Ro‘za arab tilidagi «siyom» so‘zidan olingan bo‘lib, «bir narsadan o‘zini tiymoq» degan ma’noni bildiradi. Fiqhiy kitoblarimizda «tong otgandan to quyosh botgungacha niyat bilan yeyish, ichish va jinsiy yaqinlik qilishdan o‘zini tiyish» ga aytiladi. Ramazon oyi ro‘zasini tutish hijriy ikkinchi sanada farz bo‘lgan.
Alloh taolo Qur’oni karimda: «Ey iymon keltirganlar, sizlarga ham, xuddi sizdan oldin o‘tganlarga farz qilinganidek, ro‘za farz qilindi, shoyadki, taqvo qilsangiz», deb ramazon ro‘zasini tutishni barcha musulmonlarga farz qildi (Baqara surasi, 183-oyat).
Alloh taolo butun musulmon ummatiga xitob qilib: «Shoyadki, taqvo qilsangiz», deb ramazon oyi bu Haq subhanahu va taolodan qo‘rquv hissi bo‘lgan taqvoni kuchaytirish uchun yana bir imkoniyat manbai ekanini chuqur his etadi. Kimki ramazon ro‘zasini tutib, qalbida zarracha Alloh taologa nisbatan qo‘rquv bo‘lmasa, u odam haqiqiy ro‘za tutmagan bo‘ladi. Va yana qaysi bir inson iymon va e’tiqod bilan ro‘za tutadigan bo‘lsa, Alloh taolo o‘sha bandasini «taqvo» deb ataladigan ikki dunyo saodatiga eltuvchi mukammal baxtga muyassar etadi.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Sizga muborak Ramazon oyi keldi. Alloh azza va jalla sizga uning ro‘zasini tutmoqni farz qildi. Unda osmonlarning eshiklari ochiladi, jahannam eshiklari yopiladi. O‘zboshimcha shaytonlar kishanlanadi. U oyda Allohning bir kechasi bo‘lib, u ming kechadan yaxshidir. Kim u kechaning yaxshiligidan mahrum bo‘lsa, batahqiq, mahrum bo‘libdi», dedilar (Imom Nasaiy va Imom Bayhaqiy rivoyat qilishgan).
Bu oyda Alloh taoloning rahmati ila la’natlangan shaytonlar kishanlanadi. Jannat eshiklari ochilib, jahannam eshiklari yopiladi. Ramazon oyida ming oyga teng Qadr kechasi bor bo‘lib, uni har bir musulmon intiqlik bilan kutadi va o‘sha kunda ibodat bilan istig‘forlar aytib, Alloh taolodan bilib-bilmay qilgan gunohlarining kechirilishini so‘rab duo va iltijolar qiladi.
Demak, bu muqaddas oyda shunchalik ko‘p fazilatlar bor ekan, undan har bir musulmon keyingi yil keladigan ramazon oyigacha o‘ziga zarur bo‘lgan narsalarni hosil qilib, iymon bilan savob umidida o‘tkazishi kerak ekan.
Yuqorida ramazon ro‘zasining qanday farz bo‘lgani va unga oid ayrim hadisi shariflarni o‘rgandik. Endi ramazon oyi ro‘zasini tutgan inson o‘ziga qanday foydalarni kasb qilishini keltirib o‘tamiz.
Alloh taolo barchamizning savob umidida O‘zining roziligi uchun tutayotgan ro‘zalarimizni qabul etsin! Shunday ulug‘ oylarda yurtimizning boshiga tushgan balo-ofatlarni qilayotgan duolarimiz, aytayotgan istig‘forlarimiz sababli O‘zi daf qilsin!
Haytmurat YERЕJЕPOV,
Imom Buxoriy nomidagi Toshkent
Islom instituti 2-kurs talabasi.
- 54دُخُولُ النَّاسِ فِي الْجَنَّاتِ فَضْلٌ مِنَ الرَّحْمَنِ يَا أَهْلَ الأَمَالِ
Ma’nolar tarjimasi: Ey umidvor bandalar, insonlarning jannatlarga kirishlari Ar-Rohmanning fazlidir.
Nazmiy bayoni:
Jannatga erishmoq Ar-Rohman fazli,
Bu muhim e’tiqod, ey umid ahli.
Lug‘atlar izohi:
دُخُولُ – mubtado.
النَّاسِ – muzofun ilayh.
فِي – jor harfi اِلَى ma’nosida kelgan.
الْجَنَّاتِ – lug‘atda “darxtzor bog‘” ma’nosini anglatadi. Jor majrur دُخُولُ ga mutaalliq.
فَضْلٌ – xabar. Lug‘atda “marhamat” va “muruvvat” kabi ma’nolarni anglatadi.
مِنَ – “tabyiniya” (uqtirish) ma’nosida kelgan jor harfi.
الرَّحْمَنِ – jor majrur فَضْلٌ ga mutaalliq.
يَا – yaqinga ham, uzoqqa ham ishlatiladigan nido harfi.
أَهْلَ الأَمَالِ – muzof munodo. Lug‘atda “umidvorlar” ma’nosiga to‘g‘ri keladi.
Matn sharhi:
Qaysi bir inson jannatga kiradigan bo‘lsa, albatta, Alloh taoloning lutfu marhamati bilan kirgan bo‘ladi. Shuning uchun U mehribon zotning fazlu marhamatidan umidvor bo‘lib harakat qilish lozim.
Jannatdagi darajalar qilingan amallar e’tiboriga ko‘ra egallansa-da, unga kirish faqat va faqat Alloh taoloning fazlu marhamatiga bog‘liq bo‘ladi. Bu haqiqatni Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o‘zlari alohida ta’kidlaganlar:
عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ سَدِّدُوا وَقَارِبُوا وَاعْلَمُوا أَنْ لَنْ يُدْخِلَ أَحَدَكُمْ عَمَلُهُ الْجَنَّةَ وَأَنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ أَدْوَمُهَا وَإِنْ قَلَّ. رَوَاهُ البُخَارِيُّ
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “To‘g‘ri bo‘linglar, g‘uluga ketmanglar, bilinglarki sizlardan birortangizni amali jannatga kiritmaydi, albatta amallarning Allohga sevimlirog‘i oz bo‘lsa-da, davomlirog‘idir”, – dedilar”. Buxoriy rivoyat qilgan.
Ya’ni biror inson ham yaxshi amallari ko‘pligi sababli o‘zining jannatga kirishini naqd qilib qo‘ya olmaydi, balki jannat faqatgina Alloh taoloning rahmatiga sazovor bo‘lgan baxtli insonlargagina nasib etadi.
Shuning uchun har bir banda Alloh taoloning rahmatidan umidvor bo‘lib yashashi lozim. Qur’oni karimda taqvodor bandalarning jonlari olinayotganda farishtalar ularga salom berib, jannat bashoratini berishlari bayon qilingan:
Ushbu oyati karimadagi ب harfi “sababiya” ma’nosida bo‘lsa ham, “badaliya” ma’nosida bo‘lsa ham, hadisda bayon qilingan ma’noga zid bo‘lib qolmaydi. Agar “sababiya” ma’nosi beriladigan bo‘lsa, “qilib yurgan yaxshi ishlaringiz sababli Alloh taoloning rahmatiga sazovor bo‘ldingiz, jannatga kiring” degan ma’no tushuniladi. Agar “badaliya” ma’nosi beriladigan bo‘lsa, “qilib yurgan yaxshi ishlaringiz badaliga Alloh taoloning rahmatiga sazovor bo‘ldingiz, jannatga kiring” bo‘ladi.
Modomiki, barcha Alloh taoloning rahmatiga sazovor bo‘lish bilangina jannatga kirar ekan, doimo U zotning rahmatidan umid uzmay amal qilib borish lozim. Ammo umidvor bo‘lish bilan xom xayol surishning orasini ajratib olish kerak. Xom xayol surish – biron ish qilmasdan faqatgina “shirin xayol” surishning o‘zi bo‘lsa, umidvor bo‘lishning o‘ziga yarasha bir qancha shartlari bor.
Umidvor bo‘lish va xom xayol surish orasidagi farqlar
Umidvor bo‘lish va xom xayol surish orasidagi farqlar haqida “Talxisu sharhi aqidatit Tahoviya” kitobida quyidagilar aytilgan:
“Kimki bir narsadan umidvor bo‘lsa, uning umidvorligi bir qancha ishlarning bo‘lishi zarurligini keltirib chiqaradi:
1. Umid qilgan narsasiga muhabbatli bo‘lishi;
2. Umid qilgan narsasiga erisholmay qolishdan qo‘rqishi;
3. Umid qilgan narsasiga erishish uchun imkoni boricha harakat qilishi.
Ushbularning birortasiga ham bog‘lanmasdan, umid qilish xom xayol surish bo‘ladi. Umidvorlik va xom xayol surish boshqa-boshqa narsalardir”[2].
Demak, kimki Alloh taolodan o‘zini jannatga tushirishini umid qilayotgan bo‘lsa, o‘sha umid qilgani jannatga muhabbatli bo‘lishi, uni doimo yodida saqlashi va unga olib boradigan yo‘llardan yurishi lozim.
Kimki Alloh taolodan o‘zini jannatga tushirishini umid qilayotgan bo‘lsa, o‘sha umid qilgani jannatga erisholmay qolishidan qo‘rqishi, undan ajratib qo‘yadigan narsalardan saqlanib yurishi lozim.
Kimki Alloh taolodan o‘zini jannatga tushirishini umid qilayotgan bo‘lsa, o‘sha umid qilgani jannatga erishishi uchun unga erishtiradigan barcha omillarni ishga solib imkoni boricha harakat qilishi lozim. Alloh muvaffaq qilsin.
Keyingi mavzular:
Ulug‘ hisob-kitob bo‘lishi bayoni.