NAZM
Avvalg'i mu'man bihning sharhi
(Mavzuning davomi)
Bor ediyu hamisha bo'lg'usidur,
Nekim o'lg'usidur, ne to'lg'usidur.
Tengri kunhig'a banda yo'l topmas,
“Qachon”u “qanda” anda yo'l topmas.
Zoti Aning ne javharu ne araz,
Ishlarida ne illatu ne g'araz.
Tengrining zoti, oti eldek emas,
Fe'li birla sifoti eldek emas.
O'z boshingcha Hudog'a ot demagil,
Ham ta'aqqul qilib, sifot demagil.
Bor mavsuf ul sifot birla,
Ham musammodurur ul ot birla.
Kim O'zi oni yod qilg'andur,
Ahli din e'tiqod qilg'andur.
NASRIY BAYoN
(Mavzuning davomi)
U zot (Alloh avvaldan) bor edi va hamisha bor bo'ladi – abadiy tirik va qoim turguvchidir, na o'ladi, na ortadi – na o'zgaradi!
Allohning zoti mohiyatiga banda yo'l topa olmaydi (Uning zoti mohiyatini anglashdan banda ojizdir), “Qachon (bor bo'lgan)?”, “Qayerda (turadi)?” degan gaplar u zot haqida yo'l topmaydi (Uning zoti haqida bunday gaplarni aytish joiz emas).
Uning zoti javhar ham emas, araz ham emas. Allohning ishlarida illat – ayb, nuqson, kamchilik bo'lmaydi, shuningdek, g'araz – yomon maqsad va niyat ham bo'lmaydi (balki, faqat foydali hikmat bo'ladi).
IZOH. Javhar – parchalanishni qabul etmaydigan bir parcha, narsalarning asl moddasi, o'zagi, boshqa jismlar shu javhardan vujudga keladi. Alloh ta'olo jism emas, javhar emas. shakl, hudud, o'lchov, sanoq va bo'linishni qabul etmaydi...
Araz biror narsaning aslida bor bo'lmay, keyin bor bo'lgan vaqtli sifatidir, u faqat boshqa narsa bilan birikkanda bor bo'ladi. Alloh araz emas va arazlardan xolidir («Jomi' ul-mutun»).
Alloh ta'oloning zoti ham, nomlari ham xalqning, odamlarning, yaratilmish maxluqotning zoti va otidek emas, mutloq o'ziga xos va mosdir, Uning fe'li – qiladigan ishlari va sifatlari ham odamlarning fe'li va sifatidek emas (aksincha, odamlarning, maxluqotning barcha fe'l va sifatlarini U yaratgandir).
O'z boshingcha Alloh ta'ologa nomlar taqama, o'zingcha aql yuritib, xayolingga kelgan sifatlarni ham U zotga nisbat beraverma. Zotan, O'zi (Qur'oni karimda bildirgan) sifatlar bilan vasf etilgan vaO'zi (bildirgan eng go'zal) maxsus ismlar bilan nomlangandir. Bu sifat va nomlarni O'zi bayon qilgan va din ahli, iymon ahli shu narsalarga e'tiqod qilgan – ishongandir.
IZOH. Ilm sifati Allohning azaliy sifatlaridandir. Alloh ta'olo butun mavjudotni biladi. Uning ilmidan zarra miqdoricha bo'lsa ham hech narsa yo'q bo'lmaydi. U qorong'u kechada yurgan chumolini, havoda uchayotgan zarrachalarni, qalblarning ich-ichidan kechgan narsalarni, hofizalarda (xotirada, xayolda) jarayon etadigan narsalarni, yashirin va eng pinhon narsalarni biladi. Uning ilmi hamma narsalarga – xoh butun bo'lsin, xoh butundan bir parcha bo'lsin, xoh mavjud bo'lsin, xoh nomavjud bo'lsin, xoh mumkin bo'lsin, xoh nomumkin bo'lsin – hammasiga taalluqlidir. U maxluqotining ibtidosini va intihosini – boshlanishini va oxirini biladi. Zot va sifatlardan hamma narsani azaliy va abadiy ilmi bilan bilguvchi Udir («Jomi' ul-mutun»).
Nasriy bayon va sharh muallifi:
Mirzo KYeNJABYeK
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Savol: Ota-onam meni majburlab erga bermoqchi, bola bilan ko‘rishdim va ko‘nglim g‘ash bo‘lib qoldi. Keyin istixora o‘qishni boshladim va baribir ko‘nglim yumshamadi. Uydagilarga tushuntirdim, lekin meni eshitishmayapti. Men qanday yo‘l tutsam bo‘ladi?
Javob: Bismillahir Rohmanir Rohiym. Dinimizda xotin-qizlarni majburlab erga berishdan man qilingan. Zero, nikoh ikki tomonning roziligi bilan tuziladi. Juvon bo‘lsa, u bilan ochiqcha gaplashiladi, bokira bo‘lsa, undan izn so‘raladi. Bokira (rozilik alomatlari bilan) sukut qilsa, bu uning nikohga izn bergani bo‘ladi.
Barcha fiqhiy manbalarimizda kelin va kuyov o‘z roziligini bildirishi (iyjob va qabul) nikohning asosiy rukni ekani bayon qilingan. Kelin-kuyovdan biri nikohga rozi bo‘lmasa, nikoh durust bo‘lmaydi.
Ota-onaning vazifasi esa farzandini boylik, mansab yoki boshqa g‘arazlar sababli ko‘r-ko‘rona uylanish yoki erga tegishga majburlash emas. Balki farzandiga juft bo‘layotgan yigit yo qizning diyonati, xulq-odobiga va kasb-hunariga e’tibor qilishdir.
O‘z o‘rnida turmush qurayotgan farzand ham ota-onasining tavsiyalari o‘rinli bo‘lsa, qabul qilishi, qaysarlik qilmay ularning hayotiy tajribalaridan foydalanishi kerak.
Xotin-qizlarni majburlab erga berish holatlarida Payg‘ambarimiz alayhissalomning ayolga nikoh yo ajralishni tanlash ixtiyorini berganlari ma’lum. Hatto bir holatda qiz kambag‘al yigitni, ota-ona esa boy yigitni tanlaganida, u zot qizning ixtiyorini ustun qo‘yib:
لم ير للمتحابين مثل النكاح
«Bir-birini yaxshi ko‘rganlar uchun nikohdan yaxshisi yo‘qdir", dedilar (Imom Ibn Moja rivoyati). Vallohu a’lam"
O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Fatvo markazi.