Yoz kunlari chivinlarning hujumidan qochishga urinamiz. Ular chaqib ketgan joyni qashiyverib, hatto yaraga aylantirib yuborishimiz mumkin. Qulog‘imiz ostiga kelganda vizillagan ovozi eshitiladi, chaqib ketganda qichishadi, turli kasalliklarning tarqalishiga sabab bo‘ladi. Ushbu maqolada chivin haqidagi ba’zi ma’lumotlarni taqdim etamiz.
Agar biz yer yuzidagi xatarli jonzotlarni sanamoqchi bo‘lsak, xayolimizga darrov asrlon, fil, akula kabilar keladi. Lekin aslini olganda chivin sayyoramizdagi eng xatarli jonzotdir, hasharotdir. Qadim-qadimdan chivin millionlab odamlarning vafot etishiga sabab bo‘lgan. Chunki chivin o‘zi bilan ko‘plab kasalliklar virusini olib yuradi. Ular orasida insoniyat uchun o‘ta xatarli va halokatli bo‘lganlari bor. Chivin tashiydigan kasalliklarga misol qilib vabo, bezgak, sariq isitma, meningit, denge gemorragik isitmasi, “fil kasali” hamda mushaklarda, boshda og‘riq, isitma, terida toshmalar bilan kechuvchi Chikungunya kasalligi kabilarni keltirish mumkin. Chivin tarqatgan kasallik sababli bir yilda 70 million odam kasallanadi, shundan 2 millionga yaqini vafot etadi.
Erkak chivinlar gul nektari bilan oziqlanadi. Faqat urg‘ochi chivinlar insonni chaqadi, qonini so‘radi. Bunga sabab insondagi oqsil moddasi urg‘ochilar ichidagi tuxumchalar uchun juda ham zarurdir. Shu bois urg‘ochi chivin insonga yopishadi.
Chivin nafaqat insonlarga, balki qushlar, amfibiyalar (suvda ham, quruqlikda ham yashovchilar)ga ham hujum qiladi.
Chivin bir soatda 1,5 – 2,5 kilometr masofani bosib o‘tadi. Inson taxminan bir soatda 5 kilometr masofani bosib o‘tadi. Boshqa hasharotlar esa chivinga nisbatan ancha tezroq uchadi. Ha, chivin nisbatan sekinroq uchadigan hasharotdir.
Erkak chivin imkon qadar urg‘ochisini jalb etishga urinadi. Bunda u urg‘ochi chivin yaqiniga borib qanotining ovozini eshittirishga urinadi. Shu yo‘l bilan urg‘ochisining e’tiborini tortishga harakat qiladi.
Biz chivinlar hech qayerga ko‘chib ketmay, uylarda yashaydi deb o‘ylaymiz. Aslida esa chivinlar orasida ko‘chib yuradiganlari ham bor. Masalan, botqoqliklarda yashovchi chivinlar 160 kilometrlab masofalarni bosib o‘tib, o‘ziga munosib joy axtarib ko‘chib yuradi. Odatda sho‘r suvli botqoqliklarni topganda, o‘sha yerda yashaydi.
Chivinlarning hamma turi tuxum qo‘yish uchun suvga ehtiyoj sezadi. Suvning qanchaligi muhim emas. Ozgina ko‘lmak ham kifoya qiladi. Muhimi o‘sha joy nam bo‘lsa bo‘ldi.
Urg‘ochi chivin bir marta tuxum qo‘yganida 100 – 300 donagacha tuxum qo‘yadi. Umri davomida esa 3000 tagacha tuxum qo‘yadi.
Balog‘atga yetgan chivinning yoshi taxminan 5-6 oy atrofida bo‘ladi. Chivin shu muddat davomida juda ko‘p kasalliklarning tarqalishiga sabab bo‘ladi.
Chivinlar karbonat angidrid gazini 75 qadam uzoqlikdan seza oladi. Ma’lumki, inson kislorod yutib, karbonat angidrid gazini chiqaradi. Chivin esa shu gaz orqali insonni topib, undan qon so‘rish chorasini ko‘radi.
Chivin havoga ko‘tarilishdan oldin 30 millisoniya vaqt davomida qanotini qoqib turadi. Keyin orqa oyog‘iga tayanib yuqoriga sakraydi.
Chivin qon so‘rganidan so‘ng uning vazni ikki-uch barobar ortib ketadi. Keyin u shu og‘irlikda uchib ketadi. Bu esa o‘rta yoshli inson o‘z vaznidan uch barobar ortiq yuk – 200 kilogrammni ko‘tarib o‘chishiga tengdir.
Yer yuzida 3,500 turdagi chivinlar mavjud. Ammo ularning hammasi ham insonni chaquvchi, qon so‘ruvchi emas. Yuqorida aytganimizdek, faqat urg‘ochi chivinlar qon so‘radi.
O‘rganishlar natijasida chivinni ba’zi qon guruhlari o‘ziga ko‘proq tortishi ma’lum bo‘ldi. Chivin o‘zidagi qonni tahlil qiluvchi naycha orqali qonni tahlil qiladi, qaysi guruhga mansubligini aniqlaydi.
Ma’lum bo‘lishicha, homilador ayollar va spirtli ichimliklarni iste’mol qiluvchilar ko‘proq miqdorda karbonat angidrid gazi chiqarar ekan. Shu bois chivinlar homiladorlar va spirtli ichimliklarni ist’mol qiluvchilarga ko‘proq yopishishi aniqlandi.
Ba’zilarning terisida kuchli qichishish sezilsa, ba’zilarda bu hol juda kam seziladi.
Chivinning terini teshib kiradigan xartumi bor. Xartumda esa 6 ta qismlar mavjud bo‘lib, har birining o‘ziga xos vazifasi bor. Ulardan to‘rttasi juda o‘tkir pichoqlar, qolgan ikkitasi esa ichi bo‘sh naychalardir. Bundan tashqari urg‘ochi chivin xartumida 47 ta o‘tkir tig‘lar (tishchalar) mavjud. Bu unga terini teshib kirishda as qotadi.
Chivinda 3 ta yurak bor. Biri markaziy yurak, qolgan ikkitasi har bir a’zo uchun yuraklardir.
Ma’lumki, chivin qon so‘rish uchun xartumini terimizga kiritganida tanamizdagi mudofaa tizimi ishlay boshlaydi va qon tashqariga chiqib ketmasligi uchun fermentlar ishlab chiqariladi. Bu moddalar terining teshilgan joyida qonning ivib, quyuqlashishiga sabab bo‘ladi. Chivin esa bunday sharoitda qon so‘ra olmaydi. Ammo unda qon ivishiga qarshi modda mavjud bo‘lib, u o‘sha suyuqlikni qon ivigan joyga quyadi. Natijada, o‘sha hudud sezgini yo‘qotib, qon quyulishining oldini oladi. Ana shu modda o‘sha hududning shishib, qichishishiga olib keladi. Bu jarayonlarning hammasi bir necha soniyada amalga oshadi. Inson terisi esa qon so‘rayotgan chivinni sezmay qolaveradi.
Jarrohlik amaliyotidan oldin bemorga narkoz berish yaqinda, aniqrog‘i o‘n to‘qqizinchi asrning o‘rtalarida kashf etilgandir. Ammo chivinlar tug‘ilganidayoq shu xususiyat bilan tug‘iladi. Inson karaxt qiluvchi moddalarni laboratoriya sharoitida katta qiyinchilik bilan tayyorlaydi. Ammo kichik maxluq bo‘lmish chivinda karaxt qiluvchi modda qayerdan paydo bo‘ldi ekan? Albatta, chivinga bunday qobiliyat, kerakli a’zolar va imkoniyatlarni Alloh taoloning O‘zi bergandir!
U Zot Qur’oni Karimda shunday marhamat qilgan:
إِنَّ اللَّهَ لاَ يَسْتَحْيِي أَن يَضْرِبَ مَثَلاً مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُواْ فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَـذَا مَثَلاً يُضِلُّ بِهِ كَثِيراً وَيَهْدِي بِهِ كَثِيراً وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفَاسِقِينَ
“Albatta, Alloh chivin yoki undan ustunroq narsani misol keltirishdan uyalmas. Iymon keltirganlar, albatta, u Robbilaridan kelgan haqligini biladilar. Ammo kufr keltirganlar. Alloh bu misoldan nimani iroda qiladi, deyishadi. U bilan ko‘pchilikni zalolatga ketkizadi va ko‘pchilikni hidoyatga soladi. U bilan faqat fosiqlarnigina zalolatga ketkizadi” (Baqara surasi, 26-oyat).
Bu oyatda Alloh taolo chivinni misol qilib keltirmoqda. Ha, chivin eslashga arzimaydigan hasharot emas. Uning tuzilishi, qanday imkoniyatlarga egaligi va tanasidagi jihozlari haqida o‘zingiz o‘qib bildingiz.
Alloh taolo barchamizni O‘zining hidoyatidan ayirmasin!
Internet ma’lumotlari asosida Nozimjon Hoshimjon tayyorladi
Bir o‘tirib, yashab o‘tgan shuncha yillik hayotimizda boshdan kechirgan g‘am-g‘ussalarimiz haqida fikr yuritib ko‘rsak, qayg‘ular ikki xil ekanini ko‘ramiz:
Birinchisi – o‘sha paytda ko‘zimizga katta ko‘rinib, hatto yig‘lashimizga sabab bo‘lgan qayg‘ularimiz. Lekin vaqt o‘tishi bilan ular aslida oddiy narsa ekani, yig‘lashga arzimasligi ma’lum bo‘ladi. Ba’zan o‘sha kunlarni eslaganimizda kulgimiz kelib, «Shu arzimas narsa uchun ham siqilib, yig‘lab yurgan ekanmanmi? U paytlarda ancha yosh bo‘lgan ekanmiz-da», deb qo‘yamiz.
Ikkinchisi – haqiqatdan ham katta musibatlar. Ba’zilari hayotimizni zir titratgan. Bu qayg‘ular ham o‘tib ketadi, lekin o‘chmaydigan iz qoldirib ketadi. Bu izlar uzoq yillargacha qalbga og‘riq berib turaveradi. Bu qayg‘ular ba’zan to‘xtab, ba’zan harakatga kelib, yangilanib turadigan vulqonga o‘xshaydi. Bunday g‘am-qayg‘ularning yaxshi tarafi shundaki, ular hayotda ham, oxiratda ham yaxshiliklarning ko‘payishiga sabab bo‘ladi. Ular qalbimizda o‘chmas iz qoldirsa, har eslaganda ko‘zlarimizda yosh qalqisa, eng asosiysi – o‘shanda duoga qo‘l ochib, sabr bilan turib bera olsak, ko‘p-ko‘p yaxshiliklarga, ajr-savoblarga ega bo‘lamiz. G‘am-qayg‘u yangilanishi bilan yaxshiliklar ham yangilanib boraveradi.
G‘am-qayg‘usiz hayotni kutib yashayotgan qizga «Siz kutayotgan kun bu dunyoda hech qachon kelmaydi», deb aytish kerak.
Alloh taolo «Biz insonni mashaqqatda yaratdik», degan (Balad surasi, 4-oyat).
Bu hayot – g‘am-tashvishli, azob-uqubatli, mashaqqatli hayotdir. Mo‘min odam buni juda yaxshi tushunadi. Bu dunyoda qiynalsa, azob cheksa, oxiratda albatta xursand bo‘lishini biladi. Inson mukammal baxtni faqatgina oxiratda topadi. Shuning uchun ulug‘lardan biriga «Mo‘min qachon rohat topadi?» deb savol berishganda, «Ikkala oyog‘ini ham jannatga qo‘yganida», deb javob bergan ekan.
Allohning mehribonligini qarangki, oxirat haqida o‘ylab, unga tayyorgarlik ko‘rish hayotni go‘zal qiladi, qayg‘ularni kamaytirib, uning salbiy ta’sirini yengillatadi, qalbda rozilik va qanoatni ziyoda qiladi, dunyoda solih amallarni qilishga qo‘shimcha shijoat beradi, musibatga uchraganlarni bu g‘am-tashvishlar, azob-uqubatlar bir kun kelib, bu dunyoda bo‘lsin yoki oxiratda bo‘lsin, baribir yakun topishiga ishontiradi. Oxirat haqida o‘ylab, faqat solih amallar qilishga intilish insonni baxtli qiladi.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: «Kimning g‘ami oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbiga qanoat solib qo‘yadi, uni xotirjam qilib qo‘yadi, dunyoning o‘zi unga xor bo‘lib kelaveradi. Kimning g‘ami dunyo bo‘lsa, Alloh uning dardini faqirlik qilib qo‘yadi, parishon qilib qo‘yadi, vaholanki dunyodan unga faqat taqdir qilingan narsagina keladi».
Alloh taolo faqat oxirat g‘ami bilan yashaydigan (oxirat haqida ko‘p qayg‘uradigan, har bir amalini oxirati uchun qiladigan) qizning qalbini dunyoning matohlaridan behojat qilib qo‘yadi. Qarabsizki, bu qiz har qanday holatda ham o‘zini baxtli his qiladi, hayotidan rozi bo‘lib yashaydi. Xotirjamlikda, osoyishtalikda, qanoatda yashagani uchun istamasa ham qo‘liga mol-dunyo kirib kelaveradi. Zero, Alloh taolo oxirat g‘amida yashaydigan, shu bilan birga, hayotiy sabablarni ham qilish uchun harakatdan to‘xtamagan kishining rizqini kesmaydi, uni ne’matlariga ko‘mib tashlaydi.
Ammo Alloh taolo bor g‘am-tashvishi dunyo bo‘lgan qizni faqirlar qatorida qilib qo‘yadi. Bunday qiz mol-dunyoga ko‘milib yashasa ham, o‘zini faqir, bechora his qilaveradi. Natijada dardi yangilanaveradi, dardiga dard qo‘shilaveradi, fikrlari tarqoq bo‘lib, iztirobga tushadi. Afsuski, shuncha yelib-yugurgani bilan faqat dunyoning ne’matlariga erisha oladi, oxiratda nasibasi bo‘lmaydi.
Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.