Alloh taolo Qur’oni karimda shunday deb marhamat qiladi: “Bas, shunday namozxonlar holiga voyki, ular namozlarini «unutib» qo‘yadilar” (Mo’un, 4-5).
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam shunday deb marhamat qilganlar: “Alloh taolo qiyomat kuni ummatimning o‘nta toifasiga g‘azab qiladi, ularni la’natlaydi hamda ular uchun alamli azob tayyorlab qo‘ygan. Alloh ularni do‘zaxga kiritadi” dedilar. Shunda sahobalar: “Ular kimlar, ey Allohning Rasuli?” deb so‘rashdi. U zot shunday javob berdilar: “Zinokor qariya, zolim rahbar, doim aroq ichuvchi, zakotni man qiluvchi, yolg‘on guvohlik beruvchi, odamlar orasida chaqimchilik qiluvchi, ota-onasining yuziga g‘azab bilan boquvchi, xotinini taloq qilib, keyin harom holatda ushlab turuvchi, zulm va jabrga hukm qiluvchi, badani sog‘ bo‘la turib namozni tark qiluvchi”.
Ibn Abbos roziyallohu anhudan sog‘ bo‘la turib namozni tark qiluvchi odamning tavhidi haqida so‘raldi. U zot: “Namozni tark qiluvchi kishining tavhidi yo‘q, namozni tark qiluvchi kishining zakoti yo‘q, namozni tark qiluvchi kishining ro‘zasi yo‘q” deb javob berdilar.
Alloh taolo Qur’onda shunday deb marhamat qiladi: “So‘ngra ularning ortidan namozni zoye qilgan va shahvatlarga ergashgan kimsalar o‘rin oldilar. Endi ular, albatta, yomonlikka (yomon jazoga) yo‘liqurlar” (Maryam, 59).
Ushbu oyatdagi “yomonlik” deb tarjima qilingan so‘z arabchada “g‘oyy” deb nomlanadi. “G‘oyy” esa jahannamdagi bir vodiy bo‘lib, unga faqatgina namozni uzrsiz tark qiluvchilar tushadi.
Ibn Abbos roziyallohu anhu shunday dedilar: “Qiyomat kuni banda birinchi bo‘lib namozdan so‘raladi. Agar namozi qabul bo‘lsa, boshqa amallari ham qabul bo‘ladi”.
Namoz o‘qimaydigan odam Alloh bilan bog‘lanish ne’matidan mahrum bo‘ladi.
Namoz o‘qimaydigan odam Alloh bilan yolg‘iz qolib, unga munojot qilishdan, shu ibodatning ruhiy, ma’naviy lazzatlaridan bebahra qoladi.
Namoz o‘qimaydigan odam omonlik, xotirjamlik va najotdan mosuvo bo‘ladi.
Namoz xato va gunohlarni yuvishning eng ishonchli yo‘l bo‘lib, u doimo o‘z egasiga ko‘plab shaxsiy foydalar keltiradi. Namoz o‘qimaydigan odam esa bunday foydalardan benasib qoladi.
Namoz o‘qimaydigan odam Allohdan uzoqlashadi.
Namoz o‘qimaydigan odamning irodasi zaif bo‘ladi.
Namoz o‘qimaydigan odam mislsiz nafsoniy rohat va ruhiy farog‘atlardan quruq qoladi.
Namoz o‘qimaydigan odam g‘aflat uyqusida uxlayotgan bo‘ladi.
Namoz o‘qimaydigan odam hayotga teranroq nazar sola olmaydi.
Namoz o‘qimaydigan odam beintizom, betartib bo‘ladi.
Namoz o‘qimaydigan odam vaqtning qadriga yetmaydi.
Namoz o‘qimaydigan odam qo‘rs, shoshqaloq, pastkash, besabr bo‘ladi.
Namoz o‘qimaydigan odam musulmonlar bilan bo‘ladigan ijtimoiy bog‘lanishlardan, yaxshilik yo‘lidagi hamkorliklardan benasib qoladi.
Namoz o‘qimaydigan odamda mehribonlik, yordamga shoshilish, g‘amxo‘rlik hissi bo‘lmaydi.
Namoz o‘qimaydigan odamda mustahkam ishonch bo‘lmaydi.
Namoz musulmon kishini g‘ayrimusulmondan ajratib turuvchi eng asosiy belgidir.
Namoz o‘qimaydigan odamni hech kim hurmat qilmaydi.
Namoz o‘qimaydigan odamdan hech kim xotirjam bo‘lmaydi.
Ma’lumki, namoz poklik va ozodalik ramzidir.
Namozxon odamning eng avvalo, qalbi pok bo‘ladi. Qolaversa, badani, kiyim-boshi va makoni ham pok bo‘ladi.
Namoz o‘qimaydigan odamning esa kiyimi, badani va eng asosiysi, qalbining pokligida shubha bor.
Namoz o‘qimaydigan odamning yuzida nur bo‘lmaydi.
Namoz o‘qimaydigan odamning yuragi tor, o‘ta injiq bo‘ladi.
Namoz o‘qimaydigan odamning rizqi tang bo‘ladi.
Namoz o‘qimaydigan odamga hamma g‘azab bilan qaraydi.
Namoz o‘qimaydigan odamni hamma yomon ko‘radi.
Namoz o‘qimaydigan odam jamiyatning ishonchsiz kishisi hisoblanadi.
Namoz o‘qimaydigan kishga hech kim ishonmaydi.
Namoz o‘qimaydigan odamning guvohligi o‘tmaydi.
Qachongacha g‘aflat uyqusida uxlaymiz?!
Qachongacha Robbimizning toatidan bo‘yin tovlab yuramiz?!
O‘z nafsimizga rahmimiz kelsin. Ertaga oxiratda talofat yetishidan oldin unga nasihat qilaylik. Chunki, safar uzoq, ozuqa esa kam.
Vaqtni g‘animat bilib, o‘lim uchun hozirlik ko‘raylik.
Alloh barchamizni besh vaqt namozni o‘z vaqtida, masjidda, jamoat bilan ado etadigan bandalaridan qilsin, omin!
Nozimjon Hoshimjon tayyorladi
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi.
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam qachon insonni uylangan paytida tabriklasalar, «Alloh senga muborak qilsin, baraka bersin va ikkingizning orangizni xayr ila jam qilsin», der edilar («Sunan» egalari rivoyat qilganlar).
Kelin-kuyovni to‘y bilan tabriklash Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan qolgan sunnatdir. Bu sunnatga binoan, har bir musulmon kelin-kuyovning to‘ylari munosabati ila ularni tabriklash paytida haqlariga Alloh taolodan xayr-baraka va baxtli hayot kechirishlarini so‘rab, duo qilishi kerak.
Hasan roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Aqiyl ibn Abu Tolib Banu Jusamlik bir ayolga uylandi. Bas, unga «Murosa va bolalar ila», deyildi. Shunda u:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytganlaridek, «Alloh sizlarga muborak qilsin va baraka bersin», denglar», dedi (Nasaiy rivoyat qilgan).
Kishilar Aqiyl ibn Abu Tolib roziyallohu anhuni uylangani munosabati ila muborakbod qilishda o‘zlariga odat bo‘lib kelayotgan eski tabrik so‘zlarini aytishgan edi, u kishiga yoqmadi. U kishi roziyallohu anhu, Nabiyimiz alayhissalom yangi uylangan odamni qanday so‘zlar bilan tabriklagan bo‘lsalar, meni ham shunday tabrik qilinglar, deb o‘rgatdilar.
Ha, musulmon kishi har bir narsada o‘z Payg‘ambari sollallohu alayhi vasallamga ergashmog‘i lozim. Hatto uylanish munosabati ila aytiladigan tabrik so‘zlarida ham.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam menga uylanganlarida onam kelib, meni hovliga olib kirdilar. Qarasam, ansoriy ayollar uyning ichida ekanlar. Bas, ular «Xayr va barakali bo‘lsin. Eng baxtli va nasibali bo‘lsin», dedilar (Buxoriy va Abu Dovud rivoyat qilganlar).
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bilan Oisha onamizning to‘ylari Madinai Munavvarada bo‘lgan. Oisha onamizning onalari Ummu Rummon binti Omir ibn Abdushams roziyallohu anhoning o‘zlari u kishini Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning oldilariga olib kirganlar. O‘shanda hovlida Asmo binti Yaziyd roziyallohu anho boshliq bir guruh Madina ayollari ham bo‘lganlar. Ular kelin bo‘lmish Oisha onamizni ko‘rganlari zahoti u kishining haqlariga yaxshi tilaklar bilan duo qilganlar.
Keyin Ummu Rummon roziyallohu anho Oisha onamizni Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning oldilariga olib kirib, o‘tqazganlar va:
«Mana bu – ahlingiz, yo Rasulalloh, Alloh sizga bularni muborak qilsin», – deganlar.
Demak, kelin-kuyovni ko‘rgan kishi darhol tabriklab, yaxshiliklar tilab duo qilishi kerak ekan.
"Baxtiyor oila" kitobidan