Bolaligimdan otamni ishdan qaytayotganlarida eshik oldida kutib olish odatim bor edi. Otam harbiy ofitser bo'lib ishlardilar. Ba'zi kunlari kelmay qolsalar ham, keladigan kunlari soati ko'pincha aniq bo'lardi. Men o'sha payt darvozamiz oldiga chiqib dadamni kutardim. Otamni uzoqdan ko'rishim bilan oyog'imni qo'limga olib yugurardim. Dadam meni quchoqlab yuzlarimdan o'pardilar. Keyin bir qo'llari bilan elkamdan ushlab olganlaricha uyga kirib ketar edik.
Mening kutib olishimga otam ham juda o'rganib qolgandilar. Ba'zida otamni kutib olish yodimdan ko'tarilib, ko'chaga chiqmay qolardim. Shunday paytlarda dadam uyga kirmay turib, ko'chadagi bolalardan birortasini mening oldimga yuborardilar. “Dadangiz aytdilar, darvoza oldiga chiqib dadangizni kutib olar ekansiz” deb ayttirib yuborardilar. Men ham bundan juda xursand bo'lib yugurib chiqib dadamni kutib olardim. Shunda dadam menga: “Qizalog'im, bugun meni kutib olishni unutibsan-ku! Menga bu uyda sening kutib olishingdan boshqa zavq yo'q” derdilar.
Otamning qo'llari elkamni tutib uyga kirib ketar ekanmiz boshqa bolalar oldida otam bilan faxrlanib qo'yar edim. O'zimni dunyodagi eng qudratli odamdek his qilardim.
Otam o'zlari o'ta jiddiy ishda ishlasalar ham menga nisbatan o'ta yumshoq tabiatli inson edilar. Ishdan qaytganlarida juda charchagan bo'lar, lekin bir pas o'tirganimizdan so'ng menga “Sening kutib olishing hamma charchoqlarimni yozib yuboradi, qizim” derdilar.
Bugun o'zim ham kap- katta ayol bo'ldim, ona bo'ldim. Shunday bo'lsa-da otajonimni juda sog'inaman. O'sha damlarni, otamni kutib olishlarim, uzoqdan yugurib borishim, meni quchib, elkamga qo'llarini qo'yib, uyga olib kirishlari, aytgan o'sha shirin gaplarini necha yillardan beri sog'inaman.
Ba'zida o'sha eski uyimizning oldidan o'tib ketar ekanman, otamni yana ishdan qaytib kelishlarini, o'zim esa u kishini oldingiday kutib olishni orzu qilaman. Ushalmasligini aniq bilsam-da o'zimni otamning bag'riga yana otib hozirgi hayot tashvishlarimni so'zlab bersam deyman...
Doktor Abdulloh Muhammad Abdulmu'tining
"Farzand tarbiyasida 700 ta saboq" kitobidan
G'iyosiddin Habibulloh, Kamronbek Islom tarjimasi.
Har yili aynan o‘quv yili boshlanishidan avval O‘zbekiston musulmonlari idorasi huzuridagi “Vaqf” xayriya jamoat fondi ko‘plab ehtiyojmand oilalarda voyaga yetayotgan minglab bolalar uchun kutilmagan sovg‘a hozirlaydi. Boquvchisi yo‘q, ko‘ngli o‘ksik bolajonlarga o‘quv qurollari, maktab formalari tortiq qiladi.
Bu yil ham an’ana davom etmoqda. Ayni paytda fond va uning hududlardagi filiallari tomonidan ana shunday bolajonlarga zarur o‘quv qurollari va kiyim-kechaklar sovg‘a qilinmoqda. Xususan, “Vaqf” xayriya jamoat fondining Navoiy viloyati filiali tomonidan homiylarni jalb qilgan holda ikki kun davomida kam ta’minlangan, boquvchisi yo‘q oilalarning 23 nafar farzandiga maktab formalari, o‘quv qurollari va sumkalar olib berildi.
Aziz yurtdoshlar! “Vaqf” xayriya jamoat fondi “Mehriboning bo‘laman, bolam!” aksiyasi doirasida BESH ming nafar yetim bolajonlarga xursandchilik ulashishni, ularga barcha zarur o‘quv qurollari, forma va sumkalar olib berishni niyat qilgan.
Siz ham aksiyada faol ishtirok eting. Bizning barcha viloyatlardagi bazalarimizga ehson qilmoqchi bo‘lgan maktab sumkasi, o‘quv qurollari, forma va moddiy yordamlaringizni olib keling.
EHSON QILING, AZIZLAR!
UZ CARD: 5614 6821 2355 1733
HUMO: 9860 1701 0179 1524
Union pay: 6210 4501 6449 4569
VISA: 4023 0602 0855 9012
Hamma plastik kartalar YULCHIEV ALIJON nomida.
Vaqf.uz