Allohga hamd, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga Allohning salotu salomi bo‘lsin!
Sunnatni bizga sof holida yetkazgan sahoba, ahli bayt va olimlardan Alloh rozi bo‘lsin!
Salafu solihlar yo‘lidan yurish, ularning ta’limotiga amal qilish eng sharafli maslakdir. Zero, ular bizdan ko‘ra Allohning kalomi va Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlarini yaxshiroq bilishgan.
Ming afsusklar bo‘lsinki, so‘ngi yillarda salaflar yo‘lidan yurish da’vosi bilan ummat orasiga tafriqa soladigan toifalar chiqib qoldi. Ular o‘zlarini salafiy deb atab, avom xalqni mazhabga ergashishdan qaytarmoqda.
Keling ularning ba’zi da’volarini ilmiy va mantiqiy tahlil qilib ko‘ramiz. Zero, har bir da’voni ilmiy o‘rganib, keyin uni qabul qilish dinimizning ta’limoti hisoblanadi.
Ular aytadi: «Alloh bizni birovning fikriga ergashib ibodat qilishga buyurmagan. Shuning uchun, mazhab imomiga ergashishimiz shart emas».
Bu da’volari Qur’on oyatlariga ziddir. Chunki Alloh taolo bilmagan narsalarimizni olimlardan so‘rab, unga amal qilishga buyurib, shunday degan:
«Bilmasangiz, zikr ahlidan (ya’ni olimlardan) so‘ratng». (Nahl, 43).
Ushbu oyatda Alloh taolo bizlarni olimlardan so‘rashga va ular aytgan ko‘rsatmaga amal qilishga buyurmoqda.
Yana boshqa bir oyatda, Qur’on va hadisdan hukm chiqara oladigan mujtahidlarga ergashishga targ‘ib qilib shunday degan:
«Qachonki ularga eminlik yoki haq to‘g‘risida bir ish – xabar yetsa, uni har qayoqqa tarqaturlar. Agar uni Rasulga va o‘zlaridan bo‘lgan ishboshilarga havola qilganlarida edi, ulardan ishning negizini biladiganlari uni anglab yetar edilar». (Niso, 83).
«Ishning negizini biladiganlar» deb tarjima qilingan so‘z arab tilida istinbot deb nomlanadi. Ya’ni istinbot qila oladigan mujtahidlarga havola qilishsa, xato qilmagan bo‘lishadi, deyilmoqda.
Demak, ijtihod qilish darajasiga yetmagan har bir odam, garchi u arab tilini yaxshi bilib, oyat va hadislarning ma’nosini tushunsada, mujtahid imomga ergashishi shart.
Ularning yana bir da’vosi: «Bitta mazhabga ergashib ibodat qilishdan ko‘ra, har bir mazhabdagi to‘g‘ri fikrlarni olib, ibodat qilamiz».
Ularning bu da’vosi kishini fosiqlikka olib boradi. Tasavvur qilib ko‘ring, ayol kishiga qo‘li tekkan kishining tahorati buzilish yoki buzulmasligi borasida, imom Shofeiy rahmatullohi alayhning «Tahorati buziladi», degan so‘zini olmasdan, Abu Hanifa rahmatullohi alayhning: «Tahorati buzilmaydi», degan so‘zini olsa, shuningdek, badandan qon chiqish masalasida imom A’zamning: «Tahorati buziladi», degan so‘zini olmasdan, Shofeiyning: «Tahorati buzilmaydi», degan so‘zini olsa, bunda inson o‘ziga qulay yo‘llarni qidirib, dinda fosiq bo‘lib qolmaydimi?! Har bir mazhabdan terib, terib amal qilish talfiq ya’ni beqarorlik deyiladi. Bunday yo‘lni tutgan inson haromni halolga, haromni halolga, makruhni, mubohga, mubohni makruhga chiqaradigan dini sust insonga aylanadi.
Ularning yana bir da’vosi «Mazhabga emas, salaflarga ergshashish kerak». Mana shu so‘zni aytayotgan salafiyga: «Bu fikrga qayerdan kelding», deb savol bersangiz, u: «Alboniy, Usaymin va Ibn Bozlarning ma’ruzasidan yoki kitobidan o‘qib shu fikrni aytganlarini eshitdim», deydi. Farazan to‘rt mazhab imomiga ergashmay, salaflarning yo‘lidan yuradigan bo‘lsak, o‘sha salaflarning so‘zini, yo‘lini qanday topamiz, desak, salafiylar: «Alboniy, Usaymin, Ibn Boz va boshqa olimlar o‘z kitoblari va ma’ruzalarida salaflar yo‘lini bayon qilib, fiqhiy masalalarni aytishgan. Biz o‘shanga amal qilsak bo‘ldi», deydi. Biz shunda u salafiyga: «Demak, sen ham salaflarning emas, o‘sha Alboniylarning yo‘liga ergashayatgan ekansanda», deymiz. Aslida, imom A’zamga ergashish salaflar yo‘lini mahkam tutishdir. Chunki, imom A’zam tobein ya’ni salaf bo‘lganlar. Shuningdek, qolgan uch mazhab imomi Alboniy, Usaymindan ko‘ra salaflar davriga yaqin yashagan va ularning yo‘lini bulardan ko‘ra yaxshi bilgan.
Salafiylik da’vosi bilan faoliyat olib borayotgan toif mazhabsizlikka chaqirish bilan, aslida o‘zlari bir mazhabni paydo qilgan va ummatning tafriqa va bo‘linishiga sabab bo‘lgan.
Ular aytgan da’voning ya’ni mazhab imomlarining birortasiga ergashmasdan ibodat qilish kerak, degan so‘zning imkoni yo‘q. Chunki qaysi bir fiqhiy masalani yechishga urunmasin, albatta to‘rt imomdan birining so‘zini olishga majbur. Shunday ekan, bu asosi yo‘q da’volarni chetga surib, bir ming ikki yuz yildan beri davom etib kelayotgan to‘rtta mazhabning biriga ergashib, ibodatlarni ado qilish eng to‘g‘ri va salaflar yo‘lini mahkam tutish hisoblanadi.
Alloh barchamizni to‘g‘ri yo‘lgan boshlasin!
Odilxon qori Yunusxon o‘g‘li
“Xo‘ja Alambardor” jome masjidi imom-xatibi
Baqara surasining: «Allohga “chiroyli qarz” beradigan (Uning yo‘lida o‘z boyligidan sarflaydigan) kishi bormi?..» 245-oyati karimasi nozil bo‘lgach, Abu Dahdah roziyallohu anhu: “Ey Allohning Rasuli! Alloh qarzdan behojat bo‘lgani holda, bizning qarz berishimizni xohlaydimi?” – dedilar.
Nabiy alayhissalom: “O‘sha sababli sizlarni jannatga kiritishni xohlaydi”, deya javob berdilar. “Agar men Robbimga qarz bersam, uning evaziga men va bolalarimni ham jannatga kiritadimi?” – dedilar Abu Dahdah.
Nabiy alayhissalom: “Ha”, dedilar. Shunda Abu Dahdah: “Unday bo‘lsa, qo‘lingizni uzating!” – dedilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qo‘llarini uzatgan edilar, Abu Dahdah: “Mening ikkita bog‘im bor, ularning biri Madinaning past tarafida, boshqasi tepa tarafida joylashgan. Xudo haqqi, menda shulardan boshqa narsa yo‘q, ularni Allohga qarz berdim”, dedilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Bittasini Allohga berib, boshqasini o‘zing va oilang tirikchiligi uchun olib qo‘yavergin”, dedilar.
Abu Dahdah: “Yo Allohning Rasuli, siz guvoh bo‘lingki, men ikkisidan eng yaxshisini, ichida 600 tup xurmosi borini berdim”, dedilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Unday bo‘lsa, Alloh u sababli seni jannat ila mukofotlaydi”, dedilar.
Abu Dahdah bog‘ tomon yurdilar va ayoli hamda bolalarini chaqirib: “Chiqing, men bu yerni Allohga qarz berdim”, dedilar.
Ummu Dahdah: “Yo‘g‘-e, nimaga bunday qildingiz, axir bu bog‘ni orqangizdan qoladigan bolalaringizga tashlab ketganingiz yaxshi emasmi? Choraginimi yo yarminimi berib, qolganini o‘zimizga olib qolmabsiz-da!” demadilar.
Aksincha, Ummu Dahdah: “Yaxshi savdo bo‘libdi, Alloh sizga baraka bersin”, dedilar. Keyin bolalariga o‘girilib, ularning etaklaridagi xurmolarni qoqib tashladilar va og‘zida chaynab turganlarini ham chiqartirib yubordilar. Shu zahoti bolalari bilan u yerdan chiqib, ikkinchi bog‘ga kirib joylashdilar.
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Abu Dahdah uchun mevalari mo‘l qanchadan-qancha xurmo daraxtlari tayyorlab qo‘yilgan”, dedilar.
Ey Abu Dahdah, mukofotingizni Alloh bersin! Qanday qilib Allohning amriga bu darajada tezlik ila labbay deya javob berdingiz-a?! Qanday qilib ajabtovur, mevalari ko‘pligidan shoxlari egilib qolgan bu xurmozorni
Allohning jannatidan umid qilib, O‘zining yo‘lida sadaqa qildingiz?! Buni qanday uddaladingiz?!
Hozirgi kunda oldiga ishonchli kishilar kelib masjid qurilishi uchun yordam so‘rashganida yoki musulmonlarga foyda keltiradigan biror-bir ishga homiylik qilish iltimosi bo‘lganda ikkilanadigan ba’zi boylarga o‘xshab Abu Dahdah roziyallohu anhu uzoq o‘ylanmadilar. Yoki bo‘lmasa maqtov, o‘zlarining haqlariga madhiya so‘ramadilar. Yo‘q, Allohga qasamki, u zot bu ishlarni Alloh O‘zining muxlis bandalariga tayyorlab qo‘ygan jannatiga talabgor bo‘lib qildilar, bundan boshqa narsaning talabida bo‘lganlari yo‘q.
Ey Abu Dahdah, qilgan ishingiz muborak bo‘lsin! Yana sizga bundayin soliha ayol muborak! Bunday ulkan martabada tura olish qutlug‘ bo‘lsin! Ey Ummu Dahdah! Musulmonlarning ayollari sizdayin zotlarga ergashsinlar...
Hasson Shamsiy Poshoning "Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar" nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.