Ta’kidlash joizki, O‘zbekiston aholisining 90 foizidan ortig‘i Islom diniga e’tiqod qiladi. Yurtimizda mo‘min-musulmonlar uchun diniy ahkomlarni ado etish uchun keng imkoniyat yaratilgan. So‘nggi yillarda ushbu sohada amalga oshirilayotgan ishlar nafaqat yurtimiz aholisi, balki butun musulmon dunyosi tomonidan e’tirof etilmoqda.
Taassufki, mo‘min-musulmonlarning haq-huquqlariga katta e’tibor berilayotgan bir davrda ularning e’tiqodlariga taalluqli masalalarda keng jamoatchilik orasida salbiy ruhdagi, keskin bahs va munozaralarga sabab bo‘ladigan fikr-mulohazalarni e’lon qilish holatlari bizni tashvishga solmoqda.
“Feysbuk” ijtimoiy tarmog‘idagi “Safar Kattaboyev” nomli profil egasi tomonidan O‘zbekistonda Qur’oni karimning ayrim oyat va suralarini taqiqlash kerakligi yuzasidan bildirgan qarashlari ommaviy muhokamaga sabab bo‘layotganidan xabaringiz bor.
Aslida, Islom dinining muqaddas manbai hisoblangan Qur’oni karimdagi oyatlar jamiyatda tinchlik va barqarorlikni asrab-avaylashga, odamlar orasida mehr-oqibatni mustahkamlashga, ilm-ma’rifat tarqatishga, ezgu va savobli ishlarga chaqiradi. Allohning kalomini anglagan kishi borki, ajdodlarimiz buyuk mutafakkir bo‘lib kamolga yetishishida Qur’oni karim asosiy manba bo‘lganiga amin bo‘ladi.
Qur’oni karim – Alloh taoloning muqaddas kitobi. Undagi sura va oyatlarni banda tomonidan ta’qiqlanishi mantiqsizlik. Qur’oni karimga nisbatan bunday fikr aytish ortida din dushmanlarining yashirin niyati bor. G‘arb davlatlaridagi shunday xatti-harakatlar oqibatida, noroziliklar kelib chiqib, talafotlar bo‘lgani barchaga ayon. Islom tarixida esa shunday ishlarning yakuni qanday ayanchli yakun topgani ko‘pchilikka ma’lum.
Qur’oni karimni ta’qiqlash da’vosini qiladiganlar tarix mobaynida ham har zamonda chiqib turgan. Bunday behuda harakat yangilik emas, vahiy zamonida ham bo‘lgan, ayni taklif vahiyni qabul qilib turgan Hazrati Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallamga ham berilgan va hamisha muvaffaqiyatsiz yakun topgan.
O‘zbekiston Respublikasining amaldagi qonun hujjatlarida millatlararo adovat uyg‘otish va fuqaroviy totuvlikni buzishda, vaziyatni beqarorlashtiruvchi ma’lumotlarni tarqatish uchun ham javobgarlik belgilanganligini sira unutmaslik kerak.
O‘z navbatida, O‘zbekiston musulmonlari idorasi tizimidagi diniy soha xodimlari tomonidan Islom dini ahkomlarini o‘z manfaati yo‘lida talqin qilayotgan, yomon niyatli kuchlarning fitnalaridan ogoh etuvchi tushuntirish ishlarini muntazam olib bormoqda.
Shu o‘rinda aytish kerakki, Qur’oni karimni Qiyomatga qadar o‘zgarishsiz saqlashni Alloh taolo o‘z zimmasiga olgan: «Albatta, bu zikrni (ya’ni Qur’onni) Biz o‘zimiz nozil qildik va uni O‘zimiz saqlaguvchimiz» (“Hijr” surasi, 9-oyat). Boshqa oyati karimada "Allohning so‘zlarini o‘zgartirish yo‘q" (Yunus, 64), deya ta’kidlangan. Demak, Alloh taoloning o‘zi Qur’oni karimni muhofaza qilar ekan, unga bandasi daxl qila olmasligini anglab yetish kerak.
Yana bir muhim jihatni yodda saqlash zarur. Biz Internet tarmoqlaridagi voqea-hodisalarga fikr-mulohaza bildirish asnosida ehtiroslarga berilmasdan, donishmandlarcha vazmin va og‘ir-bosiq bo‘lishimiz lozim. Mo‘min kishi bunday vaziyatda qalb va aql amri bilan ish tutadi. Hissiyot va fitnaga solmoqchi bo‘lganlarga imkon bermaydi. Hadisi sharifda aytilganidek “Mo‘min kishi oqil, ziyrak va hushyor bo‘ladi”.
So‘zimiz yakunida O‘zbekiston musulmonlari idorasi yurtimiz mo‘min-musulmonlarini Islom dinining mo‘tabar manbalari va qadriyatlariga taalluqli mavzularda salbiy bahs-munozaralar keltirib chiqaradigan fikrlarni tarqatishdan saqlanishga, bu kabi turli fitna va tushunmovchiliklarga sabab bo‘ladigan holatlarga aralashmaslikka chaqiradi. Zero, bu kabi holatlar yuzasidan tegishli tashkilotlar qonunchiligimizda belgilangan talablar asosida chora ko‘rishga vakolatlidir.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Imom Bayhaqiy, Abu Ubayd va Ibn Asokirlar Suvayd ibn G‘afla roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:
«Umar roziyallohu anhu Shomga kelganida ahli kitoblardan biri: «Ey mo‘minlarning amiri! Mo‘minlardan biri meni o‘zing ko‘rib turgan holga soldi», dedi. U kaltaklangan, boshi yorilgan holda edi. Umar roziyallohu anhu qattiq g‘azablandi va Suhayb roziyallohu anhuga:
«Bor, qara-chi, buning sohibi kim ekan?» dedi.
Suhayb roziyallohu anhu borib qarasa, u Avf ibn Molik roziyallohu anhu ekan.
Suhayb unga: «Mo‘minlarning amiri sendan qattiq g‘azablandi. Muoz ibn Jabal roziyallohu anhuning oldiga bor, u zot bilan gaplashsin. Umar shoshilib, seni bir narsa qilib qo‘yadimi, degan xavfdaman», dedi.
Umar roziyallohu anhu namozni o‘qib bo‘lib:
«Suhayb qani?! U odamni keltirdingmi?!» dedi.
«Ha», dedi Suhayb.
Avf Muozning oldiga borib, bo‘lgan voqeani aytib bergan edi, bas, Muoz o‘rnidan turib:
«Ey mo‘minlarning amiri! U Avf ibn Molik ekan. Uning gapini eshitib ko‘ring. Shoshilib, uni bir narsa qilib qo‘ymang», dedi. Umar unga:
«Sening bu bilan nima ishing bor?!» dedi.
«Ey mo‘minlarning amiri, qarasam, bu bir muslima ayolning eshagini yetaklab ketayotgan ekan. Eshak sakrab, ayolni yiqitib yuboray debdi. Lekin ayol yiqilmabdi. Manavi bo‘lsa, uni turtib yiqitib, o‘zini ayolning ustiga otdi», dedi Avf.
Umar unga: «Menga ayolni olib kel, aytganingni tasdiqlasin», dedi.
Avf ayolning oldiga bordi. Ayolning otasi bilan eri: «Nima qilib qo‘yding?! Bizning sohibamizni sharmanda qilding-ku!» dedilar.
Biroq ayol: «Allohga qasamki, u bilan boraman!» dedi.
Otasi bilan eri: «Biz borib, sening nomingdan gapiramiz», dedilar va Umar roziyallohu anhuning huzuriga kelib, Avf aytgan gaplarga o‘xshash gap aytdilar.
Bas, Umar amr qildi. Yahudiy osildi.
So‘ngra Umar: «Biz sizlar bilan bunga sulh qilganimiz yo‘q. Ey odamlar! Muhammadning zimmasi haqida Allohdan qo‘rqinglar! Ulardan kim bu ishni qilsa, unga zimma yo‘q!» dedi.
Suvayd: «O‘sha men ko‘rgan yahudiy Islomda birinchi osilgan odam edi», dedi».
Bu hodisada Umar ibn Xattob roziyallohu anhuning siyosat yoki tashviqot uchun emas, balki adolat uchun ish olib borishlari yaqqol namoyon bo‘lmoqda. Mazkur yahudiy qilar ishni qilib qo‘yib, makkorligini ishga solgan edi. U: «Musulmonlarning xalifasi kelib turibdi, hozir siyosat nozik paytda unga arz qilsam, siyosat uchun mening tarafimni oladi», deb o‘ylagan edi.
Darhaqiqat, ish avvaliga, sirtdan qaraganda yahudiy o‘ylaganicha boshlandi. Umar ibn Xattob roziyallohu anhu katta sahobiy Avf ibn Molik roziyallohu anhuning obro‘siga e’tibor qilmay, ishning haqiqatini surishtira boshladilar. U kishidan boshqa odam bo‘lganida bir yahudiyni deb, o‘zimizning obro‘li odamni xijolat qilmaylik, degan mulohazaga borishi mumkin edi. Ammo hazrati Umar roziyallohu anhuning tabiatlarida va u kishi ko‘rgan tarbiyada bunday mulohaza bo‘lishi mumkin emas edi.
U kishidan boshqa odam bo‘lganida siyosat uchun, nohaqdan bo‘lsa ham ularning yonini olishi mumkin edi. Ammo hazrati Umar roziyallohu anhu bunday qilishlari mumkin emas edi. U kishi aybdor kim bo‘lishidan qat’i nazar, uning aybiga yarasha jazosini berish tarbiyasini olganlar. Va shunday qildilar ham.
«Hadis va hayot» kitobining 23-juzidan olindi