FAOLIYAT. Erkak tavakkal qiladi, xatolarga yo‘l qo‘yadi, nimalarnidir kashf etadi, nimalargadir erishadi. Ayolning vazifasi esa ana shu erishilgan yutuq va evolyutsion muvaffaqiyatlarni asrab-avaylashdan iborat. Shu bois, ayollar ancha-muncha ikkilanuvchi va passiv hisoblanadi. Erkaklar ayollar singari bir paytning o‘zida bir necha ishni bajarolmaydilar. Ayollar xos gormoni bo‘lmish estrogen bosh miya yarim sharlari o‘rtasida ko‘plab bog‘lanishlarning hosil bo‘lishi uchun imkoniyat yaratadi. Bosh miya yarimsharlari (o‘ng va chap miya) o‘rtasida ularni yaxlit organ sifatida ishlashini ta’minlaydigan qism mavjud. Ayolda ushbu qism erkaknikiga nisbatan 30%ga qalin, ziyoddir. Demak, ayol miyasidagi operatsiyalar tez sodir bo‘ladi, shu bois ayol bir vaqtning o‘zida bir necha vazifani bajaradi: ovqat pishira turib bolasini kiyintiradi yoki beshik tebratadi, ko‘cha supurayotib qo‘shni ayol bilan suhbatlashadi, televizor ko‘rayotib kir yuvadi yoki tugma taqaydi, non, tuzga chiqib, albatta, kiyim yoki chinni do‘koniga kiradi va hokazo. Ayollar radio eshitish, lablarini bo‘yash, telefonda gaplashish kabi “mayda-chuyda”larning hammasini bir paytning o‘zida – birdaniga bajarib tashlayveradilar. Ayolning tez va ko‘p gapirishi, sasni yaxshi eshitishi, tashqi begilarni uzoq eslab qolishi, tilni o‘rganishga moyilligi ham “mozolistoye telo”ning qalinligi tufaylidir.
Erkak kishining miyasi esa faqat bir faoliyatni boshqarishgagina qodir. Uning bosh miyasi o‘ziga yoki asosiy kasb-koriga yaqin narsalarni o‘rganishga, yodlab qolishga moslashgan. Erkak televizor ko‘rayotganida yoki kitob o‘qiyotganida beshik tebratishi, oshxonadan o‘tayotganida qaynayotgan suvdan choy damlashi, cho‘milayotganida paypog‘i yoki ichki kiyimlarini yuvishi mumkinligini xayoliga ham keltirmaydi. Gazeta o‘qiyotgan yoki futbol ko‘rayotgan erkak xotinining kechagi ziyofatdan olgan taassurotlarini eshitolmaydi.
BILIM OLISH. Maktab partasida o‘g‘il bolalarga qaraganda a’lochi qizlar doimo ko‘proq bo‘lishadi. Ammo yuqori sinflarga kelgach, o‘g‘il bolalar bilim borasida qizlarni “quvib yetishadi” va o‘tib ham ketishadi. Bu, ma’lum vaqtga kelgach, qizlarning aqli susayadi, degani emas. Buning sababi – ayol ruhiyati bilan bog‘liq. Balog‘atga yaqinlashgan qiz bolaning dunyoqarash va qadriyatlari o‘zgara boshlaydi. U endi bilim olishdan ko‘ra, to‘plagan tajribalaridan unumli foydalanishni afzal bila boshlaydi. To‘g‘ri-da, o‘zi qiynalib bilim o‘rgangandan ko‘ra, bilimdon va “a’lochi” bolani o‘ziga “bo‘ysundirgani” tuzukroq emasmi? Shuning uchun qizlar gap-so‘z bilan bitadigan kasb-kor (o‘qituvchilik, kotibalik, hamshiralik va b.) tanlashi keng tarqalgan holdir, o‘g‘il bolalar esa, ulg‘aygani sayin bilim bilan birga, qo‘l mehnatini talab etadigan hunarni egallashga ham intilishadi. O‘g‘il bolalarning suhbat mavzulari yildan-yilga o‘zgarib borsa, ayollarda bu narsa unchalik sezilmaydi.
IQTISOD. Erkak pul to‘plashni, xotin esa sarflashni yoqtiradi. Ayol puldan foydalanishni xush ko‘rsa, erkak pulning o‘zini xush ko‘radi. Jamg‘arilgan mablag‘ erkak kishining o‘ziga bo‘lgan ishonchini mustahkamlaydi. Shunday bir naql bor: ayol chindan ham erini millioner va undan ham... battar qilishi mumkin. Agar eri – milliarder bo‘lsa.
GAP. Suhbat chog‘ida ayollar imo-ishora va mimikani ko‘proq ishlatishadi. Ular suhbatdoshni tinglashdan ko‘ra, tushunishga intiladilar. O‘z istaklarini sha’ma orqali izhor etishni yaxshi ko‘rishadi. Erkaklar esa to‘ppa-to‘g‘ri “maqsadga o‘tishadi”.
Ko‘p gapirish ko‘p narsalarni bilish alomati emas, kam gapirishga salohiyatning yo‘qligi deb qaramaslik lozim. Ayol tabiatan kishilararo munosabatlarni, muloqotni yoqtiradi, undagi maydagaplik, fisqu fasodga berilish ham shundandir. Erkak qo‘l mehnati, kuch bilan bajariladigan vazifalar, ishlar bilagini, fikrini, aqlini charxlashini biladi. U ko‘p gapirishdan ko‘p ter to‘kishni afzal ko‘radi. Agar qiz bolaga qo‘g‘irchoq sovg‘a qilsangiz, u qo‘g‘irchoqni kiyintiradi, sochini taraydi, allalaydi va u bilan tinmay gaplashadi, o‘g‘il bola esa uning ichida nima borligini bilish uchun qismlarga ajratadi, hatto uni suvga bosib o‘zining zo‘rligidan quvonadi.
Erkak kishining miyasi kunning oxirida barcha ma’lumotlarni qaytadan tahlil qilishga va zarurlarinigina saqlab qolib, qolganlarini unutishga qodir. Ayol bunday qilolmaydi. Ayol o‘z muammolari haqida qayg‘urishni bas qilish uchun... ularni birovga gapirib berishi kerak. Shuning uchun, ayol bir kunda 30 mingta so‘zni aytishga ehtiyojmand, erkakka esa 4 mingta so‘z ham yetib-ortadi. Ayol “o‘zini bosib olishi” uchun imkon qadar ko‘proq gapirgisi kelsa, erkakka tinchlik zarur bo‘ladi, xolos. Mazkur qonuniyat ko‘pincha o‘zaro tushunmovchilik va janjallarga sabab bo‘lishi – chatoq. Eng yomoni, ayol kishining gapirishga bo‘lgan ehtiyoji eng avj pallaga chiqqan payt – bu tun.
Ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
“Nabiy sollallohu alayhi vasallam:
“Ey ayollar jamoasi, sadaqa qilinglar, istig‘forni ko‘proq aytinglar. Albatta, men sizning do‘zax ahlining ko‘pi ekaningizni ko‘rdim”, dedilar. Ulardan bir gapga usta ayol:
“Ey Allohning Rasuli, bizga ne bo‘ldiki, do‘zax ahlining ko‘pi ekanmiz?” dedi.
“La’natni ko‘paytirasiz, erga kufr keltirasiz. Sizga o‘xshagan aqli va dini noqislarning aql egasi ustidan g‘olib bo‘lishini ko‘rmadim”, dedilar.
SIR SAQLASH. Erkaklar birovlarga o‘z sirini aytishdan ko‘ra, o‘zgalarning sirini saqlashni afzal biladilar. Ayollar esa buning g‘irt teskarisi. To‘g‘ri, ular sir saqlashadi. Biroq o‘sha sir kamida 10-12 kishi o‘rtasidagi “sir” bo‘ladi.
Abu Sa’iyd roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda bunday deyiladi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: “Qiyomat kuni Allohning nazdida martabasi eng yomon odam ayoliga yaqinlik qilib, ayoli unga yaqin bo‘lgandan keyin sirini odamlarga yoyib yuradigan kishidir”(Imom Muslim, Imom Ahmad rivoyati).
HARAKATLAR. Agar ayolni chaqirishsa, u faqat boshini o‘girib qaraydi, erkak esa butun gavdasi bilan o‘giriladi. Biron nimani otmoqchi bo‘lgan ayol qo‘lini yon tomonga emas, orqa tomonga qarab siltaydi. Ayol biron gapni eshitishni xohlamasa, qulog‘ini barmog‘i bilan berkitadi, erkak esa kafti bilan. Biron nimaning javobini tezroq topish uchun ayol hech qachon boshini qashlamaydi, chunki soch turmagini buzib qo‘yishdan qo‘rqadi.
KO‘ZGU. Erkak o‘z tashqi ko‘rinishini baholash uchungina oynaga qaraydi. Ayolga esa buning uchun ko‘zgu shart emas. U magazin vitrinasiga, derazaga yoki mashinaning yaltiroq kapotiga qarab ham o‘z ko‘rinishini tahlil qilib ketaveradi.
UYDAN CHIQISH. Agar erkak “ko‘chaga chiqish uchun tayyorman” desa, bu uning ko‘chaga chiqishi uchun faqat oyoq kiyimini kiyishi zarurligini anglatadi. Xotin kishi tomonidan aytilgan xuddi shu gapdan esa, uning ko‘chaga chiqishi uchun bosh yuvishi, kiyimlarni dazmollashi va tabiiyki, yaxshilab bo‘yanishi zarurligi tushuniladi.
Maymuna bint Sa’d roziyallohu anho Nabiy sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladilar: “Qaysi bir ayol uyidan xushbo‘ylanib chiqsa, so‘ngra unga erkaklar qarasa, to uyiga qaytib kirguncha Allohning g‘azabida bo‘ladi”.
ISHDA. Mutaxassislar fikriga ko‘ra, ayol kishining miyasi jamoat ishlarini yechishdan ko‘ra, oilaviy masalalarni hal qilishga moslab yaratilgan. “Ayollarning 80 foiz aqli boshqalar bilan shaxsiy munosabatlariga qaratilgan bo‘ladi. Agar uyda erkak ish haqida o‘ylayotgan bo‘lsa, ayol kishi esa ish joyida ham shaxsiy hayotini ko‘proq o‘ylaydi. Uning barcha intellekti o‘zining shaxsiy hayotini qurishga qaratilgan bo‘ladi. Boshqa narsalarga uning energetikasi yetmaydi”, - deb hisoblashadi mutaxassislar.
Haqiqatdan ham o‘zini eng hur va ozod deb biladigan ayollar siyosat, iqtisod haqida emas, balki ishq, muhabbat hamda shaxsiy munosabatlar haqidagi kitoblar, kinolar haqida suhbat qurishni afzal ko‘radilar. Turli sohalarda olima yoki o‘qituvchi bo‘lgan ayollar, ko‘pincha zimmalarida shu vazifani bajarish “mas’uliyati” borligi tufayligina ado etishlari sir emas. Shuni nazarda tutgan bo‘lsa kerak, xorijlik bir olim shunday yozgan: Ayolning eng asosiy “kasbi va mansabi” – yaxshi rafiqa hamda ona bo‘lishdir...
KIYIM-KЕCHAK. Ayol kishi magazinga chiqish, telefonda gaplashish, ovqat tayyorlash, kitob o‘qish, axlatni to‘kib kelish kabi yumushlarning har biri uchun alohida-alohida kiyinadi. Erkak esa, aksariyat hollarda, o‘zining doimiy kiyimini to‘y yoki aza munosabati bilangina almashtiradi.
Alloh taolo O‘z Kalomi Qur’oni karimning Nur surasi 31-oyatida shunday marhamat qiladi:
“Sen mo‘minalarga ayt: Ko‘zlarini tiysinlar, farjlarini saqlasinlar va ziynatlarini ko‘rsatmasinlar, magar zohir bo‘lgan ziynatlar bo‘lsa (mayli). Ro‘mollarini ko‘ksilariga to‘sib yursinlar. Ziynatlarini ko‘rsatmasinlar, magar erlariga yo otalariga yo erlarining otalariga yo o‘g‘illariga yo erlarining o‘g‘illariga yo aka-ukalariga yo aka-ukalarining o‘g‘illariga yo opa-singillarining o‘g‘illariga yo ayollariga yo o‘z qo‘llarida mulk bo‘lganlarga yo (ayollarga) behojat erkak xizmatchilarga yo ayollar avratining farqiga bormagan yosh bolalarga (bo‘lsa mayli). Maxfiy ziynatlarini bildirish uchun oyoqlarini (yerga) urmasinlar. Allohga barchangiz tavba qiling, ey mo‘minlar! Shoyadki, najot topsangizlar”.
DID. Erkakni o‘zining tashqi ko‘rinishi ko‘pincha qoniqtiradi (endi, Xudo bergani-da, shunisiga ham shukr). Ayollar uchun esa, o‘z tashqi ko‘rinishi – muhokama uchun doimiy mavzu, desa bo‘ladi!
Didlarga kelganda, ayonki, erkaklar ayollarni yoqtirishadi. Ayollarga esa ko‘proq sodda narsalar yoqadi, masalan, erkaklar.
XULOSA: Erkak va ayollarning ruhiyati va xatti-harakatlariga madaniyat darajasi va tarbiya ham ta’sir ko‘rsatadi, albatta. Bundan tashqari, har bir jamiyatdagi mavjud muhit ham erkak va ayolning fe’l-atvorini ko‘p jihatdan belgilab beradi. Ikki jinsga oid xususiyatlar turli mamlakatlarda turlicha ekanligi ham shu sabablidir.
Shunga qaramay, butun insoniyatning umumiy tasavvurlariga ko‘ra, erkak – kuchli, aqlli, mard va mas’uliyatli bo‘lmog‘i lozim. O‘ta sergap yoki ko‘ngli bo‘shlik ham erkakka yarashmaydi. Erkakdagi kuchli himoyachi, ishbilarmon va uddaburonlik kabi sifatlar hamma joyda qadrlanadi.
Abu Hurayra roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladi: “Kuchli mo‘min Alloh uchun kuchsiz mo‘mindan yaxshiroq va sevimliroqdir. Ularning ikkisida ham yaxshilik bor. Sen o‘zingga foydali narsaga intil. Allohdan yordam so‘ra, ojiz qolma. Agar boshingga biron musibat tushsa, “agar bunday qilganimda mana bunday bo‘lardi”, dema. Balki “Allohning taqdiri ekan, U Zot nimani xohlasa, o‘shani qiladi”, degin. Zero “agar”(so‘zi) shayton amalini ochib beradi” (Muslim, Ibn Moja, Ahmad va Ibn Hibbon rivoyati).
Ayol esa shirinso‘z, mehr-shafqatli, e’tiborli, muloyim, o‘z yaqinlariga g‘amxo‘rligi, turmushning har jabhasida eriga yaqin ko‘makchi va hamkor ekanligi bilan qadrlidir.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ayollarning eng yaxshisi unga qarasang seni xursand qiladigan, (biron ishga) buyursang itoat etadigan, unga tegishli biron qasam ichsang, qasamingni buzmaslikka yordam beradigan va ko‘chaga chiqqaningda uyda iffatini va sening mol-mulkingni asrab-avaylaydigan ayoldir», deb aytganlar. (Nasoiy va Ahmad rivoyati)
Bular – barcha erkak va ayollar uchun andoza, namuna xususiyatlar, deyish mumkin. Yoki, ikki jins xususiyatlari ana shunday farqlanishini millatidan qat’iy nazar, hamma odamlar istaydilar. Ammo, “andoza”ga amalda hech kim to‘liq yuz foiz mos tushmaydi. Ya’ni, har kim u yoki bu qusurlardan butkul xoli emas. Xotinchalish erkaklar va erkakshoda ayollar ham hayotda afsuski, ancha-muncha...
ERKAK VA AYOL. Umumiylik va o‘xshashliklar shu yerning o‘zidayoq barham topadi. Erkak va ayolni hatto, boshqa-boshqa biologik turga mansub, degan qarashlar ham yo‘q emas. Binobarin, “erkak va ayollar tengligi”ni da’vo qiluvchi ayrimlarga shu dalilning o‘zi yetarli emasligi qiziq. Nahotki tengsizlikni tenglashtirib bo‘lsa?!
Erkak va ayol – umumiy tananing ikki tarkibiy qismi, deyish mumkin. Turlicha (go‘yoki “plyus” va “minus”) bo‘lgan holda, o‘zimizga hayotiy zarur bo‘lgan “ikkinchi yarmi”mizni g‘ayrishuuriy ravishda qidiraveramiz. Zero, insoniyat Alloh taolo tomonidan shunday “dasturlanib” yaratilgan.
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam aytganlar: “Ayollarga yaxshi pand-nasihat qilinglar, chunki ayol qovurg‘adan yaratilgandir. Albatta, qovurg‘alarning qiyshiqrog‘i yuqoridagisidir. Agar uni to‘g‘irlayman desang, sindirib qo‘yasan. Agar shundoqligicha tashlab qo‘ysang, qiyshiqligicha qolaveradi. Shuning uchun ayollarga yaxshi pand nasihat qilinglar”. (Buxoriy va Muslim rivoyati).
Manbalar asosida
Saidabror Umarov tayyorladi
«Agar ogohsan sen – shohsan sen.
Agar shohsan sen – ogohsan sen»
«Avliyolarning avliyosi», «mutafakkirlarning mutafakkiri», «shoirlarning sultoni» bobomiz Alisher Navoiy hazratlari naqadar chiroyli ta’rif berganlar o‘z asarlarida!
«Ogohlik» co‘zining ma’nolarini bugungi zamon sharoitidan kelib chiqib, yanada keng miqyosda tushunishimizga to‘g‘ri keladi. Ya’ni, bugungi ogohlik xalqimiz, ayniqsa yoshlar qalbini, ruhiyatini, aql-idroki va umuman ma’naviyatini jahonda yuz berayotgan mafkuraviy yo‘nalishdagi oshkora va yashirin tahdidlarning xatarlaridan va «ommaviy madaniyat»ning yemiruvchi ta’siridan muhofaza qilishni ham o‘z ichiga oladi.
Albatta, xalqimiz, jumladan yosh avlod g‘arb fan-texnikasi, madaniyati, adabiyoti, san’atining ilg‘or jihatlarini inkor etmaydi.
Biroq G‘arbda din va odobga zid bo‘lgan qarashlarning ko‘pchilikka singdirilishi oqibatida yuzaga kelgan «ommaviy madaniyat» tushunchasini G‘arb ziyolilarining o‘zlari «G‘arbning muammosi» sifatida baholayotganini hamda «ommaviy madaniyat»ning ma’naviy-axloqiy tubanliklarini yoshlarimiz qancha tez anglasa, shuncha yaxshi.
«Muqaddas islom dinimizni pok saqlash, uni turli xil g‘arazli xuruj va hamlalardan, tuhmat va bo‘htonlardan himoya qilish, uning asl mohiyatini o‘nib-o‘sib kelayotgan yosh avlodimizga to‘g‘ri tushuntirish, islom madaniyatining ezgu g‘oyalarini keng targ‘ib etish vazifasi hamon dolzarb bo‘lib qolmoqda».
Bu vazifa nafaqat biror vazifador yoki biror sohadagi mas’ullarga belgilangan, balki har bir (!) OTA UCHUN, har bir (!) ONA UCHUN buyuk vazifa, deb bilmog‘imiz lozim!
Hozirgi davrda, axborot texnologiyalari o‘ta tezkorlik bilan rivojlanayotgan bir paytda, nanotexnologiya zo‘r shiddatlik bilan avjiga chiqayotgan zamonda, har xil ommaviy axborot vositalari xilma-xil ma’lumotlarni kechayu-kunduz tarqatayotgan bir onda, ayniqsa bugun farzandlarimiz o‘z-o‘zlari bilan yolg‘iz qolib 25 soat vaqtlarini telefon, kompyuter bilan mashg‘ul bo‘lib, bolalarimiz ular bilan “band” bo‘lib qolganlarida mazkur vazifalar, jannatmakon yurtimiz, muqaddas Vatanimiz, dono xalqimizning har bir fuqarosiga qushga havo, baliqqa suv zarurligiday zarur bo‘lsa kerak...
Bugungi kunda tarbiya ham, ming afsuslar bo‘lsinki, ikki xil bo‘lib qoldi: 1) «jonsiz» tarbiya va 2) «jonli» tarbiya.
Natijada, dono xalqimiz maqolida «yaxshini sharofati, yomonni kasofati» deb aytilganidek, o‘zlari ham, oilasi ham, qarindoshlari ham, qo‘shnilari ham, do‘stlari ham, yaqinlari ham, atrofdagilari ham sarson bo‘lib, ularning kasofatlari yashab turgan mahallasiga ham, ishlab turgan ishxonasiga ham, butun el-yurtiga ham yetmoqda...
Bunday shakldagi «jonsiz» tarbiya:
ZID EKANLIGINI UNUTMAYLIK !!!
Xorijiy telekanallarda nima namoyish etilsa yoki internetda nima targ‘ib qilinsa, barchasini qabul qilaverish aslo mumkin emas !!!
Biz ular orasidan imon-e’tiqodimiz, an’anayu qadriyatlarimizga mos keladiganlarinigina saralab olmog‘imiz shart!
Bu maqsadga esa yoshlarimizga telefon, televideniye, kompyuter va internetdan oqilona foydalanish yo‘llarini o‘rgatish, ularning mazkur axborot manbalaridan foydalanishlarini nazorat qilib borish orqaligina erishish mumkin. Toki hali suyagi qotib ulgurmagan yoshlarimizning beg‘ubor ma’naviyatiga jiddiy zarar yetmasin!
Mutaxassislarning tadqiqotlariga ko‘ra, AQSHda jinoyatchilarning yarmidan ko‘pi buzilgan oilalar farzandlari ekani ma’lum bo‘lgan. Ularga ota-onasining ajrashgani tufayli yetkazilgan kuchli ruhiy zarba o‘rta yosh, hatto keksalik chog‘ida ham salbiy ta’sir o‘tkazishi aniqlangan.
2) «JONLI» tarbiya – bu:
ulug‘ ajdodlarimizdan davom etib kelayotgan oltindan qimmat rivoyatlari va noyob hikmatlari;
buyuk ota-bobolarimizdan eshitib kelayotgan tillo bilan teng pand-nasihatlari va betakror hikoyalari;
mehribon ota-onalarimizdan o‘rganib kelayotgan gavhar o‘gitlari va mislsiz so‘zlari;
elimiz tanigan va xalqimiz tan olgan ustozlarimizdan ta’lim olib kelayotgan zar tushunchalari va bebaho ilmlari;
jannatmakon yurtimiz – muqaddas Vatanimiz ta’lim maskanlarida taralayotgan durdan a’lo fanlar va beqiyos bilimlar;
uyimizda farzandlarimizga o‘zimiz berayotgan ta’lim-tarbiyamiz.
Bu «jonli» tarbiyadagi ma’lumotlar esa ma’naviyat va ma’rifat yo‘nalishiga hamda tarbiya sohasiga daxldor har bir inson uchun, har bir (!) OTA UCHUN, har bir (!) ONA UCHUN beqiyos ensiklopedik manba bo‘lib xizmat qiladi.
Oiladagi bosh – bobo yoki buvi, ota yoki ona har kuni, ayniqsa juma oqshomi, bozor oqshomi kunlarida oilaviy dasturxon atrofida o‘tirganlarida oilasining har bir a’zolarini ismlarini nomma-nom aytib, har bir o‘g‘il-qizlarini, har bir kelin-kuyovlarini, har bir nevara-chevaralarini haqlariga yaxshi tilaklar aytib, yaxshi duolar qilsalar – bu ham «jonli» tarbiyaning bir turi hisoblanadi.
Zero, bunday shakldagi «jonli» tarbiyani hammalarimizning ota-bobolarimiz, ona-momolarimiz avval-azaldan chin ixlos bilan, sof e’tiqod bilan, go‘zal namuna va chiroyli ibrat bo‘lib, barkamol darajada berib kelishgan. Shunda «mening otam meni haqimga bunday duo qilganlar», «mening onam meni bunday bo‘lishimni Xudodan so‘rar edilar» degan ongi-shuuridagi dasturxon atrofidagi surat uni ko‘z oldida doim turadi.
Dasturxon atrofida, oilasi huzurida aytilgan ota-onasining umidlari, orzulari uni boshqa nojo‘ya xatti-harakatlardan tiyilishga, har kuni qo‘l ochib Yaratgandan so‘rayotgan tilaklarni eslab, mazkur tilaklarga mos kelmaydigan ishlardan saqlanishga undaydi.
Buyuk ota-bobolarimizdan meros bo‘lib qolib kelayotgan dono xalqimizning yuksak ma’naviyatiga davlatimiz rahbari Muhtaram Prezidentimiz ham: «Duo qilgan, duo olgan hech qachon kam bo‘lmaydi. Bunday joydan hech qachon baraka arimaydi», deb yana qo‘shimcha sifatida bizlarga yengilmas kuch qilib berdilar.
Xalqimizning milliy ma’naviyati, oilalarimizda amal qilinadigan tartib-qoidalar yoshlar tarbiyasida muhim ahamiyatga egadir! Ular oila mustahkamligini ta’minlashda ulkan poydevor vazifasini o‘taydi. Diyorimizda milliy qadriyatlar va muborak dinimizning ezgu ta’limotlari asosida oilaga doir qonun-qoidalar yanada mukammal qayta ishlandi.
Janobi hazrat Payg‘ambarimiz Rasululloh sallallohu alayhi vasallam o‘z muborak hadisi-shariflarida marhamat qiladilar: «Bolalaringizga odob beringlar va odoblarini chiroyli qilinglar!».
Bu xususda shoirlarimizning ibratli so‘zlari bor:
«Birinchi g‘ishtni qiyshiq qo‘yarkan me’mor,
Osmonga yetsa ham qiyshiqdir devor».
Oilada erning mavqei balandligi, xotin ham o‘z haq-huquqlariga egaligi, farzandlarning ota-onani hurmat qilishlarini olaylik. Ko‘p yillar davomida ota-bobolarimiz qalbiga singib ketgan ushbu milliy va diniy qadriyatlarni bugun yanada sayqallash kerakligini zamon talab etmoqda. Shiddat bilan o‘zgarib borayotgan hozirgi zamonda bema’ni xurujlar ko‘payib, ularning inson va jamiyat hayotiga salbiy ta’sirlari misli ko‘rilmagan darajada kuchayib bormoqda.
Shuning uchun barchamiz ko‘zimizni kattaroq ochib, ziyraklik va ogohlik bilan bunday hamlalarga qarshi kurashmog‘imiz lozim.
Ayniqsa, hozirda yurtimizdagi mavjud behisob hamda turli fursat va imkoniyatlardan serma’no, sermahsul, mazmunli va unumli foydalanib,
HAR BIR OTA, HAR BIR ONA O‘Z farzandiga:
odob-axloq namunalarini,
kindik qoni to‘kilgan mislsiz Vataniga – vatanparvarlik his-tuyg‘ularini,
bobo-buviga – ehtirom-hurmatni,
ota-onaga – mehr va itoatkorlikni,
oila a’zolariga – rahmdillik va mehribonlikni,
o‘z juft haloliga – haqiqiy muhabbat va sodiqlikni,
qo‘ni-qo‘shnilarga – oqibat va chiroyli munosabatni,
qavm-qarindoshlarga – saxovat-muruvvatni,
sinfdosh-kasbdoshlarga – chin do‘stlik va yordam berishni,
atrofdagi barcha odamlarga – insonparvarlik va samimiylikni,
hayvon-parranda-hasharotlarga – rahm-shafqatni uqtirib, yuqtirib, tushuntirib, singdirishimiz –
HAM BURCHIMIZ, HAM QARZIMIZ, HAM FARZIMIZDIR!!!
XUDONI OLDIDA ham, BANDASINI OLDIDA ham, YURT-XALQIMIZ OLDIDA ham!
Bularni hammasini bolalarimizga o‘rgatish uchun bizlarga hech qanday maxsus oliy ma’lumot ham, tegishli sertifikat ham, hech kanday qizil diplom ham kerak emas! Yoshlarimizda bu jihatlarini biz uyg‘otishimiz (!) kerak xolos. Zero shu sifatlarning hammasi farzandlarimizning qonida bor, ularning xamirturushlarida bor! Zero shu fazilatlarning hammasi bolalarimizning DNK larida mavjud! Chunki bu xususiyatlarning barchasi bizlarning ota-onalarimizdan avloddan-avlodga, qon orqali o‘tib kelayapdi! “Buning qonida bor-da o‘zi!” deb yoki “olma pishsa, tagiga tushadi” deb bejizdan-bejiz aytmaydi dono xalqimiz!
Kimning ona-Vatanni sevish tuyg‘usi kuchli va imon-e’tiqodi mustahkam bo‘lsa, o‘zining o‘tmishini hurmatlab, yaxshi bilsa, «ommaviy madaniyat» tuzog‘iga tushib qolmaydi, dinu davlatimizning “xaqiqiy do‘stlari”ning qarmog‘iga ilinmaydi. Buning uchun oilada ota-onalar farzandlari bilan milliy musiqa, xalq qo‘shiq-ashulalarimizni eshitishsa, birgalikda kitob o‘qishsa, o‘qigan asarlarini birgalikda muhokama qilishsa, ularni turli sport seksiyalariga va musiqa to‘garaklariga jalb etishsa, erishilgan yutuqlari va egallayotgan tajribalariga qiziqishsa, ilm-hunar o‘rganishlarida hamnafas bo‘lishsa, yoshlarning yot g‘oyalar uchun vaqti ham, qiziqishi ham bo‘lmaydi.
Iloho o‘zlarimizni ham,
farzand-zurriyotlarimizni ham
Mehribon Parvardigorimiz O‘zi buyurgan,
Janobi Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam tavsiya etgan,
o‘tmishda o‘tganlarimizning ruhlari shod bo‘ladigan,
xalqimiz xursand bo‘ladigan,
ota-onalarimiz rozi bo‘ladigan yo‘llardan yurishimizni nasib etsin!
JIDDIY E’TIBOR UCHUN JIDDIY MASALA:
Ne-ne umidlar bilan o‘stirayotgan farzandlarimiz
dinimiz qoidalari ruxsat bermagan,
milliy an’analarimiz va mahalliy urf-odatlarimiz qaytargan
hamda davlatimiz qonunlari qoralagan
yeb-ichish mahsulotlaridan O‘TA va O‘TA EHTIYOT bo‘lishlari
va ayniqsa hozirgi paytda
aynan shu tomonlardan "hujum" kilayotgan dushmanlarimizga
kuchli va sof e’tiqod bilan qarshi turaolishlari –
o‘z diniga, o‘z xalqiga, o‘z yurtiga hamda
o‘z muqaddas oilasiga sadoqatli ekanini
yaqqol belgisi bo‘ladi!
Ibrohim domla Inomov