Bu sarlavhaga ajablanmang, balki faxrlaningki, chunki bunaqa yuksak unvon sohibi faqat va faqat bizning bobomiz Imom Buxoriy raxmatullohi alayhga berilgan.
Chunki muhaddis olimlarning xizmatlari go‘yoki – igna bilan quduq qazishga o‘xshaydi. Shuning uchun ular olgan unvon mana shunday mashaqqatli mehnatning samarasidir.
Bobomizning boshqa unvonlari ham bor. Masalan: «Amirul mo‘minin fil hadis», hadis ilmida mo‘minlarning amiri. «Shayxul-islom» – musulmonlarning ustozi, ya’ni dini islom g‘amida soch-soqoli oqargan ustoz. Sarlavhadagi kabi «Imomud dunyo fil hadis», ya’ni dunyodagi barcha mo‘min musulmonlarning imomi, boshlig‘i degan ma’nodadir.
Asli ismlari – Muxammad, «Al-Buxoriy» nomi esa musulmon olamidagi ilmiy taxallusidir. Bu nom iste’dodlari yashnab, gurkirab, ulug‘langan davrlaridan boshlab islom ma’rifati va madaniyati bilan chambarchas bog‘lanib ketgan va Alloh taolo u zotning nomlarini uzoq davr husni zikr qilinmoqligini nasib etib, tengsiz martaba ato etgan.
Bu zotga Allohning ko‘rsatgan yana bir marhamati shulki, Buxoroda bu zotdan keyin yuz minglab olimlar, “Al-Buxoriy” taxallusi bilan ijod qilgan va kitoblar yozgan. Lekin “Al-Buxoriy” deyilsa, yer yuzidagi mo‘min-musulmonlarning zehniga avval Muhammad ibn Ismoil Al-Buxoriy bobomiz keladi. Holbuki tarixshunos olimlar fikriga qaraganda bir davrning o‘zida Buxoro bilan Toshkent oralig‘ida 20 000 dan ziyod muhaddis yashagan ekan. Shunday bo‘lsada, bu taxallus boshqa olimlarga emas, u zotning haqiqiy ismlaridan g‘olib bo‘lib ketdi.
Ayniqsa, bu zotning ismini hadis majmualari borasida ta’liq qilinsa, darhol ma’lum va mashhur «Al-jomi’ as-sahih», «ishonarli to‘plam» kitobi ko‘z oldimizga keladi.
Rivoyatlarga ko‘ra, u zotning farzandlari bo‘lmasada, odamlar u zotga hurmatan “Abu Adulloh” deb chaqirishgan.
Asl ismi Muxammad ibn Ismoil ibn Ibrohiym ibn Mug‘iyra ibn Bardizba bo‘lib, «Bardiz» – qadimiy forschada «bo‘ston», «bardizba» esa buxoroliklar lug‘atida “Dehqon”, “Ekin ekuvchi” degan ma’nolarni anglatgan.
Ajdodlari dastlab, otashparastlik dinida bo‘lsalarda, ammo Mug‘ira ismli bobosi ajdolari orasida birinchi bo‘lib qalblariga Allohning nuri tushgan otalaridandir. O‘sha davrda Xurosonning voliysi bo‘lgan Al-Yaman Al-Ju’fiyning qo‘lida islom dinini qabul qilgan. Shuning uchun Mug‘iraga va keyingi zurriyotlariga ham Ju’fiy nisbati diniy laqab sifatida nisbat berilgan. «Al-Buxoriy» tug‘ilgan vatanlariga nisbatan aytilsa, «Al-Jufiy» diniy voliysiga nisbatidir.
Otasi Ismoil o‘z sulolasi ilm nuriga yuz tutganlarning avvalgisi bo‘ldi. O‘z zamonasining ma’rifatli kishilaridan bo‘lib, turli ilmiy majlis va anjumanlarda ishtirok etdilar.
Imom Buxoriyning zamonlarida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hadislarini to‘plashdan ko‘ra muhimroq xizmat yo‘q edi. Otalari Ismoil ham umri davomida mana shu xizmatga muvaffaq bo‘ldilar. U kishi hayot yo‘llarini faqatgina shariat va hadis ilmiga bag‘ishladi. Taqvo va parhezkorlikda barchaga o‘rnak bo‘ldi. U zotdan faqat maqtov aytilguvchi va chiroyli zikr qilinguvchi hislatlaridan boshqa xolat sezilmagan.
Ilmi va harakati bilan muhaddis imomlarning ulug‘larini yo‘qlab safar qilar va ulardan hadislarni yod olishga urinar edi. Hatto eshitish yo‘li bilan Molik ibn Anas va Hammod ibn Zayddan hadis rivoyat qilishga erishganlar. Shayx Hazrat Abdulloh ibn Muborak bilan ham suhbatdosh bo‘lganlar. Shuningdek, iroqlik muhaddis olimlar, u kishidan rivoyat qilishgan, jumladan, Ahmad ibn Hafs, hadis rivoyat qilgan. O‘g‘li Imom Buxoriy raxmatullohi alayh o‘zining «At-Tarix Al-Kabir» kitobida otalarining hadis ilmida qilgan mehnatlari haqidagi ma’lumotlarni kiritib o‘tgan.
Ibn Hibbon u kishini ishonchli kishilardan deb topgan va «as-Siqot» kitobida to‘rtinchi tabaqa roviylari bilan birga u kishidan ham tarjima qilgan.
Ismoil qanchalik ilm jamlashga erishgan bo‘lsalar, o‘shanchalik haloldan mol – dunyo to‘plashga ham musharraf bo‘lganlar. Shogirdi Ahmad ibn Hafs u kishining o‘limi oldidan aytgan so‘zlarini bundoq rivoyat qiladi: «Jamlangan molu dunyomda shubhali biror narsa aralashganini bilmayman»
Ilm to‘plashda qanchalik ehtiyotkorlik qilgan bo‘lsalar molu-dunyo to‘plashda ham xaromdan, shubhadan o‘shanchalik saqlanganlar. Bu dunyodan ketishda ham oxiratdagi hisob – kitobdan qalblari xotirjam bo‘lib, nafsi rozi bo‘lgan holda ketdilar.
Vo ajabo! Alloh taolo o‘z solih bandalariga fazlu karamini nechog‘li keng qilgan! Qarangki, u zotga oxiratda beriladigan mukofotidan ilgari shu dunyoning o‘zidayoq taqdirlamog‘i xususidagi rozilik alomatini zohir qildi. U kishi avliyolar gap xos qilib beradigan ne’matini ato qilib olijanob o‘g‘il berdi. Vafotidan biroz oldin Alloh o‘g‘il farzand berdi. Otasi Ismoil unga ism qo‘yar ekan: “Men bu o‘g‘limga Payg‘ambarimiz sallollohu alayhi vasallamning sodiq ummati, hamda ismdoshi bo‘lsin deya “Muhammad” deb ism qo‘ydimki, qiyomatda Alloh Ismoil alayhis salomni zurriyoti Muhammad sallollohu alayhi vasallam bilan sevintirishi kabi meni ham shu Muhammad o‘g‘lim bilan ko‘zlarimni quvontirsa” dedilar. Alloh Ismoilni orzusiga yetkazsin va undan rozi bo‘lsin! Omin!
Muhammad ibn Ismoil hijriy 194 yili, shavval oyining 13 kuni, melodiyda esa 810 yili iyul oyining 19 kuni juma namozi o‘qilgandan so‘ng, bobosi Mug‘ira islom dinini qabul qilgandan keyin vatan tutgan Buxoro shahrida, otasi Ismoil yashagan uyda tavallud topdilar.
Zamondoshi Al-Mustanir ibn Atiq aytadiki! Bunchalik aniq tug‘ilgan kuni va sanasini Imom Buxoriyning o‘zlari otalari Ismoil bitib qoldirgan maktub olib yozganlar. «Agar u kishi yozib qoldirmaganda edi, biz buning bir kuni tugul hatto sanasini aniq aytolmas edik» degan ekan.
Otalari Ismoil esa o‘g‘li Muxammadning go‘daklik chog‘ida vafot etgan.
Lekin Alloh taolo bu yosh go‘dakka hammadan ko‘ra rahmliroq va ikromliroq bo‘ldi. Alloh u zotga mehribon va soliha onaning mehrini taqdir qildi.
Mushfiq volida o‘g‘lining tarbiyasida va yaxshi ulg‘ayishida astoydil xizmat qilib, uzun tunlari bedor o‘tkazdi.
Imom Buxoriy hayotining ilk bosqichidayoq aqli tez o‘sib, ilgarilab ketdi. Go‘dakligidayoq o‘zlaridan katta yoshdagi o‘quvchilar bilan maktabga qatnab, ular oladigan xilma xil darslarni o‘zlashtirib ola boshladilar. Chunki bu zot yetuk va beqiyos zakovat sohibi bo‘lib, yuksak iste’dod bilan ilm yo‘lidagi qadamlarni katta-katta va tez-tez odimlar edi. Aql-idrokining pishib yetilishi o‘z muborak yoshlariga nisbatan juda ilgarilab ketgandi. Qisqa vaqt ichida ommaviy ilmlardan to‘la–to‘kis olishga erishdilar. Ilk maktab yoshlaridayoq maxsus madrasalarda dars olishga tayyor bo‘ldilar.U kishi to‘qqiz yoshga yetganlarida Qur’oni Karimni to‘laligicha yod oladilar. O‘n yoshga yetar yetmas hadis yodlashga kirishdi. Voyaga yetgunlariga qadar 10000 dan ziyod hadisni yod bilar edilar.
Bu yillar orasida Imom Buxoriy hadis rivoyatlaridan to‘plab, katta miqdordagi hadis ma’lumotlarini qalbiga joylab oldi.
Xomid ibn Ismoil aytadilar:»Muhammad ibn Ismoil bilan dars olardim. Biz har bir hadisni yozib borardik. Muhammad esa yozmas edi. Biz bir kuni Muxammad ibn Ismoilga: “Sen nega yozmaysan?” deb so‘radik. U bizga: «Qani yozgan narsalaringni ko‘rsatinglarchi» dedi. Biz ko‘rsatganimizda, biz yozgan hadislarni va unga qo‘shib yana 15000 ta hadisni ziyoda qilib yoddan aytib berdi» degan ekan.
Imom Buxoriyning ustozlari bu ilmning qadr-qiymatini yaxshi bilishar edi. Uni ilmiga ishonishar, unga tayanishar, ko‘ngillarida imom Buxoriyga nisbatan haybat va salobatni his qilar edi.
Xullas! Men Imom Buxoriy hazratlarining hayotlarini va ijodlarini ikki betlik maqola bilan ta’riflab, tugatib qo‘yish u zotga nisbatan hurmatsizlik deb o‘ylayman. Faqatgina Imom Buxoriy haqlarida yozilayotgan bu maqolalar go‘yoki, katta kemaga olib boradigan kichik qayiqlarga o‘xshaydi. Shoyad! Shu maqolalarni o‘qib, o‘quvchi imom Buxoriyning hayotlariga qiziqsa va asarlarini o‘qisa.
Demak biz avlodlar mana shu zotning qoldirgan boy ma’naviy hayot yo‘lini o‘rganib, u zotning ma’naviy o‘gitlariga quloq solib, nasihatlarini hayotga tadbiq qiladigan bo‘lsak, biz eng saodatli solih va bobolariga sodiq farzandlar bo‘la olamiz.
Ba’zi insonlarning o‘zidan avval himmati o‘lib qolayotgan bu yolg‘onchi dunyoda Imom Buxoriyning himmatiga u zotning umri kamlik qildi desak mubolag‘a bo‘lmaydi. Chunki butun ummatga yetarli darajada ma’naviy ozuqani jamlab, g‘amlab biz avlodlari qo‘liga topshirib ketgan yagona zot – dunyo imomi – Imom Buxoriy bobomizdir.
Men so‘zimni Ibn Xoldunning ushbu xitoblari bilan yakunlayman. Ibn Xoldun: “Imom Buxoriyning kitobini sharhlash ummat ulamolari zimmasidagi qarzdir” degan ekan.
A.Toshpo‘latov,
Imom Buxoriy nomidagi
Toshkent islom instituti
“Hadis va islom tarixi fanlari”
kafedrasi mudiri
Muhammad Said ibn Ramazon ibn Umar ibn Murod al-Butiy 1929 yilda Usmoniylar imperiyasi tarkibida bo‘lgan, bugungi kunda Turkiya Respublikasi hududiga kiruvchi Jizre (arabcha: Jazirat ibn ‘Umar, kurdcha: Cizîrê Botan) viloyatiga qarashli Jalka qishlog‘ida tavallud topgan. Ushbu hudud tarixan boy ilmiy va madaniy merosga ega bo‘lib, ko‘plab yetuk shaxslar, ayniqsa islom olimlari bilan mashhur bo‘lgan. Jizre hududi o‘zining uzoq yillik ilm-fan va ma’rifat an’analari bilan ajralib turadi. Tarixiy manbalarda bu yerda yashab o‘tgan ko‘plab olimlarning ismlari tilga olinadi. Jumladan, buyuk musulmon tarixchisi va "al-Kamil fī’t-Tarix" asari muallifi Ibnul-Asir (1160–1233), mashhur qiroat olimi Abul-Xoyr Muhammad ibn Muhammad al-Jazariy, mexanika va texnika sohasida kashshof sifatida tanilgan, "al-Jami' baynaal-'ilm val-'amal an-nafi' fī ṣina'at al-ḥiyal" asari muallifi Abul-‘Izz ibn Isma‘il ar-Rozzaz al-Jazariy (vafoti 1206-yil) shular jumlasidandir.
Muhammad Said Ramazon al-Butiy ana shunday yuksak martabali olimlardan biridir. U Islom olamida asosan fiqh, da’vatchilik faoliyati, asarlari va siyosat bilan aloqasi sababli mashhur bo‘lgan. Uning ilmiy merosi, asarlari va ilgari surgan g‘oyalari ko‘pincha G‘azoliy bilan qiyoslanadi [1].
Muhammad Said Ramazon al-Butiy 1934-yilda oilasi bilan Suriyaning Damashq shahriga hijrat qilgan. Ular asosan kurdlar istiqomat qiladigan Ruknuddin mahallasiga joylashadilar. Butiy bolaligidan Qur’on ta’limini boshlaydi va atigi olti oy ichida Qur’onni to‘liq xatm qiladi. Keyinchalik otasi bosh-qoshligida turli madrasalarda diniy ilmlar bilan shug‘ullanadi. 1953-yilgacha Shayx Hasan Habanka al-Maydoniy boshchiligidagi "At-tavjih al-islomiy" kollejida nahv, mantiq, balog‘at, usul va boshqa diniy fanlarni o‘rganadi.
1953-yilda Misrning Azhar universiteti Shariat fakultetiga o‘qishga kirib, 1956-yilda tamomlaydi. 1957-yilda Humus shahrida diniy madaniyat o‘qituvchisi sifatida faoliyat boshlaydi. 1960-yilda Damashq universitetining Shariat fakultetida yordamchi lavozimiga tayinlanadi. 1965-yilda Azhar universitetida "Islom huquqida "Maslaha" mavzusida doktorlik dissertatsiyasini "Mumtaz" (juda a‘lo) bahosi bilan himoya qiladi. Shundan so‘ng u Damashq universitetida professor unvoniga erishib, islom huquqi, fiqh, aqida va siyrat fanlaridan saboq beradi.
1970-yilda dotsent, 1975-yilda professor, 1977-yilda esa Shariat fakulteti dekani lavozimiga tayinlanib, 1993-yilgacha bu lavozimda ishlaydi. U arab, kurd, turk va ingliz tillarini yaxshi bilgan. Akademik faoliyati davomida u kitoblari, televideniya, radio va internet orqali keng ommaga diniy ta’lim yetkazgan. Uning Damashqdagi yirik masjidlardagi va’zlari ko‘p sonli kishilarni jamlagan.
Yevropalik tadqiqotchi Andreas Christmann ta’kidlaganidek, diniy amallarga rioya qilmaydigan hatto musulmon bo‘lmagan kishilar ham uning ma’ruzalariga qiziqish bildirgan [2]. 2005-yilda Dubay Qur’on Xizmat Kengashi uni "Namunali Islom Olimi" deb e’tirof etgan. 2012-yilda esa Iordaniya Qirollik Akademiyasi tomonidan tuzilgan eng nufuzli 500 musulmon ro‘yxatida 22-o‘rinni egallagan.
Butiy aqidada Ash’ariy kalom maktabiga ergashgan bo‘lib, salafiylik oqimiga tanqidiy yondashuvi bilan mashhur edi. Fiqhiy yo‘nalishda esa Shofi’iy mazhabiga mansub bo‘lgan.
Butiyning ilmiy faoliyatida birinchi yirik yutug‘i sifatida "ad-Davabitu’l-Maslaha fi’sh-Shari‘ati’l-Islamiyya" nomli doktorlik dissertatsiyasi bo‘lib, bu asar Islom huquqidagi "Maslaha" masalasini chuqur tahlil qilgani sababli tadqiqotchilar tomonidan muhim manba sifatida qadrlanadi.
Uning asl shuhrati esa "Fiqhus-siyra" asari orqali keng tarqalgan. Ushbu kitobda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning hayotlari asosida shar’iy va fiqhiy xulosalar chiqarilib, yangicha ilmiy uslubda taqdim etilgan.
Tahrirchi Bot, [16.05.2025 12:30]
Butiy 70 ga yaqin kitob va ko‘plab maqolalar muallifi bo‘lib, Islom ummati muammolariga bag‘ishlangan "Abhas fi’l-Kimme" nomli o‘nta risoladan iborat to‘plami ham e’tibor qozongan. Bu risolalarda u muammolarga yechimlarning o‘zini emas, balki ularning asl sabablari, xususan, G‘arb qarshisida musulmonlarning ijtimoiy va iqtisodiy jihatdan orqada qolish omillarini ochib berishga intilgan.
U butun umri davomida islomiy fikr, axloq va ma’rifatni targ‘ib etishda fidokorona xizmat qilgan. Afsuski, bu yuksak ilm va taqvo sohibi 2013 yil 21 mart kuni Damashqdagi Imom masjidida dars berayotgan paytida shahid bo‘ldi. Uning vafoti nafaqat Suriyada, balki butun Islom olamida chuqur iztirob bilan qabul qilindi. Shu tariqa Ramazon Butiy o‘zining boy ilmiy merosi va mardonavor xizmatlari bilan musulmon ummatining qalbida chuqur iz qoldirdi.
Muhammaddiyor MO‘MINOV,
Toshkent Islom instituti 402-guruh talabasi.
[1] Mahsum Aslan. Muhammed Said Ramazan el-Bûtî’nin hayatı, eserleri, ilmî kişiliği ve fıkıhçılığı "Muhammad Said Ramazon al-Butiyning Hayoti, Asarlari, Ilmiy Shaxsiyati va Fiqhchilig‘i" nomli magistrlik dissertatsiyasidan. Dijla Universiteti, Sotsial fanlar instituti, Diyarbakir, qisqartirma, 2014.– J.1. — B.1.
[2] Andreas Christmann. Islamic scholar and religious leader: A portrait of Shaykh Muhammad Sa’id Ramadan al-Būti “Musulmon Olim va Diniy Yetakchi: Shayx Muhammad Said Ramazon al-Butiy”, tarj. Muammer İskenderoğlu, Usul islomiy tadqiqotlar jurnali, Son: 2, Iyul-Dekabr, 2004. – 129-154, - B.130.