ldilar.
Termiziy va Buxoriy Amr ibn Os roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam meni Zotus-Salosil askariga boshliq qildilar. Qaytib kelganda:
«Ey Allohning Rasuli, odamlarning qaysinisi siz uchun eng mahbubdir?» dedim.
«Oisha», dedilar.
«Erkaklardan-chi?» dedim.
«Uning otasi», dedilar.
«So‘ngra kim?» dedim.
«So‘ngra Umar», dedilar va bir necha odamlarni sanadilar. Bas, meni oxirlarida qilib qo‘ymasinlar, deb, sukut saqladim».
Allohning Rasuli uchun odamlarning qaysinisi eng mahbub ekan?
Allohning Rasuli uchun odamlar ichida Oisha onamiz roziyallohu anho eng mahbub ekanlar.
Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?
Ushbu maqomga bu dunyoda Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘libdilar.
Imom Abu Ya’lo «Musnad»larida Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qiladilar:
«Menga hech bir ayolga berilmagan to‘qqiz narsa berilgan:
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam menga uylanishga amr qilinganlarida Jabroil alayhissalom suratimni olib tushib, u zotga ko‘rsatgan.
– U zot menga bokira holimda uylanganlar. Mendan boshqaga bokira holida uylanmaganlar.
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam boshlari mening quchog‘imda turgan holda vafot etdilar.
– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam mening uyimda dafn qilindilar.
– Farishtalar mening uyimni o‘rab olgan edilar. U zotga men u kishining ko‘rpalarida turganimda vahiy nozil bo‘lar edi. U zot meni o‘zlaridan uzoqlashtirmas edilar.
– Men u zotning xalifalari va siddiqlarining qiziman.
– Mening oqlovim osmondan nozil bo‘lgan.
– Men pokning huzurida pok yaratilganman.
– Menga mag‘firat va karamli rizq va’da qilingan».
Imom Qurtubiy o‘z tafsirlarida Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanlar, jumladan, quyidagilarni aytganlar:
«Ba’zi ahli tahqiqlar ayturlar:
«Yusuf alayhissalom fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini beshikdagi go‘dakning tili bilan oqladi.
Maryam fohishalikda tuhmat qilinganida Alloh u kishini o‘g‘illari Iyso alayhissalomning tili bilan oqladi.
Oisha fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini Qur’on bilan oqladi. Alloh u kishi uchun go‘dakning oqlashini yoki nabiyning oqlashini ravo ko‘rmadi. Alloh u kishini tuhmatdan O‘z kalomi ila oqladi».
Alloh taolo bu dunyoda kimni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlabdi?
Alloh taolo bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anhoni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlagan.
"Nubuvvat xonadoni xonimlari" kitobidan.