Moturidiya mazhabi rivojiga salmoqli hissa qo'shgan ulamolar juda ko'p bo'lib, ularning eng mashhurlaridan ayrimlari quyidagi ulamolardir:
Ushbu shogirdlari Abu Mansur Moturidiyning qarashlarini ommaga tushuntirib va asarlarini sharhlab moturidiya ta'limotini rivojlantirish yo'lida xizmat qilganlar.
Abu Mansur Moturidiyning ushbu shogirdlaridan keyin yashagan ko'plab olimlar ham ularning ishlarini davom etkazganlar va Moturidiya ta'limotini Movarounnahrda keng yoyilishiga salmoqli hissa qo'shganlar. Ularning ayrimlari quyidagi mashhur olimlardir:
– Muhammad ibn Muhammad Abulyusr Pazdaviy. Hijriy 421 (milodiy 1030) yilda tug'ilgan. Samarqandda qozi bo'lgan. Martabasi yuqori bo'lganidan Qozi Sodr nomi bilan atalgan. Abulyusr Pazdaviyning mashhur asarlari:
Abulyusr Pazdaviy rahmatullohi alayh hijriy 493 (1100) yilda Buxoroda vafot etgan.
– Maymun ibn Muhammad ibn Muhammad Abul Muin Nasafiy. Abul Muin kunyasi bilan mashur bo'lgan. Hijriy 438 (milodiy 1046) yilda tug'ilgan. Abul Muin Nasafiy moturidiya mazhabining taraqqiy etishiga eng ko'p hissa qo'shgan olimlardan hisoblanadi. Abul Muin Nasafiyning mashhur asarlari:
Abul Muin Nasafiy rahmatullohi alayh hijriy 508 (milodiy 1114) yilda vafot etgan.
– Abu Hafs Najmiddin Umar Nasafiy. Hijriy 461 (milodiy 1069) yilda Nasaf shahrida tug'ilgan. Bu zot tafsir, hadis, fiqh, usul, tarix, nahv kabi ko'plab ilmlar bo'yicha etuk olim bo'lib, “Imomus saqolayn” (insu jin imomi) nomi bilan mashhur bo'lgan. Imom Nasafiyning mashhur asarlari:
Umar Nasafiy yuzga yaqin asarlar yozib qoldirgan. Umar Nasafiy rahmatullohi alayh hijriy 537 (milodiy 1143) yilda Samarqandda vafot etgan va Chokardiza qabristoniga imom Abu Mansur Moturidiy yoniga dafn etilgan.
Nuriddin Sobuniy rahmatullohi alayh hijriy 580 (milodiy 1184) yilda Buxoroda vafot etgan.
Ushbu olimlar moturidiya ta'limotining rivoj topishi va Movarounnahrda keng yoyilishiga xizmat qilgan eng mashhur olimlar hisoblanadi.
Moturidiya ta'limotining Movarounnahrdan tashqarida ham keng yoyilishiga ko'plab olimlar xizmat qilganlar. Ularning ayrimlari quyidagi mashhur ulamolardir:
– Jamoliddin Ahmad G'aznaviy. Tug'ilgan yili aniq ma'lum emas. Bu zot Huroson[1] o'lkasida yashab faoliyat olib borgan. “Usulud din” (din asoslari), “Aqoidul G'aznaviy” (G'aznaviy aqidalari) kabi asarlari bor. Jamoliddin G'aznaviy hijriy 593 (milodiy 1197) yilda vafot etgan.
– Muhammad ibn Abdulvohid ibn Abdulham Kamol ibn Humom. Hijriy 788 (milodiy 1386) yilda Rumning Sivas shahrida tug'ilgan. Shuning uchun bu zotga Sivasiy nisbasi ham berilgan. Kamol ibn Humom ko'plab asarlar yozib qoldirgan:
Kamol ibn Humom rahmatullohi alayh hijriy 861 (milodiy 1457) yilda Qohirada vafot etgan.
Mulla Ali Qori rahmatullohi alayh hijriy 1014 yilda Makkada vafot etgan va Masjidul haromdan uncha uzoq bo'lmagan “Muallo” qabristoniga dafn etilgan.
Ushbu mashhur olimlar o'zlarining qimmatli asarlari bilan Movarounnahrdan tashqaridagi diyorlarda ham Moturidiya ta'limotining keng yoyilishiga sababchi bo'lganlar. Albatta, bunda Usmonli turk sultonlarining Moturidiya ta'limoti rivoji yo'lida qilgan xizmatlari ham muhim omillardan bo'lgan.
Abdulqodir Abdur Rahim,
Imom Buxoriy nomidagi Toshkent Islom
instituti o'qituvchisi
[1] Huroson janubiy Osiyodagi qadimiy mintaqa bo'lib, Naysobur, Hirot, Balx va Marv kabi shaharlari bo'lgan. Hozirgi kunda Eron, Afg'oniston va Turkmaniston hududlariga bo'linib ketgan.
[2] Alloma Qozizoda hijriy 988 (milodiy 1580) yilda vafot etgan.
[3] Zayniddin Qosim ibn Qutlubug'o hanafiy hijriy 879 (milodiy 1474) yilda vafot etgan.
[4] Kamoliddin Muhammad ibn Muhammad ibn Abi Sharif shofe'iy hijriy 905 (milodiy 1500) yilda vafot etgan.
Alloh taolo aytadi: “Odamlarga (kibrlanib) yuzingni burishtirmagin va yerda kerilib yurmagin! Chunki Alloh barcha kibrli, maqtanchoq kimsalarni suymas” (Luqmon surasi, 18-oyat).
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Sizlardan ilgari yashab o‘tgan bir kishini takabburlik bilan izorini sudrab yurganida yer yutdi. U qiyomat kunigacha yer (qa’ri)ga kirib ketaveradi” (Imom Buxoriy rivoyati).
Yoshligimizda ustozlar kishining kibrli yo unday emasligini donga to‘la boshoqning egilishi, donsiz boshoqning esa xuddi kibrlanganday tik turishi misolida tushuntirishgandi. Katta bo‘lib angladikki, ustozlarning maqsadi boshoq misolida kibrlanmaslikni ko‘z oldimizda qoldirish bo‘lgan ekan. Negaki, mutakabbirlikning oqibati juda ayanchli bo‘larkan.
Amr ibn Shuaybning bobosidan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Qiyomat kunida mutakabbir kimsalar odam suratidagi chumolilarga o‘xshash holda qayta tiriladi. Ularni har tomondan xorlik o‘rab oladi. Ular jahannamdagi “Bulus” deb nomlanadigan zindonga haydaladi” (Imom Termiziy rivoyati).
Kibrning sabablari turlichadir. Masalan, biror sohani o‘zlashtirgan, kerakli mutaxassisga aylangan odam o‘zini olim, boshqalarni johil sanab, nasihatni qabul qilmay qolishi, kimdir ota-bobolarining oliy nasabi bilan faxrlanib, o‘zgalarni nasabi past, deb bilishi, kimdir esa mol-dunyo tufayli g‘ururga ketishi mumkin. Yana chiroy, quvvat kabi ne’matlar ham shular jumlasidan. Ko‘plar shu sabablar tufayli “Boshqalardan ustunman”, deb o‘ylashadi. Vaholanki, Alloh bandaning chiroyiga, nasabiga, boyligiga emas, qalbiga, qilayotgan niyati va amaliga qaraydi.
Ibn Sinoning ustozi Kushyorning huzuriga bir kishi ilm o‘rganish maqsadida kelibdi. 2-3 oy o‘tsa hamki, ustozi ilm berishni boshlamagach:
– Hazrat, endi menga javob bersangiz. Uch oy bo‘ldi, dars bermadingiz. Vaqtingiz yo‘q shekilli, – debdi. Shunda ustoz:
– Men senga bajonidil dars berardim. Lekin huzurimga kelgan paytingda "bu ilmdan mening uncha-muncha xabarim bor", deya kibrlanding. O‘sha qarashing haliyam ketmadi. Men bo‘sh idishni to‘ldiraman, deb javob qilibdi.
Mol-davlatga kibrlansangiz, demak faqirsiz. O‘zingizni boshqalardan ustun ko‘radigan bo‘lsangiz, har qancha ilmingiz bo‘lmasin, johilsiz. Kishini zulmga, tug‘yonga soladigan kuch-quvvat aslida zaiflikdir. Haqiqiy boylik, martaba va ilmni tavozeli insonlardan topasiz!
Ja’farxon So‘fiyev,
To‘raqo‘rg‘on tumanidagi
“Is'hoqxon to‘ra” jome masjidi imom-xatibi