قُلۡ إِن كَانَتۡ لَكُمُ ٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ عِندَ ٱللَّهِ خَالِصَةٗ مِّن دُونِ ٱلنَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ ٱلۡمَوۡتَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ٩٤
94. Ayting: "Alloh huzuridagi oxirat diyori boshqalar qolib yolg‘iz sizlarniki sanalsa, rostgo‘y bo‘lsangizlar, o‘zingizga tezroq o‘lim tilanglar".
O‘zi yo‘qligida buzoqqa sig‘inib, Allohga shirk keltirgan nodon qavmga Muso alayhissalom bunday dedi: "Ey qavmim, sizlar buzoqqa sig‘inish bilan o‘zlaringizga zulm qildinglar, bu mushriklik albatta jazosiz qolmasligi kerak. Endi bir-birlaringizni o‘ldirish bilan Yaratuvchingizga tavba qilinglar. Parvardigor nazdida bunday o‘lim o‘zlaringizga yaxshiroqdir". Bu gapdan keyin buzoqqa sig‘inmaganlar qo‘llariga qurol olib, mushriklarni tig‘dan o‘tkaza boshladi. Bir kechaning o‘zida shu tariqa yetmish ming kishi halok bo‘ldi, ba’zi rivoyatlarda esa uch ming kishi qatl etilgani aytiladi.
وَلَن يَتَمَنَّوۡهُ أَبَدَۢا بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّٰلِمِينَ٩٥
95. Ular qilmishlari sababli hargiz-hargiz o‘limni orzu qila olishmaydi. Alloh zolimlarni yaxshi biluvchidir!
Bani Isroilning mushriklari gunoh ishlar qilishdan uyalishmasa-da, o‘limdan nihoyatda qo‘rqishar edi. Yahudiylar maqtanib: "Jannatga bizlardan boshqa hech kim kirmaydi va bizga azob ham yo‘q", deyishar edi. Parvardigor: "Agar rostdan ham jannatiy bo‘lsanglar, nechun o‘limdan qo‘rqasizlar?" deb marhamat qilmoqda. Ajal yetib kelsa, Alloh bir insonning jonini olishni iroda qilsa, u banda qayerda va qay holatda bo‘lishidan qat’i nazar, o‘lim farishtasi bir zumda uning jonini qabz qiladi. Bu borada Jaloliddin Rumiyning "Masnaviy"ida ibratli bir rivoyat bor: "Bir kuni Sulaymon alayhissalom do‘stlari bilan o‘tirgan edi. Shu payt o‘lim farishtasi Azroil alayhissalom kirib, o‘tirganlardan biriga diqqat bilan qaradi. U odam hazrati Azroilning bunday qarashidan juda qo‘rqib ketdi. So‘ngra Sulaymon alayhissalomga: "Ey Payg‘ambarim, menga yordam qiling, hozirgina Azroil alayhissalom menga juda qattiq tikilib qaradi, jonimni olsa kerak?" dedi. "Xo‘sh, nima qilay, mendan nima istaysan?" deb so‘radi undan hazrati Sulaymon. "Shamolga buyuring, meni bir zumda Hindistonga eltib tashlasin. Shoyad, shunda Azroil panjasidan qutulib qolsam..." Sulaymon alayhissalom uning istagini bajo keltirdi. Shamolga buyurib, uni Hindistonga jo‘natdi. Ertasiga yana Azroil alayhissalom ko‘rishish uchun Hazrati Sulaymonning oldilariga keldi. Suhbat asnosida Sulaymon alayhissalom undan: "Kechagi odamga bunchalar tikilib qolganingiz sababi nima edi?" deb so‘radi. Shunda Azroil alayhissalom bunday dedi: "Alloh taolo menga u odamning jonini Hindistonda olishni buyurgan edi. Uning oldingizda o‘tirganini ko‘rib, juda hayron bo‘ldim. Alloh amrini yanglish angladimmikin, deya hayratlandim. Shu bois, unga diqqat bilan tikilgan edim... Buyruqni to‘g‘ri anglagan ekanman. Oradan biroz o‘tgach, Hindistonga bordim. Uni o‘sha yurtdan topib, jonini oldim".
وَلَتَجِدَنَّهُمۡ أَحۡرَصَ ٱلنَّاسِ عَلَىٰ حَيَوٰةٖ وَمِنَ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمۡ لَوۡ يُعَمَّرُ أَلۡفَ سَنَةٖ وَمَا هُوَ بِمُزَحۡزِحِهِۦ مِنَ ٱلۡعَذَابِ أَن يُعَمَّرَۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ٩٦
96. (Ey Muhammad), ularning hayotga mushriklardan ham ko‘proq hirs qo‘yganini bilasiz. Ularning har biri ming yil umr ko‘rishni xohlaydi, holbuki uzoq umr ham ularni Allohning azobidan qutqarolmaydi. Alloh ularning har bir kirdikorini ko‘rib turadi.
Yahudiylar butun tarixlari davomida uzoq yashashga ishtiyoqmand bo‘lishgan, o‘limni nihoyatda yomon ko‘rishgan. Ammo ularga bu hayotlarining pokiza, insofli bo‘lishi yoxud fojirlarcha o‘tishining mutlaqo ahamiyati yo‘q. Nima qilib bo‘lsayam, qanday hayot kechirishsayam, gunohlarga to‘la bo‘lsa ham, uzoq yashashsa bo‘ldi. "Yahudiy qomusi"ning 308-betida yozilishicha, "Yahudiylar mamlakatda ham, xorijda ham umrboqiylikda ajralib turishadi, ular uzoq umr ko‘rish bo‘yicha hatto nasroniy aholini ham ortda qoldirishgan".
Alloh taolo Payg‘ambari Muhammad alayhissalomga xitob qilyaptiki, ummatingizga ayting, dunyo hayotiga aldanib, oxiratni esdan chiqarishmasin, chukni bu dunyoda qancha ko‘p yashashsa ham u foniydir, abadiy hayot bo‘lmish oxirat dunyosi esa orzumand bo‘lishga arziydi. «Dunyoni yamadik yirtib olib dinimizdan, din ham ketdi, dunyo ham ketdi qo‘limizdan», deya fig‘on chekdi ulug‘ shayx Ibrohim Adham. Yana bir tasavvuf shayxi va ulug‘ olim Hasan Basriy: «Dunyo kezib oxiratini topganni ko‘rmadik, lekin oxiratini qidirib, dunyosini topganlarni ko‘rdik. Allohga ont ichib aytamanki, pul aziz qilgan har insonni Alloh xor aylagay», deydi afsuslanib. Shu zotning aytishicha, «Odamzot uch narsaga afsuslanib bu dunyodan ko‘chadi: to‘plagan moli va boyligi bilan to‘ymaydi, orzulariga erisholmaydi, oxirat uchun hozirligini qilolmaydi».
Yurtimizda hayit bayramlari qadimdan o‘zgacha shukuh, xalqimizga xos mehr-muruvvat, bag‘rikenglik va saxovat ifodasi bo‘lib kelgan. Ayniqsa, so‘nggi yillarda Yangi O‘zbekiston prezidenti Shavkat Mirziyoyev tashabbusi bilan Ramazon va Qurbon hayitini keng miqyosda nishonlanishi va dam olish kuni deb e’lon qilinishi muqaddas dinimizga bo‘lgan chuqur hurmat va e’tiborning natijasidir.
Qurbon hayiti – musulmonlarning eng mo‘tabar bayramlaridan biri hisoblanib, Zulhijja oyining o‘ninchi kuni nishonlanadi. Bu muborak kunlarda Alloh taoloning ko‘plab xayru barakasi yer yuzidagi bandalari uzra yog‘iladi. Qurbon hayiti haj ibodatlari tamom bo‘lganligi munosabati bilan hamda Alloh yo‘lida qurbonlik qilish pallasi bo‘lgan ayyomdir. Qurbon hayiti namozi o‘qilgach, imkoni bor insonlar qurbonlik qilishlari vojib amallardandir.
Qur’oni Karimning “Kavsar” surasida: “Bas, Robbingiz uchun namoz o‘qing va (tuya) so‘yib, qurbonlik qiling”- deyiladi. (Kavsar surasi, 2-oyat).
Qurbonlik haqida Baro ibn Ozib raziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam shunday deganlar:
عَنْ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "اِنَّ اَوَّلَ مَا نَبْدَاُ بِهِ فىِ يَوْمِنَا هَذا اَنْ نُصَلِّىَ ثُمَّ نَرْجِعَ فَنَنْحَرَ فَمَنْ فَعَلَ فَقَدْ اَصَابَ سُنَّتَنَا وَمَنْ ذَبَحَ قَبْلَ الصَّلاَةِ فَاِنَّمَا هُوَ لَحْمٌ قَدَّمَهُ لِاَهْلِهِ لَيْسَ مِنَ النُّسُكِ فىِ شَيْءٍ" (رواه الإمام البخاري).
ya’ni: “Darhaqiqat, bugungi kunda ishimizni avval iydul azho (qurbon hayiti) namozini o‘qish, so‘ngra (uylarimizga) qaytib, qurbonlik bilan boshlashimiz kerak. Kimki, shularni bajarsa, u sunnatimizga muvofiq ish qilibdi. Kimdakim, hayit namozidan oldin so‘ysa, u qurbonlik emas, balki o‘z ahli uchun taqdim qilgan go‘shtdir” (Imom Buxoriy rivoyati).
Aytish joizki, hanafiy mazhabi bo‘yicha qurbonlik qilish – vojibdir. Qurbonlik qilish hur, balog‘at yoshiga yetgan, oqil, muqim, ya’ni safarda bo‘lmagan va garchi bir yil aylanmagan zakot nisobiga ega bo‘lgan musulmon shaxsga vojib bo‘ladi. Qurbonlikni Zulhijja oyining o‘n, o‘n bir va o‘n ikkinchi kunning (ya’ni, hayitning birinchi, ikkinchi va uchinchi kunning) Shom namozi vaqti kirgunigacha amalga oshiriladi.
Shuningdek, Qurbon hayiti kuni musulmonlar bir-birlarini qutlab, so‘yilgan qurbonliklarini o‘zaro baham ko‘radilar, bu esa albatta, mehr-muruvvat va saxovat hislarini yana-da orttiradi.
Qur’oni karimda bu haqda: “Yaxshi ko‘rgan narsalaringizdan ehson qilib bermaguningizgacha, sira yaxshilikka (jannatga) erisha olmaysizlar. Har qanday narsani infoq qilsangiz, albatta Alloh uni bilur”. (Oli Imron surasi, 92-oyat)
Insonlarning o‘zaro mehr-muruvvatli va saxovatli bo‘lishlari haqida Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam bunday marhamat qilganlar: “To mo‘min bo‘lmaguningizgacha jannatga kirolmaysizlar, to bir-birlaringizga mehr-muruvvatli bo‘lmaguningizgacha komil mo‘min bo‘la olmaysizlar”. (Imom Muslim rivoyati)
Mazkur oyat va hadislar barchamizni o‘zaro mehr-muruvvatli bo‘lishga chaqiradi. Avvalo mehribon ota-onalarimiz hamda yoshi ulug‘ yaqinlarimizni Hayit ayyomi bilan tabriklab duolarini olib, so‘ngra farzandlarimizni ham ko‘ngillarini shod qilishimiz fazilatlidir.
Qurbon hayiti kunlarida biz e’tibor beradigan yana bir jihat – mehrga tashna insonlarga bayram shodligini va yaxshi kayfiyat ulashishdir. Bu borada yurtimizda keng ko‘lamli ishlar amalga oshiriladi, bayram arafasida kam ta’minlangan va ko‘makka muhtoj oilalar holidan xabar olinadi.
Ming afsuslar bo‘lsinki, “guruch kurmaksiz bo‘lmaganidek” hayit kunlari bir qator bid’atlar ko‘zga ko‘rinadi, xususan, yaqinlari vafot etgan xondonlarda dasturxon tuzalib “yangi hayit” marosimini o‘tkazish, nikoh to‘ylari bo‘lib o‘tgan xonadonlarda “hayit yo‘qlovi” kabi isrofgarlik amallarini haligacha davom ettirayotgan ayrim insonlar topiladi. Ularga hayit kunlarini qanday o‘tkazish borasida tushuntirishlar olib borish bizning zimmamizdagi vazifalardan biridir.
Qurbon hayiti - ulug‘ bayramdir. Bu kunlarda yana ham mehribon va muruvvatli bo‘lib, yetimlar boshini silab, yoshi ulug‘lar, kasalmandu muhtojlardan xabar olinadi, ularning ko‘ngillariga ham bayram shukuhini olib kiramiz. Bu kunda gina-kudratlarni unutib, kechirimli bo‘lishimiz maqsadga muvofiqdir.
Bu yil ham Qurbon hayiti bayrami munosabati bilan mamlakatimizning barcha hududlarida alohida tayyorgarlik ishlari amalga oshirildi. Masjidlar, diniy markaz va xonadonlarda maxsus tadbirlar o‘tkazildi. Har yili bo‘lgani kabi, bu yil ham yurtimizda katta shodlik va farah bilan kutib olinadigan ushbu kun, xalqimizning birligi, mehr-oqibati va bag‘rikengligining yana bir bor yorqin ifodasi bo‘ldi.
Alloh taolodan so‘raymizki, Qurbon hayiti yurtimizda tinchlik va farovonlikda xayru barakali o‘tsin!
Abduqahhor domla Yunusov,
Toshkent shahar bosh imom-xatibi