Alloh taolo Qur’onda shunday deb marhamat qilgan: “So‘ngra uzoq (vaqt) qolmay (hudhud kelib) dedi: “Men sen ogoh bo‘lmagan narsalardan ogoh bo‘ldim...” (Naml surasi, 22-oyat).
Hudhudning Payg‘ambarga aytgan gapiga qarang. Sulaymon alayhissalomdan kichikroq bo‘lgan maxluq Hudhud Sulaymon alayhissalomga “Men sen bilmagan narsani bildim” deyapti. Bu so‘z bizga o‘zimizdan kichiklar bilan go‘zal odob ila muomala qilishimizni o‘rgatish uchun aytilmoqda. U Zot bizdan kichik bo‘lganlarga bizga o‘rgatmagan narsani o‘rgatadi.
Qarg‘a bizga vafot etganlarimizni qanday dafn etishni o‘rgatmadimi? Alloh taolo Qur’onda shunday deb marhamat qilgan: “Shundan so‘ng, Alloh unga birodari murdasini qanday ko‘mishni ko‘rsatish uchun yerni kavlovchi bir qarg‘ani yubordi” (Moida surasi, 31-oyat).
*****
Alloh taolo Qur’oni Karimda:
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَبِيًّا وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا
«Va kitobda Ismoilni esla. Albatta, u va’dasiga sodiq hamda Rasul va Nabiy bo‘lgan edi. U ahlini namozga va zakotga buyurar edi va Robbi huzurida rozi bo‘lingan edi» degan. (Maryam surasi, 54-55-oyatlar)
Kim nubuvvat xislatlaridan bir xislatni olishni (xislatga ega bo‘lishni) istasa, ahlini namozga buyursin.
*****
Qur’on qaysi qori tomonidan o‘qilayotgan bo‘lsa ham, uni tinglayotgan musulmon kishi «Men gapirayotgan Allohni eshityapman» deb tasavvur qilishi va o‘qiyotgan qorini unutishi kerak.
*****
Odamlarning tadbirlaridan bezovta bo‘lma! Ular nari borsa Allohning sen haqingdagi irodasini amalga oshiradilar, xolos.
*****
Hayotdagi eng katta musibat o‘lim emas. Chunki, o‘lim hayot qonuni. Lekin eng katta musibat — o‘zing tirik bo‘la turib, qalbingda Allohdan bo‘lgan qo‘rquvning o‘lishidir.
*****
Ummiylik (savodsizlik, o‘qish-yozishni o‘rganmaganlik) Rasululloh sollallohu alayhi vasallam uchun ayb deb gumon qilishdan ehtiyot bo‘l. Savodsizlik boshqalar uchun ayb bo‘lsa-da, u zot alayhissalom uchun bu sharafdir. Chunki, ummiy so‘zining ma’nosi “Onasidan tug‘ilgan kunidagidek sof fitratda bo‘lib, biror kishidan ilm o‘rganmagan” deganidir. Shunday! Rasululloh sollallohu alayhi vasallam xalqdan ilm o‘rganmadilar. U zot alayhissalom Xoliqdan ta’lim oldilar. Natijada, u zot alayhissalomning ilmlarining martabasi xalqlarning ilmining martabasidan ustun bo‘ldi.
*****
Agar musulmonlar orasida bitta faqirni ko‘rsang, bilginki, o‘sha yerda uning haqqini o‘g‘irlagan bitta boy bor.
*****
Qilgan har bir ishingga nadomat qilmaslikni xohlasang, barcha ishni Alloh uchun qil!
*****
Agar Alloh sendan ketishini kutmagan narsangni olib qo‘ysa, tezda senga kelishini kutmagan narsangni beradi.
*****
Shunday kun keladiki, yuzingda birgina tabassum paydo bo‘lishi uchun o‘zini fido qiladigan, o‘zini baxshida qiladigan insonni topasan. Shunday ekan, qalbing eshiklarini qulflab olma! Chunki, qalbing eshiklarini chertuvchilarning hammasi ham uni jarohatlashni niyat qilmavermaydi!
*****
Ey insonlar! Qattiq og‘riq paydo bo‘lganda tabibning oldiga boriladi. Lekin johillikdan ko‘ra qattiqroq og‘riq, gunohlardan ko‘ra jirkanchroq kasallik, o‘limdan ko‘ra xavfliroq xavf yo‘q.
*****
Agar berganingdan ko‘ra olganingda ko‘proq hursand bo‘lsang, demak, sen dunyo ahlidan ekansan.
Agar olganingdan ko‘ra berganingda ko‘proq hursand bo‘lsang, demak, sen oxirat ahlidan ekansan.
*****
O‘lim o‘z haqiqatida yaxshilikdir. Agar o‘layotganlar yaxshi insonlar bo‘lishsa, Allohning huzuridagi mukofot ularga tezlashtiriladi. Agar o‘layotganlar yomon kimsalar bo‘lishsa, Alloh taolo yurtlar va bandalarini ulardan qutqaradi.
*****
Sahobalardan biri shunday degan: “Agar biz masjidga kirsak, dunyo ishini poyabzallarimiz bilan birga tashqarida qoldirardik”.
*****
Fursatni qo‘ldan bermaylik!
Farzandingizga boshqa birov Fotiha surasini sizdan oldin yodlatib qo‘yishiga imkon bermang. Axir u umr bo‘yi ushbu surani tilovat qilib namoz o‘qiydi.
(N.H. Ya’ni bir umr o‘qiladigan surani boshqa kishi yodlatib, bir umrlik savobdan quruq qolmang!)
*****
HAQNI AYTA OLMASANG, U HOLDA BOTILGA QARSAK CHALMA!
*****
Allohga, sizga biror narsa berishi uchun ibodat qilmang, balki, Allohga, sizdan rozi bo‘lishi uchun ibodat qiling. Agar rozi bo‘lsa, ne’matlari bilan sizni hayron qoldiradi.
*****
Ba’zi odamlar “Muso alayhissalomning davridagi Fir’avn kim edi?”, “Zulqarnayn kim edi?” kabi savollar bilan o‘zlarini mashg‘ul qiladilar. Biz ularga aytamiz: “Sizlar hech narsaning tagiga yeta olmaysizlar. Chunki, qissani hikoya qilishdan maqsad muayyan shaxs emas, balki qissadan olinadigan hikmat, ibrat ekanini bilishimiz uchun Alloh subhanahu va ta’olo bizga shaxslarni bayon qilmay, qissaning o‘zini hikoya qildi”.
*****
Albatta, din gapiriladigan so‘z va amal qilinadigan sulukdir. Agar so‘z sulukdan ajratilsa, da’vat zoye bo‘ladi.
*****
«Agar haq bilan haq o‘rtasidagi kurashni ko‘rsang, bunday kurashning topilishi aslo mumkin emas. Chunki, haq bittadir! Haq bilan botil o‘rtasidagi kurash uzoqqa cho‘zilmaydi! Chunki, botil doim yo‘q bo‘luvchi, yengiluvchidir».
*****
Ey Alloh! Meni uch narsadan uzoqlashtirma:
*****
Asarda shunday kelgan: “Haqiqiy olim uni yaratgan Zotni taniydigan va nima uchun yaratganini biladigan kishidir”.
*****
Rizq foydalaniladigan narsadir, qo‘lga kiritiladigan narsa emas. Gohida sen ko‘p molni qo‘lga kiritishing mumkin, lekin undan infoq qilmaysan, undan foydalanmaysan. Shuning uchun u sening rizqing hisoblanmaydi. U mol boshqalarning rizqidir. Sen uning qo‘riqchisi bo‘lasan, xolos. To uni sohiblariga (merosxo‘rlarga) yetkazguningcha undan bir chaqa ham infoq qilmaysan. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Odam bolasi “Molim, molim” deydi. Ey Odam bolasi! Senga molingdan faqatgina yeb, tugatganing, kiyib, eskitganing yoki sadaqa qilib, sarf qilganing as qotadi” deganlar.
*****
Agar senga nisbatan hasad qiluvchilar bo‘lmasa, bilgingki, sen muvaffaqiyatsiz inson ekansan!
(N.H. Ya’ni insonlar faqat muvaffaqiyatli, ishi yurishib turgan kishilargagina hasad qilishadi. Hech kim omadsiz, ishi yurishmagan, muvaffaqiyatsizlikka uchragan kishiga hasad qilmaydi. Agar kimdir senga hasad qilayotgan bo‘lsa, demak, sening muvaffaqiyatingga hasad qilayotgan bo‘ladi.)
To‘plab, tarjima qiluvchi Nozimjon Hoshimjon
Hozirgi kunda islom jamiyatida, dunyo musulmonlari, ayniqsa yurtimiz musulmonlari orasida fatvo berish, fatvo chiqarish, fatvo so‘rash kabi atamalar ko‘p ishlatilmoqda.
Fatvo so‘zi arab tilida “savolga javob berish” ma’nosini anglatadi. Istilohda esa, shar’iy masala haqida savol so‘ragan odamga dalilga asoslangan holda javob berishdir.
Birinchi fatvo beruvchi shaxs Rasululloh sallallohu alayhi vasallam bo‘lgan. U zotdan keyin sahoba, tobein va keyingi davr mujtahid ulamolar fatvo berish bilan shug‘ullanib, bugungi kunimizgacha davom etib kelmoqda. Shariatda musulmonlar hayotida paydo bo‘ladigan savollar bo‘yicha fatvo berilishi bu farzi kifoya amal hisoblanadi.
Qur’on va hadisdan hukm chiqarishning o‘ziga xos talablari mavjud. Qur’on va hadisga asoslangan holda musulmonlarning manfaatlaridan kelib chiqib, inson kamoloti, jamiyat farovonligi hamda uning ijtimoiy taraqqiyotini ko‘zlab hukm chiqarish alohida bilim va malaka talab etadi. Mo‘tabar manbalarda qayd etilishicha, arab tili, Qur’on va hadis ilmlari, fiqh va islom tarixini juda chuqur va mukammal biladigan va yana boshqa zarur sifatlarga ega bo‘lgan shaxslargina fatvo berish huquqiga ega.
Shunday bo‘lsa-da, biror-bir masalada hukm chiqarish zarur bo‘lib qolsa, avvalo, mazhablar ta’limotiga tayaniladi, agar ularning birortasida masalaning yechimi topilmasa, musulmonlarga osonlik va qulay sharoit yaratish nuqtayi nazaridan muftiylar tomonidangina fatvolar chiqarilishi mumkin.
Fatvo berish mas’uliyati. Islomda fatvoning o‘rni va ta’siri muhim bo‘lishi bilan birga o‘ta mas’uliyatli vazifa ham hisoblanadi. Chunki fatvoda Allohning hukmlarini bayon qilish maqsad qilinib, unda halol-harom, savob-gunoh, jannat-do‘zax orasidagi amallar ko‘rsatib beriladi. Imom Shotibiy rahmatullohi alayh fatvo berish mas’uliyati haqida to‘xtalib quyidagilarni ta’kidlaydi: “Muftiy – hukmlarni yetkazishda Rasululloh sallalllohu alayhi vasallamga o‘rinbosar va U zotning merosxo‘ri hisoblanadi. Shu bois u Rasululloh sollalllohu alayhi vasallam nomlaridan gapiradi”.
Haqiqatan, Abdulloh ibn Ja’fardan rivoyat qilingan hadisi sharifda Rasululloh sallallohu alayhi vasallam bu borada ogoh va e’tiborli bo‘lishga chaqirib: “Fatvoga jur’atli bo‘lganlaringiz do‘zaxga jur’atli bo‘lganingizdir”, – deganlar. Ya’ni voqe’likni to‘liq o‘rganmay, yetarli bilim va tajriba orttirmay turib, qo‘rqmasdan jur’at bilan fatvo berishdan qaytarganlar.
Buni chuqur anglab yetgan musulmonlarning dastlabki avlodlari o‘zlaridan ilmli shaxs bo‘lgan joyda sukut saqlashgan.
Imom Molik rahmatullohi alayhdan goho ellikta masala so‘ralganda bittasiga ham javob bermagan paytlari bo‘lgan ekan. Buning sababi so‘ralganda, u zot: “Javob beruvchi o‘zini avval do‘zaxga solib ko‘rsin, xalos bo‘lishiga ko‘zi yetsa, javob bersin”, – degan ekanlar.
Abu Aliy az-Zarirdan rivoyat qilinadi: “Men Ahmad ibn Hanbalga: “Kishiga fatvo berishi uchun qancha hadis yetarli, yuz ming hadis yetadimi?” – dedim. U: “Yo‘q”, – dedi. Men: “Ikki yuz mingchi?” – dedim. U: “Yo‘q”, – dedi. Men: “Uch yuz mingchi?”, – dedim. U: “Yo‘q”, – dedi. Men: “To‘rt yuz mingchi?” – dedim. U yana: “Yo‘q”, dedi. Shunda men: “Besh yuz ming bo‘lsachi?”, – degan edim, u: “Umid qilaman”, – deb aytdi”.
Yuqorida keltirib o‘tilgan dalillardan kelib chiqib shuni ta’kidlash lozimki, fatvo berish o‘ta mas’uliyatli bo‘lganligi jihatidan unga hamma ham jur’at qilavermaydi. Buning ortida jamiyat va unda yashovchi shaxslar uchun g‘oyat xatarli zararlar kelib chiqish mumkin. Shayx Ramazon Butiy aytadi: “Hukm chiqarish ilmi tibbiyot ilmi kabidir. Mabodo birovning farzandi og‘ir kasalga chalinib qolsa, u tegishli tashxis qo‘yish va farzandini davolash uchun tibbiyotga oid kitoblarni titadimi yoki malakali shifokorning oldiga boradimi? To‘g‘risini aytganda, uning esi joyida bo‘lsa, keyingi yo‘lni tanlaydi. Dinda ham xuddi shunday. Aslida bu tibbiyotdan ham muhimroq, shuningdek qamrovi jihatidan xavfliroqdir”.
Hech kimga sir emaski, hozirgi kunda ba’zilar o‘zicha oyat va hadislardan hukm chiqarib, noto‘g‘ri fatvolar berib, o‘zini va o‘zgalarni adashtirmoqda.
Ba’zi bir e’tirof etilmagan shaxslar yoki ma’lum maqsadlarga yo‘naltirilgan tuzilmalar tomonidan qo‘shtirnoq ichidagi “fatvolar” insonlarni islom ma’rifatidan uzoqlashtirishga sabab bo‘lmoqda. Ayniqsa, ularning “jihod”, “bay’at”, “takfir”, “bemazhablik”, “hijrat” kabi masalalardagi asossiz “fatvolari” nohaq qon to‘kilishiga olib bormoqda va insonlarning kafolatlangan huquqlariga rahna solinishiga sabab bo‘lmoqda. Imom Molik rahmatullohi alayhning ustozlari bo‘lgan Robia ibn Abdurahmonni yig‘lagan holda ko‘rib, undan buning sababini so‘rashganda, u zot kishilar diniy-huquqiy savollarni bilimi bo‘lmagan shaxslardan so‘rashayotganini ko‘rganligi, bu holat islomda katta xatar paydo bo‘lganligidan darak berishini ta’kidlagan ekanlar.
Demak, chuqur ilm, tajriba va xolislik kabi fazilat bo‘lmay turib, fatvo berishning oqibati xayrli emas. Shunday ekan, ba’zi doira yoki guruhlar tomonidan islomda ulkan masala sifatida qaralgan hukmlarga e’tiborsiz va mas’uliyatsizlik bilan fatvo berishlari o‘zlari va o‘zgalarni ham adashtirishdir. Qanday qilib shaxslarni va butun boshli jamiyatlarni kofirga chiqarib, jamoat oldida ularga ergashishni harom demoqdalar?!
Xulosa qilib aytganda, fatvoning musulmonlar hayotida o‘rni muhimligini hisobga olgan holda ilm va salohiyatsiz fatvo berish yoki uchragan kishidan fatvo so‘rash va unga ergashib ketaverish adashuvga olib boradi. Bu kabi salbiy oqibatlarni keltirib chiqaruvchi ixtiloflarning oldini olish birinchi navbatda islom markazlari va ulamolarning muhim vazifalaridan hisoblanadi.
Alloh taolo barchamizni turli ixtilof va fitnalardan asrab, barchamizni mamlakatimizda ming yillardan beri amal qilib kelinayotgan hanafiy mazhabimizga muvofiq ibodatlarini ado etib, zavqli hayot kechirish baxtiga nasib etsin!