Alloh taolo Qur’oni karimda shunday marhamat qilgan: “Batahqiq, sizlar uchun–Allohdan va oxirat kunidan umidvor bo‘lganlar uchun va Allohni ko‘p zikr qilganlar uchun Rasulullohda go‘zal o‘rnak bor edi”. (Ahzob surasi 21-oyat) Haqiqatda axloqlari Qur’on bo‘lgan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamda bizning barcha ishlarimizga yechim bo‘ladigan ibrat va o‘rnaklar bordir. Shulardan biri bu, “KAMTARLIK”dir.
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning kamtarliklari barchani ajablantirar edi. U zotning kamtarliklari deganda: go‘yo ruhlari Allohga va nafslari oxiratga ko‘chib o‘tganday edi.
Mo‘minlarga nisbatan kamtarliklari esa, doimo ojizlari bilan birga bo‘lar, bemorlarini borib ko‘rar, miskinlariga xayrixohlik qilar edilar. Baxtsiz, bechora va faqirlarga yaxshilik qilar, zaiflardan doim ko‘ngil so‘rar edilar. Bolalar hamda ahillari bilan hazillashar va o‘ynar edilar. Insonlar bilan birga taomlanar, kezi kelganda tuproq ustiga o‘tirar va yerda yoki bo‘yro ustida yotar edilar. Doimo barchasi uchun Allohdan rozi bo‘lar, shuhrat, martaba va dunyoviy ishlar maqsadida tama’ qilmas edilar. Insonlar bilan lutf ila suhbat qurar, g‘ariblar bilan esa muhabbat ila gaplashar edilar. Sahobalariga tabassum ila qarab: “Men bir qulman. Qullar yegani kabi yeyman va qullar o‘tirgani kabi o‘tiraman”, der edilar. Agar biror bir inson u zotga qarganida habatlaridan titroqga tushsa: “O‘zingni tut. Men ham Makkada qodiyd (quyosh nurida quritilgan sur go‘sht) yegan bir ayolning o‘g‘liman”, der edilar.
U zot odamlarni ulug‘lashini va maqtashini yaxshi ko‘rmas edilar. “Maryam o‘g‘li Isoni nasroniylar maqtaganidek meni ham maqtamanglar. Men Allohning bandasi va rosuliman. Meni Abdulloh va Allohning Rosuli denglar”, der edilar.
U zot uchun sahobalarini turishlarini va boshlariga kelib tik turishlaridan qaytarar edilar. Odamlar jamlangan joyga kelsalar bo‘sh joyga borib o‘tirar, odamlar orasida ulardan biri bo‘lib yurar va odamlar uylariga taklif qilsalar borar edilar. “Agar kuro’ (pishirilgan qo‘y pochasi)ga chaqirilsam borar edim. Agar menga qo‘y hadiya qilinsa qabul qilar edim”, der edilar.
Rosululloh sollallohu alayhi vasallam doimo miskinlarni yaxshi ko‘rar edilar. “Allohim meni miskin qilib tiriltir va miskin holimda o‘ldir va miskinlar to‘dasi bilan birga qayta tiriltir” deb, duo qilar edilar.
Kibr qilish harom deya undan qaytarar va ahlilarini kibrdan nafratlantirib, der edilarki: “Qiyomat kunida takabburlar zar (arzimas narsa) suratida tiriltiriladi. Ularni har tarafdan xorlik o‘rab oladi”. Va ushbu hadisi qudsiyni ham rivoyat qilar edilar: “Kibriyo mening ridoim (kiyimim)dir va buyuklik mening izorim (kiyimim)dir. Kimki uni mendan tortib olsa, men uni do‘zoxga tashlayman”.
Rosululloh sollallohu alayhi vasallam uy ishlariga qarashar, oyoq kiyimlarini o‘zlari ta’mirlar, kiyimlarini yamar, uylarini supurar va qo‘ylarini sog‘ar edilar.
Shuningdek, taomni mehmonning oldiga surib qo‘yar, ziyoratchilar bilan samimiy suhbat qurib, ulardan ahvollarini so‘rar edilar. Agar sherik bilan biror joyga borsalar markabni minishda navbatma-navbat minishar, jundan bo‘lgan kiyim kiyar va arpadan bo‘lgan non yer edilar. Ko‘pincha yalangoyoq yurar va masjidda uxlar edilar.
Bugungi kunda aksarimiz kamtarlik deb nomlanmish bu go‘zal sifatdan qandaydir bir sabablarga ko‘ra biroz uzoqlashib qolganmiz. Bu bizning nuqsonimiz albatta. Bahonalarimiz shu qadar ko‘pki, ba’zida bahonalarimizni haqiqat deb bilib qolamiz. Shuning uchun ba’zida Rosululloh sollallohu alayhi vasallam, sahobalar va buyuk zotlarni ishlarini o‘qib yoki eshitib qolsak, ajablanib, buni qanday qilishgan ekan deb, o‘ylab ham qolamiz. Aslida inson qilgan ishni boshqa bir inson ham qilaolishi mumkinku. Demak, buning ikki sababi bor. Biri shu qadar dunyoga berilib ketganmizki, bu sifatni unitib yuborganmiz yoki o‘ta takabbur bo‘lib ketganmiz.
Mening fikrimcha Rosululloh sollallohu alayhi vasallamni sevgan har bir ummat u zot qilgan ishlarni qilishga intiladi va qilib bo‘lgach xursand bo‘ladi. Keling aziz dindoshim! Rosululloh sollallohu alayhi vasallamni sevishimizni u zot qilgan ishlarni qilish bilan isbotlaylik va farzandlarimizga o‘rnak bo‘laylik.
Manbalar asosida TII o‘qituvchisi,
“Shayx Zayniddin” jome’ masjidi imom-xatibi Abduraxmanov Yahyo
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
U Hijru Ismoil deb ham nomlanadi. U yarim doira shaklidagi ochiq binodir. Xatim deb nomlanishiga sabab, u Ka’badan sindirib olingandir. Quraysh Ka’ba binosini yangilaganda o‘sha yerni qoldirgan. Ismoil hijri deyilishiga sabab, Ibrohim alayhissalom Ka’baning yoniga arok daraxtidan Ismoil hamda onalariga kapa qurib berganlar. Demak, hijr Ka’baning qismidan bo‘lmagan. Lekin Quraysh Ka’badan qoldirib, Hijrga kiritgan joyi shak-shubhasiz Ka’badir. Hajmi olti gazu bir qarich, ya’ni uch metrdir.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan xatim haqida so‘rab: «U Ka’badanmi?» desam, u zot: «Ha», dedilar. Men: «Unda nima uchun Ka’baga qo‘shib yuborishmagan?» desam, u zot: «Qavmingning, ya’ni Qurayshning mablag‘i yetmay qolgan...» dedilar (Imom Buxoriy rivoyati).
Boshqa bir rivoyatda keltirilishicha, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha, agar qavming johiliyatdan endi qutulganini hisobga olmaganimda, Ka’bani buzishga buyurib, uning chiqib ketgan joyini kirgizib, yerga yopishtirib, ikki eshik, ya’ni sharq va g‘arb tomondan eshik ochib, Ibrohim alayhissalom bunyod etgan poydevorga yetkazar edim», dedilar.
Ibn Zubayrni Ka’bani buzishga undagan narsa mana shu edi. Yazid: «Ibn Zubayr buzib, qayta qurayotganlarida guvoh bo‘ldim. Hijrni Ka’baga kiritdilar. Ibrohim alayhissalom qurgan poydevordagi toshlarni ko‘rdim. U xuddi tuyaning o‘rkachiga o‘xshar edi», deganlarida, Jarir: «Uning o‘rni qayerda edi?» dedilar. U kishi: «Hozir senga ko‘rsataman», dedilar. Jarir u kishi bilan Hijrga kirdilar. Yazid o‘sha makonga ishora qilib: «Mana bu yerda», dedilar. Jarir: «Hijrni taxminiy o‘lchab ko‘rsam, 6 gaz yoki shunga yaqin edi», dedilar.
Bu narsa Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning so‘zlarida ham ochiq-oydin kelgan. Imom Muslimning rivoyatlarida esa: «Hijrdan olti gaz qo‘shdim», deb aytilgan.
Bu rivoyatlardan bilinadiki, Hijr Ka’baning bir qismidir. U Ka’ba atrofidagi taxminan 3 metrlar chamasi joydir. Boshqa yer esa Ka’badan emas. Shunga binoan hijrning orqa tomonidan tavof qilish durustdir. Kim Ka’ba ichida namoz o‘qishga imkon topa olmasa, Ka’baning chamasi 3 metr yonidagi xatim qismida o‘qisa, go‘yoki Ka’ba ichida namoz o‘qigandek bo‘ladi.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Men Ka’ba ichiga kirib namoz o‘qishni yaxshi ko‘rar edim. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qo‘limdan ushlab, hijrga kirgizdilar, «Ka’baga kirishni xohlasang, mana shu yerda ham o‘qiyvergin. Chunki u Ka’badan bir bo‘lakdir», dedilar».
Boshqa rivoyatda Oisha roziyallohu anho: «Hijrdami, Ka’badami namozni qaysi birida o‘qishga ahamiyat bermayman», deganlar.
Salaflardan qilingan rivoyatda: «Xatimda, mezob ostida duolar mustajobdir», deyilgan.
Shayboniy: «Sa’id ibn Jubayrning Ka’bani hijrda kuchib turganlarini ko‘rdim», dedilar.
Zolim Hajjoj ibn Yusuf xalifa Abdulmalik ibn Marvonga maktub yozib, unda Ibn Zubayr Ka’bani o‘zgartirib, uning o‘rni bo‘lmagan joylarni qo‘shib, boshqa eshik ochganini aytgan va endi Ka’bani qaytadan bino qilishini so‘ragan edi. Hajjoj Ka’bani o‘zi aytganidek o‘zgartirib bo‘lganidan keyin Abdulmalik bildiki, Ibn Zubayr Ka’ba qurilishini Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytganlaridek amalga oshirgan edilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha, agar qavming johiliyat zamonidan endigina qutulganini hisobga olmaganimda, Ka’bani buzib, chiqib ketgan joylarini qo‘shib olgan bo‘lar edim...» deganlar.
Xalifa Abdumalik Hajjojga ruxsat bergani uchun pushaymon chekib: «Agar Hajjoj buzishidan oldin ushbu hadisni eshitganimda, Ibn Zubayr qurganlarini qoldirar edim», degan Muslim rivoyati.
Rivoyat qilinishicha, ba’zi abbosiy xalifalar Imom Molik ibn Anasdan Ka’bani buzib, hadisda zikr qilinganidek, Ibn Zubayr qurganlari kabi yana qayta qurish uchun fatvo so‘rashganida, Imom Molik roziyallohu anhu: «Ey mo‘minlar amiri, o‘tinib so‘rayman, Baytullohni podshohlarga o‘yinchoq qilib qo‘ymang, xohlagan kishi uni buzib o‘ynayvermasin. Shu holat bo‘laversa, odamlar qalbida Ka’baning haybati ketib qoladi», dedilar. Imom Molikning ushbu gaplaridan keyin Ka’ba mana shu holatda qoldi.
Xatim devorining balandligi 1 metr 32 sm. Devorning eni 1 metr 55 sm.
Ikki kirish orasidagi masofa 8 metr 77 sm. Ka’ba devoridan Xatim devorigacha 8 metr 46 sm.
Ka’badan Xatimgacha mavjud bo‘lak 3 metr.
Multazam tomondagi ochiqlik o‘lchami 2 metr 29 sm.
Muqobil ochiqlikdagi o‘lcham 2 metr 23 sm. Tashqaridan devor aylanasining uzunligi 21 metr 57 sm.
"Makka, Ka’ba, Zamzam tarixi, haj va umra manosiklari" kitobidan