Imomlarni jamiyat peshvosi, deymiz. Bu gap ayni sinovli kunlarda yanada yoqqol o‘z ifodasini topmoqda. Hozir ko‘pchilik insonlar toat-ibodatga, oilaviy ahllikka, farzandlar tarbiyasiga ko‘proq e’tibor bermoqda, xayrli ishlarga ko‘p bel bog‘lamoqda, ehtiyojmand kishilar haqida har qachongidan ko‘p qayg‘urmoqda. Aslida, bu kabi xayrli ishlar imomlarning kundalik faoliyati sanaladi. Shu kunlarda imom-xatiblarning bu boradagi ishlarining salmog‘i yanada sezilarli darajada ortgan.
Hech narsa behikmat bo‘lmaydi... Bugungi sinovli kunlar ham. Mo‘min-musulmon kishi har qanday holatda tafakkur ila Allohga tavakkal qiladi, xayrli ishlarga intilaveradi. Shu bois bugun ommaviy tarzda tarqalayotgan koronavirusdan o‘zimiz va o‘zgalarning sog‘ligini saqlash uchun eng maqbul yo‘l karantinni lozim tutishimiz darkor. Umr qisqa, deymiz. Karantin davri esa undan ming chandon qisqa. Ana shu vaqtni oilamiz baxtu osoyishtaligi, farzandlarimiz ta’lim-tarbiyasiga sarflashimiz ayni muddao.
Har qanday vaboning keng tarqalishining oldini olishda butun dunyodagi eng samarali uslub karantin hisoblanadi. Buning yaqqol isbotini Xitoy kabi davlatlar misolida ko‘rish mumkin. Xitoy qat’iy tartib asosida karantin joriy qilib tezlik bilan yoyilib, hatto ba’zilarning o‘limi bilan yakunlanayotgan vabo ustidan nazorat o‘rnata oldi.
Karantin [ital. quarantena – qirq kun], karantinlash – o‘ta xavfli yuqumli kasalliklar tarqalishini cheklashga qaratilgan epidemiyaga qarshi ma’muriy va sanitariya tadbirlari majmui.
Dunyo ahlining halovatini o‘g‘irlagan vabo tufayli hozir juda ko‘p davlatlarda karantin e’lon qilinib, yig‘in va tadbirlar, xalqaro qatnovlar bekor qilindi. To‘y-ma’rakalar, ta’lim muassasalari, diniy marosimlar, hattoki masjidlarning vaqtincha to‘xtatilishi bu vaboning naqadar jiddiy ekanini ko‘rsatadi. Afsuski, bu vabodan yurtimiz ham istisno bo‘lgani yo‘q. O‘zbekistonda «COVID-19»ga chalingan be’morlar aniqlanishi bilan darhol karantin joriy qilindi.
Karantin holati yaqin tariximizda hali kuzatilmagani bois ba’zi yurtdoshlarimiz vahima, qo‘rquvga tushib qoldi. Bunga bir jihatdan axborot vositalari va internet tarmog‘ining rivoji ham o‘z «hissa»sini qo‘shdi. Agarda vaboga qarshi faqat shifokorlar va faqat mas’ul mutasaddilar emas, barchamiz birdek kurashadigan bo‘lsak, u tezda daf bo‘ladi. Uning uchun xalqimizdan tartib-intizom, birdamlik va fidokorlik talab etiladi. Shuningdek, atrofdagilar ham karantin holatida barcha tartib qoidalarga rioya qilib, sabablarni hozirlasalar, vaboni hech qanday ortiqcha xavotirsiz yengish mumkin.
Shu bilan birga, karantin davri – har bir kasb egasi, jumladan, imom-xatiblarimiz uchun o‘z ustida ishlashga juda qulay fursat. Hadisi shariflarimizda: "Bo‘sh vaqtingizni g‘animat biling, band bo‘lib qolishingizdan oldin" deb aytilgani hammamizga ma’lum.
Hozirgi karantin vaqtidan unumli, sermazmun, sermahsul va serma’no foydalanib, imom-domlalar o‘zlarining qiroatlariga e’tibor berishlari, mo‘tabar manbalarni takrorlashlari, aqida, qiroat, tafsir, fiqh, hadis kitoblarini o‘qib, fanlardan puxtaroq izlanishlari, bilganlarini mukammallashtirib olishlari tavsiya etiladi. Qolaversa, o‘zlari ham ijod qilib, kitob, maqola yozishlari, ilmiy ish qilishlari uchun Xudoi taolodan yaxshi imkoniyat. Dono xalqimiz ham: "Bekor o‘tirgandan, bekor ishla", "Bekorchidan Xudo bezor" deb bejiz aytmagan.
Abu Mas’ud raziyallohu anhudan rivoyat qilinadi, “Nabiy sallallohu alayhi vasallam:
“Qavmga ularning ichidan Allohning Kitobiga qoriroqlari imom bo‘ladi. Agar qiroatda barobar bo‘lsalar, sunnatni yaxshi biladiganlari bo‘ladi...” – dedilar” (Muhaddis imomlardan beshtalari rivoyat qilganlar).
Abu Marsad G‘anaviydan rivoyat qilinadi:
“Rasululloh sallallohu alayhi vasallam: “Agar namozingizning qabul qilinishi sizlarni masrur qiladigan bo‘lsa, ulamolaringiz imomlik qilsin,” – deganlar” (Imom Hokim rivoyatlari).
Demak, Islom dini imom-xatib zimmasiga katta vazifalar yuklaydi. Imom-xatib Alloh taoloning marhamati bilan diniy va dunyoviy ilmlardan bahramand bo‘lib, ulug‘ ustoz, mudarris va muallimlardan yetarli va zarur bilimlarni oladi. Shuningdek, xalqimiz ibodatlarni to‘g‘ri ado etishida, marosimlarni risoladagidek o‘tkazishida va dinimizning ezgu ta’limotlarini mo‘min-musulmonlarga to‘g‘ri yetkazishda imom-xatibning xizmati juda ham kattadir.
Hozirgi karantin davri imomlarimiz diniy va dunyoviy bilimlarini mustahkamlash uchun muhim palladir. Zamon talabi ham shuni taqozo etmoqda. Shuning uchun ham har bir imom-domla bugungi karantin davrida o‘z ustilarda muntazam ishlashlari, kasb mahoratlari, bilim saviyalarini oshirib olishlari zarur. Ayniqsa, aqida, qiroat, tafsir, hadis, fiqh, siyrat fanlari bo‘yicha ilmlarini yanada sayqallab, mo‘tabar kitoblarni yana bir karra mutolaa qilishlari talab etiladi. Shundagina imom haqiqiy peshvo maqomini yanada mustahkamlaydi va xalq hurmatini qozonadi.
Shunday ekan, bugungi kun imom-xatiblari zimmalaridagi yuksak mas’uliyatni chuqur his qilgan holda asl va ezgu diniy ma’rifatni, Moturidiya ta’limoti, Hanafiy mazhabi hukmlarini yana bir bor mutolaa qilib, kelgusida ommaga chiroyli ravishda yetkazishlari zarur.
Imom A’zam raxmatullohi alayhi: "Bilmagan narsalarimni oyog‘im ostiga qo‘yganimda, boshim ko‘kka yetar edi," – degan ekanlar. Barcha sohalarda yangilik va kashfiyotlar paydo bo‘lmoqda. Ilmu fan, texnika va axborot almashuvlari jiddiy sur’atlar bilan kuchayib bormoqda. Mana shunday sharoitda imom-xatiblarimiz, diniy ulamolarimiz o‘z ustilarida ishlab, ilmiy saviyalarini oshirishlarini zamonning o‘zi taqozo qilmoqda.
Binobarin, imom-xatiblarimiz har kuni diniy bilimlarini ziyoda qilish harakatida bo‘lish bilan birga yurtimizda, dunyoda ro‘y berayotgan voqea va hodisalardan xabardor bo‘lishlari hamda karantin mezonlariga amal qilishlarini Internet va ijtimoiy tarmoqlar orqali keng xalq ommasiga yetkazishlari darkor.
Xudo xoxlasa, karantindan so‘ng vaziyat barqarorlashganda masjidlar ochiladi. Imomlarimiz yana mehrobga chiqib mo‘min-musulmonlarga namoz o‘qib beradilar, minbarga chiqib xutba va ma’ruzalar qiladilar. O‘sha paytda qiroatlarini yanada go‘zal qilgan, bilimlarini yanada mustahkamlagan imom-domlalarimiz xalqimiz mehr-muhabbatini yanada kuchliroq qozonadi va yanada ko‘proq ma’rifat ulashadi, insho Alloh.
Imomlarimiz ko‘plab va’z nasihatlar qiladilar. Ta’lim va tarbiyaning eng samarali ko‘rinishi bu – ma’rifat ulashayotganning o‘zi avvalo shaxsiy namuna kursatishidir. Shu bois imomlarimiz bugun har bir holatda o‘z ilmlarini oshirib, toat-ibodatda mustahkam bo‘lib, xalqimiz va dunyo ahlidan balo va ofatlarni tezda ko‘tarilishini so‘rashlari hozirgi kunning eng asosiy ishidir.
Ibrohimjon INOMOV,
O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisining o‘rinbosari
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Shayx Abu G‘uddaning birgina kitobni uzoq izlab, nihoyat, Makkai mukarrammada Toshkentlik shayxdan topganlari xususida ajib hikoya
Shayx rahmatullohi alayh «Sahifalar» kitobida o‘zlarining hayotlaridan bir lavhani quyidagicha zikr etadilar: «Ba’zan biron kitobga yetishadigan bo‘lsam, Alloh taolo uchun falon-falon rakat namoz o‘qiyman deb nazr qilar edim. Bir kitobni qo‘lga kiritaman deb, qiziq voqeani boshimdan kechirganman. Uni shu o‘rinda keltirishni maqsadga muvofiq deb bildim:
«Qohiradagi al-Azhar universitetining shariat fakultetida o‘qib yurgan paytlarimda doimo shayximiz, alloma imom Muhammad Zohid Kavsariy rahimahullohning huzurlarida bo‘lardim. U zot alloma Shayx Aliy Qorining «Fathu bobil inoya bisharhi kitobin niqoya» kitobini olishni tavsiya qildilar. Foydali, nodir, durdona kitoblarni qo‘lga kiritishga ishqiboz ekanimligimni bilganliklari sabab, o‘sha kitobni topishga bir necha bor jiddiy tarzda qiziqtirgan edilar.
U kitob Hindistonda chop etilgan bo‘lsa kerak, deb yurardim. Qohirada olti yil yashagan bo‘lsam, to o‘qishni tugatgunimcha o‘sha kitobni izlab yurdim.
Topilishi mumkin deb faraz qilgan barcha kutubxonalarimdan so‘rab-surishtirdim, lekin u haqida biror ma’lumotga ega bo‘la olmadim. O‘z yurtimga qaytganimda ham Halabning qaysi shahrini ziyorat qilmay yoki qaysi kutubxonasiga kirmay, o‘sha kitobni izlashda davom etardim.
Men kitob Hindistonda chop etilgan deb o‘ylaganim va u hanafiy fiqhi borasida yozilgani bois, shoyad maqsadimga erishsam deb, kitobfurushlardan Hindistonda chop etilgan hanafiy mazhabiga oid barcha fiqhiy kitoblar haqida surishtirar edim. Lekin ular bu kitobning hatto nomini ham bilishmas edi. Damashqdagi qadimgi durdona kitoblardan xabardor bo‘lgan eski kitobfurushlar bor edi. Ularda juda ko‘plab qadimgi va qimmatbaho kitoblar bo‘lsa-da, ularni sotish masalasida juda ham qattiq turishar va anchagina qimmat narx belgilashardi.
Ular Sayyid Izzat Qusaybotiy va uning otasi, shuningdek, Shayx Hamdiy Safarjaloniy va Sayyid Ahmad Ubaydlar edi. Bir kuni Sayyid Izzat Qusaybotiydan Hindistonda chop etilgan «Fathul bobil inoya...» kitobi haqida so‘rasam, ul zot kitob unda borligini aytdi va Imom Ayniyning 1293 hijriy yilda Hindistonda chop etilgan juda katta – olti mujalladdan iborat «Al- Binoya bi sharhi Hidoya» kitobini olib chiqdi. Ushbu kitob ham men izlab yurgan qimmatbaho, nodir kitoblardan edi, ammo men u zotdan so‘ragan kitob emasdi.
Shuning uchun bu kitobni uncha qimmat bo‘lmagan narxda sotib oldim. Keyin men Shayx Hamdiy Safarjaloniy rahimahullohdan qidirib yurgan kitobim haqida so‘radim. Bilsam, kitob Rossiyada, Qozonda chop etilgan ekan. Aytishlaricha, kitob qizil gugurtdan ham nodirroq ekan. U kishi umri davomida qancha-qancha kitoblar bilan shug‘ullangan bo‘lsa-da, o‘sha kitobdan faqat bir nusxasi qo‘liga tushgani va uni alloma Imom Kavsariyga aql bovar qilmaydigan darajada qimmat narxga sotib yuborganini aytdi.
Kitob chop etilgan joyni aniq bilib olgan bo‘lsamda, unga yetishishga bo‘lgan umidim susaydi. Alloh taolo meni 1376/1957 yilda birinchi marotaba Baytullohni haj qilishga muvaffaq qilganida Makkai mukarramaga kirib, kitob bosilgan o‘lkalardan Allohning muborak shahriga ko‘chib kelgan kishilardan birontasi o‘zi bilan o‘sha kitobni olib kelgandir, degan umidda Makkadagi kutubxonalardan kitobni surishtira boshladim, lekin topa olmadim. Alloh taoloning inoyati bilan Makkai mukarramadagi bozorlardan birida odamlardan chekkaroqdagi bir eski kitobfurushning oldiga borib qoldim.
U zot shayx Mustafo ibn Muhammad Shinqitiy hafizahulloh ekan. U zotdan bir necha kitoblar sotib oldim. So‘ng noumid bo‘lgan holda haligi kitob haqida so‘rasam, bir haftacha oldin menda bor edi, deb qoldi. Kitobni buxorolik olimlardan birining merosidan sotib olgan ekan. Bir necha kun oldin uni asli buxorolik Toshkent ulamolaridan biriga qimmat narxga sotib yuborgan ekan. Ishonqiramay turgan edim u o‘sha kitobni menga sifatlay boshladi. Haqiqatdan ham o‘sha men anchadan beri izlab yurgan kitob edi. Shundan keyin kitobni sotib olgan toshkentlik olim kimligini so‘radim.
U zot o‘ylab turib shayx Inoyatulloh Toshkandiyning nomini aytdi. Undan o‘sha shayxning yashaydigan, ishlaydigan manzilini, uni qanday topish mumkinligini so‘radim. U bu haqda bilmasligini aytdi. Yana u kishi haqida kimdan so‘rab-surishtirishim mumkinligi haqida so‘ragan edim, buni ham bilmasligini aytdi. Shundan so‘ng o‘sha kitobni qo‘lga kiritish yoki uni sotib olgan kishi bilan uchrashishdan yanada umidim uzildi. Shunday bo‘lsa-da, Masjidul Haram yoki Makka bozorlarida uchratgan barcha buxorolik kishilardan shayx Inoyatulloh haqida surishtirib yuraverdim. Buxoroliklar bor deb aytilgan hech qaysi madrasa yoki karvonsaroy qolmadi, hammasidan o‘sha shayxni surishtirib chiqdim. Hatto Makka tashqarisidagi mahallalargacha bordim. Chunki ayrimlar u yerda ham buxoroliklar bor deyishgandi.
Lekin izlayotgan odamim bilan uchrashish qayoqda deysiz? Axir Makkai mukarramada Inoyatulloh ismli qanchadan-qancha buxoroliklar bordir. To‘xtovsiz so‘rab-surishtirishlar meni shayx Abdulqodir Toshkandiy Buxoriy Saotiyning huzuriga olib bordi. U zot Makka atrofidagi Jarval mahallasida istiqomat qilar ekan. U zotdan shayx Toshkandiy haqida so‘ragan edim, shayxni tanidi va menga uning asl ismini aytdi. Ismi shayx Mir Inoyat Toshkandiy ekan. Lekin u ham shayxning manzilini u bilan uchrashish mumkin bo‘lgan joylarni bilmas ekan.
Yana «Fathul bobil inoya...» kitobini olgan o‘sha shayx bilan uchrashishdan noumid bo‘lib qoldim. Oradan bir oz vaqt o‘tdi. Bir kuni Ka’bai muazzamani tavof qilib Alloh taolodan meni o‘sha insonga yo‘liqtirishini va o‘sha kitobni qo‘lga kiritishga muyassar etishini so‘radim. Ushbu duo va nolani bi necha bor takrorlayverdim. Oradan bir haftacha vaqt o‘tdi. Bu muddat ichida kitob va uning egasini qidiraverib, fikru hayolim parishon bo‘lib qolgan edi. Bu Allohga ayon.
Bir kuni (masjid kengayishidan oldin) Masjidul Haram eshiklaridan biri- «Bobu ziyoda»ning oldidagi bozorda aylanib yursam, Abu Arab degan eski damashqlik tijoratchi meni ko‘rib, ko‘rinishim va kiyimlarimdan shomlikka o‘xshatib oldiga chaqirdi. Shom o‘lkasi va Shom aholisi haqida so‘radi. Kitobga bo‘lgan ishtiyoqim kuchliligidan u kishidan birinchi bo‘lib haligi buxorolik shayx haqida so‘radim. U oldidagi do‘konda o‘sha shayxning kuyovi savdo qilishini, shayxni hammadan ko‘ra u yaxshi bo‘lishini aytdi. Bu gaplarni eshitib, shu qadar xursand bo‘ldimki, quloqlarimga ishonmay qoldim.
Shundan so‘ng men tunu kun u yerga qatnab, oxiri u kishi bilan uchrashishga muvaffaq bo‘ldim. U zot kitobni menga o‘zlari istagan narxda arzonga sotdilar. O‘sha kun umrimda eng xursand bo‘lgan onlarimdan biri edi. Darhaqiqat, Alloh taolo menga o‘sha kitobni birinchi juzini tahqiq qilib, nashr qilishni nasib etdi. Alloh taolodan o‘z fazli va karami ila kitobning qolgan qismlarini ham nashr qilishga muvaffaq bo‘lishini so‘rab qolaman!».
Shayx Abdulfattoh Abu G‘udda rahmatullohi alayhning
«Sahifalar» kitobidan.