Uylanishning shar'iy hukmi
Shariatda uylanishning hukmi, kishining jismoniy quvvati, oila mas'uliyatini uddalashi, uylanmasa, zinoga ketish xavfiga ko'ra, besh xil bo'ladi:
Nikoh marosimi
Hanafiy mazhabimizda birovni birovga majburan nikoh qilish mumkin emas. Shunga ko'ra, nikoh vaqtida qiz yo ayoldan: «Siz mana bu falonchiga turmushga chiqishga rozimisiz», erkakdan: «Mana bu falonchining o'zingizga jufti halol bo'lishga rozimisiz» kabi iboralar bilan eng kamida ikki erkak yoki bir erkak ikki ayol guvohligida so'raladi.
Nikohlanuvchilar bir-birlarining rozilik so'zlarini, guvohlar har ikki tomonning rozi ekanini bildiruvchi so'zlarini eshitishlari lozim.
Nikoh sahih bo'lishi uchun har ikki tomonning nikohga roziligi, guvohlar bo'lishi, ayol erkakka shar'an nikoh qilinishi mumkin bo'lishi, ya'ni, unga mahram bo'lmasligi shart. Nikohdan oldin mahrning hammasi yoki bir qismi berilishi lozim.
Mahr shaxsan ayolning o'ziga berilishi lozim bo'lgan ma'lum mablag'dir. Mahrning miqdori ayol yashab turgan joy, u erdagi urf-odatlar, jamiyatning iqtisodiy ahvoliga qarab belgilanadi. Mahr kelinning haqqi bo'lib, undan zo'rlab olishga kuyovning ham, otasining ham, haqlari yo'q. Ammo kelin o'z ixtiyori bilan otasiga yoki kuyovga qisman yoki hammasini berishi mumkin.
Uylanish mumkin bo'lmagan ayollar
Uylanish mumkin bo'lmagan ayollar ikki qismga bo'linadi. Birinchisi, uylanish aslo mumkin bo'lmagan ayollar. Ikkinchisi, vaqtincha uylanish mumkin bo'lmagan ayollar.
Birinchi qismga uch xil: 1) tug'ishganlik sababli; 2) uylanish sababli; 3) emish sababli uylanish mumkin bo'lmagan ayollar kiradi.
Niso surasining 23-oyatida shunday deyiladi: «Sizlar uchun onalaringiz, opa-singallaringiz, ammalaringiz, xolalaringiz, aka-ukalaringizning qizlari, opa-singallaringazningqizlariga... uylanishlaringiz harom qilindi» (mazmuni).
Emizish (razo') sababli uylanish mumkin bo'lmagan ayollar:
Imomi A'zam mazhabida razo' sobit bo'lish vaqti va emgan sutining miqdori belgilanmagan. Bir marta emsa ham razo' sobit bo'ladi. Ammo emgan bola tug'ilganidan boshlab, to ikki yarim yoshga kirgunicha, ya'ni o'ttiz oy muddat ichida bir marta emsa ham razo' sobit bo'lib, emizgan ayol emgan bolaga ona hukmida bo'ladi.
Vaqtincha uylanish mumkin bo'lmagan ayollar
Ammo opasi vafot etsa, uning singlisiga uylanishi mumkin.
Taloq qilingan yoki eri vafot etgan ayollar erlaridan homila bor-yo'qligi aniq bo'lgunicha ma'lum muddat boshqa turmush qurmay turishlari shart.
Taloqturlari
Dinimizda taloq qilish erning haqqi. Lekin erga qachon xohlasa, istaganiday taloq qilaverish ixtiyori berilmagan. Taloq chorasiz qolgandagina ishlatilishi kerak. Qachon, qanday ishlatilsa, shariatga muvofiq bo'lishi ham bildirilgan. Shuning uchun fuqaholar taloqni ikki turga bo'lganlar.
1) Sunniy – shariat ko'rsatmalariga muvofiq taloq;
2) Bid'iy – shariat ko'rsatmalariga xilof taloq.
Bid'iy taloq qilgan kishi gunohkor bo'ladi. Sunniy taloq ikki narsa: taloq qilingan vaqtga va taloqning adadiga bog'liq bo'ladi.
Vaqtga bog'liq bo'lgani, taloq qilingan vaqtda ayol hayzdan pok bo'lishi hamda shu poklikda er ayolga yaqinlik qilmagan bo'lishi lozim.
Adadga bog'liq bo'lgan taloq esa, ayolning pok holida, unga yaqinlik qilmasdan bir taloq qilmoqdir. Chunki bir taloq raj'iy, ya'ni idda tugamay, nikohsiz qaytadan yarashish mumkin bo'lgan taloqdir. Bir taloq qilganidan so'ng, taxminan uch oyga yaqin vaqt ichida er taloq qilgan ayoli bilan, uning roziligidan qat'i nazar, nikohsiz yarashish xuquqiga ega. Mazkur muddat o'ylash, har tomonni mulohaza qilish uchun berilgan. Pushaymon bo'lsalar, darhol yarashishlari mumkin.
Agar taloq qiluvchi yuqoridagi ko'rsatmalarga amal qilmay, ayolini hayz holatida yoki taloq adadini bittadan oshirib, ikki, uch yo undan ko'p taloq qilsa, unday taloqlar «bid'iy», sunnatga xilof bo'lib, taloq qiluvchi gunohkor bo'ladi. Bunda albatta taloq tushadi.
Er-xotin janjallashib turishganida er «ket», «yo'qol», «bo'shsan» kabi lafzarni taloq niyati bilan aytsa, taloq tushadi. Er hazil qilib, o'ynab «taloq», desa ham taloq tushadi.
Hanafiy mazhabida mast kishining hamda birov tomonidan taloq qilishga majbur qilingan kishining ham talog'i taloq hisoblanadi.
Agar er birovga xotinini taloq qilishni vasiyat qilsa yo o'zidan noib qilsa, u holda vasiyat qilingan va noib qilingan kishi er nomidan taloq qilishi mumkin.
Salohiddin Muhiddinning
«Islomda oila, nikoh va taloq masalalari»
kitobi asosida tayyorlandi.
KYeYINGI MAVZU:
IMOMI A_''ZAM NO'_''MON IBN SOBIT
Bir o‘tirib, yashab o‘tgan shuncha yillik hayotimizda boshdan kechirgan g‘am-g‘ussalarimiz haqida fikr yuritib ko‘rsak, qayg‘ular ikki xil ekanini ko‘ramiz:
Birinchisi – o‘sha paytda ko‘zimizga katta ko‘rinib, hatto yig‘lashimizga sabab bo‘lgan qayg‘ularimiz. Lekin vaqt o‘tishi bilan ular aslida oddiy narsa ekani, yig‘lashga arzimasligi ma’lum bo‘ladi. Ba’zan o‘sha kunlarni eslaganimizda kulgimiz kelib, «Shu arzimas narsa uchun ham siqilib, yig‘lab yurgan ekanmanmi? U paytlarda ancha yosh bo‘lgan ekanmiz-da», deb qo‘yamiz.
Ikkinchisi – haqiqatdan ham katta musibatlar. Ba’zilari hayotimizni zir titratgan. Bu qayg‘ular ham o‘tib ketadi, lekin o‘chmaydigan iz qoldirib ketadi. Bu izlar uzoq yillargacha qalbga og‘riq berib turaveradi. Bu qayg‘ular ba’zan to‘xtab, ba’zan harakatga kelib, yangilanib turadigan vulqonga o‘xshaydi. Bunday g‘am-qayg‘ularning yaxshi tarafi shundaki, ular hayotda ham, oxiratda ham yaxshiliklarning ko‘payishiga sabab bo‘ladi. Ular qalbimizda o‘chmas iz qoldirsa, har eslaganda ko‘zlarimizda yosh qalqisa, eng asosiysi – o‘shanda duoga qo‘l ochib, sabr bilan turib bera olsak, ko‘p-ko‘p yaxshiliklarga, ajr-savoblarga ega bo‘lamiz. G‘am-qayg‘u yangilanishi bilan yaxshiliklar ham yangilanib boraveradi.
G‘am-qayg‘usiz hayotni kutib yashayotgan qizga «Siz kutayotgan kun bu dunyoda hech qachon kelmaydi», deb aytish kerak.
Alloh taolo «Biz insonni mashaqqatda yaratdik», degan (Balad surasi, 4-oyat).
Bu hayot – g‘am-tashvishli, azob-uqubatli, mashaqqatli hayotdir. Mo‘min odam buni juda yaxshi tushunadi. Bu dunyoda qiynalsa, azob cheksa, oxiratda albatta xursand bo‘lishini biladi. Inson mukammal baxtni faqatgina oxiratda topadi. Shuning uchun ulug‘lardan biriga «Mo‘min qachon rohat topadi?» deb savol berishganda, «Ikkala oyog‘ini ham jannatga qo‘yganida», deb javob bergan ekan.
Allohning mehribonligini qarangki, oxirat haqida o‘ylab, unga tayyorgarlik ko‘rish hayotni go‘zal qiladi, qayg‘ularni kamaytirib, uning salbiy ta’sirini yengillatadi, qalbda rozilik va qanoatni ziyoda qiladi, dunyoda solih amallarni qilishga qo‘shimcha shijoat beradi, musibatga uchraganlarni bu g‘am-tashvishlar, azob-uqubatlar bir kun kelib, bu dunyoda bo‘lsin yoki oxiratda bo‘lsin, baribir yakun topishiga ishontiradi. Oxirat haqida o‘ylab, faqat solih amallar qilishga intilish insonni baxtli qiladi.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: «Kimning g‘ami oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbiga qanoat solib qo‘yadi, uni xotirjam qilib qo‘yadi, dunyoning o‘zi unga xor bo‘lib kelaveradi. Kimning g‘ami dunyo bo‘lsa, Alloh uning dardini faqirlik qilib qo‘yadi, parishon qilib qo‘yadi, vaholanki dunyodan unga faqat taqdir qilingan narsagina keladi».
Alloh taolo faqat oxirat g‘ami bilan yashaydigan (oxirat haqida ko‘p qayg‘uradigan, har bir amalini oxirati uchun qiladigan) qizning qalbini dunyoning matohlaridan behojat qilib qo‘yadi. Qarabsizki, bu qiz har qanday holatda ham o‘zini baxtli his qiladi, hayotidan rozi bo‘lib yashaydi. Xotirjamlikda, osoyishtalikda, qanoatda yashagani uchun istamasa ham qo‘liga mol-dunyo kirib kelaveradi. Zero, Alloh taolo oxirat g‘amida yashaydigan, shu bilan birga, hayotiy sabablarni ham qilish uchun harakatdan to‘xtamagan kishining rizqini kesmaydi, uni ne’matlariga ko‘mib tashlaydi.
Ammo Alloh taolo bor g‘am-tashvishi dunyo bo‘lgan qizni faqirlar qatorida qilib qo‘yadi. Bunday qiz mol-dunyoga ko‘milib yashasa ham, o‘zini faqir, bechora his qilaveradi. Natijada dardi yangilanaveradi, dardiga dard qo‘shilaveradi, fikrlari tarqoq bo‘lib, iztirobga tushadi. Afsuski, shuncha yelib-yugurgani bilan faqat dunyoning ne’matlariga erisha oladi, oxiratda nasibasi bo‘lmaydi.
Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.