Avvalo, barchani katta bayram – fashizm ustidan qozonilgan G‘alabaning 75 yilligi munosabati bilan samimiy tabriklab, mamlakatlarimizning jasoratli faxriylariga, do‘st xalqlarimizga sog‘lik-omonlik va farovonlik tilaymiz.
Urushda yelkama-yelka kurashgan va front ortida fidokorona mehnat qilgan ota-bobolarimizning mardligi va qahramonligi avlodlarning minnatdor xotirasida abadiy qoladi.
Ikkinchi jahon urushida sobiq Sovet Ittifoqi davlatlari fuqarolari qahramonlik, jasorat, sadoqat namoyish etdilar. Urushning eng og‘ir yillarida insonparvarlik ko‘rsatdilar. Buning eng yorqin dalili sifatida bosib olingan hududlardan tinch aholini O‘rta Osiyo mamlakatlari, xususan O‘zbekistonga evakuatsiya qilinishini ko‘rish mumkin.
Mamlakatimizda 1999 yildan buyon har yili 9 may – Xotira va qadrlash kuni sifatida keng nishonlanayotgani g‘alabaga munosib hissa qo‘shgan ota-bobolarni e’zozlash, ularga hurmat-ehtirom ko‘rsatish, urushda tinchlik uchun jon fido etganlar xotirasini mangu bilishda alohida ahamiyat kasb etmoqda. Bu kun o‘tganlar xotirlanadigan, Ikkinchi jahon urushi qatnashchilari yodga olinadigan, dorilamon kunlarga yetib, qarilik gashtini surayotgan qariyalar qadrlanadigan kunga aylandi.
Joriy yilning 30 mart kuni Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyevning “Ikkinchi jahon urushi qatnashchilarini rag‘batlantirish to‘g‘risida”gi Farmoni qabul qilindi. Unga ko‘ra, shu yil fashizm ustidan qozonilgan g‘alabaning 75 yilligi nishonlanmoqda. Jumladan, o‘tganlarimiz ruhi-poklariga Qur’on tilovatlari va xayrli duolar qilinadi. Barhayot bo‘lganlarini esa hollaridan xabar olinadi, moddiy va ma’naviy ko‘mak beriladi.
Hazrati Payg‘ambarimiz alayhissalom o‘zlarining muborak hadisi shariflarida marhamat qilib aytdilar: “Sizlardan vafot topib ketganlarni tiriklikda qilgan yaxshi amallarini yodga olib turinglar”.
Haqiqatan ham, o‘tganlarni xotirlash savobli va xayrli amallardandir. 1941-1945 yillarda fashizmga qaratilgan shiddatli janglarda qanchadan-qancha ota-bobolarimiz o‘z yurtining tinchligi uchun mardlarcha kurashib, jon fido qildilar. Bu yorug‘ kunlarni ko‘rish esa ularning aksariyatiga nasib etmadi.
Insoniyat tarixidagi eng dahshatli qirg‘inbarot urushda 1,5 million nafar o‘zbekistonlik fuqaro front¬ga ketib, janglarda bevosita ishtirok etgani, ularning yarim millioni janggohlardan qaytmagani, yana qanchalab insonlar mayib-majruh, nogiron bo‘lib kelgani, minglab ayollar beva, bolalar yetimga aylanganini eslasak hali ham dahshatga tushamiz.
Front ortida qolgan yurt¬doshlarimiz esa, tunlarni kunlarga ulab, och-nahor bo‘lsa-da, o‘ta og‘ir, zahmatli mehnati bilan g‘alabaga, tinchlikka salmoqli ulush qo‘shdi. Xalqimizga xos bag‘rikenglik, mehr-oqibat, saxovat, ezgulik singari yuksak insoniy xislatlar urush yillarida yana bir bor yaqqol namoyon bo‘ldi.
Darhaqiqat, bugun ota-bobolarimizni e’zozlash, Vatan uchun jonini fido qilgan aziz insonlarning ruhi poklarini shod etish ezgu amallardan. Zero, ular orzu qilgan hur zamonlar biz avlodlarga nasib etdi.
Bugun har birimiz tinchligimizni saqlash, ona-Vatanimiz sarhadlari daxlsizligini ta’minlashda jonini tikkan aziz insonlar oldida qarzdormiz. Har doim ularga ehtirom ko‘rsatish dinimiz amridir.
Ibrohimjon INOMOV,
O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisi o‘rinbosari
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Sayyid Sulaymon Nadaviy rahmatullohi alayhning ilm va fazllari mashhur bo‘layotgan va shuhrat qozonayotgan edi. U kishi o‘zlarining voqealarini quyidagicha so‘zlab beradilar: «Men «Siyratun-Nabiy sollallohu alayhi vasallam» kitobini olti jild qilib tamomladim. «Muhtaram Zotning siyratlaridagi biror jilva yoki ko‘rinish mening hayotimda ham bo‘lganmi yoki yo‘q? Agar bo‘lmagan bo‘lsa, u holda qanday bo‘ladi?» degan o‘y qayta-qayta qalbimda tinchlik bermas edi. Shu maqsad uchun Allohning biror valiysini qidirdim.
Thana Bhavandagi xonaqohda yashaydigan va Alloh taolo fayzlarini taratib qo‘ygan Mavlono Ashraf Ali Tahonaviy hazratlari haqida eshitgan edim. Shunday qilib, bir kuni Thana Bhavanga borishni niyat qildim va safarga chiqdim. Borib, hazrat bilan ko‘rishdim va bir necha kun u yerda turdim. Ortga qaytayotganimda hazrat Tahonaviy rahmatullohi alayhga: «Hazrat! Biror nasihat qiling», dedim. U zotning xayollariga o‘sha payt: «Shunday katta allomaga nima nasihat qilaman? Ilm va fazli butun dunyoga mashhur bo‘lsa», degan o‘y kelibdi. Keyin: «Ey Alloh! Qalbimga uning uchun ham foydali bo‘lgan va mening uchun ham foydali bo‘lgan narsani sol», deb duo qilibdi. Shundan keyin hazrat Tahonaviy rahmatullohi alayh Sayyid Sulaymon Nadaviy rahmatullohi alayhga xitob qilib: «Ey birodar! Bizning yo‘limizda boshidan oxirigacha o‘zingizni xokisor tutishingiz kerak», debdilar.
Sayyid Sulaymon Nadaviy rahmatullohi alayh aytadilar: «Hazrat Tahonaviy rahmatullohi alayh bu so‘zlarni aytayotganlarida qo‘llarini ko‘ksilariga olib borib, past tarafiga bir zarba berdilar, zarba xuddi mening qalbimga tushgandek bo‘ldi».
Hazratimiz Doktor Abdulhay rahmatullohi alayh aytadilar: «Bu voqeadan keyin Sayyid Sulaymon Nadaviy rahmatullohi alayh o‘zlarini shunday xokisor tutdilarki, uning misli topilishi qiyin edi. Bir kuni qarasam, xonaqohning tashqarisida hazrat Sayyid Sulaymon Nadaviy rahmatullohi alayh majlisga kelganlarning oyoq kiyimlarini tartiblayotgan ekanlar. Shunday tavoze’ va muhabbatni Alloh taolo u kishining qalbida paydo qildi va keyin yuksak darajalarga ko‘tarib qo‘ydi».
«Nasihatlar guldastasi» kitobidan