Sayt test holatida ishlamoqda!
04 Iyul, 2025   |   9 Muharram, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:11
Quyosh
04:55
Peshin
12:33
Asr
17:42
Shom
20:04
Xufton
21:40
Bismillah
04 Iyul, 2025, 9 Muharram, 1447

Buxoroda tasavvuf tariqatlarining paydo bo‘lishi va rivojlanishi

02.06.2020   4452   12 min.
Buxoroda tasavvuf tariqatlarining paydo bo‘lishi va rivojlanishi

Bismillahir rohmanir rohim. IX-XII asrlarda Markaziy Osiyoda tafsir, hadis, fiqh, aqida kabi ilmlarga chuqur e’tibor qaratilishi bilan bir qatorda tasavvuf maktablariga ham asos solindi, desak mubolag‘a bo‘lmaydi. O‘z navbatida tasavvuf ta’limoti ushbu hudud aholisining ijtimoiy va ma’naviy hayotiga chuqur kirib borishi natijasida fan, madaniyat va adabiyot sohalarida o‘ziga xos burulish yasadi. XI asrdan boshlab Sharqning deyarli barcha nufuzli shoir va yozuvchilari, mutafakkir va olimlari tasavvufdan ta’sirlanib ijod qilganlarini ko‘rishimiz mukin. Shuning uchun: “Tasavvuf adabiyotini o‘rganmasdan turib, o‘rta asrlar musulmon Sharqi madaniy hayoti haqida tasavvurga ega bo‘lish mumkin emas, bu adabiyotdan xabardor bo‘lmasdan Sharqning o‘zini ham anglash qiyin”- degan edi atoqli olim Ye. E. Bertels.

X–XI asrlarda gurkirab rivojlanayotgan tasavvufning Hallojiya, Junaydiya, Suhravardiya, Uvaysiya, Qodiriya tariqatlari bilan bir qatorda Markaziy Osiyoda ham XI–XII asrlarga kelib Yassaviya, Kubraviya, Xojagon tariqatlari paydo bo‘ldi va shiddat bilan rivojlandi. Garchi tasavvuf maktablarining tashkil topishi dastlab Ko‘fa, Bag‘dod, Basra, Misr kabi islom dini keng tarqalgan hududlar bilan bog‘liq bo‘lsa-da, keyinchalik Markaziy Osiyoda butun islom olami miqyosida umume’tirof etilgan Yassaviya, Xojagon-Naqshbandiya va Kubraviya kabi yirik tasavvuf tariqatlari vujudga keldi.

Albatta, Markaziy Osiyodan yetishib chiqqan va butun islom olamida katta obro‘ qozongan ilk tasavvuf namoyondalarini ko‘plab uchratish mumkin. Ular orasida Buxoroda tug‘ilib o‘sgan Abu Bakr Ahmad ibn Is'hoq al-Kalobodiyni (vaf. 990 yoki 995 y.) alohida zikr etib o‘tish o‘rinli. U zot, shuningdek, hanafiy mazhabi faqihi sifatida ham mashhur bo‘lgan. Demak, bundan ko‘rinadiki, Buxoro tasavvuf maktabi hanafiy fiqhiy mazhabini o‘ziga asos qilib olgan. Abu Bakr Ahmad ibn Is'hoq al-Kalobodiyning islom olamidagi eng birinchi tasavvufiy adabiyotlardan hisoblangan “at-Taarruf li-mazhabi ahli-t-tasavvuf” nomli asari hozirga qadar ham tasavvuf sohasidagi ensiklopedik manba hisoblanadi. Asarda tasavvuf nazariyasi va amaliyotlari to‘liq bayon etilgan. Shu bois ushbu kitobni qadim tasavvuf ulamolari: لولا التعرف لما عرف التصوف (agar At-Taarruf kitobi bo‘lmaganda tasavvuf haqida tushunchaga ega bo‘linmasdi), deya e’tirof etganlar.

Buxoroda tasavvuf ta’limotining tarqalishi o‘z davrining yetuk so‘fiy allomasi Xoja Yusuf Hamadoniy (1048–1141) nomi bilan bog‘liq. Yusuf Hamadoniy maktabida ilmu irfon sabog‘ini olgan Ahmad Yassaviy va Abduxoliq G‘ijduvoniylar mintaqada tasavvuf taraqqiyotining keyingi bosqichlarida muhim o‘rin tutdilar va ikki mustaqil tariqat: Yassaviyya va Xojagon-Naqshbandiya tariqatlariga poydevor qo‘ydilar.

Xojagon tariqati XIV asrga kelib, Bahouddin Naqshband tomonidan yanada takomillashtirildi. Xoja Muhammad Porso, Xoja Ahror, Abdurahmon Jomiy, Alisher Navoiy kabi yirik shaxslarning faoliyati esa Xojagon-Naqshbandiya tariqatining keyingi vakillariga ijobiy ta’sir qildi va ijtimoiy-siyosiy hayotda faol ishtirok etishlari uchun turtki bo‘ldi.

 

     Naqshbandiya ta’limotining mohiyati: “Dil – ba yor-u, dast – ba kor” (“Ko‘ngil Allohda, qo‘l ishda bo‘lsin”), – shiorida o‘z ifodasini topishi bilan birga, yana o‘n bir qoidaga asoslanadi. Bu qoidalar “rashhalar”, ya’ni “tomchilar” deb yuritilgan. Rashhalar Yusuf Hamadoniy, Abdulxoliq G‘ijduvoniy va Bahouddin Naqshband taraflaridan ta’yin etilgan.

Yusuf Hamadoniy ta’yin etgan rashhalar:

1.Hush dar dam – kirayotgan va chiqayotgan har bir nafasda Allohning yodidan g‘ofil bo‘lmaslik.

2.Nazar bar qadam - yurganda qadamiga razm solib, ogoh bo‘lib yurmog‘lik. 3.Safar dar vatan – vatanida turib atrofni mulohaza qilmoqlik.

4.Xilvat dar anjuman - zohirda xalq bilan birga va botinda Alloh taoloning yodi bilan band bo‘lmog‘lik.

Abdulxoliq G‘ijduvoniy ta’yin etgan  rashhalar:

5.Yodkard - til bilan yo qalb bilan zikr qilmoq.

6.Bozgasht - kalimai tayyibani dilidan o‘tkazmoq.

7.Nigohdosht - kalimai tayyibani dilidan o‘tkazayotganda xotirani jam qilib turmoq.

8.Yoddosht Alloh taoloni doimo yodda tutmoq.

Bahouddin Naqshband ta’yin etgan  rashhalar:

9.Vuqufi zamoniy - o‘tkazilayotgan vaqtni doimo mulohaza qilib borish.

10.Vuqufi adadiy zikr qilishda adadga alohida e’tibor qaratish.

11.Vuqufi qalbiy - Alloh nomini doim qalbda tutish.                               

Naqshbandiya tariqatining nufuzi yana shunisi bilan alohida ahamiyat kasb etadiki, bevosita Payg‘ambar sallallohu alayhi vasallamga Abu Bakr Siddiq raziyallohu anhu orqali bog‘langan yagona tariqat silsilasidir. Shu nuqtayi nazardan ham ushbu tariqatning silsilasi manbalarda “oltin silsila”  deb, tilga olinadi. Bu silsila quyidagilardan iborat:

1.Sarvari olam Muhammad (sollallohu alyhi vasallam) (570–632).

2.Hazrat Abu Bakr Siddiq (roziyallohu anhu) (573–634).

3.Hazrat Salmon Forsiy (roziyallohu anhu) (578–657).

4.Hazrat Qosim ibn Muhammad (rahmatullohi alayh) (vaf. 605 y.).

5.Hazrat Imom Ja’far Sodiq (rahmatullohi alayh) (702–765).

6.Hazrat Boyazid Bistomiy (quddisa sirruhu) (vaf. 875 y.).

7.Shayx Abul Hasan Xaraqoniy (quddisa sirruhu) (963–1033).

8.Shayx Abu Ali Farmadiy (quddisa sirruhu) (962–1055).

9.Hazrat Xoja Yusuf Hamadoniy (quddisa sirruhu) (1049–1141).

10.Hazrat Xoja Abdulxoliq G‘ijduvoniy – Xojai jahon (1103–1179).

  1. Hazrat Xoja Orif Revgariy – Mohitobon (quddisa sirruhu) (vaf. 1317 y.).
  2. Hazrat Xoja Mahmud Anjir Fag‘naviy (quddisa sirruhu) (vaf. 1317 y.).
  3. Hazrat Xoja Ali Romitaniy (quddisa sirruhu) (vaf. 1326 y.).
  4. Hazrat Xoja Muhammad Boboyi Samosiy (quddisa sirruhu) (vaf. 1354 y.).
  5. Hazrat Xoja Sayyid Amir Kulol (quddisa sirruhu) (vaf. 1370 y.).
  6. Hazrat Xoja Bahouddin Naqshband Buxoriy (quddisa sirruhu) (1318–1389
  7. Hazrat Xoja Alouddin Attor (quddisa sirruhu) (vafotlari. 1400)

18.Hazrat Mavlono Ya’qub Charxiy (quddisa sirruhu) (vafotlari 1447)

19.Hazrat Xoja Ubaydulloh Ahror (quddisa sirruhu) (1404–1490)

20.Hazrat Xoja Muhammad Zohid (quddisa sirruhu).

21.Hazrat Xoja Darvesh Muhammad (quddisa sirruhu).

22.Hazrat Xoja Muhammad Imkanagiy (quddisa sirruhu).

23.Hazrat Xoja Boqiy Billo (quddisa sirruhu).

24.Hazrat Imom Rabboniy Ahmad Faruq Sarhindiy (quddisa sirruhu).

      E’tibor berilsa, Yetti pir nomi bilan ataluvchi Naqshbandiya tariqatining buyuk namoyandalari ushbu oltin silsilaning 10-16- silsilasidan o‘rin olganlar.

      Tasavvuf ta’limotiga tahliliy nazar qaratish orqali uning bosh maqsadi bandani Alloh taoloning yo‘liga yo‘llash, axloqiy jihatdan nafs tarbiyasiga e’tibor qaratishdan boshlanib, maqomlar va holatlar deb nomlanmish bir nechta darajalarni bosib o‘tib, oxir oqibat Alloh taoloni tanishga (ma’rifatulloh) erishtirish ekanligini anglash mumkin. Tasavvufda maqom deb, bandaning Alloh taoloning nazdidagi qulchilik darajasi anglaniladi. Jumladan, tavba, zuhd, vara’, faqr, sabr, rizo, tavakkul va hokazolarni keltirish mumkin. Holat esa, zikr tufayli qalbda hosil bo‘ladigan o‘zgarishlardir. Masalan, muroqaba, qurb, muhabbat, xavf, rajo, shavq, uns, mushohada, yaqiyn va hokazolar.

      Albatta, tasavvuf ta’limotining asosi Qur’oni karim va hadisi nabaviyga tayanishi bilan quvvatlidir. Yuqorida zikr etilgan maqomot va holatlarning barchasi ham Alloh taoloning kalomida o‘z isbotini topgan.  Masalan, Alloh taologa olib boruvchi yo‘lning eng boshi bo‘lmish nafs tarbiyasi borasida tasavvuf ta’limoti quyidagi oyati karimalarga tayanadi:

{وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللهَ لَمَعَ المُحْسِنِينَ}[العنكبوت:69] {وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الهَوَى فَإِنَّ الجَنَّةَ هِيَ المَأْوَى}[النَّازعات:40-41] {إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ}[يوسف:53].

ya’ni: Biz uchun nafsiga qarshi jiddu jahd qilganlarni, albatta, O‘z yo‘llarimizga hidoyat eturmiz. Albatta, Alloh ezgu ish qiluvchilar bilan birgadir!”, “Ammo, kimki Parvardigorining (huzurida) turishi (va hisobot berishi)dan qo‘rqqan va nafsini havolanishdan qaytargan bo‘lsa, bas, faqat jannatgina (unga) makon bo‘lur”, “Zero, nafs yomonlikka undovchidir.

         Zuhd maqomida:

{قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ وَالآَخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقَى}[النساء:77] {وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ}[الحشر:9].

ya’ni: Ayting: Dunyo lazzati qisqadir. Taqvoli kishiga esa, oxirat yaxshidir. Xurmo danagining ipicha ham (Alloh tarafidan) zulm qilinmaysiz”, “O‘zlarida ehtiyoj bo‘la turib, (ehson qilishda boshqa muhtojlarni) ixtiyor qilurlar” oyatlariga tayanadi.

         Sabr maqomida:

{وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلَّا بِاللهِ}[النحل:127] {وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ}[البقرة:155].

ya’ni: “Sabr qiling. Sabr qilishingiz esa faqat Alloh (yordami) bilangina mumkindir”, “Sabr qiluvchilarga xushxabar bering” oyatlariga tayanadi.

         Huddi shuningdek, tasavvufiy holatlar ham muayyan oyatlarda o‘z ifodasini topadi. Masalan, xavf xolatida:

{يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا}[السجدة:16].

ya’ni: “Parvardigorlariga qo‘rquv va umid bilan duo qilishadi”, oyatiga tayanadi. Rajo holatida:

{مَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ اللهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللهِ لَآَتٍ}[العنكبوت:5].

ya’ni: “Kimki Allohga yuzma-yuz bo‘lishdan umidvor bo‘lsa, bas, Allohning (belgilagan) fursati, albatta, keluvchidir” oyatiga tayanadi.

         Tariqatning maqsadi Alloh taoloning kalomi va Payg‘ambar alayhissalomning sunnatlariga ixlos bilan amal qilishni o‘rgatish va shu orqali insonni kamolotga yetkazishdir.

         Joriy yilning 28 aprel kuni Yurtboshimizning Buxoro viloyatiga tashriflari davomida berilgan topshiriqlar qatorida Buxorodan chiqqan allomalar, xususan, yetti pir ulamolarining hayoti va ilmiy merosini o‘rganish hamda ularni keng jamoatchilikka targ‘ib qilish masalasi qo‘yilgan edi. Bugungi kunda soha mutaxassislari tomonidan bu borada bir qator ishlar amalga oshirilmoqda. Jumladan, kuni kecha O‘zbekiston Xalqaro Islom Akademiyasi tomonidan “Ma’rifat va ibrat timsollari” mavzusida yetti pir ulamolarining ilmiy merosini o‘rganish va keng targ‘ib qilish bo‘yicha soha mutaxassislari va tadqiqotchilar ishtirokida onlayn davra suhbati bo‘lib o‘tdi. Ushbu davra suhbatida ishtirok etgan olimlarning chiqishlaridan ham ma’lum bo‘ldiki, mazkur mavzu ustida tadqiqotlar olib borish haqiqatan bugungi kunda juda muhim. 

2017 yil 15 iyunda O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoyev tomonidan Toshkent shahrida o‘tkazilgan “Ijtimoiy barqarorlikni taminlash, dinimizning sofligini asrash – davr talabi” mavzusidagi videoselektorda aholi, ayniqsa, yoshlarni buzg‘unchi g‘oyalar tasiridan har tomonlama himoya qilish, ularni vatanga muhabbat,
milliy-diniy qadriyatlarimizga hurmat ruhida tarbiyalash, buyuk ajdodlarimiz qoldirgan boy ilmiy merosni har tomonlama o‘rganish, ularni keng jamoatchilikka yetkazish, turli oqimlarning yot g‘oyalariga qarshi asosli raddiyalar tayyorlash maqsadida Samarqand viloyatida hadis va kalom ilmi maktabi, Farg‘ona viloyatida islom huquqi maktabi, Buxoro viloyatida tasavvuf maktabi, Qashqadaryo viloyatida aqida maktablarini tashkil etish bo‘yicha tavsiya va ko‘rsatmalar berildi.

Mazkur ko‘rsatmalar ijrosini taminlash maqsadida O‘zbekiston musulmonlari idorasining 2017 yil 30 noyabrdagi buyrug‘iga asosan
Mir Arab oliy madrasasi qoshida Tasavvuf maktabi tashkil etildi.

O‘zbekiston musulmonlari idorasining 2018 yil 24 yanvardagi buyrug‘i bilan Tasavvuf maktabi to‘g‘risidagi Nizom tasdiqlangan bo‘lib, Maktab o‘z faoliyatini mazkur Nizom asosida olib bormoqda.

Tasavvuf maktabida tinglovchilarga asosan Naqshbandiya ta’limoti o‘rgatiladi. Shuningdek, yurtimizdan yetishib chiqqan
va aholimiz o‘rtasida keng tarqalgan, mamlakatimiz tarixida o‘ziga xos ijtimoiy-madaniy ahamiyat kasb etgan Kubroviya, Yassaviya hamda Qodiriya tariqatlari o‘rganilishiga ham alohida e’tibor qaratiladi. Ishonamizki, ushbu sohada olib borilayotgan ishlar aholimizning ma’naviy-ma’rifiy  hayotida o‘zining ijobiy samaralarini beradi.

O‘zbekiston musulmonlari idorasi

raisining birinchi o‘rinbosari                         Homidjon Ishmatbekov

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Ahli ayolga qilingan nafaqa sadaqadir

30.06.2025   7813   7 min.
Ahli ayolga qilingan nafaqa sadaqadir

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

 

عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مُغَفَّلٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «نَفَقَةُ الرَّجُلِ عَلَى عِيَالِهِ صَدَقَةٌ».

Abdulloh ibn Mug‘affaldan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Kishining ahli ayoliga qilgan nafaqasi sadaqadir», dedilar.

Sharh: Darhaqiqat, ahli ayolga nafaqa qilish sadaqadir. Chunki bunda kishi vojib ibodatni ado etadi. Zotan, shariat hukmi bo‘yicha ahli ayolning nafaqasi vojibdir. Bu Alloh taoloning amridir. Shariatda ko‘rsatilgan amalni Allohning amrini bajarish niyati bilan qilish Alloh taoloning yo‘lida qilingan ish bo‘ladi. Shuning uchun o‘z ahli ayolimga bersam, sadaqaning savobidan mahrum bo‘laman, degan tushuncha noto‘g‘ridir. Aksincha, yaxshi niyat bilan, shariatning buyrug‘ini, Alloh taoloning hukmini ado etyapman, ahli ayolimning nafaqasi menga vojibdir, shuni haloldan ado etaman, deb harakat qilgan kishi ahlining nafaqasi tufayli ulug‘ ajrlarga erishadi.
 

عَنِ الْحَسَنِ يَرْفَعُ الْحَدِيثَ قَالَ: «إِذَا أَنْفَقَ الرَّجُلُ عَلَى أَهْلِهِ مِنْ غَيْرِ إِسْرَافٍ وَلَا إِقْتَارٍ كَانَتْ نَفَقَتُهُ بِمَنْزِلَةِ النَّفَقَةِ فِي سَبِيلِ اللهِ».

Hasandan rivoyat qilinadi: «Kishi ahli ayoliga isrof ham qilmay, juda siqib ham qo‘ymay nafaqa qilsa, Allohning yo‘lidagi nafaqa o‘rnida bo‘ladi».

Sharh: Ahli ayolga, ya’ni qaramog‘idagilarga qilingan nafaqada isrof qilish ham, xasislik qilish ham durust emas. Balki o‘rtacha, bir me’yorda nafaqa qilib borish Allohning yo‘lidagi nafaqa bo‘ladi.

Ahli ayolning nafaqasida isrofga yo‘l qo‘yish barcha holatlardagi isrof kabi noshar’iy ish hisoblanadi. Shu bilan birga, bu ish ahli ayolning haddidan oshishiga, odobsizliklarga qo‘l urishiga sabab bo‘lib qolishi ham mumkin.

Ahli ayolning nafaqasini siqib qo‘yish baxillikning yorqin namunasidir. Bu nafaqadagi kishilarning haqqini poymol qilishdir.

Barcha ish va holatlardagi kabi, bu ishda ham o‘rtacha bo‘lish ma’qul. Zotan, dinimiz vasatiylik – o‘rtacha yo‘l tutish dinidir.


Alloh taolo Furqon surasida aytadi: «Infoq qilganlarida isrof ham, xasislik ham qilmaslar, bu ikkisi o‘rtasida mo‘tadil bo‘lurlar» (67-oyat).

Arab tilida «infoq» – «nafaqa» iboralari mol-pul sarflash ma’nosini anglatadi. Bizda «birovga sadaqa qilish», «ehson qilish» ma’nosida ishlatish odat tusiga kirib qolganligi oyatni noto‘g‘ri tushunishga, xayr-ehson, sadaqa qilganda mo‘tadil bo‘lishi kerag-u, boshqa vaqtlarda nima qilsa, o‘zi biladi, degan xayolga olib kelmasligi lozim.

Musulmon kishi mol-pul sarflashda doimo mo‘tadil bo‘lishi kerak. Mol-dunyoni hech qachon isrof ham qilmasligi va haddan tashqari xasis bo‘lib, zarur joyga va kerakli miqdorda sarflashdan bosh tortmasligi ham kerak.

Islomda shaxsiy mulkchilikka keng yo‘l ochib qo‘yilgan. Shu bilan birga, kishilarga shaxsiy mulklarini havoyi nafslariga binoan tasarruf qilishlariga ham yo‘l qo‘yilmaydi. Avvalo, bu mulkni gunoh ishlarga, harom-harishga ishlatish man qilingan.

Shuningdek, mol-mulkni behuda sarflashga «isrof» degan nomni berib, musulmonlar isrofdan qaytarilgan. Mol-mulkini behuda, noo‘rin sarflaydigan odam «safiyh» – esi past deyiladi. Kim safiyh bo‘lsa, mahkamaning hukmi ila uning mol-mulki muzlatib qo‘yiladi. Kerak bo‘lganida, ma’lum miqdori beriladi, qolgani saqlab turiladi.

Shu bilan birga, o‘ta xasis odamga qarshi chora ham ko‘riladi. Bola-chaqasidan, nafaqasidagilardan qisib, ularga haqlari darajasida sarf qilmasa, mahkama ularning haqlarini olib beradi.


Isrofgarchilik va xasislikni tanqid etib, qoralovchi ko‘plab hadislar kelgan.

عَنْ أَبِي الْمُخَارِقِ قَالَ: خَرَجَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي غَزَوةِ تَبُوكَ فَطَلَعَتْ نَاقَتُهُ، فَقَامَ عَلَيْهَا سَرِيعًا، فَمَرَّ بِهِ رَجُلٌ، فَقَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ: مَا رَأَيْنَا كَالْيَوْمِ رَجُلًا أَجْلَدَ وَلَا أَقْوَى لَوْ كَانَ فِي سَبِيلِ اللهِ. فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنْ كَانَ يَسْعَى عَلَى صِبْيَةٍ صِغَارٍ فَهُوَ فِي سَبِيلِ اللهِ، وَإِنْ كَانَ يَسْعَى عَلَى وَالِدَيْهِ فَهُوَ فِي سَبِيلِ اللهِ، وَإِنْ كَانَ يَسْعَى عَلَى نَفْسِهِ لِيُغْنِيَهَا فَهُوَ فِي سَبِيلِ اللهِ، وَإِنْ كَانَ يَسْعَى رِيَاءً وَسُمْعَةً فَهُوَ لِلشَّيْطَانِ».

Abul Muxoriqdan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam Tabuk g‘azotiga chiqdilar. Tuyalari kelib qoldi. Unga tezda mindilar. Shunda oldilaridan bir kishi o‘tib qoldi. Hamma o‘sha kishiga qaradi. Shunda sahobalardan biri u zotga: «Bugungiga o‘xshash baquvvat, chapdast odamni hech ko‘rmagan edik. Qani endi u Allohning yo‘lida bo‘lsa», dedi.

Shunda Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Agar u o‘zining kichik bolalari uchun urinayotgan bo‘lsa, Allohning yo‘lidadir. Agar u ota-onasiga yaxshilik qilish uchun urinayotgan bo‘lsa, Allohning yo‘lidadir. Agar u o‘zining behojatligi uchun urinayotgan bo‘lsa, Allohning yo‘lidadir. Agar riyo va xo‘jako‘rsin uchun urinayotgan bo‘lsa, shaytonning yo‘lidadir», dedilar».

Sharh: Demak, mo‘min-musulmonlar riyokorlikdan, xo‘jako‘rsinchilikdan, falonchi gapiradi, pistonchi kuladi, falonchini qoyil qilib qo‘yay, kabi bandaning rioyasini qilishdan mutlaqo uzoq bo‘lishlari, hazir bo‘lishlari kerak. Balki har bir ishni sof niyat bilan, shariatda ko‘rsatilganidek, Alloh taolodan savob umidida ado etish lozim ekan. Shunda ham hojati ravo bo‘ladi, ham murod-maqsadiga yetib, boshqalarni xursand qiladi, eng muhimi, Allohning yo‘lida amal qilgan inson darajasiga ko‘tariladi.

Ushbu hadisi sharifdan olinadigan foydalar:

1. O‘zining kichik bolalari uchun urinayotgan odam Allohning yo‘lida urinayotgan shaxs ekani.
2. Ota-onasiga yaxshilik qilish uchun urinayotgan odam Allohning yo‘lida urinayotgan shaxs ekani.
3. O‘zining behojatligi uchun urinayotgan odam Allohning yo‘lida urinayotgan shaxs ekani.
4. Riyo va xo‘jako‘rsin uchun urinayotgan odam shaytonning yo‘lida urinayotgan shaxs ekani.

قَالَ شُعْبَةُ: فَقُلْتُ لِعَدِيٍّ: عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ؟ فَقَالَ: عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «إِذَا أَنْفَقَ الرَّجُلُ عَلَى أَهْلِهِ نَفَقَةً يَحْتَسِبُهَا كَانَتْ لَهُ صَدَقَةً».

Shu’badan rivoyat qilinadi:

«Adiyga: «Nabiy sollallohu alayhi vasallamdanmi?» dedim.

«Ha, Nabiy sollallohu alayhi vasallamdan. U zot: «Qachon kishi ahliga savob umidida nafaqa qilgan bo‘lsa, uning uchun sadaqadir», dedilar», dedi».

Sharh: Ahliga, qaramog‘idagilarga savob umidida, bu Allohning hukmi, shariatning buyrug‘i, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ko‘rsatmalari, bu menga vojib, degan niyatda va albatta, halol-pok yo‘l bilan topilgan moldan qilingan nafaqa sadaqa o‘rniga o‘tib, ulkan ajr-savoblarga sabab bo‘lishi shubhasiz haqiqatdir.

«Yaxshilik va silai rahm» kitobi 1-juz