إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلۡهُدَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا بَيَّنَّٰهُ لِلنَّاسِ فِي ٱلۡكِتَٰبِ أُوْلَٰٓئِكَ يَلۡعَنُهُمُ ٱللَّهُ وَيَلۡعَنُهُمُ ٱللَّٰعِنُونَ١٥٩
159. Biztushirganravshanoyatlarnivato'g'riyo'lniKitobdaodamlargaochiqbayonqilganimizdankeyinhamyashiradiganlarniAllohla'natlaydivala'natlovchilarhamla'natlashadi.
Alloh taolo butun insoniyatga O'zining so'nggi Payg'ambari orqali Qur'oni karimni nozil qilib, unda odamlarga hidoyat yo'lini ko'rsatib qo'yganidan keyin ham barcha davrlarda ilohiy vahiylarni insonlardan yashiradigan, ularni odamlar ongi va shuuriga etib qolishidan xavfsiraydigan, o'zining tor shaxsiy manfaatlari deb Parvardigor oyatlarini, hatto Uning elchisini inkor etadigan, yolg'onga chiqaradigan kimsalar chiqib turadi. Ular albatta Alloh azza va jallaning la'natiga va g'azabiga uchrashadi, ularni qiyomatda tuganmas va alamli azoblar kutib turibdi. Ularni Alloh taolodan tashqari barcha la'natlovchilar, ya'ni insonlar, farishtalar, jinlar va hatto boshqa jonzotlar ham la'natlaydi.
إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ وَأَصۡلَحُواْ وَبَيَّنُواْ فَأُوْلَٰٓئِكَ أَتُوبُ عَلَيۡهِمۡ وَأَنَا ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ١٦٠
160. Faqattavbaqilgach, o'zlarinio'nglabhaqiqatnibayonqilganlarningtavbasiniqabulqilamanvaMenginatavbalarniqabulqiluvchi, rahmliman.
Dunyo g'arazlari uchun Alloh taolo tushirgan hukmlarni yashiruvchi kimsalar yuqoridagi oyati karimalarning dalolaticha, Alloh taoloning, shuningdek la'natlovchilarning (insonlar, jinlar va farishtalar) la'natiga uchraydi. O'lishidan oldin tavba qilsagina va buzgan narsalarini tuzatsagina, Alloh taolo ularning tavbasini qabul qiladi. Chunki yaratgan Parvardigorga xolis tavba qilish dengiz ko'pigidan ko'p gunohi bo'lsa ham kechirilishiga sabab bo'ladi. Holis tavba qilish gunohlariga va xatolariga astoydil afsuslanish, nadomat chekish, endi bu gunohlarga qaytmaslikka azmu qarorga kelish orqali ro'yobga chiqadi. Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan shunday rivoyat qilinadi: "Ey odamlar, Allohga tavba qilinglar! Men bir kecha-kunduzda yuz marta tavba qilaman". U zot shunday deb turganlarida biz, ummatlari tavba qilmasdan va istig'for aytmasdan umr o'tkazishimiz nechuk bo'larkin?! Ya'ni, tavba har qanday sharoitda, hech bir istisnosiz vojibdir. Bandaning tavbasi tugal va umr bo'yi davom etsa, maqsadga muvofiq bo'ladi. "Zero, Allohningrahmatidanfaqatkofirlarqavmiginaumidsizbo'lur" (Yusuf, 87). Hasan Basriy Payg'ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladi: "Alloh taolo iblisni tushirgan vaqtda (iblis): "Sening izzating bilan qasam, men Odam farzandidan to uning ruhi jasadidan ajralmagunicha ajralmayman!" dedi. Alloh taolo aytdi: "Mening qudratim, ulug'ligim haqqi, bandamdan tavbani o'lim bilan kelayotgan g'ar-g'ara vaqtida ham to'smayman!"
Luqmoni hakim o'g'illariga aytganlar: "Ey o'g'lim, tavbani kechiktirma! Chunki o'lim kutilmaganda keladi. Kim tavbani kechiktirib, najotga shoshilmas ekan, ikkita katta xatar ichida qoladi: birinchisi – gunohlar zulmati to'planib, qalbni to'la qoplaydi, so'ng uni muhrlab tashlaydi. Gunoh muhrlangan qalbdan o'chmaydi: ikkinchi xatar – kasallik yoki o'lim tavbadan ilgari kelib, xatolarni o'nglash uchun vaqt qolmaydi".
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كُفَّارٌ أُوْلَٰٓئِكَ عَلَيۡهِمۡ لَعۡنَةُ ٱللَّهِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ١٦١
161. Kufrdabo'lib, kofirligichao'lganlar, shubhasizAllohning, shuningdekfarishtalar, barchainsonlarningla'natigauchrashadi.
Insonlar uchun kufrda yurish, kufrda o'lishdan ham og'ir musibat yo'qdir. "Kufr" so'zi lug'atda "inkor etish", "rad qilish" ma'nolarini bildiradi. Shar'iy hukmlarni inkor etuvchi odam "kofir", uning qilmishlari "kofirlik" deyiladi. Allohning borligini va birligini, Muhammad alayhissalom etkazgan xabarlarni inkor, rad etganlar kofir sanaladi. Shuningdek, kishi Allohni inkor etmasa-da, imon keltirish zarur bo'lgan xabar va farzlarni rad qilsa, shar'iy muqaddasotlarning hurmatini toptasa, shar'iy hukmlarni masxara qilsa ham kofir bo'ladi. Kofirning joyi do'zaxdadir. Umri nihoyasigacha Alloh taolo nozil qilgan narsalarni inkor etib, kufrda o'tib ketganlar Allohning, shuningdek, U yaratgan farishtalar va barcha insonlarning la'natiga qolishadi.
Ulamolarimiz kufrning bir necha xil bo'lishini aytishgan: 1. Inkor kufri – qalbi ham, tili ham kufr keltirgan, tavhiddan hech narsani bilmaydigan kishining kufri. Bundaylarni “Allohning tavhidini (yagonaligini) inkor qilganlar” deyishadi. Qo'rqitsang ham, qo'rqitmasang ham ularning imon keltirmasliklari Qur'oni karimda bayon qilingan. 2. Inodiy (o'jarlik) kufi. Shayton Alloh taoloning zotu sifatini yaxshi bilaturib, Uning farmonini bajarmadi, Odam alayhissalomga sajda qilmay, la'natlandi va kufrga ketdi. Ahli Kitoblar Alloh taoloning yakkaligiga va o'zlariga nozil qilingan ilohiy kitoblarni U yuborganiga ishonib, Islom kelganida uni inkor etdilar. Bunday «Kofirlarga Allohning la'nati bo'lsin!» deya Qur'oni karimda Olamlar Parvardigorining hukmi bayon qilingan. 3. Sarkashlik kufri – qalbida idrok qiladi, tili bilan iqror bo'ladi, lekin qabul qilishdan bosh tortadi. Bunday kufrga Rasuli akramning amakilari Abu Tolibning kufri misol bo'ladi. U mushriklar malomatidan qo'rqib (xijolat bo'lib qolmaslik uchun) musulmonlikni qabul qilmagan. 4. Nifoq kufri – kufr egasining qalbida imoni yo'q bo'lsa-da, tilida imonni da'vo qiladi, bular munofiqlardir. 5. Hukmiy kufr – ba'zan shariatga xilof ishlarni qilish yoki kufr so'zlarni bilib-bilmay gapirib qo'yish sababli kufrga hukm qilinuvchi holat. Masalan, bir musulmon odam Qur'onni tepsa yoxud shariatni masxara qilsa yoki «namoz farz emas», «to'ng'iz go'shti harom emas» kabi rad so'zlarini aytsa, musulmonchilikning boshqa hamma ko'rsatmalarini bajarayotgan bo'lsa ham u kofir deb hukm qilinadi.
Hoh haqiqiy, xoh hukmiy kofir bo'lsin, umr bo'yi qilgan toat-ibodatlari bekor bo'ladi. Birovni kofir deb hukm chiqarilsa va o'shanday bo'lsa, ortidan o'ta xatarli oqibatlar kelib chiqadi. Bular: 1. U bilan xotini o'rtasidagi nikoh buziladi. 2. Bolalari uning qaramog'idan chiqadi. 3. Jamiyat a'zoligidan mahrum bo'ladi. 4. Uni mahkamaga berib, «murtad» degan hukm chiqariladi. 5. U o'lsa, yuvilmaydi, kafanlanmaydi, janozasi o'qilmaydi, musulmonlar qabristoniga ko'milmaydi va merosdan mahrum bo'ladi. 6. O'sha holida o'lsa, do'zaxiy bo'ladi. Bordiyu odam adashib shunday holatga tushib qolsa, unga yaxshi nasihat etib, tavba qilishi va nikohini yangidan o'qitib olishi tavsiya etiladi. Kufr isyondan pok, osiy bo'lmagan va Parvardigorining ismini yod etib, besh vaqt namozini o'qiganlar najot topuvchi odam bo'ladi.
خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ١٦٢
162. Bu abadiydir, ularning azobi engillatilmaydi ham, ularga muhlat berilmaydi ham.
Kufrda o'tganlar ma'lum muddatgagina jazolanamiz, keyin Alloh bizlarni ham kechiradi deb, xomtama bo'lishmasin. Alloh azza va jalla bandaning barcha xato-gunohlarini kechiradi, ammo kufrni, shirkni aslo kechirmaydi. Qiyomatda ularning azobi hatto biroz ham engillatilmaydi, ularga tavba qilishlari uchun muhlat ham berilmaydi. Jon tomoqqa kelib, g'ar-g'ara holatigacha tavbaga ijozat bor, undan keyin hech qanday tavba-tazarru, afsus-nadomat inobatga o'tmaydi. Alloh taoloning O'zi bu haqda bandalarini ko'p bora ogohlantirgan: "Do'zaxdagi kimsalar jahannam qo'riqchilariga: "Parvardigoringizga duo qilinglar, bizlardan biror kunga azobni engillatsin", deganlarida, ular: "Axir payg'ambaringiz sizlarga hujjat keltirmaganmidi?!" deyishadi. "Yo'g'-e, keltirishgandi, lekin ularni yolg'onchi qilgan edik", deyishadi. Shunda farishtalar: "U holda iltijo qilaveringlar, (lekin) kofirlar duosi albatta zoyedir", deyishadi" (G'ofir, 49-50); "Uning (kofirning) ro'parasida jahannam turar, unga yiring suvidan berilur. Uni yutmoqchi bo'ladiyu o'tkaza olmaydi, unga har tomondan o'lim keladiyu o'la olmaydi. Uning ortida (bundan ham) og'ir azob bordir" (Ibrohim, 16-17).
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Alloh taoloning inson zotiga ko‘rsatgan cheksiz marhamatlaridan biri shubhasiz suv ne’matidir. Zamindagi biror tirik jon suvdan behojat bo‘lolmaydi. Ushbu hayotdagi barcha narsa suv bilan tirikdir. Lekin Yaratuvchi bu ulug‘ ne’matini maxsus bir suv bilan xosladi. Unga fazl va barakot ato etdi. Musulmonlar kurrai zaminning turli nuqtalaridan ushbu xos ne’matdan bahramand bo‘lish uchun keladilar. U ham bo‘lsa zamzam suvidir. Xo‘sh, zamzam suvi o‘zi nima va uning qanday mo‘jizakor xususiyatlari bor?
Zamzam suvi
Zamzam suvi bu - zamzam qudug‘idan chiqadigan suvdir. Bu quduq Makkai mukarramadagi Haram hududida joylashgan. Bu suv barcha musulmonlar nazdida muqaddas suv hisoblanadi. Zero, Alloh taolo uni o‘ziga xos mo‘'jizaviy xususiyatlar bilan boshqa suvlardan afzal qilgan. Dini Islom ta’limotlariga ko‘ra, zamzam bulog‘ini Alloh taolo Ismoil alayhissalom va uning onasi uchun chiqarib bergan.
Zamzam qudug‘i Makkiy Haram hududi o‘z ichiga olgan muhim tarixiy unsurlardan biri hisoblanadi. U yer sathidagi eng mashhur buloq bo‘lib, musulmonlar qalbida o‘ziga xos ruhiy o‘rni bor. Ayniqsa, hojilar va umra ziyoratchilari uchun bu suvning ahamiyati katta. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: "Yer yuzidagi eng yaxshi suv zamzam suvidir. U to‘yimli taom va kasallikdan shifodir" (Tabaroniy rivoyati, al-Mo‘jam al-Kabir, sahih hadis).
Jobir raziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda esa bunday marhamat qilinadi: "Zamzam suvi nima niyatda ichilgan bo‘lsa, o‘sha niyatning ro‘yobga chiqishiga sabab bo‘ladi" (Imom Ahmad, ibn Moja va boshqalar rivoyati).
Zamzam suvining nomlari
Zamzam suvining ko‘p nomlari bo‘lib, quyida ularning ba’zilarini zikr qilamiz:
1. "Zamzam" va "Zumazim". Bu so‘z "zamma-yazimmu-zumuman" fe’lidan olingan bo‘lib, biror idishga suv lim-lim to‘lib yonlaridan oqib tushganda ishlatiladi. Zamzam bulog‘ining suvi ko‘p va barakali bo‘lganligi uchun shunday nomlangan. Boshqa bir rivoyatda kelishicha, zamzam bulog‘i otilib chiqqan paytda Hojar onamiz unga qarab "zam-zam!" ya’ni "ko‘pay va ziyoda bo‘l!", degan ekanlar. Yana bir qavlga ko‘ra esa zamzamning bunday nomlanishi Jabroil alayissalomning zamzamasidan ya’ni, farishtaning mazkur buloq ustida chiqargan tovushi va kalomi tufaylidir. Boshqa bir fikrga ko‘ra, mazkur buloq ilk marotaba otilib chiqqan vaqtda o‘zidan maxsus tovush chiqarib sharqirab turgan, shu sababli zamzam deb nomlangan. Zero, zamzama so‘zi shovqin bermoq, muttasil tovush chiqarmoq ma’nosini anglatadi. Zamzama so‘zining yana bir ma’nosi biror narsaning yoyilib ketgan chetlarini to‘plash, tarqalib ketmasligi uchun jamlash ma’nosini anglatadi.
2. "Baraka" va "Muboraka". Baraka so‘zi o‘sish, ziyoda bo‘lish, ko‘p yaxshilik va saodat ma’nolarini anglatadi. Zero, ularning bari zamzamda mavjuddir.
3. "Barra". Bu so‘z yaxshilik, ezgulik va vafo ma’nolarini anglatuvchi "birrun" so‘zidan olingan. Chunki Alloh taolo bu suv bilan Ismoil alayhissalomga yaxshilik qilgan. Yana bir qavlda esa aytiladiki, chunki u abrorlar, ya’ni yaxshilar uchun oqib chiqqan, fojirlardan esa tiyilgan.
4. "Bushro". Bushro so‘zi lug‘atda yaxshilik va xursandchilik xabari, mujda ma’nosini anglatadi. Zamzamning bunday nom bilan atalishiga sabab o‘zi va o‘g‘lining hayotini saqlab qolish uchun jon holatda suv qidirayotgan paytda Hojar onamiz uchun xushxabar bo‘lganligidandir. Zero, Hojar onamiz Safo va Marvo orasida suv izlab umidlari uzilay degan paytda Alloh taolo tomonidan in’om qilingan zamzamni ko‘rib qolgach, benihoya xursand bo‘lib ketadilar va "menga xushxabar bo‘lsin, axir bu suv-ku!", deb yuboradilar.
5. "Maktuma" (yashirilgan). Jurhum qabilasidan so‘ng zamzam bulog‘i yerga ko‘milib, berkilib ketganligi uchun shunday atalgan edi. So‘ngra Abdul Muttolib uni qayta ochgan.
6. "Haramiyya". Zamzam qudug‘i Alloh taoloning Harami ichkarisida bo‘lganligi tufayli unga "Haramiyya", ya’ni Haram bulog‘i degan nom berildi.
7. "Rakzatu Jibriyl" (Jabroilning qanot qoqishi), "hazmatu Jibriyl" (Jabroil paydo qilgan quyilik, chuqircha), "vat’atu Jibriyl" (Jabroilning oyoq bosishi). Zamzam suvining bunday nomlar bilan nomlanishiga sabab uning Jabroil farishta o‘z qanoti bilan yerga urishi yoxud oyog‘i bilan yerga tepishi natijasida paydo bo‘lib, yerdan otilib chiqqanligidir.
8. "Solima" (sog‘lom va salomatli suv). Zamzamning bu ism bilan nomlanishiga sabab unda salomatlik va ofiyat borligidandir.
9. "Siqoyatul hoj" (Hojilarga suv berish). Zamzam suvi hojilarni suv bilan ta’minlaydi. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam hojilarni zamzam suvi bilan ta’minlash ishini Abbos roziyallohu anhu va oilasiga topshirdilar.
10. "Sayyida". Chunki zamzam suvi boshqa barcha suvlarning sayyidi, eng afzali, eng sharaflisi va eng qadri balandi hisoblanadi.
11. "Shabbo‘atul 'iyol" (kambag‘allarni to‘ydiruvchi) shuningdek, "shab’a" (to‘qlik, to‘yimlilik). Johiliyat davrida zamzam bulog‘i shu nom bilan ham nomlanardi. Sababi, u chanqaganni chanqog‘ini qondirardi, kambag‘allarning qornini to‘ydirardi.
12. "Sharobul abror" (yaxshilarning sharobi). Sababi hamma yaxshilar va solih kishilar zamzam suvidan ichishga haris bo‘ladilar.
13. "Shifau suqmin" (kasalliklar shifosi). Ibn Abbos roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bunday marhamat qildilar: "Zamzam yer yuzidagi eng yaxshi suvdir. Unda ochiqqanlar uchun taom, kasalliklar uchun shifo bordir" (Tabaroniy {11167, 11/98}, Haysamiy {3/286}, Ibn Hibbon sahih deganlar). Unda Alloh taoloning izni bilan barcha kasalliklarga davo bordir. Kim shifo niyatida ichsa, Allohning irodasi bilan, albatta, tuzalib ketadi.
14. "Sofiya" (sof). Zamzam barcha zararli narsalardan pok va sof bo‘lgan suvdir.
15. "Tohira" (pok). Zamzam barcha aybu nuqsonlardan pok, ichuvchi kishi uchun foydali suvdir. Bundan tashqari, zamzam hurmati balandligi uchun iflos narsalarga iste’mol qilinmaydi.
16. "Toyyiba" (xush, shirin, mazali). Zamzam suvining bu nom bilan nomlanishi sabab, ichgan kishi lazzatlanadi, uni hamma yaxshi ko‘radi.
17. "Zohira" (zohir, ochiq-oydin). Zamzam suvining manfaati doim zohir bo‘lib, ko‘rinib turadi.
18. "Ofiyat". Zamzam suvi uni ichgan inson uchun ofiyat va shifodir. Alloh taolo mutaxassis tabiblar ham davolay olmagan qancha-qancha kasalliklardan zamzam tufayli shifo bergan.
19. "G‘iyos" (yordam, qutulish). Chunki u Hojar onamiz va u kishining farzandi Ismoil alayhissalom uchun yordam, qattiq qiyinchilikdan so‘ng qutulish manbai edi.
20. "Kofiya" (kifoya qiluvchi). Zamzam suvi uni ichayotgan kishining barcha hojatlariga kifoya qiluvchidir.
21. "La tunzofu vala tuzammu" (yo‘q bo‘lmaydi va kamaymaydi). Zamzam suvidan qancha ko‘p ichilmasin kamaymaydi ham, tugab ham qolmaydi.
22. "Ma’saratu Abbos" (Abbosning ulug‘ merosi). Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam hojilarga zamzam suvini ichirishdek sharafli vazifani Abbos roziyallohu anhu va uning oilasi uchun ajratib beradilar. Bu esa Abbos roziyallohu anhu va uning oilasi uchun ulug‘likda tengsiz bo‘lgan meros edi.
23. "Mu’nisa" (do‘st, dildosh). Zamzam suvidan ichgan mo‘min unga o‘rganib, o‘zida unga nisbatan doimiy mayl his qiladi va uni yaxshi ko‘rib qoladi. Mudom zamzam suvidan ichgisi kelaveradi.
24. "Maymuna" (barakali). Zamzam suvi har tamonlama barakalidir.
25. "Nofi’a" (foydali). Zamzam suvi sanab tugatib bo‘lmaydigan manfaatlarga ega ekanligi tufayli shunday nomlangan.
Zamzam suvining foydalari
Zamzam suvi o‘zining ma’naviy foydalaridan tashqari salomatlik uchun ko‘plab foydali xususiyatlarga egadir. Ularning ba’zilarini quyida zikr qilamiz:
1. Erta qarishning oldini oladi.
2. Jismning himoya tizimini (immunitet) kuchaytiradi.
3. Ovqat hazm qilishga yordam beradi.
4. Saratonga qarshi samarali vositalardan biri hisoblanadi.
5. Jism uchun foydali bo‘lgan ozuqa moddalarini qonga so‘rilish jarayonini kuchaytiradi.
6. Jismga kuch-quvvat baxsh etadi. Ayniqsa, hojilar haj mavsimida bunday kuch-quvvat va energiya manbaiga muhtoj bo‘ladilar.
7. Ko‘plab kasalliklardan tuzalishga yordam beradi. Jumladan, ko‘rish qobiliyatining pasayishi, qizamiq, yurak-qon tomir kasalliklari, qon bosimi, qon aylanishi kasalliklari va boshqa bir qator xastaliklardan tuzalishda samarali yordam beradi.
8. Shuningdek, zamzam suvi qandli diabet kasaliga chalinganlar, buyrak xastalari uchun ham shifodir. Shu bilan birga suyak va bo‘g‘in kasalliklari, oshqozon-ichak kasalliklari, hazmdagi muammolar, yo‘g‘on ichak muammolari, qabziyat va yana bir qancha kasalliklarni davolashda samarali vosita hisoblanadi.
Zamzam suvini boshqa suvlarga aralashtirish haqida
Agar zamzam suvidan boshqa oddiy suvlarga aralashtirilsa mazkur oddiy suv unga qo‘shilgan aralashma miqdoricha barakot va fazilat kasb etadi. Qancha ko‘p aralashtirilsa, shunchalik barakoti ortadi. Kamroq aralashtirilgan bo‘lsa ham mazkur suv zamzam qo‘shilmagan suvdan afzalroq va barakotliroq bo‘ladi. Zero, zamzam aralashtirilgan suvdan ichgan kimsa zamzam suvining ma’lum miqdorini ichgan hisoblanadi. Shu tufayli, uning fayzidan bonasib bo‘ladi.
Imom Kosoniy (rahimahulloh) aytadilar: "Agar bir kimsa zamzam suvidan iborat bo‘lgan biror suvni ichmayman deb qasam ichgan bo‘lsa va o‘sha (zamzamdan iborat bo‘lgan) suvga boshqa suvlardan juda ko‘p miqdorda quyilib, natijada zamzam suvi o‘ziga quyilgan ko‘p miqdordagi suvga aralashib, boshqa suv uning ustidan g‘olib kelsa va shundan so‘ng, mazkur suvdan ichsa, qasamini buzgan hisoblanadi" ("Badoi’u-s-sanoi'": 3/63;).
Yuqoridagi matnda aytilmoqchi bo‘layotgan narsa shuki, zamzam suvini ichmayman deb qasam ichgan kishi o‘ziga juda ko‘p oddiy suv aralashtirilishi natijasida oddiy suvga aralashib ketgan zamzam suvidan ichsa, qasamiga rioya qilmagan va zamzamdan ichib qo‘ygan hisoblanar ekan. Bu esa oddiy suvga aralashtirilgan zamzam butkul yo‘qolib ketmasligini anglatadi. Balki, u aralashgan suviga barakot kirgazadi.
Shu ma’noda, zamzam aralashtirilgan suvga "zamzam" deyilsa ham u hukman zamzam maqomida bo‘ladi. Unda zamzamning barakoti va fazilati mavjud bo‘ladi. Oddiy suvlardan ortiq bo‘ladi. Unga har qancha ko‘p suv quyilsa ham baribir, ichida zamzam mavjud bo‘ladi. Ammo fazilatda musaffo zamzamchalik bo‘lmaydi.
Sahobai kiromlar nafaqat zamzam, balki Nabiy alayhissalom tahorat qilgan suvlardan ham tabarruklanganlar. Uzoqdan kelgan kishilar uylariga qaytishda U zotning (alayhissalom) tahoratdan qolgan suvlarini o‘zlari bilan olib ketib, uni ko‘p miqdordagi suvlarga qo‘shib ko‘paytirganliklari rivoyat qilinadi.
Bu ham bo‘lsa, tabarruk narsa boshqa oddiy (tohir va pok) narsaga aralashtirilganda, aralashtirilgan oddiy narsa ham barakot va fazilat kasb etishiga dalolat qiladi.
Rivoyat qilinishicha, Nabiy alayhissalom Makkaning hokimiga odam yuborib, undan Madinaga zamzam suvidan jo‘natishni talab qilar ekanlar. Bundan maqsad, Madinaliklar ham zamzamdan yuqorida aytilganidek, oddiy suvlarga aralashtirib, ko‘paytirish orqali bahramand bo‘lishlari uchun ekan.
Abdulloh Kamolov